Etiket arşivi: nüfus artış hızı

T.C. YURTTAŞLARININ NÜFUS ARTIŞ HIZI DÜŞÜYOR !

Değerli arkadaşlar,

T.C. yurttaş nüfusunda doğurganlık 1,7’ye düştü; ama doğum-ölüm farkı hâlâ pozitif, yani çok yavaş da olsa, doğal nüfus artışı sürüyor..

Türkiye’deki T.C. yurttaşlarının 31.12.202’de nüfusu 81,9 milyondur..
Bu arada ülkede, gümrüklerden “legal” (yasal) giriş yapmış “7 milyondan çok yasal

göçmen + sığınıcı” var; yasa dışı (düzensiz göçmen) sayısı bilinmiyor. …

Yurtdışındaki T.C. yurttaşlarının sayısı da net olarak bilinemiyor; kestirimle 4,5-5,0 milyon
arasında yurttaşımız yaban illerde…
Toplam olarak ~87 milyon T.C. yurttaşı var diyebiliriz.
Aşağıdaki grafikte Türkiye’nin son 10 yıllık nüfus artış hızı gösteriliyor.. En son 2022’de binde 5,4
oldu; bu gidişle 2025’te artış hızı negatif olacak!

Bir başka deyişle, T.C. yurttaş nüfus artışı duracak, azalmaya başlayacak demektir..

2025’ten sonraki nüfus artışı salt göçmenler, sığınıcılar nedeniyle olacaktır…

Sevgilerimle.æ

===========================================
Dostlar,

Sayın Prof. Dr. D. Ali Ercan‘ı sitemiz okurları yakından tanır.
Savunma Sanayisi eski müsteşarlarından Dr. Ercan, Çekirdek Fiziği (Nükleer Fizik) uzmanıdır.
Harbiye kökenlidir. Gerçek bir yurtsever Kemalist ve nitelikli bir aydındır.
Çok iyi Matematik bilir ve “Matematiksel düşüme” yi yöntem edinmiştir.
Pek çok sorunun çözümünde, sıklıkla da yalın (basit) matematik yaklaşımlarla nesnel bilimsel çözümler üretir.

Facebook sitesinde izlenmesini öneririz : (20+) Facebook
***
2022’de nüfus artış hızının binde 5,5 ya da %0,55 olarak beklenmedik düzeyde düşük ilanının altında, 220 bin kovit ölümünün hesaba katılmış olmasıdır. Fakat Ülkemizin nüfusu 31 Aralık 2022’de, bir önceki yıla göre 599,280 kişi artarak 85,279,553 kişiye ulaştı. Bu hız binde 5,5 değil binde 7,1 (TÜİK 2022 Nüfus Bülteni).

Ölüm sayısı 2021’de 566,485 iken 2022’de %10,9 azalarak 504,839 oldu. (Ölüm ve Ölüm Nedeni İstatistikleri, 2022). TÜİK 2021 ve 2022’de ölüm istatistikleri yayınlamadı. Gerekçe olarak ilgili kurumlardan gerekli verilerin ulaşmaması gösterildi. Bu doğru değildi çünkü ilişkisel veritabanları ile ölüm verilerine TÜİK erişebiliyordu.

Çıplak neden Kovit-19 ölümlerini saklamak idi.
23 Şubat 2023’te bu veriler erteleme ile açıklandı ve bu 2 yılda 220 bin “fazladan ölüm”
bildirildi. Dolayısıyla 2022’de nüfus artış hızının “düşük” görünmesinde ilanı ertelenen ölümlerin 2022’de hesaba katılmasının payı olmak gerekir.

Nüfus artış hızı şöyle ya da böyle, Türkiye ve dünyada hala çok yüksek ve gereksizdir. Dünya
nüfusu her yıl yaklaşık 80 milyon artmaktadır. Türkiye’de ise kabaca 1 milyon / yıl artış.. Dünya
kaynakları bunca nüfusa yetmiyor. Üstelik yapay zekalı android (insansı) robotlar (MER)
yüzlerce milyon insanı işinden etmekte, daha da edecek..
Dolayısıyla nüfusu artırmak yerine azaltmak gerek. Bunun da yolu
  • HER AİLEYE 1 ÇOCUK…

Hemen ve ertelemeden.. Nüfusumuz azalacak diye bir kaygıya gerek yok. Azalmalı!
Örneğin Ordumuzda asker sayısı birkaç onyıl öncesine göre yarısından da az..
İyi eğitilmiş, yüksek teknik donanımlı yarım milyondan daha az nüfuslu bir ordu..

Sevgi ve saygı ile. 10 Temmuz 2023, Ankara

Prof. Dr. Ahmet SALTIK MD, BSc, LLM
Atılım Üniv. Tıp Fak. Halk Sağlığı (Toplum Hekimliği) Uzmanı
Hekim, Hukukçu-Sağlık Hukuku Uzmanı, Mülkiyeli
www.ahmetsaltik.net       profsaltik@gmail.com
facebook.com/profsaltik     twitter : @profsaltik    

EKONOMİ ve TÜRKİYE

Kemalist Devrim'in sosyalizme açılan ufuğunda kocaman bir ışık: Alpaslan  Işıklı Hoca'nın anısına... - Dr.Noyan Umruk

Dr. Noyan UMRUK 

Haftaya encamımızı görerek başlayalım dedik…
Seçim yılı 2023’te yüksek enflasyon, faiz politikası, değer yitiren TL ve büyüyen cari açık, ekonomideki belirsizlikleri artırıyor. Yoksulluk hızla artmaya devam ediyor..

Geride bıraktığımız 2022 yılı, sene başındaki umutların aksine küresel ve bölgesel çapta siyasal ve ekonomik krizlerin yaşandığı bir yıl oldu. Dünya genelinde 2020-2021’e damga vuran pandemi sürecinden çıkış büyük oranda gerçekleşse de henüz yılın başında, 24 Şubat’ta (2022) patlak veren Rusya-Ukrayna savaşı yalnızca bölgesel değil; küresel etkiler yarattı. Rusya ve Ukrayna’nın dünyanın en büyük buğday ve mısır üreticilerinden olmaları, ayrıca Rusya’nın Türkiye de dahil olmak üzere Avrupa ülkelerinin bir numaralı doğal gaz tedarikçisi olması, enerji ve gıdada krize yol açtı. Pandemi sonrası baş gösteren yüksek enflasyon süreci böylelikle tetiklenirken ABD ve Avrupa Birliği (AB) ekonomilerinde yeni bir durgunluk sürecinin de işaret fişeği atılmış oldu.

Türkiye’nin en çok ihracat (dışsatım) gerçekleştirdiği pazarlarda yaşanacak daralma veya zayıf büyüme performansı, Türkiye ekonomisine de doğrudan yansımakta.. 2022’de yüksek enflasyon sorunu ile sert bir yüzleşme yaşayan Türkiye’de enflasyon, 2023’te bir miktar geri çekilse de dünya ortalamalarına göre yüksek seyrini koruyacak. Seçim yılı olan 2023, siyasal belirsizliklere ve Dolar kurunda yeni ataklara da gebe olacak. Seçim sonrasında yeni bir faiz artışı dalgası beklenirken, KKM (Kur Korumalı Mevduat) ve EYT (Emeklilikte Yaşa Takılanlar) düzenlemesi gibi uygulamaların bütçe üzerine bindirdiği yük giderek artacak.

  • 2023 yılı, Türkiye ekonomisi açısından belirsizliğin ve dar gelirliler için yoksulluğun artacağı bir yıl olacak

Cumhuriyet’in 100. yılına da enflasyonu konuşarak gireceğiz. Seçim nedeniyle yapılan asgari ücret artışlarının etkisi Mart ayından sonra azalmaya başlayacak. Vatandaşın satın alma gücü açısından 2023 parlak bir yıl olmayacak…

Büyüme oranları 

Türkiye ekonomisi pandemiden çıkış yolu olarak nitelenebilecek 2021 yılında başarılı bir performans sergileyerek % 11 büyümüştü. Türkiye geçmiş yıllardaki yüksek büyüme oranları ile G20 ülkeleri içinde ilk 20’lerde yer alırken, 22. sıraya gerileyecek.

