Etiket arşivi: www.ahmetsaltik.net

UNUTULAN İŞÇİ BAYRAMI

UNUTULAN İŞÇİ BAYRAMI

Konuk yazar : 
Ertan URUNGA,
Emekli Askeri Yargıç         
e.urunga@yahoo.com.tr 

Her yıl bütün dünya ile birlikte ülkemizde de kutlanan 1 Mayıs İşçi Bayramı (Emek ve Dayanışma Günü), bu yıl da yurdun çeşitli kentlerinde ve değişik İşçi Sendikalarının öncülüğünde yapılan yürüyüş ve törenlerle kutlanmıştır. Tabii buna “kutlamak” denirse…

Bayrama işçiden çok, çeşitli Sivil Toplum Örgütleri ile bir kısım milletvekilli ve yurttaşlar dışında, devlet katından kimsenin katılmadığı görülmüştür. Buna geçtiğimiz günlerde alınan Baskın seçim kararı üzerine Türkiye’nin seçim atmosferine girmesinin neden olduğu söylenebilir mi bilmiyorum. Ancak emeğiyle ülkemizin kalkınıp gelişmesinde büyük katkısı olan işçi ve emekçilerimizin bu evrensel nitelikteki Resmi Bayramına, Bakanlık düzeyinde de olsa birilerinin katılması beklenirdi ama, devletin tepelerinden katılan kimse olmamıştır.

Medyanın Sessizliği                                                                                         

Öte yandan, Doğan Medya gurubunun bilinen nedenlerle satılmasından sonra %90’ı siyasal iktidarın eline geçen genel Medyanın, birkaç gazete ve TV kanalı dışında beklenen ilgiyi gösterdiği de söylenemez. Söylenemez çünkü, kutlanması bile devletçe belirlenen alanlarda yapılan İstanbul’daki Bayram töreninde DİSK Genel Sekreteri Sayın Uzman Dr. Arzu ÇERKEZOĞLU’nun,

  • “Bu 1 Mayıs, ülkemizin tek kişinin ağzından çıkan sözle yönetilmesine
    emekçinin itirazıdır!”

şeklinde özetlenen konuşmasına kulak verip itirazlarını, istem ve önerilerini halka duyurmak, sorunlarını dile getirmek, çözüm yollarını araştırmak, yaşanan gelişmelerden yurttaşları doğru olarak bilgilendirmek, toplumum ‘ortak sesi’ olan Medyanın başat görevi değil midir? Yoksa bütün bunlar bir tevatür (yaygın söylenti) de biz mi yanılıyoruz, anlayamadık doğrusu…

Peki, yalnız bunlar mı? O gün muhalefet partileri, yerel yönetimler, toplum katında ağırlığı olan Sivil Toplum Örgütleri, işçi dostu aydınlar ve halk neredeydi, bir gören ve bilen var mı?  O zaman biz de Eyy Medya, Eyy Muhalefet, Eyy Halk;  nedir bu sessizlik, bu edilgenlik, bu biat diye, sorarız elbet!

Cumhurbaşkanlığı Mesajı

Öyle sanıyoruz ki bütün bunların nedenlerini anlayabilmek için Bayramdan bir gün önce Cumhurbaşkanlığınca yayımlanan 1 Mayıs Mesajını okumak gerekir. Bu mesajda, işçi ve emekçinin giderek ağırlaşan yaşam koşulları, önlen(e)meyen iş cinayetleri ile işsizliğin ve yoksulluğun candan ettirip çalışanların ‘yana yana kül olduğu’ bir ortamda;

“Son 15 yılda emekçilerin hak ve hukukunu gözetmeye, sorunlarını ‘devlet imkânları ve ülke kaynakları el verdiğince’ çözmeye gayret ettik.  .. Sahiden meselesi işçi hakkı olan, gerçekten emekçilerin özlük hakları için mücadele eden ‘sendikalarla, sivil toplum kuruluşlarıyla şartsız, önyargısız masaya oturduk, konuştuk, uzlaştık. …İşçilerimizin hakkının, hukukunun korunması doğrultusunda yapılacak her türlü ‘samimi çalışmayı desteklemeye’ devam edecek, işçi ve emekçi kardeşlerimizle ‘sonuna kadar kol kola, omuz omuza’ yürüyeceğiz. Tüm dünyada birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele günü olarak kutlanan, 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü’nün anlamına uygun şekilde, ‘provokasyonlardan uzak bir bayram havasında’ kutlanmasını, çalışanların sorunlarının dile getirilmesine ve çözüm yollarına ışık tutmasına vesile olmasını temenni ediyorum”

denilerek; sanki her şey yolundaymış gibi işçi ve emekçinin sorunlarına ve çözümüne hiç değinilmeden; işçi kuruluşlarına istek, vaat ve temenni kılıfıyla, örtülü mesajlar verilmiştir.

Sendikaların Ataleti

Türkiye’de ‘sosyal devlet’ ilkesinin 1961 Anayasasına girmesinden sonra hızla gelişen İşçi ve Memur Sendikaları da, 2000’li yıllardan bu yana işlevini yitirerek, bugün tam bir atalet (durgunluk, uyuşukluk) içine düşülmüştür. Sözü daha çok uzatmadan şunu söyleyelim ki; 1980’li yıllarda 40 milyon nüfusu olan ülkemizde 1,5 milyon sendikalı işçimiz olduğu halde (işçilerin 1/3’ü), bugün 81 milyona ulaşan nüfusa karşın gene 1.5 milyon dolayında sendikalı işçinin olması (tüm işçilerin %12’si!), bu gerçeği çarpıcı şekilde otaya koymaktadır. Üstelik toplu sözleşme yapabilenler bu oranın da yarısıdır.. Burada, yeri gelmişken Sendika Ağalarına da şunu sormak isteriz:

Türkiye’nin en büyük demokratik kitle örgütü olarak, her zaman bu ataletin önüne geçecek gizil gücünüz olduğu halde; AKP’nin iktidara gelişiyle birlikte estirilen rüzgâra kapılıp ‘beraber yürüdüğünüz o yollarda’ çamura saplanmanız, bugün başımıza gelenlerin nedeni değil midir?

Kazanan Halk Olacak

Sonuç olarak, bütün bu açmazlardan ülkemizin kurtulup erince kavuşabilmesi için önümüzde büyük bir fırsat var. O da 24.06.2018 tarihinde yapılacak seçimlerde bütün iç dinamiklerin birlik ve dayanışma içinde hareketinin önemsendiği bir ortamda sandığa gidilecek olmasıdır.

Ancak, hukuk dışı uygulamalarıyla öne çıkan iktidarı devirmek, güç olsa da olanaksız değildir. Kaldı ki, öteden beri sürdürülen çabaların olumlu sonuçları görülmeye başlanmış, estirilen rüzgârların yönü değişmiş, toplumun büyük kesimi at izi ile it izinin ayırdına varmıştır artık!

Bu bağlamda, özgün konuşmayla 1 Mayıs’a damgasını vuran Sayın Dr. Arzu ÇERKEZOĞLU’nun,Bu ülkeyi karanlığa teslim etmeyeceğiz, bu memleketi ‘kahreden ve yaratan ellerimizle’,  emekçi ellerimizle durduracak, bu ülkeyi kendi ellerimizle yeniden kuracağızşeklindeki sözleri de her şeye karşın, umutlarımızın yeşermesine yetmiştir.

Görünen o ki bu kez kazanan halk olacaktır!
=============================================

Değerli dostumuz
Emekli Askeri Yargıç Sayın Ertan URUNGA‘nın yazısına gönülden katılarak sitemizde yer veriyoruz.. Kendilerine sitemize gösterdikleri özen için teşekkür ederiz.
DİSK Genel Sekreteri Arzu Çerkezoğlu’nun Patoloji gibi önemli bir tıp dalında uzman hekim olduğunu çok az insan bilir.. Bunu da paylaşmak istedik.. Bir emekçi hekim.. Bir kadın uzman hekim.. Bir devrimci sendika yöneticisi tıp doktoru!

  • Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır (sonsuza dek yaşayacaktır)!

Yüce ATATÜRK‘ün hedef attığı şaşmaz (gayr-ı kabili rücu!) bir Ok’tur.. Böyle biline!

