BİTMEYEN SOYKIRIM YALANLARI…

Ertan URUNGA
(E) Askeri Yargıç  
Antalya, 08 Şubat 2019

(AS: Bizim katkımız yazının altındadır..)

Geçenlerde Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel MACRON, 1915 yılında Osmanlı İmparatorluğu döneminde yaşanan Tehcir (Zorunlu Göç) olayının başlangıcı kabul edilen 24 Nisan gününü, sözde “Ermeni Soykırımını Anma Günü” ilan etmiş ve bu konuda Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ı bilgilendirdiğini de açıklamıştır. Bu açıklamanın ardından, T.C. Cumhurbaşkanlığı sözcüsü tarafından bu kararın şiddetle kınandığı, 06.02.2019 tarihinde kamuoyuna duyurulmuştur.

Bay Macron’un, bize “Ayıdan post, gâvurdan dost olmaz” atasözünü anımsatan bu talihsiz kararının amacı; yakın bir zaman önce Fransa’da yaşanan “Sarı Yelekliler” direnişinde yitirdiği saygınlığını yeniden kazanmak ve daha önce Ermeni kopuntularına (diyasporasına) yaranmak için seçim vaadi olarak verdiği ‘soykırımı tanıma’ sözünün gereğini yerine getirmek olduğu anlaşılmaktadır..

Gözardı Edilenler…
Ne var ki, tarihsel ve hukuksal gerçeklere aykırı ve siyasal nitelikte olduğuna da kuşku bulunmayan böyle bir girişimin; AİHM (Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi) Büyük Dairesinin 15.10.2015 tarihli PERİNÇEK v. İsviçre Kararında,

• “1915 yılında meydana gelen olayların ‘soykırım’ olduğuna ilişkin bir Mahkeme kararının mevcut olmaması karşısında, soykırım yapılmadığını savunmanın da düşünce özgürlüğü bağlamında bir suç oluşturmayacağı; kaldı ki o tarihte böyle bir suç tanımının bulunmadığı ve uluslararası hukuk literatüründe de yer almadığı”

şeklindeki hukuksal gerekçeleri (argümanları) gözardı edilerek yapılmış olduğu da yadsınamaz.

Oysa Türkiye’nin, İnsan Hak ve Özgürlüklerinin bir güvencesi olarak gördüğü AİHM’nin, soykırıma ilişkin kararlarıyla asla bağdaşmayan bu girişimin, tümüyle öznel ve siyasal bir getirim (rant) sağlamaya yönelik bulunması bir yana, kendi Mahkeme kararlarına bile uymayarak (AS: Avrupa Konseyi organı olan AİHM kararları, AİHS uyarınca üye 47 ülke için, elbette Fransa da dahil, bağlayıcıdır..) hukukun tepelenip ayaklar altına alındığı gözetildiğinde; öbür AB üyesi devletler için bağlayıcı nitelikte olmasa bile, Türk toplumuna karşı haddini aşan ayrılıkçı bir tutum olduğunu hiç duraksamadan söyleyebiliriz.

Ne yazık ki bugün, kimi Avrupa devletleri gibi tarihsel süreç içinde yaptığı sosyal ve hukuksal devrimlerle İnsan Hak ve Özgürlüklerinin yayılıp gelişmesinde büyük katkıları olduğunu her zaman övgüyle dile getirdiğimiz Fransa’nın, küçük bir kesimin “soykırım” sav ve iftiralarına alet edildiğini ve halen kısır siyasal çıkarlar için kullanıldığını görmekten derin üzüntü duyduğumuzu da belirtmek isteriz.

İnsanlığın Geleceği İçin…

Yukarıda kısaca açıkladığımız hukuksal gerekçelere karşın sözde Ermeni soykırımını tanıyan Avrupa ülkeleri şunu bilmelidir ki; çağdaş Türk ulusu, yüzyılı aşkın bir zamandan beri, gerçekte var olmayan ve işlendiği de kanıtlanamayan asılsız bir suçlamadan ötürü ağır töhmet altında bırakılmasını ve saygın diplomatlarımızla ailelerinin Fransa’da yuvalanan ASALA Ermeni Terör Örgütü tarafından kalleşçe şehit edilmelerinin onulmaz acısını unutmamış, ancak insanlığın barışçıl geleceği için yüreğine gömmüştür.