Son çeyrekte büyüme performansındaki yavaşlamanın sürmesi ve 2022’nin tümünde GSYH’nin %5 dolayında… 2023 yılında ise küresel beklentiler ile paralel (koşut) olarak Türkiye’nin büyüme performansında da düşüşün sürmesi yüksek olasılık olarak öne çıkıyor. Bu noktada OECD, IMF ve Avrupa Komisyonu gibi kurumların Türkiye için 2023 büyüme beklentisi % 3-4 arasında gerçekleşiyor. Ancak sayıları bir türlü kesinleştirilemeyen “Geçici sığınmacılarla” birlikte nüfus artış hızı hesaba katıldığında “Net büyüme hızı” daha da düşmekte doğal olarak…

İngiltere merkezli danışmanlık şirketi Centre for Economics and Business Research (CEBR) tarafından hazırlanan rapora göre de 2023’te bir dizi ekonominin daralması ve yüksek borçlanma sonucu Türkiye’nin GSYH büyüklüğü bakımından 2022’de ilk 20’de yer alan ekonominin 2023’te 22. sıraya gerilemesi, öngörülüyor.

“Enflasyon sorunu sürecek”

Türkiye ekonomisindeki yavaşlamanın temel nedeni ihracat (dışsatım) siparişlerindeki gerileme. Küresel ekonomide de resesyon (AS: durgunluk) ihtimalinin (olasılığının) artması, seçime doğru  asgari ücret artışı ve kredi destekleri gibi Türkiye’de büyümeyi, iç talebi (istemi) destekleyecek adımlarla sağlamayı amaçlayan politikalarla, İlk 5-6 ayda büyüme % 4’ün üzerine çıkarılabilir ama bu istemi canlandırma adımları enflasyon için olumsuz bir tabloya neden olacak…

Seçim sonrasında yoksulluk artacak… 

Baz etkisinin devreye girmesi ile birlikte 2022 sonunda TÜFE’nin %60-70’e çekilebileceği öngörülüyor. TCMB’nin 2023 projeksiyonuna (beklentisine) göre ise yeni yılda enflasyondaki kademeli (aşamalı) düşüş sürecek ve 2023 sonunda %20 düzeyleri görülecek. Ancak uluslararası kurumlar enflasyon konusunda TCMB ölçüsünde iyimser değil. IMF ve OECD‘nin Türkiye’nin 2023 enflasyonuna ilişkin beklentileri %35-50 aralığında gidiyor.

Enflasyondaki artış eğiliminin Türkiye’de yoksulluğu kalıcı duruma getirmesi ile 2023 kritik bir yıl olarak yoksulluğun artarak süreceği bir dönem olacak…. Özellikle dar gelirliler aleyhine işleyen seçim ekonomisi, 2023 seçimlerinden sonra gerçek sonuçlarını gösterecek ve ne yazık ki vatandaşların daha da yoksullaşması gündeme gelecek…

İhracattaki (dışsatımdaki) yavaşlama 2023’te de sürecek

2022’nin Ocak-Ekim döneminde genel ticaret sistemine göre ihracat (dışsatım) bir önceki yılın aynı dönemine göre %15,4 artarak 209,394 milyar Dolar oldu. Özellikle son aylarda ana ihracat pazarlarındaki talep (istem) daralması ve artan enerji-hammadde maliyetleri ihracat performansını olumsuz etkilemeye başladı.

Yılın tümü için 250 milyar Dolarlık ihracat hedefine ulaşılması muhtemel (olası) olsa da 2023’te küresel gelişmelerin etkisi ile ihracatta ciddi bir sıçrama yaşanması beklenmiyor. Yeni yılda içeride yüksek enflasyon ve siyasal belirsizlikler, dışarıda ise bölgesel çatışmalar, artan enerji fiyatları ve hammadde tedariğindeki (sağlanmasındaki) sorunlar ihracat artışı önündeki başlıca engeller olarak öne çıkıyor.

Mevcut (varolan) küresel şartlar (koşullar) düşünüldüğünde Türkiye’nin 2022’deki ihracat performansını 2023’te göstermesinin olanaklı olmayacak… Hem dış talebin (istemin) yavaşlaması hem de hükümetin döviz kurunu seçim öncesinde düşük tutmaya çalışması ile düşen rekabet gücü, ihracatı frenleyecek.

Cari açık önemli bir risk unsuru (ögesi) … 

2023 yılında Türkiye ekonomisindeki en kritik başlıklardan biri de cari açık olacak. Son açıklanan TCMB verilerine göre cari denge son olarak Ekimde 359 milyon Dolar açık verdi.

Cari dengede aylık olarak yılın en düşük düzeyi görülürken Ekim açığıyla birlikte cari denge 12 ay üst üste aylık açık vermiş oldu. Yıllık cari açık ise 43,5 milyar dolarla 2018’den bu yana en yüksek düzeyine çıktı. Ocak-Ekim döneminde ise cari açık 38,2 milyar Dolar oldu.

Seçim sonrası politikalar belirleyici olacak

2022 sonu için cari işlemler açığının yaklaşık 50 milyar Dolar olması bekleniyor. Cari İşlemler Hesabı’nın (açığının) GSYH’ye oranına bakıldığında ise 2021’deki %1,9’luk gerçekleşmenin 2022 sonu itibariyle (sonunda) %4,8’e çıkması öngörülüyor. OVP’deki 2023 hedefi %2,5 olarak kayıtlara geçerken IMF’nin öngörüsü ise 2023 için %3,9 olarak açıklandı.

2023’te neler olacak?

Her şey piyasa ekonomisine taban tabana zıt tercihlere içinden çıkılmaz duruma getirilen ekonomik yapıyı, seçimler sonrası bir konsept (kavram) ve ekip değişikliği ile uygulamaya konulabilecek “Krizden Çıkış Politikalarına bağlı”…

Piyasa Ekonomileri genel kabulü vazgeçilmez olduğuna göre, siyasetin kararlılığı ve yeniden özerkliklerini sağlaması ile kendi alanlarında TCMB başta olmak üzere bağımsız kurumların faiz, kredi, kur, kura bağlı mevduat, dış ve iç borçlanma, teşvik politikalarında çok daha tutarlı tercih ve kararlarla mal, emek, borçlanma piyasalarının daha rasyonel (ussal), biraz sıkıntılı olsa da dengeli duruma getirilmesi…

Beklenti bu… Başkaca da bir çare yok…

‘Büyük Keder Dalgası’

Ergin Yıldızoğlu
Ergin Yıldızoğlu
ergin.yildizoglu@gmail.com Son Yazısı / Tüm Yazıları 

31 Ekim 2022, Cumhuriyet

(AS: Bizim kapsamlı katkımız yazının altındadır..)


“Çorak Ülke”
 şiirinin 100. yıldönümünde, yine bir Anksiyete Çağı”. Ancak o zaman, en azından, “dünyayı yeniden yapma umudu” vardı. Bugün, ben kendimi, David Brooks’un (New York Times) “Büyük keder dalgası” gözlemine daha yakın buluyorum; nihilizme düşmemek için her gün yeniden aşmaya çalıştığımız bir duyguyu betimliyor.