Sevgi ve saygı ile. 08 Mayıs 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com

9. Uluslararası İş Sağlığı Güvenliği Kongresi

Başbakan Yıldırım işçiyi suçladı:
İş kazaları insan hatasından…

(AS: Bizim kapsamlı katkımız yazının altındadır..)
9. Uluslararası İş Sağlığı Güvenliği Kongresi’ne katılan Başbakan Binali Yıldırım iş cinayetlerinde suçun büyük oranda işçi kaynaklı olduğunu savundu. (Cumhuriyet, 06.5.2018)

[Haber görseli]İstanbul’da düzenlenen 9. Uluslar arası İş Sağlığı Güvenliği Kongresi’ ne katılan Başbakan Binali Yıldırım bir yandan “İş sağlığı ve iş güvenliği çok önemli” derken, bir yandan da şöyle konuştu:

“Esasında iş hayatının tarihsel gelişi-mine baktığımızda iş kazalarının % 80-85 insan hatasından, insan unsu-rundan kaynaklandığını görürüz. Hayatının büyük bir bölümünü ağır sanayide, gemi inşa sektö-ründe geçirmiş biri olarak, yaşayarak tecrübe ettiğim iş kazası ve iş sağlığıyla ilgili önemli anı-larım var. Biz tersanede gemi yaparken çalışanlara baret giydirmek için alnımızın derisi çatlardı. ‘Bana bir şey olmaz’. Kardeşim sana bir şey olmaz deme canın bu kadar ucuz değil, çoluğun çocuğun var. Geleceğin var. Eldiven takmaz, baret giymez, güvertede çalışır kemer takmaz. Sürekli peşlerinden koşacaksın. Her an başında duracaksın.”

‘İPİN UCU KAÇIYOR’

“Bu kazalar olduktan sonra tepki olarak düzenlemeler yapıyoruz. İpin ucunu da kaçırıyoruz” diyen Başbakan Yıldırım, “Halbuki bunu kazalar sonrasında değil uzun tecrübelerin birikimi olarak yapmakta fayda var. Tepkiyle yapılan düzenlemeler bazen iş hayatında içinden çıkılmaz sorunlara da sebep oluyor. Hem iş emniyetini, iş sağlığı tedbirlerini alacağız; hem de küresel rekabette geride kalmayacağız. Prensip budur. Bunu başarmak için daha fazla eğitim, daha fazla tedbir, daha fazla farkındalık… Buna ihtiyacımız var. Kuralları koymak meseleyi çözmüyor. Önemli olan koyduğunuz kuralların uygulanabilir olması” şeklinde konuştu.
================================================
Dostlar,

Türkiye’de yalnızca bu yılın ilk 4 ayında 575 işçi yaşamını yitirdi.
AKP’nin Kasım 2002’den bu yana 15,5 yıllık tek başına iktidarında ise 21 022 emekçi iş cinayetlerine kurban verildi.
Başbakan B. Yıldırım gemi yapımında yıllarca çalıştığını belirtiyor. Bir mühendis olarak çok deneyimi olduğunu vurguluyor. İş cinayetlerinde faturayı emekçiye kesiyor sermaye ağzıyla.. Oysa eldeki bilimsel veriler, iş cinayetlerinin en az %98’inin önlenebilir olduğunu kanıtlıyor. Hem de en çok %5’lik bir maliyet artışı ile! Üstelik vergi mevzuatımız iş sağlığı – güvenliği giderlerinin işverence vergiden düşülmesi olanağı veriyor. Yerel – küresel rekabete engel yok! Başbakanın bu bilimsel gerçekleri bilmiyor bilmiyor olması düşünülebilir mi??
O halde neden emekçinin safında konumlanmıyor da sermaye ağzıyla konuluyor..
İşte bu anlayış değil midir ki 15,5 yılda en az 21 022 emekçiyi İŞÇİ CİNAYETLERİNDE kurban verdik.. Erdoğan zaten tümüyle bilim dışı konuşuyor; iş cinayetlerini “fıtrata – kadere” bağlayıp kenara çıkıyor.
Tek başına devr-i iktidarlarında AKP nam partinin, her yıl ortalama en az 1356 emekçiyi kurban verdik. Günde yaklaşık 4 emekçi, üretirken yaşamdan koparıldı.. Oysa, yineleyelim, en az % 98’i makul bir harcamayla önlenebilir nitelikte..
AKP iktidarı bu bilimsel önlemleri aldırabilse ve denetleyebilse idi, 21 022 x .98 = 20 980 emekçi cinayeti (en az!) önlenmiş olacaktı.


6331 sayılı İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Yasası 30.06.2012’de çıkarıldı ama bir türlü tüm hükümleriyle yürürlüğe konamadı. 3 kez ertelendi ve 1 Temmuz 2020’ye ötelendi tam yürürlük.

Son 21 ayda OHAL bahane edilerek emekçilerin hak grevleri ertelendi ve Erdoğan bunu itiraf etti! Vahşi özelleştirmeler ile emek örgütleri olan sendikalar avuç içinde kar gibi eritildi.
Uluslararası hukuktan kaynaklanan, başta ILO Sözleşmeleri olmak üzere sağlıklı – güvenli – onurlu istihdam ortamı yaratma yükümlülüğü yerine getirilmedi. Kayıt dışı bir yana, işçilerin yarısı, açlık sınırının da altında olan asgari ücret mahkum edildi..

Şimdi de Binali bey kalkmış, işçiye, “Ölüyorsan sen sorumlusun canım kardeşim..” demekte!? Vah ki vah… vah ki vah..
Hep söyleriz :

  • Sendika yoksa İşçi sağlığı – iş güvenliği de yoktur!

Tarih, emek karşıtı politikalarıyla AKP iktidarının sorumlularını yerli yerine koyacaktır. Erdoğan’ı, Binali beyi, ÇSGB Faruk Çelik ve Karadon grizu faciasının 30 kurbanı için “Güzel öldüler” diyebilen ÇSGB Prof. Ömer Dinçer’i…  emekçi dünyası bağışlamayacaktır..


Sevgi ve saygı ile. 07 Mayıs 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Halk Sağlığı – Toplum Hekimliği Uzmanı
AÜTF Halk Sağlığı AbD     Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net    profsaltik@gmail.com

Genel Sağlık Sigortasında Anayasaya Aykırı Ayrıcalık ve Eşitsizlikler Kaldırılmalıdır..

İstanbul Milletvekili Eren ERDEM’in Sigortalıların
Sağlık Giderlerinin TBMM Üyelerinin Tabi  Oldukları Usul ve Esaslara Göre Ödenmesine İlişkin Kanun Teklifi[1] Üzerine Değerlendirme

Mahmut ESEN
E. Mülkiye Başmüfettişi

(AS: Bizim katkımız yazının altındadır…)

31.05.2006 gün 5510 sayılı Kanunla; ülkemizde, “kişilerin öncelikle sağlıklarının korunmasını, sağlık riskleri ile karşılaşmaları halinde ise oluşan harcamaların finansmanını sağlayacak olan” genel sağlık sigortası uygulamasına geçilmiştir. (AS: Yürürlüğe girme aşamalı olmuştur..)

Daha önce  çalışanların kurumlarınca ödenen  sağlık hizmetleri giderleri, bundan böyle tek elden SGK Başkanlığınca karşılanmaya başlanmıştır.

Bu bağlamda yasalarda mevcut genel sağlık sigortasına aykırılık oluşturan tüm hükümler (TBMM üyelerine ilişkin 3671 s.k./4’üncü md. hariç olmak üzere) yürürlükten kaldırılmıştır.

TBMM üyelerinin tedavi giderlerine ilişkin genel sağlık sigortası (GSS) uygulamasına ve eşitlik ilkesine aykırı bu yasa kuralı ise günümüze dek özenle korunmuştur.

Kaldırılması gereken bu kuralın günümüzde uygulama alanının genişletildiği, bu bağlamda yüksek yargı organlarının başkan ve üyeleri, oramiral/orgenerallerin de anılan yasa kapsamına alındığı, bu yolla kötü örneğin emsal olduğu görülmektedir.

Bu uygulamanın kamu vicdanında ve özellikle üst düzey bürokratlar arasında ciddi rahatsızlıklara neden olduğu anlaşılmaktadır. Bir kez dokunulmuş bu konuda, “bin ah” işiteceğimiz günler yakındır.

Belirtilen nedenlerle yol yakın iken hatalı uygulamadan vazgeçilmelidir. Bu amaçla yapılması gereken, İstanbul Milletvekili Eren ERDEM’in; 80 milyon sigortalının sağlık giderlerinin TBMM Başkanlık Divanınca belirlenecek usul ve esaslara göre  ödenmesini öngören” şeklinde özetlenebilecek gerçekleşme/uygulanma olanağı olmayan, popülist yaklaşımla hazırlanmış ve yurt gerçeklerinden uzak yasa teklifinin kabulü/desteklenmesi değildir.