Sonuç olarak Bay Macron’un; “İşlendiği zamanın yasalarına göre suç sayılmayan bir eylemden ötürü kimsenin suçlanamayacağı ve cezalandırılamayacağına” ilişkin evrensel hukuk kuralını (AS: Nulla poena sine lege, nullum crimen sine lege; 2000 yıllık kadim Roma hukuku kuralıdır..), yine AİHM’nin bir olayın soykırım olduğuna Cumhurbaşkanları ile yasama ve yürütme organlarının karar veremeyeceğini; bu yetkinin tarihçilerle hukukçulara ait olduğu yolundaki kararlarını, keza geçmişte Fransa’nın, Cezayir ile öbür Afrika ülkelerinde dinsel ve emperyal amaçlarla yaptığı linç ve kıyımları bilmediği ya da haberi olmadığı söylenemeyeceğine göre; tepkiyle karşıladığımız ayrılıkçı tutumuna karşı en iyi yanıtı; aydın Fransız toplumu ile dünya İnsanlık Ailesinin vereceğine inanıyoruz.

Çünkü biliyoruz ki; çağdaş Türk toplumu, Ermeni kopuntularının dayattığı bitmeyen soykırım yalanları ile didişerek değil; adil bir dünyada erinç ve barış içinde, onuru ile hep birlikte yaşamak istemektedir.

Adaletin erdemine inanan dünyanın bütün aydınları; gelin siz de katılın bize ki, bitsin artık bu asılsız zillet!
======================================
Dostlar,

Sayın E. Askeri Yargıç Ertan URUNGA’nın yukarıda sunduğumuz makalesine biz de elbette bütünüyle katılmaktayız. Kendilerinin ve okuyucularımızın engin hoşgörüsüne dayanarak yazı içinde birkaç yerde anlama dokunmayan teknik – destekleyici katkılar verdik..

Bilindiği gibi “Soykırım” eyleminin BM’nin temel organlarından olan UAC (Uluslararası Ceza Mahkemesi) tarafından suç olarak tanınması 1948 yılına denk düşer. Ancak biz Türkiye olarak salt bu tarihe ve tanıma dayanmıyoruz. Gerçekte suçun kendisi olan “eylem” yani Ermeni Osmanlı tebaasına dönük sistemli bir biçimde yok etme amaçlı kitlesel öldürme eyleminin kendisi “yok” tur, böylesi bir eylem olmamıştır. Suçun “fiili” yoktur! Batılı kışkırtmalarla savaştaki Osmanlı ordularını ve Anadolu halkını arkadan vurarak devletine ihanet eden Ermeni tebaası, Irak içlerine (kuzeyine) zorla göç ettirilmiştir. Bu işlemin Batı dillerinde karşılığı vardır : Deportasyon…

Örn. 2. Büyük Dünya Paylaşım Savaşında ABD, ülkesindeki 100 bin dolayında Japon’u, ülkesinin içlerinde güvenli bir bölgede “interne” etmiştir. Bu bir zorunlu ikamet – göç, Arapça “tehcir” ve Batı diliyle “deportation” dur. Ermeni tebaa bu zor koşullarda kısmen kırılmış ve acı çekmiş, kaçınılmaz biçimde ama kasıtlı olmayan bedel ödemiştir. Yerel halk kendini Ermeni saldırılarına karşı nefsi müdafaa kapsamında korumak istemiş ve bu süreçte ne yazık ki karşılıklı bir kırım (mukatele) yaşanmıştır.

Türkiye tüm Osmanlı arşivlerini incelemeye açmıştır. Ermenistan ve öbür ülkeler bunu yapamamaktadır. Kaldı ki, Ermeni Başbakan Ohannes Kaçaznuni‘nin itirafları kitaplaşmıştır ve elde, suçlarını itiraf eden somut belgedir.

Batı uygarlığına -ki elleri çoooook kanlıdır- artık bu “düzeysiz – ucuz” politik girişimler yakışmamaktadır. Sayın Urunga’nın da vurguladığı  üzere, aydın Batı kamuoyu tepkisini koymalıdır. Unutulmasın, AİHM’nin kararı, İsviçre hükümetinin ilgili Dairenin kararını temyiz etmesi üzerine Büyük Daire tarafından verilmiş kesin hükümdür ve AİHS uyarınca üye tüm Konsey ülkelerini bağlayıcıdır. Aksine davranışların, Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesince uyarılması gerekir; iç politikaya oynayan Bay Macron da dahil.. Uluslararası hukuk, gelenek, norm ve kurumlar kolay oluşturulamıyor.. Uzun yüzyılları gerektiriyor, öyle ucuz değil Bay Macron!

BM Güvenlik Konseyi’nin kezlerce aldığı (6!?) karara karşın, Azerbaycan toprağı Dağlık Karabağ’ı işgaline son vermeyen, Azeri katliamının hesabı sorulmayan ve bu eylemini Rusya’nın ısrarlı ve inatçı, hukuk dışı vetosuna dayandıran Ermenistan’ın şımarık ve BM’yi ve BM Andlaşması’nı hiçe sayan işgalciliğine ne buyurur Mösyö Macron?

Dr. Ahmet SALTIK MD, MSc, BSc
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Halk Sağlığı Uzmanı
Sağlık Hukuku Bilim Uzmanı – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com