Etiket arşivi: Birgül Ayman Güler

Etnikçiler

Etnikçiler

Birgül Ayman Güler

Birgül Ayman Güler
Aydınlık Gazetesi, 21.10.2018

Bizde bölge yönetimi heveslileri hiç eksik olmadı. Önceki yazımda bunları yazdım. Bölgeciler, peşinde oldukları şemayı kurabilseler, ortaya çıkacak olan şey eyaletlere ayrılmış, yani “ülkesi bakımından bölünmüş” federal bir Türkiye‘dir.

Bölgecilerle at başı iş gören etnikçiler de hiç eksik olmadı. Etnikçilerin şeması, bölgecilerle paslaşarak kurulur. Ama onlar başka bir boyutu işleyip dururlar. Gözlerini toprak üstünde bölme operasyonlarından, insanlar arasında bölünmeye yani “milleti bakımından bölünmüş” bir Türkiye yaratmaya çevirmişlerdir.

Bölgecilerin federal şemaları yediden yetmiş yediye herkesçe gözde canlandırılır da, etnikçilerin şemaları bir türlü gözde canlanmaz. Zaten onlar da nihai hal anlaşılmasın diye ellerinden geleni yaparlar.

Siyasi egemenin Türk Milleti ve ulusal-resmî dilin Türkçe olması, onlar için tek renkliliktir, öbür renklerin inkârıdır, ırkçılıktır, faşistliktir, vb. vb. İşin bu yönü yeterince açık biçimde biliniyor. Önerileri de vardır.

Türk Milleti değil Türkiye Milleti dense, iyi yönetim gelir. Türkçe tahtından edilse, anadillerde eğitim gelse, yani etnik dillere anayasada resmî statü verilse, kötü yönetim biter. Anayasa’da devlete vatandaşlık bağıyla bağlı olan herkese Türk vatandaşı değil de, TC vatandaşı – Türkiye vatandaşıd ense ya da Türk lafı silinip sıfatsız niteliksiz yalnızca “vatandaş” dense özgürlük ve barış devri açılır. Yeter ki ülkemizde milleti bakımından Türk’lük sıfatını terk edelim.

PKK/HDP tarafı buna ‘demokratik millet tanımı getirmek’ der.

Parlamentodaki siyasi partilerin topu – AKP’si, CHP’si, İYİP’i, Saadet’i resmi belgelerine, aynı anlama gelen, anlamı etnikçilerin öneriler manzumesinden ibaret olan ‘anayasal eşit vatandaşlık’ formülünü yerleştirir.

Okullardan Andımız’ın kaldırılması, bu sessiz oydaşmanın en baş nişanesi olmuştur. Eşit [yani etnik] vatandaşlık/yurttaşlık oydaşmasının nişanesi… Türk Milleti’nin egemenlik yetkisini, Türk Milleti sıfatını ortadan kaldırarak yok etme oydaşmasının nişanesi!

Etnikçiler, önerilerinin nasıl bir şema yaratacağını hiçbir zaman açıkça söylemediler.

Ümmetçiler bu yolun kendi dini devlet yolunu açacağı hülyası içinde, liberaller küreselleşmeyle nihai kucaklaşmalarını gerçekleştirecekleri düşüyle, çeşitli nedenlerle Türklükle başı hoş olmayanlar da intikam hevesleriyle aynı yerde saf tuttular. Bunlar işin nihai şema her halükarda iyi olacaktı.

Etrafta “böyle yapalım, ne olur ki!” diyen empati şampiyonu kimseler bol miktarda mevcuttu. Hem eşit vatandaşlık/yurttaşlık idi madem bu, nesi kötü olabilirdi ki! Kendilerinin realist, rasyonel olduklarını iddia eden bu empatikler de, “peki, ortaya nasıl bir nihai yapı çıkacak?”diye sormayı nedense hiç akıl etmediler.

Bunlar, peşinde koştukları sistemin şu nihai görüntüsünü söylemediler, söylemeyecekler :

  • Hedef tahtalarında, Anayasa’da madde 3’te bağlanmış olan ülkesi ve milleti bakımından bölünmez bütünlük ilkesi var. Yani

    (1) Türkiye toprağı üzerinde üniterdir; bölgesel siyasi özerklik olmaz; federalizm olmaz -ülkesi bakımından bölünmez.

  • Bölgeciler, olsun diyorlar.

    (2) Türkiye halkı tek ulustur; etnik siyasi özerklik olmaz; çok-milletlilik olmaz. -milleti bakımından bölünmez.

  • Etnikçiler, Türk Milletini silelim, egemenliği etnikler arasında paylaştıralım diyorlar.

Bize düşen, böyle yaparsak ortaya nasıl bir ülke/toplum çıkar, gözümüzde canlandırmak.

Bir yanda üniter ve ulusal devlet, karşıda eyaletler ve çok-millet

Andımız’a olanlar, bu tarihsel mücadelenin dışavurumundan ibaret.

Eşit Yurttaşlık denen siyasal program

Birgül Ayman GülerEşit Yurttaşlık denen
siyasal program

Birgül Ayman Güler
Aydınlık Gazetesi, 14.2.2018

Kendilerine özgürlükçü demokrat diyenlerin siyasal programı, “eşit yurttaşlık ve ortak vatan” diye özetlendi. Eşit yurttaşlık, çözümcü AKP ile özgürlükçü demokrasi devrimi yapıyoruz diyen yeni CHP’nin de resmi parti belgelerine girdi.

Ülkemizde bu siyasal program, 2000’li yıllarda örülmeye başlanmıştı.

2003’te, PKK-Öcalan ‘demokratik konfederalizm’ başlıklı bir broşüründe, demokratik uluslardan söz ediyordu. Özgür vatandaşlar lafını kullanıyordu. Demokratik ulus, elbette siyasal-anayasal olarak tanımlanmış olan, çok-milliyetli bir toplumdu. Yazdıklarına göre Cumhuriyetin ulus tanımı, yani Türk Milleti tanımı, anti-demokratik idi. Demokratik ulus tanımına geçmekten dem vuruyordu. O yazıda dünyada da ülkesinde pek kimsenin değer biçmediği Bookchin adlı bir Amerikalıya göndermeler yapıyor, taraftarlarına “siz derinleştirin şunu” görevi vererek muğlak sözlerini politikaya dönüştürmeye çalışıyordu. O muğlak sözler politikaya dönüştü. Hatta iki slogan haline dahi geldi. Bunlardan biri “eşit yurttaşlık”, öbürü “ortak vatan” oldu. HDP’nin resmi metinlerine yerleşti. 2016’da partinin kongresinde Öcalan fotoğrafıyla birlikte sahnenin tam ortasına yerleştirilip ilan edildi.
***
Öcalan patentli HDP programı eşit vatandaşlık, eski bir azınlıkçılık teorisi.

Bunun meşhur teorisyeni Otto Bauer. Avusturyalı. 1900’lü yılların daha başlarında etnik topluluklara ayrı bir devlet değil, her devletteki “milliyetlere kültürel özerklik” istiyordu. Tek-ulusun değil çok-milliyetli toplumun siyasal düzeni kurulsun önerisinde bulunuyordu. Bu Avusturya Marksisti, Rusya’da Menşeviklerin bir bölümü üzerinden etkili olmuştu. 1910’lu yıllarda Rusya’daki Menşevik – Bolşevik mücadelesinde yenilgiye uğradı. Demokratik toplum, demokratik iktidar, demokratik siyaset diyen Menşeviklere, Bolşevikler tarafından söylenen bir söz çok etkiliydi. Bolşevikler demişlerdi ki; “kültürel özerklik kültürel değil, dört başı mamur siyasal bir taleptir; dürüst olun kültürel’lik arkasına saklanmayın, alemi aptal yerine koymayın!”. Sonra da, talebin bir ya da birkaç etnik-dini topluluğun iktidarlarını garanti ederken, toplumun bütünü için mutlak bir dağılmaya yol açacağını göstermişlerdi. Otto Bauerci öneriler 1918’de toz olup dağıldı.

Bu fikir, 1970’li yıllarda bir Avrupa Birliği kurma uğruna düşünen Alman vatandaşı Jurgen Habermas tarafından işlendi. Ondan ortaya “ulusal vatandaşlık” yerine “anayasal vatandaşlık” önerisi geldi. 1990’ların post-modernizmi bunu aldı; çeşitlilik, farklılık, öteki, çoğulculuk, katılımcılık, vb… kavramlarla birlikte yüceltti. 1990’larda sosyalist sistem dağılınca, profesyonel anayasa yazıcılar yakaladıkları ülkelere mozaik anayasalar biçmeye giriştiler. Ulus’suz, örneğin Irak’ta “Iraklı insanlar”dan söz eden 2005 tarihli işgal anayasası gibi anayasalar bunlar tarafından yazıldı. Her etnik topluluk, her inanç grubu anayasal-siyasal kimlik sahibi oldu. Her yerel ve bölgesel parçaya, istiyorsa başka bir dili de resmi dil olarak kabul etme yetkisi verildi. Hem siyasal hem toplumsal yaşam etnik – dinsel – mezhepsel daracık elbiselere sokuşturuldu. Ortak zeminleri, diğer canlılar gibi yalnızca toprak idi. Ulus olamayacak bu insanlar için biricik ortak zemin, vatan olma niteliği zinhar olmayan bir dünya parselinden ibaret oldu.
***
Şimdi, PKK/HDP siyasal programı nefes alamıyor. Çözümcü AKP, Davutoğlu döneminden kalma bu “siyasal program yerleştirmeleri”ne sırtını dönmüş görünüyor. Ortada tek sahip, CHP’deki, özgürlükçü yani neoliberal demokratlar kaldılar. Kurultay ve Parti Meclisi bildirgelerine müdahaleleriyle ses veriyorlar. Bildirgelerde, hem Cumhuriyetin temel değerlerine (yani ulus bilincine) dayanmaktan hem de ulus bilincinin ve ulusal vatandaşlığın reddi anlamına gelen “eşit vatandaşlık”tan söz ederek ayıplanacak bir kandırma oyunu oynuyorlar.