Yapılması gereken, 5510 sayılı SS-GSSK’nun “Uygulanmayacak hükümler” başlıklı 105. md. sinde yer alan “…26/10/1990 tarihli ve 3671 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi..” ibaresinin kaldırılmasından ibarettir. Yeni bir düzenleme yapmaya gerek yoktur. Genel yasaya aykırı olarak korunmakta olan istisnai hüküm kaldırılması yeterli olacaktır.

               Bu yolla TBMM üyeleri; yüksek yargı organlarının başkan / üyeleri, orgeneral/ oramiraller de 81 milyon T.C. vatandaşı gibi GSS kapsamına alınmış olacaktır. GSS sistemine ve eşitlik ilkesine aykırı uygulama, kamu vicdanındaki rahatsızlıklar da sona erecektir. GSS sigortasının aksayan/ yakınmalara neden olan yanlarının düzeltilmesi daha kolay olacaktır.
Sistem dışına çıkmak/kaçmak/kendilerini kurtarmak; bu arada 81 milyon sigortalıyı da yazgılarıyla başbaşa bırakmak çözüm değildir. Bu biçim yaklaşımların TBMM üyelerine, yüksek yargı organları mensupları ve orgeneral/oramirallere yakışmayacağı, sağlıkla da ilgili olması nedeniyle ciddi rahatsızlıklara yol açacağı açıktır.

Makulü normalde arayalım.

Selam, sevgi ve saygılarımla.
_________________________________________________
[1]http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/saglik/956660/Eren_Erdem_den_kanun_teklifi__Millet_ile_milletvekilinin_saglik_giderleri_esitlensin.html

=================================================
Dostlar,

Değerli dostumuz E. Mülkiye Başmüfettişi Sayın M. Esen de, bu sorunu çözme amaçlı yasa önerisi sunan CHP İstanbul Milletvekili Sn. Eren Erdem de çok haklı.. Ayrıcalık sağlanan kesimlerin de etik olarak bu durumdan rahatsız olmaları beklenir.. 1982 Anayasasının doğrudan ilişkili maddesi aşağıda :

  1. Kanun önünde eşitlik

Madde 10 – Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir.
……………
Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz.
Devlet organları ve idare makamları bütün işlemlerinde (…) kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek zorundadırlar.
*****

Türkiye hukuk devleti olmaktan öylesine uzaklaştırıldı ki
Hele 15 Temmuz 2016 darbe girişimi ardından yürürlüğe konan sivil darbe girişimi, 20 Temmuz 2016’dan bu yana yaklaşık 2 yıldır hukuk devletini neredeyse tümüyle askıya almıştır. 5510 sayılı SS-GSS yasasında tanınan ayrıcalıklar (imtiyazlar) da nedense bu döneme rastladı!?

İktidar, yandaş seçkinlerini de yaratma ve iktidarını pekiştirmede siyasal rüşvet vermede apaçık! Üstelik Anayasal denetim dışında bırakılan (bizzat AYM tarafından) OHAL KHK’leri ile..

Türkiye’nin hızla normalleş(tiril)mesi gerekiyor.. HUKUK DEVLETİ çok acilleşmiştir!

24 Haziran 2018 seçimleri akut bir altın fırsattır ülkemiz ve halkımız için; gereği yapılmalıdır.

Sevgi ve saygı ile. 07 Mayıs 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com

Kazanan Türkiye olacak

Kazanan Türkiye olacak

Cumhuriyet, 05 Mayıs 2018

Haftalardır süren sıkıntılı, gergin bekleyiş; kimileri iç karartıcı tahminler CHP cumhurbaşkanı adayının açıklanmasıyla sona erdi ve rahat bir nefes aldık… Kendi payıma benim korkum, sol kimlikten uzak birinin aday gösterilme olasılığıydı. Bu yönde söylentiler de azımsanamayacak yaygınlıktaydı. Neyse ki korkulan olmadı. Her biri saygın kişilikler olan CHP’li adaylar arasında toplumun belki en çok yakından tanıdığı ve sempati duyduğu sayın Muharrem İnce ipi göğüslemeyi başardı… Kendisine ve ülkemize hayırlı olmasını diliyorum ve öyle de olacağına yürekten inanıyorum.
***
Dün geceden belli olup bu gün (Cuma) açıklanan “mutlu son”a biraz daha öncesinden bakarsak, CHP’li on beş milletvekilinin İYİ Parti’ye katılımıyla bu partinin önündeki seçime girememe tehdidinin ortadan kaldırılmasının, ülkemizin içinde bulunduğu çıkışsız görünen süreçten kurtulmada ilk büyük adım olduğu görülür. Bu bakımdan, o günden bugüne

  • Baş döndürücü hızla gelişen olaylar dizisinin başmimarı kuşku yok ki sayın Kılıçdaroğlu’dur.
  • CHP Genel Başkanı’nın gerek eylemleri, gerekse söylevleri ve demeçleriyle bütün bu süreçte sergilediği büyük performans, gerçekten de baş döndürücü olmuştur.

    Karşı tarafın sersemlemiş ve saçmalamakta oluşunda bu bakımdan şaşılacak bir şey yoktur.
    Sayın Akşener’in ve Saadet Partisi sayın Genel Başkanı’nın kararlı, gözü pek duruşlarını da ayrıca takdirle, saygıyla alkışlamak gerekir.
    ***
    Sadece siyasetçi kimliğiyle değil, bir duygu adamı, fizik eğitimi almış olmasının yanı sıra edebiyat sever, şiir dostu kişiliğiyle de yakından tanıdığım; Adalet Yürüyüşü’nde omuz omuza yürüdüğümüz Muharrem İnce’nin omuzlarında, Cumhurbaşkanlığı adaylığının ilanından bu yana, bu ülkede hiç kimsenin omuzlarında olmayan ağırlıkta bir yük bulunmaktadır. Ağır olduğu kadar onur verici bu müstesna yük, bir ülkenin kaderidir.

    Aday olarak ilk konuşmasında altını çizerek belirttiği gibi, o artık bir partinin değil, bütün ülkenin tarafsız cumhurbaşkanı adayıdır.

  • Taraflılığı;

    – Cumhuriyetimizin,
    – evrensel insan haklarının,
    – aydınlanma değerlerinin,
    – özet olarak insan olmanın gerektirdiği yerde ve bütün bu değerlerin savunucusu olmaktır.

    Şimdi ondan toplumca beklediğimiz, tartışmalarda karşısına çıkacağı kuşkusuz düzeysizlikler karşısında

  • soğukkanlılığını bir an bile yitirmeksizin,
  • günlük siyaset girdabına hiçbir ucundan kapılmaksızın,
  • halkımızın ağırbaşlı değerlerinin, beklentilerinin, saygın, sevgili, birleştirici sözcüsü olmasıdır.

    Muharrem İnce’nin bu hassas dengeyi kurmada, bu ağır yükü ustalıkla taşımada gereken bilgi, kültür, deneyim, sağduyu, inanç ve duygu birikimine sahip olduğunu, bir arkadaşı olarak da biliyor ve görüyorum.
    ***
    Sıra şimdi var gücümüzle 24 Haziran seçimlerine ve mutlaka ulaşılması gereken ikinci tura hazırlanmakta. Bu süreçte şimdi asıl büyük sorumluluk, bazılarımıza belki şaşırtıcı gelebilir ama, her türden sol seçmendedir. Şu anda en zayıf konumunda bulunan dikta yönetimini mutlaka, ama mutlaka alt etmeli, parlamenter demokrasinin önündeki engelleri enkaz çöplüğüne göndermeliyiz. 

    Bunun için, dikta karşıtı birlikteliği orasından burasından didiklemenin diktanın ekmeğine yağ sürmek olduğunu görerek felaket tellallarının, “evet ama..” diye başlayan iflah olmaz karamsar ve eylem kaçkını ruh hastalarının, her türden fırsatçı ve çıkarcı kişilerin ve çevrelerin uğursuz yorum ve telkinlerine kulak tıkayarak;

    – demokrasiden,
    – iyilikten,
    – bağımsızlıktan,
    – özgürlükten,
    – aydınlıktan,
    – sevgiden,
    – eşitlikten yana bütün bir ulus olarak

    güçlerimizi bütün bu değerlerin düşmanlarına, 21. yüzyılda saray özenticiliği ve savurganlığına, cehaletin ve nefretin meydan okuyuşuna karşı tek bir yumruk, tek bir akıl, tek bir yürek olarak birleştirmeyi başarmalıyız.

  • Başaramazsak bütün bir ulusça yok olacağız ve bu yok oluşu hak etmiş olacağız demektir. 

