SEÇİM YAKLAŞIRKEN

 

Suay Karaman

Tayyip sultan, anayasa ve yasa tanımadan yine seçim gezilerine devam etmektedir.
17 Mayıs 2015’te Kayseri’de yaptığı konuşmada;

“Mursi şayet idam edilirse ki inanmıyorum. İnşallah idam edilmeyecek, edemeyecekler. 
Terör örgütü ile mücadele eden bir kardeşim şehitlik rütbesine ulaşmış olacaktır.
Ben de böyle bir akıbete uğramış olursam, Rabbim inşallah bizlere de o makamı lütfedecek diye ümit ediyorum.” dedi.

Sürekli mağdur rolüne soyunmayı alışkanlık haline getiren Tayyip sultanın amacı,
kefen edebiyatı yaparak seçimi kazanmak isteğidir.
Üstelik hırsızlardan ve vatana ihanet edenlerden şehit olmayacağını da bilmek gerekir…

Bu sözlerden şu yargıya varabiliriz:

Tayyip sultan kendisini idam edilecek biri olarak görmektedir.

Çünkü ülkemizin anayasal düzenini yıkmaya teşebbüs ettiğini bilmektedir, sivil darbe yaptığı çok açıktır ve para sıfırlamanın hesabının bir gün mutlaka sorulacağını anlamıştır.
Bu yüzden zaman zaman böyle panikler, gel gitler yaşamaktadır.
Ancak yargılanarak, yaptığı tüm olumsuzlukların hesabının sorulacağını da bilmelidir. 

Bu toplum AKP’nin 13 yıldır iktidarını gördü. Bugüne dek yaptıkları, bundan sonra yapacaklarının güvencesidir. Anayasa Mahkemesi’nin kararıyla AKP’nin, laikliğe karşı eylemlerin odağı olduğu belirlenmiştir. Böyle bir iktidarın laik ve demokratik, sosyal bir hukuk devletini yönetmesinin örneği ise dünyada görülmemiştir.

AKP iktidarı, Türkiye’yi parçalanma sürecine,
bölünme noktasına getirmiştir.

Komşularımızla düşmanlık tohumları saçmıştır, dış politikada tavizler (AS: ölçüsüz ödünler) vermektedir. Ekonomik kriz toplumu derinden sarsmış; çiftçinin, memurun, esnafın, emeklinin durumu perişandır. AKP iktidarı sivil darbe yapmıştır ve halen devam etmektedir.
Bütün bunlar AKP’nin derhal iktidardan uzaklaştırılması için yeterlidir.

Ülkemizin en önemli sorunu muhalefet sorunudur. 2011 seçimlerinde, CHP ve MHP toplam
188 milletvekiliyle TBMM’ye girdi. Ancak AKP ile PKK terör örgütü ortaklığı,
bölünme anayasasına destek olmaya kalktılar. Açılım yasalarına örtülü destek verdiler.
PKK terör örgütü için çıkarılan yasaları, anayasaya açıkça aykırı olmasına karşın,
Anayasa Mahkemesi’ne bile götüremediler. Harekete geçen birkaç milletvekilini ise düşman
ilan ettiler. Varoluş nedeni Türkiye’yi bölmek olan öbür muhalefet partisi HDP ise 
PKK terör örgütünün uzantısıdır. Böylece AKP iktidarı her istediği yasayı geçirdi.
Dolayısıyla muhalefetin varlığı sonucu hiç değiştiremedi.

Yeni CHP genel başkanı, Zaman Gazetesi’ne verdiği röportajda, siyasal iktidara yükleneceğine yine cumhuriyeti ve 1930’lu yılların CHP’sini hedef aldı. Atatürk’ün Genel Başkanı olduğu CHP’nin tek parti iktidarı döneminin uygulamalarıyla, AKP iktidarını karşılaştırdı.
Başbakan Ahmet Davutoğlu da; “1930’lu yıllarda gençlerin önünü kestiler, tek bir ideolojiye zorladılar” dedi. Cumhuriyete ve şimdilik örtülü olarak Atatürk’e sövenlerin unuttuğu bir gerçek var:

Cumhuriyet yönetimi; aklını kullanan, sorgulayan ve bilimle uğraşan kuşaklar yetiştirmeye çalışmaktaydı. Sorgulayan, düşünen ve üstelik aklını kullanan bireyin tek tip olması
olanaklı değildir.

 

AKP iktidarından kurtulmanın reçetesini HDP’nin barajı geçmesine bağlayan sahte muhalefet, yine AKP’ye gizli desteğini sunmaktadır. Yeni CHP yöneticileri, HDP barajı aşsın çabası içindedirler. MHP de bu olaya destek vermeye başlamıştır ve MHP milletvekili adayı Ekmeleddin İhsanoğu da, HDP’nin barajı aşmasını istemektedir. Zaten birçok gazete ve televizyonlar da HDP’nin yayın organı gibi çalışmaktadır.

 

PKK terör örgütünün siyasal gücü olan HDP’ye baraj atlatarak AKP’yi iktidardan düşürme iddialarına inananlar ve bu hain düşünceye aldananlar, farkında olmadan ABD’nin Türkiye’yi bölme planına çanak tutmaktadırlar. HDP’nin barajı aşmasıyla demokrasinin gelişeceğini söyleyenler Demokratik Sol Parti, Saadet Partisi, Vatan Partisi ya da başka bir partinin barajı geçmesi konusunda hiç konuşmamaktadır. Darbe anayasasına söverken, % 10 barajını demokrasiye uygun görenlerin maskeleri de düşmüştür. 

Kendi partilerinin şanlı geçmişini karalayarak, partilerinin ilkelerinden uzaklaşarak,
partinin fikirleriyle örtüşmeyen adaylar seçerek, seçmenleri partisinden soğutan
genel başkanlarla girilen her seçim yitirilecektir ve milletçe alkışlanmayacaktır.
Yıllardır muhalefet yapamayanların iktidar olma şansları da yoktur.
Her seçim gibi 7 Haziran 2015 genel seçimleri de önemlidir ama ne yazık ki bu koşullar altında topluma coşku ve umut vermekten uzaktır. Ancak yine de en azından oylarımıza ve
sandıklara sahip çıkabilmek gereklidir.