Onlar yıllardır söylüyorlar, biz de öyle:

Evet, eşitlik! Eşit vatandaşlık değil. Etnik toplulukların eşitliği değil.
Yurttaşların Eşitliği; etniği, dini inancı, mezhebi ne olursa olsun ulusun bireylerinin eşitliği!
======================================
Dostlar,

Değerli bilim kadını ve siyasetçi Prof. Dr. Birgül Ayman Güler, bizim de mezunu olduğumuz Mülkiye’de, Prof. Mümtaz Soysal çizgisinden gelen bir Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi hocası idi. CHP’de milletvekilliği yaptıktan sonra yeniden Akademiye dönmedi. Büyük yitik bize göre..

Prof. Güler’in bu makalesinde ele aldığı konu “nazik” tir. Kimi kavramlar  bilerek – bilmeyerek sündürülmekte ve çarpıtılmaktadır. Bu konuya biz de, web sitemizde birkaç kez, benzer yaklaşım ve tanımlarla yer verdik. Son olarak CHP’nin 36. Kurultayında Sn. Kılıçdaroğlu’nun konuşması üzerine : CHP 36. Olağan Kurultay Sonuç Bildirgesi.. (Okumak için lütfen üstünde tıklayın)

Bu yazımızda şöyle yazmıştık (04.02.2018) :

*****
Kürt sorunu eşit yurttaşlık temelinde, ulusal bütünlük ve toplumsal uzlaşı ile çözülecektir.” önermesinde çok düşülen bir yanılgının yinelendiğini düşünüyoruz. Daha önceleri de web sitemizde bu konuyu birkaç kez işledik ama bir kez daha açıklayalım :

“Eşit yurttaşlık”, bir ülkede toplulukların (halkların, milliyetlerin, cemaatlerin) birbirlerine eşitliği temelinde kurulan sistemi anlatır. Farklı etnisite ve inanç topluluklarının hukuksal-siyasal olarak tanınması; farklı toplulukların birbirleri karşısında konumlandırılması demektir. Bu etnikçi anlayış, bir tür yeni-feodalizm icadıdır.
Oysa CHP Programı, devletin yurttaşların etnik köken, inanç, cinsiyet, vb. topluluk özellikleri karşısında kör kalmasını, bunlardan bağımsız olarak her yurttaşın birey olarak eşitliğini yükseltir. Bizim için “eşit yurttaş” değil, “yurttaşların eşitliği” ilkesi esastır. 
“Kürt sorunu” na böyle yaklaşıyorsa, anayasanın “ilk dört maddesinin güçlendirilmesi” hedefine ulaşamayacağı çok açıktır. Üstelik tam tersine, böylesi bir yaklaşım Anayasanın ilk 4 maddesini içeriksiz, güçsüz ve temelsiz bırakacaktır. Bu yaklaşım, CHP için çok açık olan “ilk dört madde kırmızı çizgimizdir” ilkesini reddetmek anlamına gelmektedir.
Konunun izleyen günlerde netleştirilmeei ve yersiz kavram karmaşasına yer verilmemesi gerekir. Kavramların yerli yerinde, doğru, bilinçli kullanılması zorunludur. Hele hele nazik ulusal konu ve sorunlarda..
Sayın Kılıçdaroğlu ve özenle oluşturacağı MYK’ya, Kurultaydan çıkacak Parti Meclisine, TBMM grubuna, tüm örgüte ve ülkemizin bu ağır bunalımdan çıkarılması için çaba göstermek zorunda olan tüm yurttaşlara… hepimize kolay gelsin… Önümüzdeki 2 yıl, 2018 ve 2019 Cumhuriyetimizin geleceği açısından kırılma yılları olmasın; kuşatmayı mutlaka yaralım!<
*****

Görüşlerimizi yineliyoruz…

Sevgi ve saygı ile. 19 Ocak2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net  profsaltik@gmail.com

 

Kamu yönetimi projesi 

Kamu yönetimi projesi 

Birgül Ayman Güler

Birgül Ayman Güler
Aydınlık Gazetesi, 26.11.2017

Yıllardır süregiden kamu yönetimi reformu konusu önemli.

Küreselciler bu işe büyük önem vermişti. Çünkü ulus-devleti çözmek, kamu yönetimini yani devlet idaresini çözmeden olmazdı.

IMF, Dünya Bankası, Avrupa Birliği, OECD, bunların etrafında dönen fonlar, sivil toplum denen projeci dernekler, vakıflar, inatçı bir süreklilikle iş gördüler. Sosyal – ekonomik etüd dernekçiliği, izleme platformculuğu devreye alındı. Hangi sempozyuma baksanız, hangi raporu elinize alsanız, bu çevrelerin damgaları ya da izleri vardı. Raporlar, eylem – etkinlik listeleri halinde bürokrasinin masasına yerleştirilmiş, sahiplerinin ‘kolay takip sistemi’ne bağlanmıştı. Uygulama başlamıştı, ama bunların bir bölümü yasa değişikliği gerektiriyordu. 2005 yılı civarında ve sonrasında, gereken yasaların büyük bölümü çıkarıldı. Daha ilerisi Anayasa değişikliği gerektiriyordu. İşte orada büyük ölçüde takıldılar.

Bunları hep birlikte yaşadık, gördük.
***
Bu arada, 2008 yılından başlayarak, küreselcilik çöktü.

Aynı yıl bizim IMF ile ilişkilerimiz kesilip atıldı. Yine aynı yıl, 1994’te kurulan ve ‘dünya hükümetine doğru’ yelken açtığı söylenen Dünya Ticaret Örgütü askıya alındı. Birleşmiş Milletler, kendisine beslenen son umut kırıntılarını tüketti. Yalnız kalmış Dünya Bankası kamu-özel ortaklıklı son özelleştirmeler atağının ötesine geçemez oldu. Avrupa Birliği’nin Kopenhag Kriterleri, yerini başkentlerin kendi kriterlerine terk etti. Üzerimizdeki boğucu ve onur kırıcı AB himayeciliği sona erdi.
***
Küreselci militanların, artık eskisi kadar kibirle olamasa da, sihirli reformculuklarını konuşturmaya yine gayret ettiklerini görüyoruz.

İlginçtir; küreselci kadroların idari reforma ilişkin lafları, 15 Temmuz gibi bir açık saldırı ve işgal denemesine karşın, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ağzından yine duyulabiliyor.

Bu cenahın son toplu sesi, yeni kurulan ‘iyi parti’nin taslak programından geldi. Tepki çok olunca, küreselci reform sözü veren o paragraflar, program resmen ilan edilmeden önce metinden temizlendi. Ama izleri zihnimizde kaldı.

Bu sesler ve izler önemli.
======================================
Evet dostlar,

Sayın Prof. Dr. Birgül Ayman Güler Kamu Yönetimi Uzmanıdır. Ankara Üniv. Siyasal Bilgiler Fakültesi öğretim üyesi idi siyasete girmeden önce. Bu kısa ve özlü yazı önemli bir uyarıdır. Artık Türkiye başta olmak üzere Ulus Devletler, KüreselleşTİRmecilerin = Yeni Emperyalistlerin her türden sinsi planlarına karşı yeter deneyimi edinmiş olmalıdır. Neredeyse 3 onyıldır hallaç pamuğu gibi atılan gelişmekte olan ülke halkları, bunca tarihsel deneyimden gereken dersleri çıkarmış olmalı ve kalenin içeriden fethine dönük girişimleri şiddetle dışlamalı..

Sevgi ve saygı ile. 26 Kasım 2017, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com

Güncel Türkiye takvimi

Güncel Türkiye takvimi

Birgül Ayman GülerBirgül Ayman Güler
Aydınlık Gazetesi, 21.5.2017

Referandum sonuçları, 27 Nisan 2017 günlü Resmi Gazete’nin mükerrer sayısında yayımlandı. Yayımlanan metin Yüksek Seçim Kurulu’nun 633 sayılı kararı. Buna göre yurt içi katılım oranı %87.45, yurtdışı katılım oranı ise %44.60 düzeyinde. Yurt dışı, yurt içi ve gümrük toplamında hesaplandığında katılım %85,53.