    Başaracağız ve kazanan Türkiye olacak.
    ==========================================
    Dostlar,

    Sayın Prof. Behramoğlu dostumuzun bu nefis yazısı adeta bizimde klavyemizden aktarmak istediklerimize, klavyemizden döküleceklere aracı oldu.

Teşekkür ederek ve bütünüyle paylaşarak site okurlarımızın ilgi ve bilgisine sunuyoruz.

Sevgi ve saygı ile. 05 Mayıs 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com

Tarımda ithalat patladı; bağımsızlık tehlikede

Tarımda ithalat patladı;
bağımsızlık tehlikede

Ali Ekber YILDIRIMAli Ekber YILDIRIM 
TARIM DÜNYASINDAN

aey@dunya.com, 02.05.2018
https://www.dunya.com/kose-yazisi/tarimda-ithalat-patladi-bagimsizlik-tehlikede/413836 

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı Ahmet Eşref Fakıbaba, konuşmalarında çok sıklıkla tarım ve gıda üretiminin bir ülke için bağımsızlığın olmazsa olmaz şartı olduğuna vurgu yapıyor. Daha üç gün önceki konuşmasında gıdaya ulaşmanın gün geçtikçe daha önemli hale geldiğini belirterek: “Böyle bir ortamda kendi gıdasını üretemeyen hiçbir devlet bağımsızlıktan söz edemez. Son zamanlarda gördük, TIR’lar dolusu doları olan ülkeler gıdaları olmayınca ne duruma düştüler..” dedi.

Fakıbaba’nın söylediklerine aynen katılıyoruz. Ancak, kendisinin Bakanlığı döneminde tarım ürünlerinde, hayvancılıkta, gıdada hemen her alanda ithalat rekorları kırılıyor. İthalat arttıkça ülkenin bağımsızlığı tehlikeye giriyor. TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu), 2018 ilk üç aylık dönem dış ticaret verilerini açıkladı. İhracattaki artış %7.7, ithalattaki artış ise %12.7 oldu. İlk 3 aylık dönemde tarımda ithalat deyim yerindeyse patladı. 2018 Ocak-Şubat-Mart döneminde kırmızı et ithalatında %675, canlı hayvanda %142, buğdayda %148 artış oldu.

En çok artış kırmızı et ve hayvancılıkta

Ziraat Mühendisleri Odası İstanbul Şube Başkanı Ahmet Atalık’ın TÜİK verilerinden derlediği bilgilere göre, ithalatta en büyük artış canlı hayvan ve kırmızı ette yaşanıyor. Türkiye 2017 yılında 1.2 milyar $ karşılığında 896 bin baş sığır ithal etti. Mart 2018’de 329 bin baş sığır ithal edildi. İthal edilen sığır karşılığında dışarıya ödenen döviz 395.4 milyon $. Geçen yılın aynı dönemine göre ithalattaki artış %142. Geçen yıl ilk 3 ayda 136 bin baş sığır ithalatı için 169.6 milyon $ ödenmişti.

Koyun ithalatında da durum pek farklı değil. 2018 Mart ayında 125 bin baş koyun ithal edilerek 15.2 milyon $ başka ülke çiftçilerine ödendi. Geçen yılın aynı dönemine göre tam 28 katlık artış var. Geçen yıl ilk 3 ayda 4466 baş koyun ithalatı için 565 bin $ ödendi. 2017 yılında toplamda 281 bin baş koyun ithalatına 37.3 milyon $ ödendi.

Geçen yıl toplamda 18879 ton büyükbaş hayvan eti ithalatı yapan ve 85.3 milyon $ ödeyen Türkiye, 2018 Mart ayında 12714 ton büyük baş hayvan eti ithal ederek 63,3 milyon $ ödedi. Geçen yıl ilk üç ayda 1.640 ton büyük baş hayvan eti ithalatı için 6,5 milyon $ ödenmişti. Büyük baş hayvan eti ithalatı 2018 yılında geçen yılın aynı dönemine göre %675 arttı.

Buğdaydaki artış %148

Türkiye, 2018’in ilk 3 aylık döneminde 1 milyon 987 bin ton buğday ithal etti. Bunu karşılığında 421,5 milyon $ ödendi. Geçen yılın aynı döneminde 801 bin ton buğday ithalatı için 167,6 milyon dolar ödenmişti. Buğday ithalatındaki artış ilk 3 ayda %148 oldu. 2017 yılında toplamda 5 milyon ton buğday ithalatına 1 milyar $ödemişti. Buğday alanlarındaki daralma saman üretimine de olumsuz yansıması nedeniyle saman ithalatı da artıyor. Saman ithalatı 2013 yılında miktar olarak 64 bin ton değer olarak 14.2 milyon $ olarak gerçekleşirken, 2017’de 25 bin ton saman ithalatı için 3.8 milyon $ ödendi. Bu yılın ilk üç ayında ise 5 bin ton dolayında saman ithalatı için 555 bin $ döviz ödendi.

Mısır ithalatı 10 kat arttı

Türkiye 2017 yılında ilk 3 ayda 103 bin ton mısır ithalatı için 30.3 milyon $ döviz öderken bu yıl aynı dönemde ithalat 10 kattan daha çok artarak 1 milyon 41 bin tona ulaştı. Bu ithalat için ödenen döviz ise 206.1 milyon $. Türkiye, 2017’de 2.1 milyon ton mısır ithalatına 429 milyon $ ödedi.

GDO denetimi soya ithalatını engelledi

Birçok üründe ilk 3 aylık dönemde ithalat artarken soya ithalatı geçen yıl ile aynı düzeyde kaldı. Türkiye 2017’de 2.3 m ton soya ithalatına 948 m $ öderken, bu yılın ilk üç ayında 462 bin ton soya ithal edilerek karşılığında 190 m $ ödendi. Geçen yılın aynı döneminde 437 bin ton soya ithalatı için 185,5 m $ ödenmişti. Soya ithalatı geçen yılın aynı dönemi ile hemen hemen aynı. Bunun en önemli nedeni ise, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın “genetiği değiştirilmiş ürünler konusunda daha hassas olacağız” açıklaması ile ithal edilen soyada denetimlerin artırılması ve içeriye sokulmasının engellenmesi.

Pamuk ve ayçiçeği ithalatı

Türkiye, 2018’in ilk 3 aylık döneminde 230 bin ton pamuk ithalatı karşılığında 412.1 m $ öderken, geçen yılın aynı döneminde 187 bin ton pamuk ithalatı için 322,8 m $ ödenmişti. Pamuk ithalatı geçen yılın ilk 3 ayına göre %23 arttı. Türkiye 2017’de 914 bin ton pamuk ithalatına 1,7 milyar $ ödemişti.

Bu yılın ilk 3 aylık döneminde ayçiçeği ithalatı 290 bin tona ulaşırken bunun karşılığında 135.9 m $ ödendi. 2017’nin aynı döneminde 225 bin ton ayçiçeği ithalatı için 121.4 m $ ödendi. Ayçiçeği ithalatındaki artış ilk üç ayda %29 dolayında. 2017’de toplamda 640 bin ton ayçiçeği ithalatı yapılarak karşılığında 443,8 m $ ödendi.

Özetle, Fakıbaba çok haklı. Gıdasını üretmeyen ülke bağımsız olamaz. Fakat bunu şu anda Türkiye’de söyleyecek en son kişi Tarım Bakanı olmalı. Bu ithalat rakamları ile Türkiye bağımsız olabilir mi?
=================================
Dostlar,

Yorumsuz paylaşıyoruz..
İktidar bir yandan da aile planlaması hizmetlerini yasaya (2827) ve Anayasaya (md. 41) aykırı olarak engellemekte, nüfus artışını vargücüyle desteklemekte. Bunca çelişki – irrasyonalizm (akıldışılık) olsa olsa AKP iktidarı ile birlikte oluyor galiba.. Tek sözcükle “feci” !

Sevgi ve saygı ile. 03 Mayıs 2018, Ankara

Prof. Dr. Ahmet SALTIK
Halk Sağlığı – Toplum Hekimliği Uzmanı
AÜTF Halk Sağlığı AbD     Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net    profsaltik@gmail.com

İki Nobel’li üniversite nasıl bölünür?

İki Nobel’li üniversite nasıl bölünür?

Prof. Dr. Temel Yılmaz

Prof. Dr. Temel Yılmaz
m.temelyilmaz@yahoo.com.tr
http://www.haberturk.com/yazarlar/prof-dr-temel-yilmaz/1939806-iki-nobelli-universite-nasil-bolunur,
28.04.2018

BUGÜNLERDE ülkenin yeteri kadar yoğun bir gündemi varken, buna bir de üniversitelerin bölünme konusu eklendi. Yeni yasa tasarısıyla İstanbul Üniversitesi’yle birlikte birçok büyük üniversitenin ikiye bölünme kararı alındı.