‘DÖNÜLMEZ AKŞAMIN UFKUNDA’

Yeni bir İklim Zirvesi’ne giderken Birleşmiş Milletler’in konuyla ilgili üç kurumu, bu yüzyılın sonuna kadar hedeflenen 1.5 °C sıcaklık artışı sınırının artık gerçekçi olmadığını açıkladılar: Bu hedefe ulaşmak için gerekli uluslararası işbirliği ortamı yok. Putin’in “Dünya, II. Dünya Savaşı’ndan bu yana en tehlikeli 10 yıla giriyor” sözlerinin, ABD Yeni Güvenlik Stratejisi’nin “büyük güçler arası rekabet dönemi” tanımlamasının, Çin’e yönelik ticari yaptırımların, Çin liderliğinin içeride otoriter ve dışarıda daha sert politikalara yönelmesinin gösterdiği gibi, olacağı da yok…

Yüzyılın sonuna kadar sıcaklık artışı 2.5 °C sınırına ulaşacak. “Uygarlık” artık altından kalkması olanaksız bir yıkım riskiyle karşı karşıya. Bu yıkımın bir boyutu, deniz seviyesinin yükselmesine, aşırı iklim olaylarına bağlı olarak artık kronikleşmiş su ve gıda kıtlığı; bir diğeri bu kıtlıklardan kaçanların, gittikçe daralan (hemen hepsi merkez ülkelerde) yaşanabilir alanlara sığınma çabasının ağırlaştıracağı siyasi gerginlikler. Büyük güçlerin, ekonomi, kaynak ve ulaşım açısından stratejik öneme sahip bölgeleri paylaşma çabasının yoğunlaşması da yeni jeopolitik krizleri, savaşları besleyecek. Ne de olsa: “İçeride devrim istemiyorsanız dışarıda emperyalizm…” (Cecile Rhodes)

Ulus devlet ve liberal demokrasi de vatandaşlarının temel gereksinimlerini karşılama kapasitesini hızla kaybediyor. Bu madalyonun öbür yüzünde, gücü ve serveti müstehcen düzeylere ulaşmış, finans, enerji, teknoloji ve silah şirketleri, sosyal medya ve internet üzerinden satış platformu tekellerinin sahibi, Bezos, Musk gibi tipler, hırsız siyasetçiler ortaçağ krallarını çatlatacak büyüklükte servetleri halkın gözüne sokuyorlar.

Bu büyük krizlerin, büyük servetlerin, “en çok zarar verenlerin sesinin en çok çıktığı” (Greta Thunberg) dünyasında halkın payına bir “büyük keder” dalgası düşüyor. Gallup şirketinin 140 ülkede, 150 bin kişiyi kapsayan bir araştırması keder, öfke duygularının geçen yıl rekor düzeye çıktığını saptamış: 16 yıl önce halkın yüzde 1.6’sı yaşamına “0” notu verirken (“0” en kötü – “10” en iyi), geçen yıl bu oran yüzde 6.4’e ulaşmış. En alt yüzde 20’sinin “mutsuzluk notu” ortalama 2.5’ten geçen yıl 1.2’ye gerilemiş.

Bu dalga, liberal demokrasiye, onun liderlerine olan güveni eritiyor. Bu kedere, öfkeye, tercüman olacak, “dünyayı yeniden yapma umudunu” yaşatacak bir sol hareketin yokluğunda “süreç olarak faşizm” hızlanıyor: İsveç’te ikinci parti, Macaristan’da, Polonya’da, İtalya’da, Hindistan’da iktidarda, İspanya ve Finlandiya’da 2023 seçimlerinde birinci sıraya yükselebilir. Pazar günü, Brezilya’da, büyük sermayenin ve ordunun tercihi faşist Bolsonaro, ya seçimleri “Atı alan Üsküdar’ı geçti” misali kazandı ya da “hile var” diyerek ortalığı birbirine katmaya başladı. Benzer bir krizin, ABD ara dönem seçimlerinde, 2024 başkanlık seçimlerinde yaşanma olasılığı çok yüksek. Tabii bu arada Türkiye de önümüzdeki seçimlerle bu resmin içinde kendine uygun bir yer bulacak.

Adeta, Yahya Kemal’in şiirindeki gibi “Dönülmez akşamın ufkundayız” ancak, şiirin “boş ver keyfine bak” havası bir seçenek değil. Çünkü “büyük keder” kişinin değil bir uygarlığın sonuna ilişkin. Bir insanın kendi yaşamı tükenirken “boş vermeyi” seçmesi bir özgürlük sorunu.

  • Bir insanın uygarlığın geleceğine boş vererek
  • “kişisel haz ilkesine”, (AS: Hedonizm’e) “öbür dünya umuduna” sığınması ise
  • insan olmaktan vazgeçmeye ilişkin bir ahlak sorunu.

====================================
Dostlar,

Homo sapiens” kendi elleriyle kendi sonuna doğru dört nal koşmakta.

Bu yüzyıl sonuna dek havaküre (atmosfer) sıcaklığının en çok 1,5 derece artması bile alarm sınırı iken, bu hedefin yakalanması çok güç görülüyor. Ülkelere tanınan karbon dioksit salım (emisyon) kotaları kürsel pazarda haraç mezat!! Diyelim Çin, ABD.. yoksul, sanayileşmemiş bir Afrika ülkesinin nüfus, yüzölçümü gibi ölçütlere dayalı belirlenen yıllık toplam fosil yakıtları salım (emisyon) kotasını satın alıyor! Satan ne ölçüde bunalımın ayırdında bilinmez ama alanın olası yıkımı bildiği çok açık. Bir bilinç tutulması mı bu??

İnsanoğlu yaşamının kumarını oynamakta! Birkaç çarpıcı örnek..

– DSÖ’ne göre (Dünya Sağlık Örgütü) dünya nüfusunun %99’u (doksan dokuzu!),
DSÖ standartlarına göre kirli hava soluyor.
– Kanserlerin neredeyse %80’e varan kesimi çevresel; Kanser politik bir hastalık!
– Unutulmuş kimi hastalıklar geri dönerken, yepyeni hastalıklar oluşuyor ve bu tür
ardışık afetlerin birlikte, eşzamanlı deneyimlenmesi salt bir zaman sorunu..

Yapılabilecekler belli ve sınırlı                :

1. Sürdürülebilir kalkınma (sustainable development) söylemi (mottosu) artık “sürdürülebilir” değildir. Hızla SÜRDÜRÜLEBİLİR YAŞAM (sustainable life) ayarlarına (moduna) geçilmelidir.

2. Küresel nüfus artış hızı %1,05’lerden en çok 10 yıl içinde yüzde yarımın altına çekilmeli,
yıllık net 80 milyonu aşan nüfus çoğalması 40 milyonun altına düşürülmeli.
(Türkiye’de yarım milyonun altına..)

3. BM ve ilgili uzmanlık kuruluşları DSÖ, FAO, UNEP, UNDP, ILO, UNICEF, UNESCO..
ağır küresel bunalımı / sağkalım (beka, survival) sorununu kesinlikle gündemden düşürmeden BM Genel Kurulunda, Güvenlik Konseyi’nde gündemde tutmalı ve küresel kapitalizm mutlaka dizginlenmeli. Tüketim çılgınlığı durdurulmalı, herkes en üst düzeyde tasarruflu yaşamalı.

4. Bilimsel buluşlar çevreyi – doğayı gemlemek için değil (Doğa fahişemiz değil!), onun yasalarını anlayarak birlikte barış içinde yaşamak (peaceful co-existence) felsefesiyle kullanılmalı.

5. Ekolojik devlet – ekolojik anayasalar dönemi açılmalı.

Son olarak; Neondertal insandan Homo sapiens‘e evrilen insanoğlu, 21. yy’ın ilk yarısında,
yepyeni ve “hızlı” bir evrimleşme ile “Homo environmentum“a yükseltgemeli kendisini.

Çünkü; ya Doğa intikam alarak sırtındaki zorunlu parazit insanoğlunu atarak büyük olasılıkla çok daha keyifli olarak evrendeki varlığını biz olmadan sürdürecek;

Ya da pes edecek ki bu da uygarlığın yeryüzünde sönümlenmesi ile eşdeğer.