Geçerli oyların %51,41’inden ‘evet’, buna karşılık %48,59’undan ‘hayır’ yanıtı gelmiş ve MHP destekli AKP önerisi olan anayasa değişikliği yürürlüğe girmiş bulunuyor.
*
Yürürlüğe giren anayasa değişikliği metni, Resmi Gazete’de daha önceden, 11 Şubat 2017’de yayımlanmıştı; bir kez daha yayımlanmasına gerek yok. Anayasa değişiklikleri referandum sonuçlarının kesin olarak ilan edildiği 27 Nisan 2017 günü yürürlüğe girmiş oldu.
*
Kamuoyuna yaygın biçimde malum olan ilk sonuç, cumhurbaşkanının ‘partili’ hale gelmesi oldu. Referandumda Anayasa’nın 101. maddesindeki “cumhurbaşkanlığına seçilen kişinin varsa partisiyle ilişiği kesilir’ hükmü kaldırılmıştı.
Cumhurbaşkanı, 2 Mayıs 2017 günü AKP üyesi oldu.
Şimdi, olmaması gereken bir adım atılacak. Cumhurbaşkanı aynı zamanda parti genel başkanı olacak. (AS: 21.05.2017 günü oldu!) Devletin, milletin, ordunun başı, çok partili siyasal rejim içinde “bir” siyasal partinin genel başkanlığı unvanını da üstlenecek. Makamların doğasına aykırı olan bu iş,

  • siyasal – yönetsel ilkeler bakımından olduğu gibi
  • uygulama bakımından da doğru değil.

Önümüzdeki günlerde bunun nasıl dertli bir sorun kaynağı olduğunu yaşayarak göreceğiz.
*
Referandumla bağlı olarak üç değişiklik adımı daha atıldı.
Yapılan anayasa değişikliğiyle birlikte Hakimler ve Savcılar Kurulu üyeliğine atamalar yapıldı.
Milli Savunma Bakanı’nın askeri yargıyı tasfiye çalışmaları başladı.
Referandum sonuçları henüz kesin olarak açıklanmamışken, seçimlerle ilgili yasalarda yapılacak değişiklikler için Adalet Bakanlığı’nın görevlendirildiğini öğrenmiştik. Adalet Bakanlığı cumhurbaşkanlığı ve milletvekili seçimi, seçimlerin temel hükümleri, siyasi partiler, Hakimler Savcılar Kurulu, Uyuşmazlık Mahkemesi, askeri ceza konularını düzenleyen 7 yasada 144 değişiklik yapılacağını duyurdu.
*
Değişikliğin geçici 21. maddesi önemli madde…
Bunun (F) paragrafında, kanun hükmünde kararname, tüzük, yönetmelik gibi düzenlemelerin hükümlerine 2019’da yapılacak seçimlere kadar uyulacağı; ama bunların o zamana kadar iş başında kalacak Bakanlar Kurulu tarafından yürürlükten kaldırılabileceği yazıyor.
Herhalde en hummalı temizleme bu hüküm çerçevesinde olacak. Çünkü, şimdiye kadar bunları çıkarmış olan Bakanlar Kurulu’nun kendisi, 2019’dan itibaren (AS: başlayarak) olmayacak. Bakanlar ise siyasal değil atanmış teknikerler haline dönüşmüş olacak. Sayılan metinlerin hepsinin yeni sahibi artık cumhurbaşkanı. Mevcut mevzuatın yerini onun çıkaracağı kararnameler ve onun emriyle yön alacak yönetmelikler alacak.
Demek ki yalnızca yeni yapılacak düzenlemelere değil, ortadan kaldırılacak olanlara da özel bir dikkat gerek.
*
Bütün bunlar geçiş hükümleri. Bugünden başlayıp 27. Dönem TBMM seçimlerine kadar geçecek süre içinde olup bitecekler. Elbette bir de yapılacak seçimlerden sonrası var.
Yine geçici 21. madde, cumhurbaşkanı ile milletvekili seçimlerinin aynı gün yapılmasını ve yeni düzenin ilk seçiminin 3 Kasım 2019 günü gerçekleştirilmesini öngörüyor. Ama TBMM karar alacak olursa tarih öne çekilebilir. Böyle bir durumda iki seçimin birlikte yapılması yine zorunlu.
Yani şu demek ki, 16 Nisan 2017 referandum sandığından çıkarılan yeni anayasa hükümleri, 3 Kasım 2019’dan önce de yaşamımıza girebilir. En çok 2 yıl 4 ay…
==============================
Dostlar, 

Sayın Prof. Dr. Birgül Ayman Güler, siyasete girmeden önce Siyasal Bilgiler Fakültesi – Mülkiye’de Kamu Yönetimi hocasıydı..Yaratılan karmaşanın ne denli ağır ve ciddi olduğunu görüyoruz. 
Yaşayarak daha da anlayacağız.
Yazık Türkiye’ye ve yazıklar olsun bunları yapanlara..

Sevgi ve saygı ile. 22 Mayıs 2017, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
Ankara Üniv. Tıp Fak. –
Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com

Başkanlık rejimine geçelim mi?

Başkanlık rejimine geçelim mi?

Birgül Ayman Güler

Prof. Birgül Ayman Güler
Aydınlık Gazetesi, 1.3.2017

16 Nisan referandumunun tek sorusu yok, çok sorusu var. İlk ağızda 18 soru aşağıdakiler olabilir:

1. Milletvekili sayısı 600’e çıksın mı? E – H
2. Milletvekili seçilme yaşı 18’e insin mi? E – H
3. Başbakanlık kalksın mı? E – H
4. Bakanlar Kurulu (hükümet) tümden kalksın mı? E – H
5. Cumhurbaşkanı aynı zamanda bir partinin de başkanı olsun mu?
E – H
6. Başkomutanlık partili cumhurbaşkanında kalsın mı? E – H
7. TBMM’nin kanun yapacağı konular sayılıp sınırlansın mı? E – H
8. Kanuna ayrılanlar dışındaki her konu CB kararnamesiyle düzenlensin mi? E – H
9. Bakanlıkları/devlet kurumlarını kurma kaldırma yetkisi TBMM’den alınsın ve CB’na verilsin mi? E – H
10. TBMM’nin yürütmeyi (cumhurbaşkanını) gensoruyla denetlemesine son verelim mi? E – H
11. CB ve yardımcılarını ve bakanları soruşturmak için gerekli %10 mv talebi (60 imza) şartını %51’e (301 imza) çıkaralım mı? Kısası, bunların soruşturulmalarını zorlaştıralım mı? E – H
12. Devletin üst kademe yöneticilerini tek başına cumhurbaşkanı atasın mı? E – H
13. Üst kademe yöneticilerinin hangi usullerce atanacağını şimdi TBMM kanunla belirliyor; bunu tek başına CB yapsın mı? E – H
14. Milli Güvenlik Siyasetini tek başına cumhurbaşkanı belirlesin mi?
E – H
15. Cumhurbaşkanına tüm devlet kurumları için idari soruşturma yürütme yetkisi verelim mi? E – H
16. Cumhurbaşkanlığı genel sekreterliği kalksın, yerine sayısı belirsiz cumhurbaşkanlığı yardımcılığı getirilsin mi? E -H
17. HSYK üye sayısı 22’den 13’e insin, bunların 7’sini TBMM ve 6’sını cumhurbaşkanı atasın mı? E – H
18. Askeri Mahkemeler kaldırılsın mı? E – H

Sorular elbette 18 ile sınırlı değil. Ağzımızı ikinci kez açsak,
18’lik bir liste daha yapmak işten bile değil. Referandumdan çıkacak %51’lik tercih, ilgili yasada yazıldığına göre “Türk Milletinin Kararı” niteliğine sahip olacak. Bu soruların toplamı için tek E-vet ve tek H-ayır oyu verilecek. Bu durumda, referandum sandığının diğer tüm soruları toplayan tek bir soruya dökülmesi gerekir. O tek sorunun, elbette iki taraf için de kabul edilebilecek net bir soru olması, E-vet ve H-ayır kesinliği beklenen böyle bir işin olmazsa olmazıdır. Gelin görün ki öyle olmuyor. İçinde yaşadığımız dönemde tevriyecilik zeka pırıltısı, takiyyecilik ilm-i siyaset, stratejik davranmak adına taktisyenlik siyaset erbaplığı sayılıyor. Referandumun “resmi olarak tek” sorusu taraflarca bir türlü dile getirilip ilan edilmiyor. Çünkü anayasa değişikliğini ortaya atan teklif sahibi iktidar kesimi, yapmaya giriştiği işi tuhaf bir şekilde örtme gereği hissediyor.
***
Yukarıdaki soruları kendi çatısı altında toplayan, bu referandum için mümkün olan tek resmî soru şudur: Başkanlık rejimine geçelim mi?Gündeme gelişi, hazırlanışı ve hazırlayanları, TBMM’deki görüşme ve oylama süreci, hatta Resmi Gazete’de yayımlanması bile dertli olan
bu OHAL’li referandumda, AKP ile MHP’nin kendi istedikleri referandumun sorusunu dile getirmekten kaçınmaları, kendi başına bir sorun oldu. Kaçak güreşin böylesi hepimize rahatsızlık, kuşku, endişe veriyor.