Tartışmalar en çok İstanbul Üniversitesi’nin bölünme kararında yaşandı. Bu kararla, İstanbul Tıp Fakültesi ve Cerrahpaşa Tıp Fakültesi birbirinden ayrılıyordu. Karara önce İstanbul Tıp Fakültesi hocaları, sonra Cerrahpaşa Tıp Fakültesi hocaları itiraz etti. Her fakülte kendisini kurtarmaya çalıştı.

Akademik hayatımın 20 yılını Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nde, 20 yılını da İstanbul Tıp Fakültesi’nde geçirmiş bir İstanbul Tıp Fakültesi mensubu öğretim üyesi olarak İstanbul Üniversitesi’ni bir bütün olarak savunuyorum.

ÜNİVERSİTENİN KÖKLERİ FATİH’E DAYANIYOR

İstanbul Üniversitesi’nin kökleri Darülfünun’a, Darülfünun’un kökleri o zaman yüksek eğitimin yapıldığı tek kurum olan medrese ve Fatih dönemine dayanır. Fatih Sultan Mehmed, İstanbul’u fethettikten sonra 1 Haziran 1453’te medrese açılması için emir veriyor. Önce Ayasofya’nın papaz eğitiminin yapıldığı bölüm, Zeyrek’teki Pantokrator Manastırı medreseye çevriliyor.

Daha sonra Fatih Camii’nin iki tarafına birer dershaneli, dördü kuzey, dördü güney tarafından Sekizli Medrese ya da Sahn-ı Seman adı verilen devrin en büyük medresesini yaptırıyor. Medrese 1470 yılında bitiyor. Ayasofya ve Zeyrek’teki medreseyi, hocalarıyla birlikte buraya taşıyor.

Daha sonra güney medresesinin yanına bir hastane (darüşşifa) yapılıyor ve tıp eğitimine başlanıyor. Fatih Darüşşifası’nda 350 yıl eğitim devam ediyor. Darüşşifa da İstanbul Tıp Fakültesi’nin ilk tıp okulu ve hastanesi olarak kabul edilir. Sonuçta İstanbul Üniversitesi’nin temellerinin 1453’e, İstanbul Tıp Fakültesi’nin temellerinin de 1470 yılına dayandığı kabul edilir. İstanbul Tıp Fakültesi Profesörler Kurulu, 30 Aralık 1970 tarihli oturumunda fakültenin kuruluşunun 500. yılı olarak kabul edilmesi ve kutlanması kararını alıyor.

Daha sonra 1846 yılında yayınlanan resmi bildiride her alanda ilim ve fen bilimlerini okutulacağı (İkmâl-i Kemâlât-ı İnsaniye) bir yüksek öğrenim okulu, Darülfünun kuruluyor. Darülfünunlar birkaç kez açılıp kapatılıyor. Darülfünun’un asıl kalıcı dönemi 1900 yılında başlıyor.

GENÇ TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN İLK ÜNİVERSİTESİ

1924 yılında genç Türkiye Cumhuriyeti, Darülfünun’un yapısını koruyor. Katma bütçe, ayrıca idari ve mali özerklik veriyor. 1924 tarihi üniversitelerin ilk özerk olduğu tarihtir. Atatürk birkaç kez ziyaret ediyor. Cumhuriyet’in onuncu yılında Darülfünun kapatılıp yerine 1 Ağustos 1933 yılında İstanbul Üniversitesi kuruluyor. İstanbul Üniversitesi, Cumhuriyet’in ilk ve tek üniversitesi unvanını alıyor.

Sonraki yıllarda İstanbul Üniversitesi, Almanya’dan ayrılan dünyanın ünlü bilim adamlarına kapılarını açıyor, onlara kürsü veriyor. İstanbul Üniversitesi’nin bilim alanında uluslararası en parlak yılları o dönemlerdir. Bu otorite ve saygın bilim insanlarının eğitiminden geçen genç bilim insanları, modern ve dünyanın en büyük üniversitelerinden biri kabul edilecek bir üniversitenin temellerini atar.

İstanbul Üniversitesi bugün dünyanın köklü üniversitelerinden biri. Tarihi eğer o dönemin yükseköğretim kurulu kabul edilen medreseler ölçüt alınırsa 500 yıl, Darülfünun ölçüt alınırsa 200 yılı aşkın bir süre. Hemen tüm dönemlerde dünyanın ilk 500’ü içinde olan bir üniversite.

KÖKLÜ ÜNİVERSİTE NE DEMEK?

Genç bir uzmanken bir süre Brüksel’de Free Üniversity’de (ULB) çalıştım. O dönem Prof. W.J. Malaisse’nin laboratuvarı, özellikle diyabette insülin salgılayan hücre metabolizmalarının en büyük araştırma laboratuvarlarından biriydi. Yaptığım bir araştırmanın zamana bağlı laboratuvar deneyi için koşuşturup durduğum bir gün, dolaplardan birinden aldığım kimyasal madde şişesini o arada laboratuvar masasının üzerinde unutmuşum. Çalışırken laboratuvar şefi yaşlıca bayan doktor yanıma geldi, “Mr. Yılmaz, bu şişe 90 yıldan bu yana şu dolabın üçüncü rafından sağdan ikinci sırasında durur” deyip yanımdan ayrıldı. Bu uyarı beni çok düşündürdü. Köklü üniversite olmak böyle bir kavram. Köklü üniversiteler yerleşik, kurumlaşmış, kuralları ve sistemi konulmuş üniversitelerdir.

Köklü üniversitelerin en yenisinin tarihi 100 yılın üzerinde, marka değerleri çok yüksektir. Harvard’lı, Oxford’lu, Cambridge’li unvanının arkasında en az 100 yıllık kültür birikimi vardır. Bu üniversiteler dünyanın en saygın kurumlarıdır ve çok önemli bir gerekçe olmadan hiç kimse kuralları değiştirmez, sistemle oynamaz.

KONSENSÜS OLUŞMALI

İstanbul Üniversitesi de dünyanın marka, en köklü üniversitelerinden biri. Bilim alanında ülkemizin dünyadaki gurur kaynağı. İki mezunu Nobel almış. Dünyanın en prestijli üniversiteleriyle Nobel liginde ülkemizi temsil eden tek üniversite. Böyle köklü bir üniversiteyi iki parçaya bölmek, sistemlerini, fakültelerini değiştirmek kolay bir karar değil, yaptım olduyla olacak iş değil. Uzun süre çalışılması, tartışılması, üniversitenin akademik kadrolarından görüş alınması ve üzerinde konsensüs oluşması gereken bir olay bu.

İstanbul üniversitelerinin kadrolarının şiştiği, öğrenci sayısının sürekli artırıldığı, yönetimin güçleştiği doğru. Aslında üniversitenin bu duruma gelmesinde yanlış siyasi politikalar, özerkliğin zayıflaması, yönetim zafiyetinin etkisi var, ama asıl konu bu değil.

Sonuçta nedeni ne olursa olsun, sayısı çok artmış akademik personel ve öğrenci sayısını uluslararası standartlara çekmek gerekir ama bunun yöntemi fakülte fakülte bölmek olmamalı. Yapılan mevcut uygulamada üniversite bölünmüyor, fakülte dağıtılıyor. Bir yana bazı fakültelerin olduğu, öbür yanda bazı fakültelerin olmadığı bir yapı ortaya çıkıyor. Ama bu yöntem, öğrenci ve kadro yükünü azaltmıyor. Diyelim ki 10 bin öğrencisi, bin akademik personeli olan bir fakülte, yine 10 bin öğrencisi ve bin akademik personeliyle aynı şekilde kalıyor, sadece üniversitenin adı değişiyor. Öğrenci fazlalığı ve akademik yük değişmiyor.
*********
ÜÇ ÖNEMLİ ÖNERİ

1) 40 yılı aşkın bir süre üniversite yaşamı bulunan öğretim üyesi olarak benim görüşüm, bölünmede bir tarafa bazı fakülteleri aktarmak değil, aynı yapıyı içeren eşdeğer ikinci bir üniversite (İstanbul Üniversitesi 1-2) kurulması, öğrenci ve öğretim üyelerinin eşit dağıtılması olacak. Sorbonne Üniversitesi de böyle yaptı. İncinmeden, bilimsel düzeyi düşürmeden öğrenci ve akademik personeli uluslararası standartlara çekmenin tek yolu bu. Mevcut durumda olduğu gibi bir tarafında Hukuk, İktisat, İşletme fakültelerinin olduğu, diğer bölümünde Mühendislik, Orman ve Veterinerlik fakültelerinin bulunduğu bir bölünme, bölünme değil parçalanmadır.