Belki bu arada evrende başka gezegenlerde yaşam bulunursa ya da kolonileşme olanaklı olursa.. Ünlü kuantum fizkçisi Stephan Hawking‘in uyarısı ise “en geç bin yıl içinde” bu düşötesi (fantastik) tasarımın gerçekleşmesi.

Görünen o ki o denli zamanımız yok; uyan insanoğlu uyan!!

Sevgi ve saygı ile. 31 Ekim 2022, Ankara

Prof. Dr. Ahmet SALTIK MD, MSc, BSc
A​tılım Üniv. Tıp Fak. Halk Sağlığı ​AbD
​Hekim, Hukukçu-Sağlık Hukuku Uzmanı, ​Mülkiye’li​
www.ahmetsaltik.net        profsaltik@gmail.com
facebook.com/profsaltik    twitter : @profsaltik    

 

 

Nüfus Artışının Sonuçları

Nüfus Artışının Sonuçları

Doç. Dr. Ayşe ATALAY
Cumhuriyet, 07 Ocak 2021

Günümüzde dünya nüfusunun olağanüstü boyutlarda artması pek çok ekonomik ve sosyal sorunu da beraberinde getirmektedir. Yaşlı dünyamızdaki doğal kaynaklar artık dünya nüfusunun iklimsel, çevresel, sosyal ve kültürel sorunlarına yeterli düzeyde yanıt verememektedir. 1850 yılında dünya nüfusu 1 milyar iken, 150 yıl gibi kısa bir süre içinde artış hızı %650’yi bulmuştur…

fus artış hızı azgelişmiş ülkelerde ortalama %2-3 gibi yüksek oranlara ulaşmaktadır. Oysa gelişmiş ülkelerde bu oran %0.5-1 dolayındadır. Ayrıca 20. yüzyıl başlarında gelişmiş ülkelerin dünya nüfusuna oranı %40 iken günümüzde bu oran %15’e dek inmiştir.

  • Dünya nüfusunun büyük çoğunluğu azgelişmiş ülkelerdedir.

ARTIK NİTELİK ÖNEMLİ

  1. yüzyılın 2. yarısına dek ülkeler nüfuslarının artması yönünde bir eğilim içindeydi. Bu görüş, özellikle ülke savunma politikaları açısından ısrarla dile getiriliyordu. Bir ülkenin nüfusu ne denli çok olursa ülkenin caydırıcılığı da o ölçüde güçlü olur düşüncesi nüfus politikalarını belirliyordu.

    Artık nüfusun niceliği değil, niteliği önem kazanmaktadır.

    Gelecekteki savaşlar da yapay zekâ ve robot teknolojisi kullanılarak, bedensel gücün önemini ve işlevini yitirmesi sonucunu doğuracaktır. Bu bakımdan artık ülkelerin savunma veya saldırı gücünün ölçülmesinde nüfus etmeni 2. sırada kalmaktadır.

fus artışı özellikle azgelişmiş ülkelerde bir dizi sosyal, ekonomik ve çevresel soruna yol açmakta, bu ülkelerin vatandaşlarına insanlık onuruna yaraşır bir yaşam sağlamayı gittikçe zorlaştırmaktadır. Azgelişmiş ülkeler, sanayileşmemiş, gelir dağılımının adaletsiz olduğu, eğitim düzeyi gerilerde kalmış, pek çoğu daha önceden Batılı kapitalistlerce sömürülmüş, demokrasi kültürü yetersiz ülkelerdir. Günümüzde yaşanan göçlerin, su ve besin kaynaklarına erişim zorluğunun nedenleri arasında azgelişmiş ülkelerde nüfus artışının ülkenin teknolojik ve ekonomik kapasitesini aşması da bulunmaktadır.

Bu ülkelerde nüfus artışının çeşitli nedenlerle denetim altına alınmaması, kimi kez teşvik edilmesi siyasal tabloya da yansımaktadır. Azgelişmiş ülkeler aynı zamanda eğitim olanaklarının kıt olduğu, eğitim düzeyi düşük toplumlardır. Bu durum azgelişmiş ülkelerde siyasal ve ekonomik elitlere bir dizi avantaj (AS: artı) sağlamaktadır. Ekonomik açıdan nüfus artışı, emek piyasasında rekabeti körüklemektedir.

Bu da emeği ile geçinen beyaz ve mavi yakalıların arasında bölünmeye, dolayısıyla bu toplumsal katmanların bir sınıf bilinci oluşturmasına engel teşkil etmektedir (AS: oluşturmaktadır). Medyasıyla, eğlence sektörüyle de bu bilincin oluşması ötelenmektedir. Çünkü işsiz kalma korkusunun yarattığı tedirginlik, bu sınıfın üzerinde Demokles’in kılıcı gibi bir işlev görür.

Bu durum ise sermaye sınıfını oluşturanların ücretleri düşük tutarak kârlarını artırmalarına yol açmaktadır. Ayrıca azgelişmiş ülkeler, bu şekilde ileri kapitalist ülkelerin kolayca sömürebileceği ucuz işgücü pazarı durumuna gelir. Böylece yerli sermaye ile yabancı sermaye sömürü düzenini ortaklaşa yürütür.

Azgelişmiş ülkelerde nüfusun denetimsiz artması, kimi kez  siyasal elitlerce özendirilir. Bu şekilde yoksul, umutsuz yığınlara gündüz düşleri gördürerek umut tacirliğine soyunurlar. Böylece onları her açıdan kendilerine bağımlı kılmaya çalışırlar.

Ucuz emek pazarı haline getirdikleri ülkede ulusal ve uluslararası sermayenin çıkarlarını gözeten ekonomik politikalar izlerler. Bu durum ise yöneticilerin iç kamuoyundan çok, dış kamuoyunun desteğini, başka bir deyişle uluslararası güç odakların desteğini almayı daha çok önemsemelerine yol açabilir.

KISIRDÖNGÜ

Kendilerine bağımlı sessiz yığınların efendisi olmak isteği onları demokrasi dışı arayışlara da itebilir. İnsanlık dışı koşullarda yaşattıkları bu sessiz yığınların ses vermemesi için gittikçe otoriter ve baskıcı bir yönetim şeklini benimseyebilirler. Böylelikle iç karışıklıklar baş gösterebilir. Bu tablo, siyasal bilinç kazanmamış, eğitim düzeyi düşük azgelişmiş ülkelerde halkın yanlış siyasal tercih yapmasını kolaylaştırabilir.

Sonuç olarak bu tip ülkeler, bir kısırdöngünün içinde kıvranmaktadır. Bu durumdan ötürü azgelişmiş ülkelerle gelişmiş ülkeler arasındaki makas kapanmayacak biçimde açılmaktadır.

  • Türkiye gibi 200 yıldır yenileşme çabası içinde olan bir ülkede nüfus politikası önemle üzerinde durulması gereken bir sorun olarak ele alınmalıdır.

İŞSİZLİK

İŞSİZLİK

Erinç YELDAN
Cumhuriyet, 20.11.19

(AS: Bizim kapsamlı katkımız yazının altındadır..)