Başkanlık rejimine geçmeyelim!

Birgül Ayman Güler : Bizimki kriminal değil siyasal mücadele

Bizimki kriminal değil siyasal mücadele

portresi_genc

Birgül Ayman Güler

Komisyonun adına bakarsanız iki şeyi araştırıyor. Bunlardan biri “Fetullahçı Terör Örgütünün PDY) 15 Temmuz 2016 Darbe Girişimini”, ikincisi de “bu terör örgütünün faaliyetleri”ni. Yine Komisyonun adına bakarsanız, sonunda yerine getirmesi gereken görev” alınması gereken önlemleri belirlemek”.
*
FETÖ adlandırması resmi olarak ilk kez 21 Şubat 2015 tarihli İstanbul Emniyet Müdürlüğü fezlekesinde kullanılmış ve örgüt böylece 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu‘nun kapsamına girmiş bulunuyor. Komisyona verilen ada bakarsak, araştırma son iki yıllık bir dönemi kapsıyor olmalı. Ama Komisyonun adında FETÖ kısaltmasının yanında PDY kısaltması da kullanılmış bulunuyor. PDY adlandırması, 17 Aralık 2013’te iktidar yetkilileri tarafından kullanıldıktan sonra, resmi olarak ilk kez 30 Ekim 2014 günlü Milli Güvenlik Kurulu kararında belirmiş görünüyor. Bu durumda Komisyon araştırmasında zaman dilimi en fazla bir yıl daha geriye gidiyor.
*
Ne var ki, Türkiye’yi hedef alan bu yapının bir anda gökten zembille düşmediği belli. Gazetelerde, 55 yıl öncesine dek giden istihbarat raporları olduğu yazılıyor ve hatta bunlardan pasajlar (AS: ölümler) aktarılıyor. Cümle alem bu yapının okul ve dershaneciliğe 1983’te başladığını; 1992’de başka ülkelerde okullaşmaya, 1994’te Türkiye’de basın-yayıncılığa, 2004’te insani yardım örgütlenmelerine giriştiğini biliyor. 2004’te Milli Güvenlik Kurulu’nun, Dışişleri Bakanı Abdullah Gül imzasıyla elçiliklere “açılan okullara destek verin” diyen genelgesini geri çekmesini tavsiye ettiği resmi kayıtlarda duruyor. Aynı zaman diliminde başındaki kişiye 2000 yılında DGM davası açıldığı, davanın Haziran 2008’de Yargıtay’da beraatle sonuçlandığı da devlet tarihinde yerini aldı. Kısacası FETÖ/PDY adlı yapının büyümesinde devleti yöneten siyasal ve idari yapının tüm aktörleri var. Ama en önemlisi, bu aktörlerden biri, AKP, hem siyasal parti hem devletin siyasal yönetimi olarak son on beş yıllık gelişimin sorumlusu. Sorumlusu ve son üç yıldır kurbanı!
*
Karmaşık bir durum. Kurban, kendi sorumluluklarının hesabını vermek zorunda. Ama hesap soracak makamda yine kendisi oturuyor. İşin kendi kendine hesap sorma tarafını “Allah beni affetsin” diyerek çözdü. Yalnızca siyasal ittifaktan değil, aynı zamanda devlet yetkilerini kötüye kullanmaktan başka bir anlama gelmeyen görev ihlalleri de ortada öylece duruyor.

Kendisi, yani AKP, sırtına yapışmış deniz kabuklusunu FETÖ/PDY etiketi yapıştırıp sığ sulara bıraktı. Deniz kabuklusu başka balinalar aradı. Buldu da… Siyasi oportünizmin çürüttüğü ortamlarda zor iş değil. Bu zengin, gazeteli televizyonlu, Avrupa ve Amerika bağlantıları pek çok olan karanlık çember, ‘deccal’ diyebildiği Mustafa Kemal Atatürk’ün partisi CHP’ye bile yanaşmakta sakınca görmedi. İdeolojik yönünü yitirmiş, düşmanımın düşmanı dostum olur kıvraklığına sahip; “oy artıralım beyler” tacirliğinin kitabını yazan siyasi oportünizm, bunlar için çok mümbit bir arazi işlevi gördü.
*
Yalnızca 15 Temmuz 2016’da değil, haksız sınavlarda ve Balyoz’la Ergenekon gibi komplolarda görüldü. Ortada kriminal bir durum/suç örgütü var. Bunun tüm yönleriyle ortaya çıkarılması zorunlu. Devlet görevi üstlenmiş olan askeri ya da sivil olsun idari, adli ve siyasi yetkililerin görevlerini yaparken sergiledikleri ihlal, kusur ve suçların ortaya çıkarılması şart. Siyasi partilerin ve yönetimlerinin, parti organlarının kararlarına dayanmayan ittifaklara girmelerinin; partilerinin yönünü parti-içindeki ittifak çemberlerine teslim etmelerinin hesabını vermeleri de zorunlu. Ancak bunun bir koşulu var: Bunu öncelikle aynı zamanda iktidar yetkilerini kullanan AKP yapmalı.
*
Komisyonun beni “FETÖ yapılanmasına ilişkin bilgi, gözlem ve görüşlerimi paylaşmak” için davet etmesini anlamlı bulmadım. Çünkü bu yapıya karşı mücadelem, hem konumum hem dünya görüşüm itibariyle kriminal değil ideolojik ve siyasal niteliktedir. Kanımca CHP yönetimince partiden ‘tedbirli ihraç’ kararıyla istifaya zorlanmama neden olan sürecin sonuçlandırılması, ancak siyasal ve ideolojik mücadeleyle olabilir. Bu mücadelenin yeri ise parti çıkarlarının gölgelediği komisyonlar değildir.
(AYDINLIK, 19.10.2016)

============================

Teşekkürler sevgili B. Ayman Güler hocamız ve dostumuz..
CHP bu tür hatalara düşmemeli, yanlışlarından mutlaka dönmeli.
Prof, B. A. Güler, Prof. Süheyl Batum CHP’den atılacak ama M Bekâroğlu, S. Tanrıkulu… gibiler kalacak öyle mi?? Bu ağır hataların telafisi için elden gelen oyalanmadan yapılmalı.

Öte yandan, bize göre Prof. Güler TBMM Komisyonunun çağrısına uyarak bildiklerini tarşhe not düşmek üzere orada açıklamalı.

Sevgi ve saygı ile.
21 Ekim 2016, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com

Milli eğitim için mücadele

Milli eğitim için mücadele

Birgül Ayman Güler

Birgül Ayman Güler

Bunların projeleri uygulanırken, teğellemeyi Avrupa Birliği üstlendi. Türkiye’de 1990’lı yılların sonunda sahneye çıkan AB, yerli meftunlarının canhıraş çabaları sayesinde dev adımlarıyla yürüdü. Aynı 1950’lerde ABD’lilerin Talim ve Terbiye Kurulu koltuklarına kurulduğu gibi, “müfredat”dediğimiz eğitim programlaması dahil, alana dalarak en yüksek makamlara oturdu. Vurgulamak gereksiz olmaz. Böylece milli eğitim sistemimiz, doğrudan doğruya, Türkiye’nin hatıralarında ‘düveli muazzama’ diye yer etmiş olan emperyalizmin açık yönetimine teslim edildi. Giderek ar damarı çatladı. Ortalık açıkça “bundan daha doğal ne olabilir ki?” diyebilen işbirlikçi ve teslimiyetçilerle doldu. Küresel dünyayla entegrasyon ancak böyle olurdu! Bunun ‘çağdaş medeniyet seviyesi için şart’ olduğunu söyleyen art niyetli ya da şaşkın destekçileri bile oldu. Temizlenmesi gereken birinci büyük engel, mevcut sömürge eğitimidir. Buna karşı ‘milli eğitim’in millileştirilmesi amacına odaklanmış bir Milli Eğitim Mücadelesi vermemiz gerekir.
*
Sömürgeciler milli eğitimi özelleştirme politikasıyla teslim aldılar; bunu birlikte yürüdükleri küresel sermaye beslemesi liberaller, dinci cemaatler ve yerelci-etnikçi güçlerle ittifak halinde gerçekleştirdiler. Tek-tip değil, çeşitli ve çeşitlilikçi eğitim diye yola çıktılar. Ders kitaplarında çeşitlenme, okul giysilerinde çeşitlenme, okul tiplerinde çeşitlenme… okul sahipliğinde devlet tekelinin kırılması, eğitimin özelleştirilmesi gibi bir çizgide yürüdüler. Bunun anlamı, eğitimin “piyasa”ya devredilmesiydi; elbette sermaye ve şirketlerin bayramı oldu. Ama bir an durup düşünmemiz gerekir. ‘Piyasa’ dediğiniz şey nedir? O ‘hür teşebbüs’tür; serbest girişimdir; evet, tanımında salt para – kâr hırsı vardır. Ama bu hırs hırkasını sırtına geçirmiş olarak iktidar ve egemenlik savaşı yürüten küresel – misyoner/cemaatler ile yerel – etnikçi/cemaatleri görmemizi engelleyen ne var?