2) Bu uygulamanın diğer riski de fakülte ayrılıkları nedeniyle bilimsel gücün bölünmesi ve yeni her iki üniversitenin de artık ilk 500’e girmesinin çok zor olması. Bu durum dünyada insanlar üst sıraya çıkmak için uğraşırken geriye gidiyoruz anlamına geliyor, buna çok dikkat etmeli.

3) Kişisel olarak, tam seçim öncesi yalnızca İstanbul Üniversitesi’nin değil, birçok üniversitenin içinde olduğu çok tartışmalı bir konuyu gündeme getirmeyi zamansız ve aceleci buluyorum. Önerim tasarının geri çekilip üniversitelerde akademik kurullarda değerlendirilmesi, tartışılması, ortak değerlendirilmesi ve sonra karar verilmesi. En sağlıklı yöntem bu.
==========================
Dostlar,

Sevgili arkadaşımız ve meslektaşımız Prof. Temel Yılmaz’ın konuya yaklaşımı, önerileri ne denli ağırbaşlı ve olgun, sakin… değil mi??

Öneri gündemden çekilmeli ve seçim sonrasında kapsamlı değerlendirilmelidir..
Erdoğan bir kez daha “kandırıldım” dememeli.. Yeter artık, ülkeye yazık..

Sevgi ve saygı ile. 03 Mayıs 2018, Ankara

Prof. Dr. Ahmet SALTIK
Halk Sağlığı – Toplum Hekimliği Uzmanı
AÜTF Halk Sağlığı AbD     Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net    profsaltik@gmail.com

SANA OY VERMEYECEĞİM!

SANA OY VERMEYECEĞİM!

Bu denli güzel anlatılamazdı !..
Almanya’dan Güzelcan Celik‘ten müthiş bir paylaşım…

NEDEN SANA OY VERMEYECEĞİM DİYORUM!

Ben Amerika’ya katil derken
_Sen katile hizmet ediyordun_

Ben Fetö’ye terörist derken
_Sen hoca efendi diyordun_

Ben Apo’ya bölücübaşı derken
_Sen barış elçisi diyordun_

Ben Atatürkçü paşalara sahip çıkarken
_Sen Ergenekon’un savcısıydın_

Ben Suriye’nin içişlerine karışmayalım derken
_Sen Amerika’nın gazıyla Esed gidecek diyordun_

Ben milli bayramlarımda coşayım derken
_Sen bana biber gazı sıkıyordun_

Ben 1 Mayıs’ta işçi tulumuyla halay çekerken
_Sen beni copluyordun_

*İşte bu yüzden seni sevmiyorum*

Ben ülkemin muassır medeniyetler seviyesinde olmasını istiyorum
_Sen tarikatlar, şeyhler ve müritler ülkesi yapmaya çalışıyorsun_

Ben bütün inançlara eşit uzaklıktayım
_Sen kendi inancın dışındakilere düşmanlık yapıyorsun_

Ben kadınla erkek eşittir diyorum
_Sen kadını aşağılıyorsun_

Ben bilimi birinci yol gösterici kabul etmişim
_Sen bilime düşmanlık ediyorsun_

Ben sanatın içinde yaşıyorum
_Sen sanatın içine tükürüyorsun_

Ben ormana, yeşile sahip çıkıyorum
_Sen rant uğruna kesiyorsun_

Ben demokrasiyi amaç edinmişim
_Sen demokrasiye araç diyorsun_

*İşte bu yüzden seninle anlaşamıyorum*

Ben insanım
_Sen kul olayım istiyorsun_

Ben düşünüyorum
_Sen vuruyorsun_

Ben sorguluyorum
_Sen biat istiyorsun_

Ben çoğulcu demokrasiden yanayım
_Sen tek adamlık istiyorsun_

Ben Cumhuriyetçiyim
_Sen saltanat istiyorsun_

Ben laikim
_Sen şeriat istiyorsun_

Ben halkçıyım
_Sen kralcı olmamı istiyorsun_

Ben Anadolu çocuğuyum
Sanayide çıraklık
Tarlada ırgatlık
Kışlada askerlik yaptım
_Sen çocuğuna çürük raporu alıyorsun_

Ben türküyüm
Hasret Gültekin’im
Nesimi Çimen’im
Muhlis Akarsu’yum
_Sen beni yakıyorsun_

Ben ozanım
Aşık Mahsuni’yim
Arif Sağ’ım
Fevzi Kurtuluş’um
_Sen sazımı kırmak istiyorsun_

Ben halkım
Deniz Gezmiş’im
Dadaloğlu’yum
Pir Sultan Abdal’ım
_Sen kellemi istiyorsun_

Ben solcuyum
Ben Nazım Hikmet’im
ben Uğur Mumcu’yum
_Sen bana vatan haini diyorsun_

Ben Atatürk’ün torunuyum
_Sen ATA’ma ayyaş diyorsun_

*İşte bu yüzden sana Oy vermeyeceğim diyorum !..*

======================================
Dostlar,

Tek sözcükle “harika”!

Sevgi ve saygı ile. 02 Mayıs 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Halk Sağlığı – Toplum Hekimliği Uzmanı – AÜTF Halk Sağlığı AbD
Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net    profsaltik@gmail.com

ÜZÜLMEK VE ÖZELEŞTİRİ

ÜZÜLMEK VE ÖZELEŞTİRİ

Konuk yazar : Av. Nurullah AYDIN
1 Mayıs 2018 

Sosyal yaşamımızda sevinç mutluluk yanında küsmek, darılmak ve incinmek durumunda da kalınabiliyor.
Anneniz, babanız veya kardeşleriniz sizin yapılmasını beğenmediğiniz bir hareketi size yapabilirler ve sizin kalbinizi kırabilirler.
Arkadaşlarınızla birlikteyken veya onlarla oyun oynarken size yapılan bir hareket sizi incitebilir ve üzebilir.
Öğretmeniniz yaptığınız ödevi beğenmemiştir ve sizi sınıftaki arkadaşlarınızın önünde azarlayabilir veya kulağınızı çekebilir. Bu şekilde ki olayları istediğiniz kadar artırabilirsiniz…
Size yanlış yapanlara kızarsınız. Belki siz de onlara aynı hareketi yapmak istersiniz.
Ama en azından kalbinizdeki kırgınlık sebebiyle onlara darılır, küsersiniz.
Var mı böyle kendisine küstüğünüz insanlar?
Onları görünce kendilerine selam vermiyor, konuşmuyor musunuz?
Peki, bu şekilde davranışınız ne kadar sürecektir, hiç düşündünüz mü?
Belki onlar, ellerinde olmadan size böyle bir söz söylemiş veya böyle bir harekette bulunmuşlardır? Ne biliyorsunuz?
Veya onlar yaptıkları şeyin sizin iyiliğinize olacağını zannetmişlerdir ama siz o harekete kırılmışsınızdır, olamaz mı yani? O halde… 

Güzel iki düşüncenin ters hareketleri

Bir öykü:
Bir yolcu atı ile birlikte yolculuk yaparken, su içebileceği, elini yüzünü yıkayabileceği ve bir müddet oturup dinlenebileceği bir subaşına gelir. Atını bağlayacağı, terden ıslanan elbiselerini kurutabileceği bir askılık yer arar, fakat bulmaz. Kendi kendine;
“Burası, niçin bir yolcunu ihtiyaçları için hazırlanmamış, acaba?” diye düşünür.
Hemen yakındaki bir ağaçtan ucu çatallı bir dal keser, diğer ucunu sivrilterek onu bir kazık haline getirir ve subaşında uygun bir yere çakar.
“Gelen geçen yolcular buraya hayvanlarını bağlasınlar” der ve biraz dinlendikten sonra oradan ayrılır. Aradan bir müddet zaman geçer. Aynı subaşına bu sefer bir başka yolcu gelir. Su içmek için suyun kaynağına yönelmişken, bir evvelki yolcunun çaktığı kazığı görmez. Ayağı kazığa takılır ve düşer. Yere düşünce canı yanan adam;
“Bu kazığı da buraya kim çakmış? Ben düştüm ama başkaları da düşebilir” diye düşünerek kazığı oradan söker ve uzak bir yere atar. 

Gördünüz mü sevgili okuyucular,
Her iki yolcu da iyi ve güzel duygularla birbirlerine ters iki hareket yaptılar.
Biri oraya kazık çaktı, öbürü de onu oradan sökerek attı.
Her iki insan da böyle güzel düşüncelerinden ve düşüncelerini uyguladıklarından dolayı kutlamaya ve takdire layık değiller midir? 