Türkiye Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Merkezi (DİSK-AR) her ayın 15’inde Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) açıklamakta olduğu “Hanehalkı İşgücuü Araştırması” sonuçları üzerine “İşsizlik ve İstihdam Raporu”nu kamuoyu ile paylaşmakta. Türkiye’de sürekli olarak yayımlanmakta olan ve kanımca en kapsamlı ve güncel veriler ile donatılmış söz konusu raporun 15 Kasım tarihli sayısı Türkiye ekonomisinin en derin sorununu açıklıkla ele almakta. Satırbaşlarıyla özetlemek gerekirse;

  • Krizin 1. yılı geride kalırken işsizlik artmaya devam ediyor, istihdamdaki azalış sürüyor. Ağustos 2018’de 3 milyon 666 bin olan mevsim etkisinden arındırılmış dar tanımlı işsiz sayısı, Ağustos 2019’da 976 bin artarak 4 milyon 642 bine yükseldi.
  • Mevsim etkisinden arındırılmış işsizlik oranı bir önceki yılın aynı ayına göre 2.9 puan artarak %11.3’ten % 14.2’ye yükseldi.
  • İşsizlikte en yoğun artış ise genç ve kadın işsizliğinde gerçekleşti. Genç kadın işsizliği Ağustos 2018’de %26.4 iken 8.2 puan artarak % 34.6 oldu.
  • Türkiye işgücü piyasalarındaki tıkanma yalnızca işsizlik oranları ile sınırlı değil. İstihdamda da büyük bir daralma yaşanmakta. Ağustos 2018’de 28 milyon 830 bin olan mevsim etkisinden arındırılmış istihdam, 762 bin kişi azalarak Ağustos 2019’da 28 milyon 68 bine geriledi. Aktif sigortalı olarak çalışanların sayısı son bir yılda 413 bin kişi azaldı.

2018 Ağustosu’ndan, 2019’a…

DİSK-AR raporunun işsizlik türlerinin özetlendiği grafiği ise bir eylem afişi niteliğinde. Türkiye ekonomisinde derinleşmekte olan reel üretim ve sistemsel krizin emekçileri ilgilendiren en temel boyutu olan istihdam tahribatı ve işsizlik sorununu aşağıda paylaşıyorum.

Şekilde, elimizdeki son veri olan Ağustos 2019 (temmuz-ağustos-eylül ayları ortalaması) ile 2018’in aynı döneminin karşılaştırılması var. DİSK-AR çalışanları tarafından TÜİK’in resmi verilerinden derlenen şekil, ekonomide giderek derinleşmekte olan işsizlik sorununu tüm çıplaklığıyla özetlemekte. İsşizlik sorununun artık yapısal ve sistematik bir boyutta olduğunun en çarpıcı göstergesi, “ne eğitimde ne de istihdamda olan gençlerin oranı”. Bu rakam %34 ile OECD ülkeleri arasında en yüksek orana ulaşmış konumda. Atıl olarak sistemin dışına itilmiş gençlerin, tüm genç nüfusun üçte birine ulaştığını belgeleyen bu rakam, Türkiye’nin gelecek potansiyeline ilişkin kaygılarımızı derinleştiriyor.

Kaynak: DİSK-AR, İşsizlik ve İstihdam Raporu, Kasım 2019.

Türkiye’de “toparlanma / dengelenme” gibi söz oyunlarıyla geçiştirilmeye çalışılan ekonomik ve sosyal krizin en somut göstergesi işsizlik ve “insan onuruna yakışan işin tahribatı” olarak gözleniyor. İşsizlik sorunun yapısal nitelikli boyutları ise finans burjuvazisinin spekülatif dünyasının çıkarlarına indirgenen ve “önce enflasyonu düşürelim gerisi hallolur” mantığına dayandırılan kemer sıkma politikalarıyla çözülemeyecek ölçüde derin ve ciddi.
===================
Dostlar,

Bu gün gazetelerde BASİSEN‘in tam sayfa ilanları vardı. Banka – Finans ve Sigorta İşçileri Sendikası, deyim yerinde ise “feryat” ediyor, işten çıkarmalara isyanını haykırıyordu. Bu sektörün patronlarının, “değişen müşteri davranışı ve teknolojik gelişmeler” i gerekçe göstererek işten çıkarmaları yaygınlaştırmışlardı..

Sendika, patronları banka emekçilerinin ekmeğiyle oynamamaya çağırıyor, “fesihin son çare olması” ilkesini anımsatıyor. Bu yakıcı olay bize, 1760 Sanayi Devrimi ile üretimin makineleşmesiyle işsiz kalan emekçilerin “makine kırma eylemleri” ini anımsattı..

AKP iktidarının başı, nüfusun artmasını, her ailenin 3,4, 5.. çocuk yapmasını istiyor. Öte yandan, Türkiye nüfusu geçen yıl (2018’de) %1,47 hızla büyüdü ve net olarak 1,2 milyon kişi daha arttı. Nüfus artış hızının Dünya ortalaması ise %1,1 (UNFPA, 2018). Bankacılık – finans sektöründe işverenlerin emekçileri işten çıkarma gerekçesi “değişen müşteri davranışı ve teknolojik gelişmeler” olup, yakıcı da olsa, acı da gelse bir gerçektir.

Öte yandan robotlar giderek üretimde yaygın yer almaktalar. Yapay zeka yüklenen son kuşak robotlar, yazında (literatürde) MER kısaltmasıyla tanımlanmaktadır : Men Equivalent Robot.. / İnsan Eşdeğeri Robot! Bu teknolojik sıçramalara koşut olarak MER‘ler, önümüzdeki birkaç on yıla kalmadan, 800 milyon dolayında insanı işsiz bırakacaktır. Şimdiden, simgesel birkaç canlı işçi ve gerçek mühendis dışında üretimin tümüyle robotlara dayandığı dev fabrikalar vardır. Mercedes, BMW fabrikaları tipik örneklerdendir.

Hele fabrikalardaki bu yapay zekalı akıllı robotlar hatta insansı Androidler ve öbür üretim gereçleri birbiriyle internet üzerinden iletişim kurabilir aşamaya ulaştıklarında, IOT devrimi ile (nesnelerin interneti) kol gücüne gereksinim iyice azalacaktır.

Türkiye’de AKP iktidarı ve bu iktidarın başı muktedir, andığımız güncel çarpıcı gelişmelerden tümüyle habersiz midir? Neden hala nüfusun hızla artmasını akıl almaz biçimde teşvik etmektedirler? AKP = Erdoğan neden “..3, 4 hatta 5 çocuk, Allah ne verdiyse yapın..” diyebilmektedir? 2018’de nüfus artış hızımız %1,47 ile dünya ortalaması %1,1’in (UNFPA 2018) neredeyse 1,5 katıdır ve net olarak 1,2 milyon artmıştır. Aynı sürede 1 milyona yakın insan işsiz kalmıştır (istihdam yitimi). Artık AKP’nin de yadsıyamadığı biçimde işsizlik %14 gibi korkunç bir orana varmıştır. 7 milyonu aşkın insan işsizdir! Bu tablo hiçbir zırva ile tevil edilemez.

Aşırı hızlı, gereksiz ve akıl dışı nüfus artışı frenlenmek zorundadır. HER AİLEYE BİR ÇOCUK SEFERBERLİĞİ başlatılmalıdır hemen.. Sayıları 200’ü aşan her ile 1 “üniversite” (!?) poitikası çirkin bir popülizm örneği idi ve ülkemize anlamlı hiçbir katkısı olmamıştır. Oysa maliyet korkunç büyüktür. Yükseköğrenimde 8 milyona yakın genç vardır ve 18. yılında tek başına iktidarda olan partini başı, üniversite bitiren herkes iş güvencesi olmadığını / olamayacağını belirtebilmektedir.

Türkiye İHO – İHL – İlahiyat Ön lisans / Lisans kuşatması ile eğitimde – yaşamda dincileştirmeye son vermek zorundadır. Gençler, iş sahibi olabilecek biçimde günümüzün ağır rekabetçi küresel koşulları gözetilerek eğitilmelidir. Geçerli meslekler edinmeli, yetkin bilgi – beceri kazanmalı, temel yabancı dilleri öğrenmelidirler.

Türkiye neden bu denli kötü yönetilmektedir?

Bunca ağır tabloya sürükleniş “rastlantı” olabilir mi?

Yöneticiler bu denli aymaz (gafil) – sapkın (dalalet içinde) hatta hıyanet içinde olabilir mi? Böylesi bir kritik sorunun akla gelmesi bile başlı başına ürkünç (vahim) bir durumdur.