Yaşadığımız bunca deneyimden sonra hiçbir engel kalmadı. Gerçekte ‘kamusal görev’olan eğitim, artık yalnızca bir ‘iktisadi sektör’. Ve fazlası da var. ‘Milli eğitim’ sömürgecilerin kurallarına terk edilirken, cemaat okulları dersanelerle başlayıp okul-öncesi eğitimden üniversitelere kadar dallanıp budaklandı. Yerel dillerde özel eğitimi kurumu/okul açmak, etnik-ırkçılığın mevzilerinden biri oldu. Eğitim artık siyasal iktidar kavgasının açık arenası.
*
Milli eğitimin sömürgeleştirilmesi, hem bugünü hem de yarını tehdit ediyor. Ulusça yıllık üretimimizin giderek daha fazla bölümünü eğitime ayırıyoruz. Cepten harcamalarımız giderek daha fazla oluyor. Ama elde ettiğimiz sonuç başarısızlık. Hem de bizim ölçülerimizle değil, sömürgecilerin ölçüleriyle de…

Herkes biliyor ki, 17 milyon ilk, orta, lise öğrencisinin yalnızca 1,4 milyonu üniversitede. Bu sayıyı açık öğretimle 5 milyon diye göstermenin kimseye bir yararı yok. Herkes farkında ki, son yıllarda orta ve lise öğrencileri arasında okuldan ayrılıp açık-liselerde öğrenciymiş gibi görünenlerin oranı yüzde 25’e yükseldi. Eğitimin sömürgeleştirilmesi, diploma denen belgeyi, bir uygunluk ve yeterlik nişanesi olmaktan çıkarıyor. En önemlisi, ceketimi satar, seni yine de okuturumdiyen babalar, hem sisteme hem de bu söze artık kuşkuyla bakıyor. Durumu kavramak için yalnızca bu iki göstergeye bakmak bile yeterlidir.
*Bizim, gerçek bir Milli Eğitim İçin Mücadelehedefine bağlanarak örgütlenmeye ivedi ihtiyacımız var. Eğitim sendikalarındanbunu yapabilecek olan var mı? Siyasal partilerdenbu öncülüğü üstlenen var mı? Belki en iyisi, direnişin ve yeniden kuruluşun önderliğinde de yerini alacak bir halk dayanışması… (AYDINLIK, 28.9.2016)
==============================
Dostlar,

MİLLİ EĞİTİM NEREYE SÜRÜKLENİYOR??

AKP iktidarı ülkemizi OHAL rejimi altında inletirken, bir yandan da gündemindeki pek çok kritik hedefi bulanık ortamda yürürlüğe koyuyor.. İlköğretimde seçmeli de olsa dayatılan Arapça dersleri –ki uygulamada kimi ucuz kurnazlıklarla zorunlu olacak gibi-, proje okulları adı altında Türkiye’nin az sayıdaki yüzakı okullarda deneyim kazanmış nitelikli öğretmenleri rotasyonla görevlendirme, zorunlu din eğitimini AİHM’nin kesinleşmiş birkaç kararına karşın ısrar ve inatla görmezden gelerek sürdürme.. Bir çırpıda akla gelenler… FETÖ’nün 4 bine varan dersanesinin Temel Liselelere dönüştürülmesi gibi ucube bir çözüm ve apartman katlarında “Temel Lise” alaturkalığı bizleri utandırıyor. Yetmiyor; OHAL kapsamında, salt görüşme (mülakat) ile sözleşmeli öğretmen alımında sorulan dinci yandaş kayırma amaçlı sorular kamuoyunda adalet duygusunu derinden zedeliyor..

AKP iktidarının toplumu germe – kutuplaştırma siyaseti bilinçli olarak sürdürülüyor. Bir yandan YENİKAPI RUHU söylemiyle siyasal duygu sömürüsü yapılırken, bir yandan da ötekileştirme hatta düşmanlaştırma politikalarıyla toplumsal fay hatları derinleştirilerek AKP’nin tabanı ve çelik çekirdeği pekiştirilmeye (konsolide edilmeye) çalışılıyor. En küçük ayrıntılarla ilgilenen Tayyip bey, İstanbul’da halk otobüsünde şortlu genç kıza uçan tekme atan müsvetteyi ve eylemini kınamamakta direniyor, ağzını açmıyor ya da yarım ağız bir açıklama bile yap(tır)mıyor!? Ergenekon kumpasının savcılığını üstlenen RTE, vahşi bir saldırıya uğrayan hemşire Ayşegül Terzi’yi yok sayarak tüm cumhura başkanlık yapabileceğini sanıyor!? Başbakan Yıldırım “mırıldanma” hakkından söz edebiliyor! Karaman’daki Ensar Vakfı yurtlarında çocuklara tecavüz dosyası kapatılıyor.. Okullarda haremlik – selamlık ayrımı gündeme getiriliyor. İHL’ler mantar gibi çoğaltılıyor; zaman zaman normal okullar zorla kapatılarak, halkın haklı direnişi polis şiddetiyle ezilerek İHL’ye dönüştürülüyor.. Sayısı 140’a varan İlahiyat Fakülteleri ve meslek yüksekokulları ülkeye ne katıyor??.. Hurafe üreten ilahiyat hocalarının kılına dokunulamıyor; TRT’de beyin yıkayan din ve akıl-bilm dışı şovları din adına sürdürülüyor! Diyanet İşleri Başkanlığı ve Başkan Prof. Görmez 3 maymunu oynuyor..

Bu acı örnekler, son 14 yılın giderek dincileştirilen AKP eğitiminin ürünü büyük ölçüde. İstatistiklere göre örgün eğitimde 17 559 989 öğrenci var (2014-15 MEB verileri). Bu öğrencilerden 14 950 897’si resmi, 823 515’i özel, 1 785 577’si ise açık öğretim kurumlarında okuyor. Yüksek öğrenimde 6 066 000 öğrenci var. Bütçenin yaklaşık olarak 1/7’si eğitim sektöründe harcanıyor (2016 bütçesinin %13.88’i eğitime ayrıldı). 920 bini üniversite öncesi, 150 bini üniversitelerde olmak üzere 1,1 milyonu bulan eğitimci görevde. Ancak Ulusal gelirden (GSMH) ayrılan pay AKP iktidarında önemli artış göstermedi; OECD ülkelerinin yarısı dolayında gidiyor (OECD ortalaması %6; 2016 için Türkiye’de %3,46).

Erdoğan, 04.6.2016’da milli eğitim için hedefi, “Yeni dönemi okul yapmaktan ziyade, okul müfredatının içeriğine yoğunlaşma dönemi olarak ilan ediyoruz.” diyerek belirledi. Türkiye PISA yarışmalarında nal toplamakta, dünya bilimine anlamlı hiçbir katkısı yok! Patent, “know-how, novalty” ekseninde yok gibi. Dünya nüfusunun %1,1’ini aşan 80 milyonluk dev, kalabalık, eğitimsiz, küresel rekabet gücü olmayan, niteliksiz ve gereksiz nüfusuna karşılık ilk 400 içinde tek bir üniversitesi yok. ODTÜ’ye bile 2. sırada oy alan kişiyi Tayyip bey rektör atıyor, orada “cumhur” un hükmü yok nedense!?

Sayfalarca yazılabilir eğitim sektöründeki sorunlar.. Sektör kritik ve stratejiktir; ülkenin geleceğidir. Kamusal sorumluluk giderek sınırlanmakta, özelleştirme teşvik edilmekte, kamusal eğitim kurumları kimi dinci vakıflardan hizmet satın alarak kaynak aktarmakta, yandaşlar zengin edilmektedir.. Aileler eğitim için giderek daha çok cepten harcama yapmak zorunda bırakılmaktadır. Kuşatma çok yönlüdür ve 1 taşla birkaç kuş vurma örneği bu vahim tabloyu açıklamakta çoooook yetesiz kalmaktadır.. Yaratılan dış ve iç karambolde yaşamsal sorunlar planlı olarak ötelenmekte, unutturulmak istenmektedir. Prof. Birgül Ayman Güler hocamız bu çok ciddi soruna işaret ediyor pek haklılıkla.. Biz de aynı kaygıları fazlasıyla paylaşıyor ve gündemde tutmak istiyoruz..

140 öğrenciye 1 öğretmen ile ilgili görsel sonucu

Şanlıurfa’nın Siverek İlçesi’nde, 140 öğrencisi bulunan 2 derslikli Kalfalar İlkokulu’nda sadece Mustafa Demirböken ücretli öğretmenlik yapıyor. 3 kez öğretmen ataması yapılan ve elektrik ile suyu bulunmayan okuldaki fiziksel koşullar nedeniyle kimse görev yapmak istemezken, öğrenciler aynı sırada 4 ya da 5 kişi oturarak eğitim alıyor.
(
140 öğrencili okulda tek öğretmen, DHA, 

140 öğrencisi olan ancak pamuk hasadı nedeniyle şu anda 70 öğrencinin gittiği okulda yalnız Mustafa Demirböken ücretli öğretmenlik yapıyor. Demirböken, tüm sınıflara
ayrı ayrı ders verirken, öğrenciler 4-5 kişi aynı sırada oturarak eğitim alıyor.