Dargın kalma süresi
Biz de bize yapılan hareketlerin görünen yüzünü incelediğimiz kadar görünmeyen yüzünü yani bu söz ve hareketin ne amaçla yapılmış olabileceğini düşünmemiz gerekmez mi? Bizi üzen şeylerin mutlaka bir iyi niyet taşıyan yönünü bulabiliriz. O zaman da o insana karşı dargın kalmamız anlamsız olmaz mı?
Kaldı ki biz belki kardeşiz, belki komşu, akraba veya arkadaşız. Aynı vatanda yaşıyoruz. Sevinçlerimiz, üzüntülerimiz çoğu zaman aynı nedenlere dayanmaktadır.
O halde uzun süre dargın durmamız aramızda aşılması zor engeller çıkarabilir ve bizler birbirlerimizden ayrıldığımız için millet olarak gücümüz zayıflar. Bu da düşmanlarımızın işine gelmez mi?
Üç günden fazla küs durulması doğru değildir. Bu aradığımız ölçüdür.
Siz de öyle yapın.
Kendisine küs olduğunuz insanlara üç günden çok küsmeyin ve barışın.
Barışmak için ilk hareketi yapanın da değerinin çok yüksek olduğunu bilin.
Haydi, göreyim sizi… 

GÜNÜN SÖZÜ: Gönülleri kazan ki, mutlu olasın, fazla zarar görmeyesin.
===============================================
Dostlar,

Ülkemiz bunca gerilmiş ve doğrudan üst yöneticilerce sözde siyaset gereği kasıtlı olarak kutuplaştırılmış hatta birbirine düşmanlaştırılmışken…
Hukuk insanı Sn. Av. Nurullah Aydın‘ın yazısı bir meltem gibi..
Keşke gereğini yapabilsek..

Sayın Av. Aydın vekiledenlerini (müvekillerini, kendisine dava vekaleti verenleri) de uyuşmazlık içine düştükleri kişi – kurumlarla böylesine “3 gün içinde ivedi barışa” ikna için çaba gösteriyorsa “işsiz” bile kalabilir!

Anadolumuzun gelenekleri gerçekte böyleydi, gene de böyledir..

Sevgi ve saygı ile. 02 Mayıs 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com


 

 

Ölürem ben ölürem…

Ölürem ben ölürem…

Yeliz Koray

Yeliz Koray
yelizkoray41@gmail.com 

http://www.abcgazetesi.com/olurem-ben-olurem-8482yy.htm

Yaşasaydı 7 yaşında olacaktı.
Adı Kübra’ydı.
Ana işsiz baba işsiz…
Fakirliğin gözü çıksın; dolap tam takır, kuru ekmek bile yok!
2,5 yaşındaydı, ne etin tadına bakabildi ne de sütün.
Çok ağladı Kübra, hastalandı, hastaneye yetişemeden de öldü.
Raporuna beslenme yetersizliği yazdılar ama doktor Kübra açlıktan öldü dedi.
*
Yaşasaydı 5 yaşında olacaktı.
Adı Ayaz’dı. Ne bilsin anası ölüm nedenini kimliğine yazdırdığını.
40 günlüktü. Babası asker, anası tek odalı kerpiç evin kırık camlarını naylonla kaplayan bir garip.
2013 yılı Aralık ayı. Konya soğuk mu soğuk.
Ayaz bebek üşümesin diye çer çöp topladı anne Maviş. Yetmedi nefesiyle ısıttı evladını.
Bir gece uyandı, Ayaz bebek meme için neden ağlamamıştı ki?
Kucakladı, göğsüne aldı hemen.
Buz gibiydi Ayaz bebek. Doktorlar “zatürreden” dedi ama soğuktan öldü Ayaz bebek.
*
Yaşasaydı 32 yaşında olacaktı.
Adı Emine’ydi. Altı ay önce doğurduğu kızına Kardelen demişti.
Kim bilir belki de açsın istedi her zorlukta Kardelen çiçeği gibi.
Kocası bir yıldır işsiz, elde yok avuçta yok!
2012 Mart ayı. Her nefeste buhar çıkıyor ağızlarından. Öyle soğuk Adana; kar, kış kıyamet.
Elindeki son parayla oduncuya koştu Emine.
6 liraydı…
Oduncu acıdı haline, odun verdi para almadı.
Lakin ıslaktı odunlar, ne ettiyse yakamadı Emine.
İsa’nın elleri soğuktan uyuşmuş, Kardelen ağlamaktan morarmış.
Bir sobaya baktı, bir çaresizliğine Emine. Yan odaya gitti, fön makinasını aldı.
Çocukların yanında makinayı çalıştırıp tekrar yan odaya gitti.
Gururundan mı, çaresizlikten mi kimse bilmez.
Çocuklarını ısıtamadığı için astı kendini Emine.
*
Yaşasaydı 1 yaşında olacaktı.
Adı Cuma’ydı. Cuma günü doğmuştu çünkü.
Savaşın ortasında doğmasın diye anne karnında gelmişti Türkiye’ye.
Elde yok avuçta yok; anne aç baba aç!
Memeden süt gelmeyince aç kaldı Cuma.
Ne mama alacak para var ne de sığınacak bir dam.
13 günlüktü, yaşamına mı ağladı bilinmez. Hiç susmadı o gün.
Hep silahlar öldürmez ya çocukları…
O gün açlıktan öldü Cuma.
*
Adı Mustafa’ydı.
Yaşasaydı 17 yaşında olacaktı.
Fakirliğe doğmuş, köyden kente göçmenin de faydasını görmemişti.
“Sobaya atacak kömüre, sofraya konacak ekmeğe katkım olsun” dedi.
Okulu bırakıp inşaatlarda çalışmaya başladı Mustafa.
Ne sigortası vardı ne de işinin güvenliği.
Zaten canının bir kıymeti de yoktu!
16 yaşındaydı daha…
Her katta ömrünün bir yılına veda eder gibi çıktı o gün 16. kata.
Dış cephe yapacaktı, ayağını iskeleye attı.
16 yaşında 16. kattan düşerek öldü işçi (!) Mustafa.
*
Yaşasaydı 7 yaşında olacaktı.
Adı Muharrem’di.
Ne kartopu oynayabildi ne de kar tatili yapabildi.
Kar demek çile demekti zaten, hastalandı.
Üşüdü, öksürdü, tir tir titredi!
Yollar kapalı, en yakın köy bile 16 km uzakta.
Telefona sarıldı babası, yardım istedi. Devlet gelecek hastaneye gideceğiz dedi.
Sabaha kadar bekledi… Ama ne kapıyı çalan oldu ne de arayan.
Bilseydi gelmeyeceklerini kucaklayıp yetiştirecekti belki.
Olmadı, sabaha çıkamadı Muharrem bebek.
Ve bir çuvala sığdırıp minik bedenini dünyanın en büyük acısını sırtlattılar babaya
***
Ve İdo
2 aylık bilemedin 2 yaşındaydı.
Dünyalar zengini babasının villasında ayacıkları üşüyordu.
İstanbul soğuk mu soğuk.
CHP iktidardan yeni gitmiş (!) millet tezekten henüz kurtulmuş.
Doğalgaz birkaç semtte ya var ya yok.

Telefona sarıldı baba, yardım istedi. On dakika geçmedi sorun çözüldü.
İdo üşümekten kurtuldu, İbo dertlenmekten!

Ve evlatları üşüyen babalar, İbo söylerken belki de aynı şarkıda kaç kez ağladı
aynı derdi taşır gibi içli içli;
“Ayağında kundura… Ölürem ben ölürem vay!”
=============================================
Dostlar,

Yeliz Koray, sırtındaki kambura bakmadan, “korkusuzca” yazmayı sürdürüyor..
Bravo!
Bilindiği gibi Cumhurbaşkanı mı – AKP Genel Başkanı mı olarak konuştuğu ayırdedilemeyen Erdoğan, keyfince hakaret davaları açıyor önüne gelene.. Kendisine ise hiçbir sınır yok hakaret ederken herkeslere.. İşte bu sayısız “hakaret” (!) davalarından birinde Koray da ceza aldı.. 11 ay 15 gün.. Yargıç cezayı ertelerdi, ancak önümüzdeki 5 yıl içinde aynı suçtan bir daha ceza alırsa ikisini birden çekecek Yeliz Koray!

Üstelik gene aynı kişiye “hakaret” ederse yayın yoluyla, bu kez daha ağır ceza alabilir “alışkanlık haline getirdi” diye!
***
Öte yandan, basında yer aldı dün – önceki gün; İbo’nun oğlu İdo 1992 doğumlu. Erdoğan ise 1994’te İstanbul BŞB Başkanı oldu. İbo’nun “doğal gaz hemen bağlandı” şovunda belirttiği gibi İdo o sırada 2 aylık değil, 2 yaşında..

