CUMHURİYET
“Aklımın kabul etmediği hiçbir şeyi kabul edemem!”
(Rene Decartes, Kartezyen felsefenin temel ilkesi)
Dr. Ceyhun BALCI
Doksanıncı yılında Cumhuriyet’i tanımlamayı sürdürüyoruz.
Gizemini çözememiş olduğumuzun göstergesi olabildiği gibi;
erdemlerinin sayısızlığını yansıtıyor olma olasılığı da hoş bir durum!
Fesi, sarığı atıp şapka takmak mı?
Kavranması güç, anlaşılmaz Arap abecesini bırakıp, Latin harflerine geçmek mi?
Yoksa, toplumun yarısı olan kadını insan yerine koyup
bir büyük insanlık ayıbına son vermek mi?
Üniversite Reformu ile bilime geniş bir pencere açmak mı?
Hem halife hem de padişah olmak varken adam olmayı yeğlemek mi?
……………………..
Cumhuriyet, dünyada emperyalizme karşı başarıya ulaşan az sayıdaki savaşlardan birisinin baş tacı oldu!
Tepeden indi! İmzasını atabilenin okur-yazar sayıldığı cehalet denizinde
başka türlü olamayacağı için!
Cumhuriyet Devrimler sürecinin ilk köşe taşıydı.
Bu yoksul, bilisiz ve karanlık coğrafya belki de dünyanın başka hiçbir yerinde erişilmemiş bir hızla yaşadı ilk 15 yılı! Öyle bir hız ki; uygarlık ve çağdaşlıkla olan
300 yıllık fark kapandı!
Kesintiye uğramaları devrimlerin yumuşak karnı!
Eğitim devriminde başlayan yozlaşmanın önünde sonunda
Laiklik, Milliyetçilik, Devletçilik, Halkçılık ve şimdi de Cumhuriyetçilik ilkelerini tartışılır kılması beklenmeyen bir durum değildi.
Yaşamı boyunca dokuz köyden kovulan Dekart (Descartes),
asırlar sonra Anadolu’ya Cumhuriyet’le geldi!
Cumhuriyet düşünmek, kuşkulanmak ve sorgulamaktı!
Kısacası“Aklın kabul etmediği hiç bir şeyi kabul etmemekti!”
Adam olmaktı!
Cumhuriyet kesintiye uğradıysa kaldığı yerden sürdürülmeli!
Yok eğer sonlandıysa yeniden kurulmalı!
Hayvanlar aleminin en üstünü yaftasını kendisine yapıştırıveren insanın,
insanlığa borcu var!
Cumhuriyet onurdur, Cumhuriyet namustur, Cumhuriyet aklını kullanmaktır!
90. yıl bu bilinçle kutlu olmalı!