Sevgi ve saygı ile.
08 Ekim 2016, Ankara


Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com

Yazımızın pdf biçimi : milli_egitim_nereye_surukleniyor

Küreselleşme çağında bağımsızlık istemek

Küreselleşme çağında bağımsızlık istemek

portresi_genc

 

Prof. Dr. Birgül Ayman GÜLER
AYDINLIK, 17.8.16

(AS: Bizimkatkımız yazının altındadır..)

Küreselleşme, ülkeler birbirine “karşılıklı bağımlıdır” savını ortaya attı. Savın sonucu belliydi: “Küreselleşme çağında bağımsızlık talebi zamanını doldurmuştur; bu talep tarih dışıdır!”
Sözcükler kavram olarak kullanıldığında, üzerinde özenle durulması gereken olgulara dönüşürler. Çünkü kavramlar yalnızca düşünce kalıbı değil, aynı zamanda ‘eylem’ kalıplarıdır. Yukarıdaki önermede ve önermenin sonucunda yanlış olan, “karşılıklı bağımlılık” deyişinin kendisidir.
Bağımlılık karşılıklı olmaz; karşılıklı bağlılık olur. Bağımlılık, karşılıklı değil tek yanlı bir durumdur.
Bağımlılık, bağlılıklardan ve bağlardan farklı olarak “karşılıklı”lık özelliği olmayan durumdur. Bağlı olan, kendi yaşamını kendi iradesiyle sürdürebilir; yönünü kendisi belirleyebilir; karşılıklı bağları karşısındakiyle yeniden ve yeniden müzakere ederek değiştirip yeniden kurabilir. Bağımlı olanın durumu ise böyle değildir. İradesi, karşısındaki tarafından teslim alınmıştır; yönünü belirleme gücü yoktur; karşılıklı bağlar onun için adeta bir tür dizgin takımına dönüşmüştür.
Bağımlılık, karşılıklı bağlardaki kötülük, iyileştirilmesi gereken hastalık durumudur.
Türkiye’nin AB’nin çekirdek ülkeleri ve ABD karşısındaki durumu böyledir. AB ülkeleri ile Türkiye arasında, karşılıklı bağlılık bir gerçektir. Dışsatımımızın büyük kısmını AB ülkelerine yaptığımız, yurttaşlarımızdan hatırı sayılır büyüklükte bir kitlenin AB ülkelerinde yaşadığı, AB üretimi için Türkiye’nin önemli bir pazar ve dışsatımları için önemli bir geçiş alanı olduğu gerçektir. Ama bu düzlemde AB ülkelerinin en güçlüsü olan eskinin ‘düveli muazzama’sı ile Türkiye’nin karşılıklı konumlarının eşit kefelere oturduğunu kim ileri sürebilir?
Ya da ABD… ABD ile karşılıklı ticari ve iktisadi bağlarımız çok daha sınırlı olmakla birlikte mali, askeri ve siyasi ilişkilerimizin “karşılıklı bağlılık” olduğunu kim ileri sürebilir? Türkiye’nin mali, askeri, siyasi olarak ABD iradesini yönlendirme gücü yoktur; ama ABD bu güce kabul edilemeyecek ölçülerde sahip durumdadır. İki ülke arasındaki ilişki “karşılıklı bağlılık” değil, Türkiye’nin ABD’ye bağımlılık durumudur.
Ülkeler arasındaki karşılıklı bağlılıklar, uygarlık ve dünya barışı için iyi bir şeydir. Bu bağları güçlendiren ticari ve siyasi ilişkilerin güçlendirilmesi yararlıdır. Karşılıklı bağların güçlendirilmesi, bu ilişkilere gösterilebilecek en yüksek özenin gösterilmesi ile mümkündür. Dünya barışı, ancak bu özen sayesinde sağlamlaştırılabilir. Eğer, karşılıklı bağlarda bağımlılık hastalığı varsa, dünya barışı hiç tereddütsüz tehlikede demektir.
Küreselleşme ideolojisi, ortadan kaldırılması gereken ‘bağımlılık’ durumuna ilişkin olarak, yalnızca “yok varsayma” tutumu geliştirmiştir. Bunu da, “karşılıklı bağlılık” durumunu “karşılıklı bağımlılık” sözcüğü ile ifade ederek, kısacası ‘garp kurnazlığı’ sergileyerek kolay yoldan halletmeye çalışmıştır.
Türkiye ve Türkiye’ye benzer konumdaki diğer ülkeler, dünya ülkeleriyle karşılıklı bağları güçlü, yani bağımlılık durumu ortadan kaldırılmış bir konuma yükseltilmelidir. Bu, aynı zamanda dünya barışını güvence altına almanın da en etkili yoludur.

=================================

Dostlar,

Büyük ATATÜRK‘ün Bağımsızlık kavramı üstüne temel düşünceleri aşağıda:

  • “SESSİZ, DURGUN BAŞI EĞİK KALMAYINIZ, UYANINIZ!
    MİLLİ BAĞIMSIZLIĞIMIZI ÇİĞNİYORLAR.
    HAKLARINIZI SAVUNMAK İÇİN BİRLEŞİNİZ.
    DÜŞMANIN KARŞISINA DİKİLİNİZ.
    SESİNİZİ DUYURUNUZ, BÜTÜN DÜNYAYA;
    ‘BEN TÜRKÜM, BAĞIMSIZLIK BANA ATALARIMINDAN MİRAS KALDI,
    ONU SANA VERMEM’ DİYE HAYKIRINIZ.”
    (Mayıs 1919, HAVZA)
  • “Ne denli varsıl (zengin) ve gönece (refaha) kavuşturulmuş olursa olsun, bağımsızlıktan yoksun bir ulus, uygar insanlık karşısında uşak olma konumundan yüksek bir işleme lâyık olamaz.” (1919, Söylev 1, s. 13)
  • “Egemenlik hiçbir anlam, hiçbir biçim, hiçbir renkte ve belirtide ortaklık kabul etmez.” (Söylev 2, s. 700)
  • “Biz, yaşam ve bağımsızlık için mücadele eden ve bu kanlı mücadeleler manzarası karşısında bütün medeniyet dünyasının hissiz seyirci kaldığını görmekle içi kan ağlamış insanlarız.”(Atatürk’ün SD II, s.38).
  • “Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir. Ben milletimin en büyük ve ecdadımın en değerli mirası olan bağımsızlık aşkı ile dolu bir adamım. Çocukluğumdan bugüne kadar ailevî, hususî ve resmî hayatımın her safhasını yakından bilenler bu aşkım malumdur. Bence bir millete şerefin, haysiyetin, namusun ve insanlığın vücut ve beka bulabilmesi mutlaka o milletin özgürlük ve bağımsızlığına sahip olmasıyla kaimdir.
    Ben şahsen bu saydığım vasıflara, çok ehemmiyet veririm. Ve bu vasıfların kendimde mevcut olduğunu iddia edebilmek için milletimin de aynı vasıfları taşımasını esas şart bilirim. Ben yaşayabilmek için mutlaka bağımsız bir milletin evladı kalmalıyım. Bu sebeple milli bağımsızlık bence bir hayat meselesidir. Millet ve memleketin menfaatleri icap ettirirse, insanlığı teşkil eden milletlerden her biriyle medeniyet icabı olan dostluk ve siyaset münasebetlerini büyük bir hassasiyetle takdir ederim. Ancak, benim milletimi esir etmek isteyen herhangi bir milletin, bu arzusundan vazgeçinceye kadar, amansız düşmanıyım.”
  • “Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize her şeyden önce Türkiye’nin bağımsızlığına,
    kendi benliğine ve ulusal geleneklerine düşman olan bütün unsurlarla savaşmak gereği öğretilmelidir. Uluslararası duruma göre, böyle bir savaşımın gerektirdiği ruh unsurları ile kuşanmış olmayan bireylere ve bu bireylerden oluşmuş toplumlara yaşam ve bağımsızlık yoktur.”
    …….
    Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK

*****
Başka söze gerek var mı??

Bir de Küreselleş(TİR)me = Yeni emperyalizm denklemini kurmalıyız.
Orada bağımsılıktan eser kalır mı??

Sevgi ve saygı ile.
20 Ağustos 2016, Tekirdağ

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com

Birgül Ayman Güler : “Taht hülyaları ve gerçekler” yazısı ve çağrışımlarımız..

Taht hülyaları ve gerçekler

portresi_genc

Birgül Ayman Güler

Kanlı PKK’nın Kandil sesi Duran Kalkan,
“2011 yılında başlayan ve adına ‘Arap Baharı’ denen süreç bugün Irak, Suriye ve Türkiye üçgeninde odaklanmıştır ki, burada belirleyici alanın Türkiye olduğu ve sorunların kalıcı çözümünün Türkiye’den başlayarak gerçekleşeceği açıktır.” diyor.