Ne demişti necip milletimiz : Aslını inkâr eden haramzade…

Sevgi ve saygı ile. 02 Mayıs 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com

Not : Koray’ın yazısını ıslak gözlerle zorlukla tamamlayabildiğimizi itiraf ediyoruz..

 

 

 

Yangını çıkaran M. Şimşek’e itfaiyeci rolü!

Yangını çıkaran M. Şimşek’e itfaiyeci rolü!

Ufuk Söylemez

Ufuk Söylemez
Aydınlık Gazetesi, 24.4.2018

(AS: Bizim kapsamlı katkımız yazının altındadır..)

Müjdeler olsun, Türk ekonomisini 16 yıldan beri uyguladığı neoliberal, kumarhane kapitalizmi politikalarıyla, bugünkü çıkmaz sokağa sürükleyen M. Şimşek, erken seçim sonrasında ekonomiyi düze çıkaracak ve de 16 yıldır yapmadığı reformların daniskasını yapacakmış. Duy da inanma derler.

Aynı zamanda İngiliz vatandaşı da olan M. Şimşek, geçen hafta ABD’ye gitti. Oradan yaptığı açıklamalarda; erken seçimler sonrasında 2. ve 3’üncü nesil ekonomi reformlarının yapılabileceğini, cari açık ve enflasyonda iyileşme yaşanacağını söylemiş. Bu kadarına da pes doğrusu.

  • Enflasyonda-faizlerde ve işsizlikte Türkiye’yi Avrupa’da birinci, dünyada ise en kötü ilk 5 ekonomi arasına sürükleyen politikaların, 16 yıldır bir numaralı sorumlusu ve uygulayıcısı olan bu şahsın hiç sıkılmadan bunları söylemesine pes doğrusu.

Sanki milletin aklıyla alay ediyor. Ülkede dış borçların toplamı 453 milyar doları aşmış ve 1994 ve 2001 kriz yıllarında olduğu gibi milli gelire oranı %50’lerin (tam olarak %53) üzerine çıkmış durumda.

OHAL altında, otoriter siyasal İslamcı partizan kadrolaşmanın ayyuka çıktığı, ahbap-çavuş kapitalizminin, eş-dost akraba kayırmacılığının arşa çıktığı, ihale ve özelleştirmelerde yolsuzluk ve usulsüzlük iddialarının ortalığı kapladığı, yatırım ikliminin tamamen ortadan kalktığı bir ortama sürüklenmiş durumda ekonomimiz.

Dış politikada ilkesiz-omurgasız savrulmalar, turizmde para harcayan Avrupalı turistlerin yerinin Katarlılarla ikame edilmeye çalışılması, beton ekonomisinde dibe vurulması, doğrudan yabancı sermaye yatırımlarının yarı yarıya azalması, hepsi ama hepsi M. Şimşek’in ekonomiden sorumlu Bakan ve Başbakan Yardımcısı olduğu yılların sonucunda gelinen noktadır.

T. Erdoğan’ın, milletin gözü önünde, açıkça ve ağır biçimde kendisini ima ederek yaptığı eleştirileri bile umursamayarak, ekonomide sebep olduğu hasarın, çıkardığı yangının yine kendisi tarafından söndürüleceğini söylüyor ABD’den bizlere. Yani milletten, ekonomide yangını çıkartan M. Şimşek ve hempalarına bu sefer itfaiyeci rolünü vermeleri talep ediliyor.

Hayranı ve taklitçisi olduğu neo-liberal politikaların mabedi sayılan ABD ve İngiltere’de bugün ekonomik korumacılık politikaları yürürlüğe koyuluyor. Ama M. Şimşek hala “piyasa tapınıcılığına” ve “kumarhane kapitalizminin” sadık bir savunucusu gibi konuşup düşünmeye devam ediyor.

T. Erdoğan’ın, faizlerin düşürülmesi, doların yerine altının ikame edilmesi, yerli ve milli paralarla ticaret yapılması gibi önerilerine yönelik olarak, lehte ve/veya aleyhte tek bir şey söylemeyerek, vaziyeti idare ettiğini düşünüyor.

Ne diyelim, ekonomiyi bugünkü çıkmaz sokağa sürükleyen, hane halklarını borca batıran, imalat yerine ithalatı, üretim yerine tüketimi destekleyen politikalarıyla ülkede tarımı ve üretimi bitiren, milletin cebinde yangın çıkaran politikaların sorumlusu M. Şimşek, erken seçim sonrası itfaiyeci olarak yangını söndürecekmiş. Ört ki ölem…
=============================
Dostlar,

Teşekkürler değerli dostumuz Sn. Ufuk Söylemez’e. Ekleyecek çok şey bulamıyoruz. Ülkemizi 2. Abdülhamit’in Düyun-u Umumiye dönemi iflas koşullarına sürükleyenleri esefle kınıyoruz. Onları tarih önünde bir kez daha Ulusumuza teşhir ediyoruz.

  • Bu suçlu; 16 yıldır Türkiye’yi TEK BAŞINA, engelsiz – pürüssüz – muhalefetsiz, utanıp sıkılmadan dini de istismar ederek – son 21 aydır da OHAL altında inleterek yöneten (!) AKP iktidarıdır. AKP = Erdoğan 3 Kasım 2002 seçimi ile Kasım ortasında tek başına iktidar olduğunda 1 $ = 1,63 TL idi. Günümüzde 4,10 TL’ye tırmanmıştır. 4,10 / 1,63 = 2,52 kat.. Yani  16 yılda % 252 basit toplam (bileşik hesapla değil..) enflasyon.. Toplam ulusal gelir 232 milyar dolar idi, günümüzde 232 X 2,52 = 585 milyar Dolar düzeyi, Dolar karşısında yerinde saymak anlamına gelecektir. Kişi başına gelirin 3500 dolardan 10500 dolara yükselerek 3’e katlandığı belirtilmektedir. 3 – 2,52 = 0,48.. Dolar olarak gönenç (refah) düzeyimizde gerçek artış olmaktadır..

Ekonomide durum rakamlarla ve halkın fiilen yaşadıkları ile açık bir yangın iken; siyasiler  yine hiç utanmadan halka yalan söylediler; 2023’te ilk 10 ekonomi içine girecekti Türkiye.. Yaklaşık 5 yıl önce bu masal uyduruldu ve biz bu sitede hesaplarını yaparak matematik olanaksızlığı açıkladık. Hindistan o zaman 10. sırada idi 2,2 Trilyon Dolar toplam ulusal geliri vardı. Ortalama büyüme hızı % 7 idi. Her şeyi sabit tutarak 10 yıl boyunca kesintisiz Türkiye %19 büyümeliydi ki Hindistan’ı aşıp 10. büyük küresel ekonomi olabilsin. Dünya iktisat tarihinde görülmemiş, hayal bile edilemeyen bir fantastik performans gerekli idi.. İlk 5 yılda olmadı.. dolayısıyla 2018-23 arasında 5-6 yıl %30’lara yakın büyümeliyiz ki ilk 10 ekonomi içine girebilelim. İlginç olan bir başka boyut da, ekonomi son olarak %7,3 büyüdü (!?) ama toplam ulusal gelir ve kişi başına ulusal gelir Dolar olarak düştü! Bu durumda %20-30 büyüseniz de anlamı yok!

Geçelim ilk 10’a girmeyi, bu arada ilk 20’den / G20’den aşağıya düştük!
Dimyat’a pirince giderken eldeki bulgurdan olduk..
Halkımız büyük ölçüde bu soyut hesapları değerlendiremeyebilir ama yoksullaşma – işsizlik ve türev sonuçlarını yana yakıla yaşamakta. Hiçbir politik masal – şov – din istismarı.. bu acı yıkımı saklamaya yetmeyecektir.

Böylesine dönemler çok kritiktir ve ciddi dönüşümlere, gelişmelere gebedir. En korkulanlardan biri, iktidarların iç – dış kargaşa çıkararak ulusalcı duyguları sömürmesi ve ekonomideki yıkımı – yangını saklamaya çalışmasıdır. Bir yandan da OHAL – seferberlik hatta sıkıyönetim ilan ederek her tür eleştiri ve muhalefeti kaldırma, basına sansür uygulama, seçimleri erteleme ve bu kez yandaş savaş zenginleri de yaratma.. giderek ömrünü iktidarda tamamlama.. Aman dikkat..

Sevgi ve saygı ile. 24 Nisan 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com