Böylesine katlanılmaz ve artık sürdürülemez politikalarda ısrar edilirse, Türkiye’yi içinden çıkılmaz çok daha ağır sorunlar, bunalımlar (katastrofi) beklemektedir. Siyasal tarihte benzer örnekler yok değildir. Böylesi bir tabloda AKP’nin molekülleri bile kalmaz. Örn. 2001 bunalımı sonrası siyasal yaşamdan silinen partiler gibi.. AKP yönetimini bir kez daha sağduyuya, bilimsel akılcılığa çağırıyoruz.

Sevgi ve saygı ile. 21 Kasım 2019, Ankara

Prof. Dr. Ahmet SALTIK MD, MSc, BSc
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Halk Sağlığı Uzmanı
Sağlık Hukuku Bilim Uzmanı – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net    profsaltik@gmail.com

 

HIZLI NÜFUS ARTIŞI SORUNU / The CHAOS of HUGE POPULATION GROWTH


Sevgili AÜTF Dönem 2 öğrencilerimiz
,
Site okuru dostlarımız. 

  • DÜNYADA ve TÜRKİYE’de NÜFUS SORUNLARI ve POLİTİKALARI

konulu AÜTF Dönem 2 dersi sunumu yansılarını paylaşmak isteriz.

Güncellenmiş dosyayı ilgi ve bilginize sunuyoruz.
Çok emekli ve kapsamlı bir dosyadır (119 yansı).

  • Gereksiz, dengesiz ve hızlı, akıl dışı ve sürdürülemez
    hızlı nüfus artışı ülkemiz ve dünya için en önemli sorunların başında gelmektedir.

Türkiye, 35-40 yıl sürecek bir DEMOGRAFİK FIRSAT PENCERESİ DÖNEMİNDEDİR.
Bu dönemde yapılması gereken, genç nüfusun niteliğinin iyileştirilmesidir.
Bu da sağlık ve eğitim yatırımları ile olur.

Nüfusun “hızlı” yaşlanması sorunu yoktur, akut gündem bu değildir.

İvedi olan 2 adım vardır :

1. Hızlı nüfus artışını teşvikten, “en az 3-5 çocuk doğurun” demekten
hemen vazgeçmek. Her ailenin 1 çocukla yetinmesini önermek..

2. Eldeki çooooook genç nüfusun niceliğini (sayısını) değil niteliğini (kalitesini) geliştirmek.. Yaşamsal sorun budur.. Genç nüfusu 21. yy’da acımasız küresel rekabete hazırlamak..
Yabancı diller ve İLETİŞİM öğretmek, geçerli meslekler edindirmek, özgüven kazandırmak,
istihdamı geliştirmek, yurttaşların sosyalleşmesini sağlamak (karma eğitim başta!)..

Ülkemizin öncelikleri bunlar, Demografi politikaları bakımından..
Bir ULUSAL DEMOGRAFİ KURULTAYI toplamak ve nüfus politikalarını güncellemek..

Ayrıca, kürtaj istemiyorsanız etkin ve yaygın aile planlaması hizmetlerini topluma
mutlaka vereceksiniz.. Özellikle de Doğu ve Güneydoğu’da!

Vurgulayalım ki; Anayasa’nın 41. maddesi açık ve net olarak devlete bu görevi yüklüyor.
Siyasal tercihiniz ne olursa olsun :

Anayasa_madde_41

 

 

 

 

 

 

 

 

Oldukça kapsamlı ve doyurucu bir dosya sunuyoruz.
Okunup okutulması, paylaşılması, politikacılara da ulaştırılması dileğiyle..
Umarız, hala Türkiye’de nüfus artışını bilim ve akıl dışı biçimde savunan tepe yöneticiler de, danışmanları da okusun ve yararlansınlar. Ülkemizi yıkımlara sürüklemesinler..

Lütfen tıklar mısınız erişkeyi (linki) ?

Nufus_sorunlari_ ve_ politikalari

Sevgi ve saygı ile.
06.12.2015, Ankara

Prof. Dr. Ahmet SALTIK
Halk Sağlığı – Toplum Hekimliği Uzmanı
AÜTF Halk Sağlığı AbD

www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com

Not : Bu yansılarda sayın Prof. Ercan’dan çok yararlandık, teşekkür borçluyuz.

TÜİK Nüfus Verileri : 2014’te Nüfus 1 Milyondan Çok Arttı; Gereksiz ve Hızla Çoğalıyoruz

 

TUİK’in açıkladığı Türkiye’nin
yeni 2014 sonu nüfusu

A.A.
28 Ocak 2015
Erdoğan 'En az 3 çocuk' diyor ama...

Türkiye’nin nüfusu 2014 sonunda

77 695 904 kişi oldu.

Türkiye’de ikamet eden nüfus 2014 yılında,
bir önceki yıla göre

1 028  040 kişi arttı.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın uzun süredir yapmış olduğu “en az 3-4 çocuk tavsiyesine rağmen” nüfus artış hızı ise 2013 yılında binde 13,7 iken,
2014 yılında binde 13,3’e geriledi.
(AS: Teşekkürler sağduyulu halkımıza…)

 Türkiye nüfusu, 2014’te bir önceki yıla göre 1 milyon 28 bin 40 kişi artarak
77 milyon 695 bin 904 kişi oldu.
(AS: %5 dolayında kaçak nüfus ile yaklaşık 2 milyon sığınmacıyı ekleyin!)

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK),
“Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi 2014 Sonuçları”nı açıkladı.

Buna göre, 2013 yılı itibariyle 76 milyon 667 bin 864 kişi olan ülke nüfusu,
1 milyon 28 bin 40 kişilik artışla, 2014 sonunda 77 milyon 695 bin 904 kişiye ulaştı.

Erkek nüfusun oranı %50,2 (38 milyon 984 bin 302 kişi),
kadın nüfusun oranı ise %49,8 (38 milyon 711 bin 602 kişi) oldu.

Yıllık nüfus artış hızı 2013 yılında binde 13,7 iken, 2014 sonunda binde 13,3’e geriledi.

İl ve ilçe merkezlerinde ikamet edenlerin (AS: yerleşiklerin) oranı 2013 yılında %91,3 iken,
bu oran 2014’te %91,8 oldu. Belde ve köylerde yaşayanların oranı ise %8,2’de kaldı.

EN ÇOK NÜFUSA SAHİP İL İSTANBUL, EN AZ BAYBURT

Türkiye nüfusunun %18,5’inin yaşadığı İstanbul, 14 377 018 kişiyle en çok nüfusa sahip olan il oldu. Bunu sırasıyla % 6,6 ile (5 150 072 kişi) Ankara, %5,3 ile (4 113 072 kişi) İzmir, % 3,6 ile (2 787 539 kişi) Bursa ve %2,9 ile (2 222 562 kişi) Antalya izledi.
Bayburt ise 80 607 kişiyle en az nüfusa sahip il oldu.

ORTANCA YAŞ YÜKSELDİ

TÜİK verilerine göre, Türkiye nüfusunun ortanca yaşı yükseldi. Türkiye’de 2013 yılında
30,4 olan ortanca yaş, 2014’te 30,7 oldu. Ortanca yaş erkeklerde 30,1 iken,
kadınlarda 31,3 olarak gerçekleşti.

Ortanca yaşın en yüksek olduğu iller sırasıyla Sinop (39,1), Balıkesir (38,6), Edirne ve Kastamonu (38), en düşük olduğu iller ise sırasıyla Şırnak (19,1), Şanlıurfa (19,2) ve
Ağrı (20) oldu.

ÇOCUK YAŞ DİLİMİNDEKİ NÜFUSUN ORANI ARTTI

Türkiye’de 15-64 yaş diliminde yer alan çalışma çağındaki nüfusun oranı 2013 yılında
%67,7 iken, geçen yıl 0,1 puan artışla % 67,8’e (52 640 512 kişi) yükseldi.