Arap Baharı, ABD imalatı BOP harekatının uygulama planı. Genç insanları canlı bomba yapıp binlerce masum insanın üzerine atan bu kişi, Türkiye için Libya, Mısır, Irak ve Suriye’deki gibi bir kader diliyor. Bu kader bir an önce gerçek olsun diye elinden geleni ardına koymuyor.
AKP yöneticilerinin ‘kalıcı barış’ için çözüm masalarına oturdukları ortakları buydu.
Ortaklığın temelinde aynı fırsatçılık vardı. Arap Baharı onların da hoşlarına gitmişti.
O baharın yapımcısı olan Amerikan harekatına eşbaşkanlıklarını gururla ilan etmişlerdi.
BOP penceresinden ne manzaralar seyredildi!
PKK baronları kendilerini petrol yatakları üzerine kurulmuş yeni-Babil tahtında görürken,
AKP yöneticileri Dersaadet’e kurulacak hilafet tahtı hülyasına daldılar.
Ortada ve ufukta tahtların ikisi de yok. Barış, demokrasi, insan hakları adına, oldukları yerde
ya da göç yollarında canları alınan çoluk-çocuk milyonlarca insan ve tarihin en büyük vahşetlerinden sonuncusu var.
***
‘Kalıcı çözüm’ün ne anlama geldiği artık açık: Ulusal yapıların parçalanması.
Irak’ta 2003 yılından, Suriye’de 2011 yılından bu yana sürdürülen vahşetin kapıları,
Türkiye’de ‘çözüm masaları’ ve ‘akil adamlar’la açıldı. Yeni-CHP’nin tepesine yerleşmiş,
hangi tahtın hülyasını gördüğü hepimiz için hala muamma olan klik, “al sana açık çek,
masa için” deyip bu masalara ortak oldu.

Ne var ki, bahar ortaklarının arası bozuldu. AKP yöneticileri, hiçbir rüyanın Amerikan siyasetinden fırsat sağlamakla gerçekleşemeyeceği gerçeğiyle yüz yüze geldiler.
PKK, sahibinin sağlayacağı her fırsata razı; sahibinin kanatları altına iyice sindi.
Müzakerenin yerini mücadele aldı. CHP’ye düşen ise, elinden düşürmediği çek defterini AKP’ye bu kez “al sana açık çek, terörü bitirmen için!” diyerek uzatmak oldu.

Gerçek CHP için utanç verici hallere bir yenisi daha eklendi.
Çünkü genel başkanın yardımcısı daha bir hafta önce Cumhuriyet Savcılığı’na başvurmuş ve AKP cenahı hakkında Cumhurbaşkanından Başbakana, Beşir Atalay’dan MİT Müsteşarına, tüm ilgili kamu görevlileri için “2009-2015 arasında teröre yardım etmek” iddiasıyla suç duyurusunda bulunmuştu.
Teröre yardım suçlusu saydığınız kimselerden, şimdi terörü bitirmelerini istemek nasıl bir iş?
***
Taht hülyaları da, açık çekler de artık yönsüzdür.
İster müzakere masasında olsunlar, ister mücadele alanlarında, bunların hepsi, şimdi tek sabitle yönlendirilmeye çalışılıyorlar. “Yeni anayasa”!
İmralı Notları, yeni anayasa için rota bildiren emirnamelerle donanırken,

– HDP temsilcileri istediklerinin ulusal/milli devletin ortadan kaldırılması olduğunu

açıkça söylediler.

AKP temsilcileri, aynı şeyi yerine ümmet toplumunu getirebilmek için, bunun ise kendi seçmenlerince reddedildiğini gayet iyi bildiklerinden, istediklerini hala ilm-i siyaset teknikleriyle ve Başkanlık örtüsü altına gizlenerek söylemeyi sürdürüyorlar.

Yeni-CHP kliği etnikçi eşit vatandaşlık anlayışı örtüsüne saklanıp
buna da bir ‘açık çek’ kesmiş durumda.
MHP ise bildiğiniz gibi.
Hangi partiden olursa olsun halka gelince, hepimiz, canlı bombalı saldırılarla
felç edilmeye çalışılıyoruz.
Bu sahte Baharcılar bir işgal etmeyi, bir de anayasa yapmayı sevdiler.
Bizim ise, yitirdiğimiz her canımızla birlikte boyun borcumuz daha da arttı.

Yeni Anayasaya Geçit Yok!

(AYDINLIK, 1.3.1)

====================================

Dostlar,

Teşekkürler usta ve birikimli kalem,
yurtsever dostumuz Prof. Birgül Ayman Güler hocamıza…

“Yeni Anayasa” tuzağının gerçekte Küresel emperyalizmin dayatması olduğunu
ve içeridekilerin de adeta yemlenerek iğrenç, bölücü Batı projesine ortak – maşa ve
mahkum edildiklerini bir kez daha vurgulamakta çoook büyük yarar var…

  • “Biz Küreselleşmenin Anayasasını hazırlıyoruz. 
    Ne hükümetler neyin altına imza attıklarının, 
    ne de şirketler neler kazandıklarının farkında.“
    Renato Ruggerio; DTÖ Eski Genel Başkanı (1997)

* Sözde, DTÖ güdümünde “serbest ticaret” kutsanıyor; oysa ulusal teknolojimiz
rekabete elverişli değil. AB-ABD dışsatımımıza kota koyuyor ayrıca.
Sonuç;
dev dış ticaret açığı – cari açık ve borçlandırma!
Bu yolla ülkeleri küresel sermayeye yeniden post-modern sömürge kılma!

DTO_Kuresel_sistemin_ANAYASASINI_yaziyoruz

1982 Anayasası Türkiye’yi KüreselleşTİRmecilere = Yeni emperyalistlere yarı sömürge kıldı
35 yılda, kendine biçilen Küresel misyonunu iyi kötü yerine getirdi.
Şimdi sıra post-modern tam sömürge kılmada, bölünmede, İslami Federasyonda..

“Yeni Anayasa” tuzağının saklanan hayın hedefleri tam da bunlar…
2023’e kalmadan.. Aç tavuğun darı ambarı rüyasından farksız..

“Beraber yürüyerek bu yolda ..” (!)

Türk halkı bu kalleş oyuna asla gelmeyecek!

Sevgi ve saygı ile.
19 Mart 2016, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com

CHP’li Koç’tan Demirtaş’a Eleştiri: Irk Temelli Politika Yapıyor

CHP’li Koç’tan Demirtaş’a Eleştiri:
Irk Temelli Politika Yapıyor

CHP'li Koç'tan Demirtaş'a Eleştiri: Irk Temelli Politika Yapıyor

CHP Genel Başkan Yardımcısı ve Parti Sözcüsü Haluk Koç, “Bugün HDP‘nin ‘geniş kitlelere konuşuyorum ben’ sözünün altında maalesef ırk temelli politikalar vardır. Onun için 1 Kasım’da oy kullanacak, şu geçecek barajı bu geçecek, onlar zaten geçiyor. CHP’nin artık hiç kimseye ‘şu olsun, bu olsun’ diye verecek bir tane oyu yoktur.” dedi.

Koç, partisinin Kalecik olağan ilçe kongresine katıldı.

“3 AY TÜRKİYE‘Yİ GERDİ OYALADI”

Türkiye‘nin 7 Haziran’da bir seçimden çıktığını ve milletin, “ben bunu istiyorum” dediğini aktaran Koç, “Ama birileri ‘yok yok sen bir daha düşün iyi karar vermemişsin’ diye yaklaşık 3 ay Türkiye‘yi gerdi oyaladı ve sonuçta ‘1 Kasım’da bir daha sandığa git!’ dedi.” ifadesini kullandı.

Koç, seçimler sonucu bir koalisyon gereğinin ortaya çıktığını anımsatarak, koalisyon görüşmelerinde “muhalefet her şeye ‘hayır’ dedi.” eleştirileri yapıldığını söyledi.

“ONLARIN AMACI CHP’Yİ MASADAN KAÇIRTMAKTI”

CHP olarak ülkenin gittiği noktayı iyi gördüklerini ve “önce Türkiye dediklerini belirten Koç, “Onların amacı CHP’yi masadan kaçırtmaktı. Ondan sonra da dönüp millete ‘bak gördünüz mü en zor günde CHP sorumluluk almaktan kaçıyor.’ diyeceklerdi. Onlara bu fırsatı vermedik, oturduk, çalıştık. Türkiye‘nin ihtiyaçlarını ortaya koyduk.” diye konuştu.

Terör olaylarına da değinen Haluk Koç, PKK‘nın eli kanlı bir terör örgütü olduğunu dile getirdi.

PKK, SARAY SENARYOSU İŞLİYOR ŞU AN TÜRKİYE‘DE”

Koç, “Binlerce yurttaşımızı katletmiştir, bunda hiç şüphe yok. Ama yaşananlar, ‘seçim sonrasında bir koalisyon olmasın.’ Bir koalisyon olup da CHP’ye 9-10 bakanlık verilip, benim daha önce yaptıklarım kurcalanmasın, işin ucu bana, benim oğluma dokunmasın‘ korkusuyla bu son dönemde artan olaylarda hiç şüpheniz olmasın başka birilerinin de rolü var. Yani ortak bir senaryo var. PKK, saray senaryosu işliyor şu an Türkiye‘de, acı olan budur.” ifadesini kullandı.

“O MASA NİYE KURULDU, NİYE DEVRİLDİ BUNLARI SORMAYACAK MIYIZ?”

Koç, şu değerlendirmelerde bulundu:

“Siz değil miydiniz, ‘ya bu Apo çok iyi adam Türkiye‘nin önünü açıyor’ diyen. Bunu söyleyenler senin başbakan yardımcıların değil miydi? Bir masa kurmuşlardı, o masada ne pazarlığı yaptınız siz, ne aldınız ne verdiniz. Bu milletin bu konularda bir bilgisi var mı? O masa niye kuruldu, niye devrildi, bunları sormayacak mıyız? Her gün asfaltın altında bir ton, iki ton bomba döşenirken siz ne yapıyordunuz, şarkılı türkülü miting yapıp güya terörü lanetleyenler, siz ne yapıyordunuz? Sormayacak mıyız? Adamlar yol kesip vergi toplarken, kendi mahkemelerini kurarken, cephane yığarken siz ne yapıyordunuz? ‘Bugün akan kanda, yaşanan acılarda sizlerin sorumluluğunuz var.’ derken niye kızıyorsunuz, yok mu? Kaç operasyon yetkisi istemiş asker ama yetki onda değil. Vali verecek. ‘Sizin istediğiniz emniyet müdürlerini, valileri atayacağız.’ Şimdi akan kan için hayıflanıyor, neredeydi aklın? Pazarlıkta şu vardı, ‘Kürt kardeşlerimiz sana başkan olmak için oy versinler, sen de PKK‘nın yollarını aç, öyle mi? Savunma, ‘çok saftık.’ Şimdi ‘istikrar lazım bize oy verin.’ Bunların yüzü aynı kasap süngeriyle silinmiş gibi. İstikrarsızlığın baş sorumlusu bu kadrolardır.”

“BUNLAR ZOR DURUMA DÜŞÜNCE BUNLARA SİMİT ATIYORSUNUZ”

“Terörü bitirmek istiyordunuz, niye CHP’nin önergesine destek vermediniz?” diyen Haluk Koç, MHP‘yi, AK Parti‘yi düştüğü zor durumlardan kurtarmakla suçladı.

Koç, “Bazen MHP‘yi de anlamakta zorluk çekiyorum. Siz niye ikide bir kuyruğa takılıyorsunuz, bunlar zor duruma düşünce bunlara simit atıyorsunuz. Bu kadrolar artık Türkiye‘yi yönetme gücünü yitirmiştir.” ifadesini kullandı.

“SAYIN DEMİRTAŞ SEN DEĞİL MİYDİN…”

“Bir çift sözünün de HDP‘ye olduğunu” belirten Koç, HDP‘nin 6 milyon oy alarak 80  milletvekili çıkardığını hatırlattı.

Haluk Koç, şöyle devam etti:

“Sayın Demirtaş şimdi konuşuyorsun, sen değil miydin, Gezi olaylarında ‘bu bir darbe girişimidir.‘ diyen. Meclis’te eğitim sistemi iyice çağdaşlıktan uzaklaştırılırken, AKP‘ye her türlü desteği veren sen değil miydin? Yolsuzlukları araştırma komisyonu kurulduğunda HDP‘li üyeyi çeken sen değil miydin?

Sana ne diye oy verildi? ‘Terörle aranı aç, meşru siyasi temsilci ol’ diye verildi. ‘Önce insan’ diyoruz, ırk temelinde yapılan siyasetler toplumu ayrıştırır, çürütür. Bugün HDP‘nin ‘geniş kitlelere konuşuyorum ben’ sözünün altında maalesef ırk temelli politikalar vardır. Onun için 1 Kasım’da oy kullanacak, şu geçecek barajı bu geçecek, onlar zaten geçiyor. CHP’nin artık hiç kimseye ‘şu olsun bu olsun’ diye verecek bir tane oyu yoktur. Biz namusumuzla mücadele ediyoruz, biz ‘önce millet’ dedik, ama onlar ‘önce Saray‘ dedi. 1 Kasım’da hepimize bir görev düşüyor, bu görevimizi yerine getirmek zorundayız, Türkiye‘de yaşayan her yurttaşımızı birinci sınıf yurttaş yapmak zorundayız.”

“DAVUTOĞLU’NUN ÜÇ ÇAĞRISINA KATILIYORUZ”

Başbakan Ahmet Davutoğlu‘nun dün siyasi partilere 4 konuda çağrı yaptığına işaret eden Koç, bunlardan üçüne CHP olarak katıldıklarını bildirdi.

Koç, şunları kaydetti:

“Çağrısının bir tanesi dışında, üçüne katılıyoruz. Önce katıldığımızı söyleyeyim. Görüntü kirliliği ve ses kirliliği. Evet burada anlaşalım, hem milli ekonomiyi koruyalım, bayrak, ses, gürültü… Bir tek seçim merkezlerinin önünde ve ilçe merkezlerinin önünde bayrak asılsın. Dağa, taşa, mezarlığa bile bayrak asılıyordu geçen seçimlerde. Bunu bir centilmenlik anlaşmasıyla halledelim, buna varız. Siyasette bazen hakarete varabilecek eleştiriler yapılıyor. Kimseye hakaret etmeyelim. Hiç kimsenin özelini karıştırmayalım. Eyvallah, o bizim düsturumuz zaten. Ama bunları söyleyen Sayın Başbakanın, Sayın Kemal Kılıçdaroğlu‘nun ailesiyle ilgili havuz medyasında saçma sapan iftiralar sergilendiğinde de sesini çıkarması gerekiyor. Katılmadığımız bir yön var, ‘Sayın Cumhurbaşkanını bu işlerin dışında tutalım.’ Eyvallah. Sayın Cumhurbaşkanı seçilmiştir, meşrudur, çalışma koşullarını bağlayan anayasal maddeler var. Sayın Cumhurbaşkanı anayasal sınırları içinde kaldığı sürece eyvallah. Ama sen o yetkileri aşıp bir gün başbakan, bir gün AKP genel başkanı gibi meydanlara çıkıp, ağzına geleni söyler, önüne geleni yıkıp devirirsen, o zaman kusura bakma seni muhatap almasak da hakettiği cevabı, hakettiği zaman alnının ortasına yapıştırırız.”

Haluk Koç, Kurban Bayramı‘nı da kutlayarak, Türk milletinin yaşadığı acıların sona ermesi dileğinde bulundu.
(22.9.2015, http://www.haberler.com/chp-li-koc-tan-demirtas-a-elestiri-irk-7714148-haberi/)

===========================

Dostlar,

Eğriye eğri, doğruya doğru..
Meslektaşımız ve sevgili dostumuz – kardeşimiz Haluk Koç’un bu demecinde söyledikleri baştan sona doğru değil mi?

– HDP eşbaşkanı Demirtaş’a :
Irk temelinde yapılan siyasetler toplumu ayrıştırır,”
“Irk Temelli Politika Yapıyor”

  • PKK‘nın eli kanlı bir terör örgütü olduğunu..
  • Türkiye‘de yaşayan her yurttaşımızı birinci sınıf yurttaş yapmak zorundayız

Nasıl ki HDP’den terörle arasına net sınırlar koyması isteniyorsa CHP’den de gerçek Ulusalcı – Kemalist olmayanları Partide baştacı etmemesi.. bekleniyor..

Kemalist  – Ulusalcı tabana yönelmesi ve onunla bütünleşmesi bekleniyor..

Süheyl Batum, İsa Gök, Emine Ülker Tarhan, Türker Ertürk, Birgül Ayman Güler, Dilek Akagün Yılmaz…. gibi gerçek ulusalcı Kemalist değerleri neden dışlayıp – harcadığını anlayamıyor ve içimize sindiremiyoruz. Bu insanlara çağrı yapılmalı ve

  • “Biz hata ettik, daha sonra telefi edebiliriz, sizi CHP saflarında savaşıma (mücadeleye) açağırıyoruz..”  denmelidir.

Başta Vatan Partisi olmak üzere yurtsever – demokrat partiler ve kişilerle neden seçim işbirliği yapmadığını anlayamıyoruz. AKP ile koalisyon görüşmelerine hazırlanılıyor, gidiliyor da örn. DSP ile, Yurt Partisi ile, Vatan Partisi ile neden seçim işbirliği olmuyor?? Hoş AKP de CHP’yi koalisyon görüntüsüyle oyalayıp sonunda azınlık hükümeti için destek istemedi mi??

1 Kasım 2015 seçimleri kritiktir. AKP 7 Haziran da az buz değil, 9 puan oy yitirerek iktidardan bu halk tarafından meşru biçimde düşürülmüştür. 1 Kasım’da halktan 2. ve daha ağır bir tokat yemesi için koşullar elverişlidir.

CHP, bu mazlum halkın tüm kuşatılmışlığına ve baskılara karşın yarattığı bu “olumlu” koşulları çok ama çok iyi değerlendirerek Ülkemizi bu bataklıktan çıkarmak içi elinden geleni yapmalıdır. 1 numaralı stratejik öncelik budur. Büyün yığınak bu hedefe dönük yapılmalıdır.

Sevgi ve saygı ile.
22 Eylül 2015, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com