Çocuk yaş grubundaki (0-14) nüfusun oranı ise %24,3’e (18 862 430 kişi) gerilerken,
65 ve daha yukarı yaştaki nüfusun oranı % 8’e (6 192 962 kişi) yükseldi.

Nüfus yoğunluğu olarak ifade edilen “bir kilometrekareye düşen kişi sayısı”,
geçen yıl Türkiye genelinde 2013 yılına göre 1 kişi artarak 101 kişi oldu.

İstanbul, kilometrekareye düşen 2767 kişiyle nüfus yoğunluğunun en yüksek olduğu il oldu. Bunu sırasıyla, 477 kişiyle Kocaeli, 342 kişiyle İzmir, 277 kişiyle Gaziantep,
267 kişi ile Bursa ve Yalova izledi. Nüfus yoğunluğu en az olan il ise kilometrekareye düşen 12 kişiyle Tunceli olarak gerçekleşti.

Yüzölçümü bakımından ilk sırada yer alan Konya’nın nüfus yoğunluğu 54,
en küçük yüzölçümüne sahip Yalova’nın nüfus yoğunluğu ise 267 oldu.

GEÇEN YIL 62 İLİN NÜFUSU ARTTI

Türkiye’de 2014 yılında 62 ilin nüfusunda artış görüldü. En çok nüfus artışı,
binde 63,9 ile Türkiye’nin en düşük nüfuslu ili Bayburt’ta gerçekleşti.

Türkiye’de nüfus artış hızı 2013 yılında binde 13,7 iken, bu oran 2014’te binde 13,3‘e geriledi.

 Geçen yıl en çok nüfus artışının Türkiye’nin en düşük nüfuslu ili Bayburt’ta gerçekleşmesi dikkati çekti. Nüfusu binde 63,9 artan Bayburt’u, binde 36,2 ile Tekirdağ,
binde 34,3 ile Gümüşhane ve binde 31,6 ile Muğla izledi.

Türkiye’de söz konusunu dönemde 19 ilin nüfusunda ise gerileme oldu. Nüfusu en çok düşen il binde 39,3 ile Çankırı olurken, bu ili binde 26,6 ile Yozgat ve binde 19,4 ile Ardahan izledi. Geçen yıl nüfusu azalan öbür illerin Afyonkarahisar, Ağrı, Amasya, Burdur, Çorum, Erzurum, Kars, Kırşehir, Kütahya, Muş, Ordu, Sinop, Sivas, Tokat, Zonguldak ve
Kırıkkale olduğu belirlendi.

KÜTAHYA’NIN VEKİL SAYISI 4’E İNDİ

Kütahya’nın 31 Aralık 2014 tarihi itibariyle nüfusunun 571 bin 554 olduğunu bildirildi.
Nüfusu %0.9 azalan Kütahya artık Meclis’e 5 değil 4 milletvekili gönderecek.

===================================================

TÜİK Nüfus Verileri     :

2014’te Nüfus 1 Milyondan Çok Arttı; Gereksiz ve Hızla Çoğalıyoruz..

Papa bile uyarıyor : TAVŞAN GİBİ ÇOĞALMAYIN!

Türkiye nüfusuna %5 dolayında kaçak nüfus ile yaklaşık
2 milyon sığınmacıyı ekleyin.. 85 milyona yakınız..

Bay RTE’nin akıl ve bilim dışı 3-5 çocuk önermesini – dayatmasını sağduyusu ile bir ölçüde de olsa boşa çıkaran halkımıza teşekkür ederiz..

AKP iktidarı;
Lütfen Anayasa’nın 41. maddesi buyruğunu içtenlikle yerine getirin…

Anayasa madde 41Aile, Türk toplumunun temelidir ve eşler arasında eşitliğe dayanır.
Devlet, ailenin huzur ve refahı ile özellikle ananın ve çocukların korunması ve
aile planlamasının öğretimi ile uygulanmasını sağlamak için gerekli tedbirleri alır,
teşkilatı kurar.
Her çocuk, korunma ve bakımdan yararlanma, yüksek yararına açıkça aykırı olmadıkça,
ana ve babasıyla kişisel ve doğrudan ilişki kurma ve sürdürme hakkına sahiptir.
Devlet, her türlü istismara ve şiddete karşı çocukları koruyucu tedbirleri alır.

*****

Bu arada Adana artık 4. büyük il değil.. Geçen yıl da öyleydi de, görmezden gelindi..
Bursa’dan sonra Antalya da göç alarak, göç veren Adana’yı “geçti” !?
Artık TV’ler hava durumunu verirken “5 büyük il” arasında Adana olmayacak..
Ülkenin Batısının hava durumu verilmiş olacak.

Bölgesel dengeli kalkınma bu mu??
Doğu boşalıyor, Batı kaynıyor..
Alarmdır alarm.. Duyuyor musunuz, duymalısınız…
Nüfusu tümüyle yersiz ve gereksiz artırıp kalabalık ve niteliksiz bir sürüye dönüştürmek yerine; başta sağlık ve eğitim, niteliğini iyileştirmek gerekir.

İç göçü durdurmak ve nüfusu ülke coğrafyasına dengeli yaymak gerekir.
İzlenecek ekonomik ve sosyal demografik politikalar bunlardır.
Nüfus “hızla” yaşlanmayacaktır, endişe edilmesin.. Bu sitede çok yazdık..
Türkiye bu verilerle 35-40 yıl daha DEMOGRAFİK FIRSAT PENCERESİ içinde kalacaktır.

1. öncelik, varolan nüfusu dünya ile yarışabilecek biçimde donatmaktır.
Önümüzdeki 3-4 onyıl temel strateji bu olmalıdır.
Asla nüfus artışı özendirilmemelidir.. Önemli olan nicelik değil nitelik.

İşgücüne katılım artmıştır.. 15-64 yaş dilimi nüfusun 2/3’üdür ve 52 milyonu aşmıştır.
Geçtiğimiz haftalarda Ekonomiden sorumlu Başbakan Yrd. Ali Babacan apaçık yakınıyordu.. İşsizliği istedikleri gibi azaltamayacaklardı çünkü işgücüne katılım çok büyük boyutta idi. Son TÜİK verileri de bunu kanıtladı bir kez daha..

Her yıl 1 milyon insana iş bularak ancak işsizlik havuzunu sabit tutabilirsiniz.
İşsizliği azaltmak için ise net nüfus artışının üstünde istihdam yaratmanız gerekiyor.

Buna ne Türkiye’nin koşul ve olanakları elverişli ne de küresel iklim..
Aman dikkat..

RT Erdoğan da artık 3-5 çocuk takıntısını mutlaka aşmalı..
Ülkesini – insanını gerçekten seviyorsa eğer..
Bu konudaki tutum kesin ve duygusal olmayan bir turnusol kağıdıdır, şaşmaz.

  • Verili koşullarda nüfus artışını savunmak kesinlikle akıl ve bilim dışıdır;
    ülkeye yapılabilecek belki de en büyük kötülüktür!

İl ve ilçe merkezlerinde yerleşiklerin (ikamet edenlerin) oranı 2013 yılında %91,3 iken,
bu oran 2014’te %91,8 oldu. Belde ve köylerde yaşayanların oranı ise %8,2’de kaldı.
6331 sayılı Bütünşehir Yasası nedeniyle 30 Mart 2014 günü yaklaşık 35 bin olan köy sayısı, 31 Mart 2014 günü yarı yarıya azaldı ve kentsel nüfus şişti..

Artık o 17-18 bin köy bir gecede “mahalle” oldu.. Köy sayımız artık 40 bin değil..
17 bin dolayında.. İl nüfusu 750 bini aşan her il “büyükşehir” olacak ve tüm köyleri mahalleye dönüşecek.. Bir çırpıda, tabelası değişecek..

Yaşasın AKP iktidarı…

Not / soru     :
TÜİK bu verileri en geç 1-2 Ocak 2015 günü yayımlamalıydı..
Neden 1 ay gecikti??
Tüm nüfus verileri çevrim içi (on line) ve eş / gerçek zamanlı (real time) değil mi??

Sevgi ve saygıyla.
28.01.2015, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net

Yazının pdf örneği : TUIK_2014_Sonu_Nufus_Verileri_ve_Dusundurdukleri

İstanbul’da rekor nüfus artışı


Dostlar
,

Türkiye -ve dünya- nüfusu hızla ve tehlikeli biçimde, denetimsiz büyümeyi sürdürüyıor.

BM nüfus Fonu’nun (UNFPA)
 verilerine göre, 2011 yıl ortasında (1 Temmuz)
Dünya nüfusu 7 milyarı aştı!

Bu büyüklükte bir nüfus, Dünyanın eldeki kaynaklarıyla destekleyebileceği bir nüfus değil!

Bu noktada hemen tüm uzmanlar uzlaşmakta.
Dünya kaynaklarının ekolojik bağlamda çöküş – iniş aşamasında olduğu
kabul edilmekte.

BM raporlarında (Millenium Echosystem Assessment) son 50 yılda çevreye verilen zararın tüm geçmiş zamanların birikimini aşkın olduğuna gönderme yapılmakta.

Dünya nüfusu her yıl yaklaşık Türkiye nüfusunca büyümekte!
Bu rakam yaklaşık 80 milyon ve yaklaşık %o 11 düzeyinde nüfus artış hızına
denk düşüyor.

Türkiye ise yaklaşık % 1,68 düzeyinde bir nüfus artış hızına sahip. Bu rakam, Dünya verisinin 1,5 katı. Ne yazık ki TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) bu rakamı % 0.35 eksikle %1,33 olarak vermekte! Bu ciddi hatanın eleştirisi bu sitede gerekçeli ve sayısal verilerle yapılmış ve TÜİK yanıt vermeye çağrılmıştı tarafımızdan.. Ancak günümüze dek henüz hiç yanıt yok..(http://ahmetsaltik.net/wp-admin/post.php?post=11522&action=edit, 1.3.13)

İstanbul, durdurulamayan aşırı nüfus artışı ile son derece ciddi bir sorun kaynağı.
Öyle övünülecek bir yanı ise kesinlikle yok.

TÜİK, Türkiye nüfusunu da doğru veremiyor.. Ciddi hatalar ve çelişkiler içeren sayılar yayımlıyor. Gerçek nüfus 83 milyon dolayında iken, yaklaşık %10 eksik veriliyor.
Sn. Prof. Dr. D. Ali Ercan‘ın ve bizim bu sitemizde sorunu irdeleyen epey yazımız var.
Mart 2014’te yerel seçimler gündemde ve Yüksek Seçim Kurulu, TÜİK verilerine dayalı olarak sandık seçmen listelerini hazırlayacak.. Gerçek nüfusun bilinmesi yaşamsal önemde!

Sonuç olarak; Türkiye artık bir anti-natalist nüfus – demografi politikası belirlemek zorunda. Nüfusunun sayısa öngörüleri yanı sıra niteliği, ülkeye dağılımı, kır- kent oranları vb. sosyal – ekonomik – politik demografik karakteristiklerini de öngörmeli.

  • “Her aileye 1 çocuk!” ilkesi dünyada ve Türkiye’de benimsenmeli.
    Başbakan, her aileye 3-5 çocuk, nüfus yaşlanıyor.. vb. derin ve
    hiçbir bilimsel temeli olmayan yanılgılardan kendisini kurtarmalıdır.
  • Unutulmasın : Çocuklarımızın geleceğini çalmaktayız!

Sevgi ve saygı ile.
16.9.2013, Ankara

Dr. Ahmet Saltık
www.ahmetsaltik.net

=============================================

İstanbul’da rekor nüfus artışı

Nüfusuyla 122 ülkeyi geride bırakan İstanbul’un son 4 yıldaki nüfus artışı,
Türkiye’deki 64 ilin nüfusundan daha çok  oldu.

Nüfusuyla Yunanistan, Tunus, Portekiz, Küba, Belçika, İsveç, Çek Cumhuriyeti, Belarus, Macaristan ve Tunus’un da aralarında bulunduğu 122 ülkeyi
geride bırakan İstanbul, son 4 yılda nüfusuna 1 milyon 157 bin 576 kişi ekledi. Türkiye İstatistikKurumu (TÜİK)verilerinden yaptığı hesaplamalara göre,
İstanbul’un 4 yıldaki nüfus artış miktarı, ülkedeki 64 ilin nüfusundan daha çok oldu.

İstanbul’un, 2008-12 döneminde yıllık ortalama nüfus artışıyla, nüfusuna her 4 ayda bir Tunceli, 5 ayda bir Kilis, 6 ayda bir Gümüşhane ve 7 ayda bir Artvin eklendi.
Aynı dönemde Ankara ise yıllık ortalama 104 bin 150 kişilik artışıyla Tunceli ve Bayburt’un nüfusundan fazla arttı. 2008-12 döneminde Ankara’nın nüfusu 416 bin 603, Antalya’nın nüfusu 233 bin 262, Şanlıurfa’nın nüfusu 187 bin 851,
Gaziantep’in nüfusu 187 bin 335, Bursa’nın nüfusu da 180 bin 208 kişi arttı.

Oransal olarak en çok Antalya’nın nüfusu arttı

Oransal olarak bakıldığında ise nüfus artış hızında başı Antalya çekti.
Antalya’nın 2008-12 yılları arasında nüfusu % 12,54 oranındayükseldi.

13 ilin nüfusu düştü

2008-12 döneminde Yozgat, Ardahan, Çorum, Kars, Zonguldak, Kırıkkale, Sivas, Kırşehir, Giresun, Tokat, Amasya, Tunceli ve Kastamonu’nun nüfusu geriledi. (AA)

Türkiye’nin Nüfusu..


Dostlar
,

Yetkin ve seçkin bilim insanı Sayın Prof. Dr. D. Ali Ercan‘ın

portresi

TÜRKİYE’nin NÜFUSU..

başlıklı kapsamlı makalesini okumalısınız..

Özllikle TÜİK yetkilileri okumalı..

Ve Ali hoca ile tartışarak, O’ndan öğrenerek açık matematiksel – yöntemsel hatalarını gidermeliler..

Bu hatalar konusunda biz de sitemizde daha önce bir makalemizi yayımlamış,
TÜİK’in Hüfus Artış Hızımızı, kendi verilerine dayanarak %1,68 olarak hesaplaması gerekirken neden % 1,33 olarak verdiğini sormuştuk. Yanıt veren yok..
(TÜİK’in Tehlikeli Hataları.. Başbakan da Yanıltılıyor..; 3 Ocak 2013..
http://ahmetsaltik.net/tuikin-tehlikeli-hatalari-basbakan-da-yaniltiliyor/)

Söz konusu bu yazımızda şu saptamada bulunuyor ve soruyorduk :

  • TÜİK, 2011 için Türkiye’nin nüfus artış hızını %25 düzeyinde hata ile
    eksik kestirmiş ya da göstermiş ya da hesaplamıştır
    ..

    Ama fazla değil!?
  • TÜİK’in artık kendisine gelmesi gereklidir.

*****

Ali hocanın makalesi çizim ve tablolar da içeriyor.

Formatını korumak adına pdf olarak veriyoruz..

Okumak için lütfen tıklatınız..

Turkiyenin_Nufusu_6.5.13

7_milyar_nufus_2011_ortasi

Sevgi ve saygı ile.
6.5.13, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net