Günümüzde, Aydınlanma karşıtı gerici güruhun, Mustafa Kemal Atatürk’e ve silah arkadaşlarına dayanaksız gerekçelerle saldırmaları; ne yazık ki sıradan duruma gelmiştir. Dozu gittikçe artan bu kin güdücü çirkin saldırıların nedenlerini iyi irdelemek gerekir. Cumhuriyet kurulduktan sonra; çağdaş, demokratik bir ülke olma yolunda devrimsel köklü değişikliklere gidilmesi, kaçınılmaz bir gereklilikti. Söz konusu süreçte, saltanatın ve hilafetin kaldırılması, tekke ve zaviyelerin kapatılması, tarikatların kaldırılması, Medeni Yasanın kabulü, kadınlara seçme ve seçilme hakkı verilmesi, eğitim ve öğretim devrimi, harf ve dil devrimi, şapka ve giysi devrimi, takvim, saat, ölçü sistemlerinde değişiklik gibi atılımlar zor koşullara karşın başarıyla yaşama geçirildi.

LAİKLİK GÜVENCESİ

Mustafa Kemal Atatürk ve devrimci kadrolarının; devlet kurumlarını dinsel ve şeri unsurların (ögelerin) boyunduruğundan kurtaran, özgür düşüncenin ve farklı inanç kesimlerinin güvencesi olan laiklik ilkesini yaşama geçirmeleri, Kuran’ın halkın anlayabileceği gibi Türkçeleştirilmesi, ezanın Türkçe okunması gibi kararları; din tacirlerinin yıllarca sürdürdükleri, halkın dinsel duygularını kendi kişisel çıkarlarına alet etme tezgâhlarına büyük darbe vurmuş, sömürgen heveslerini kursaklarında bırakmıştır.

Bununla birlikte, gerici güruh, yapılanların İslam değerlerine aykırı olduğu safsatasıyla, siyasal İslam korumasındaki tarikat yapılanmalarını da yeniden devreye sokarak, geçmişte olduğu gibi günümüzde de dinine bağlı kitleleri kandırmayı, kışkırtmayı sürdürmekten asla geri durmadı. Bu ihanetin en büyük destekçileri ise ülkenin çağdaş bağımsızlık yolunda ilerlemesinden ve etki alanlarından çıkmasından kaygı duyan, emperyalizm ve işbirlikçi uşakları olmuştur.

TOPLUMSAL BARIŞ

“Adalet”,
“çağdaş hukuk sistemi”,
“ifade ve inanç özgürlüğü”,
“temel insan hakları”

gibi kavramlar, sağduyu sahibi hiçbir bireyin yadsıyamayacağı evrensel değerlerdir.

Bunlar toplumsal barışın, eşitliğin, özgür düşüncenin, çağdaş yaşama hakkının gerçekleştirilmesi için olmazsa olmazlardır. Başka bir deyişle; demokrasi ve cumhuriyet yalnızca bir rejim ya da yönetim biçimi olarak değil, söz konusu değerlerin yaşama geçirilmesinin güvencesi ve kilit taşı olan rasyonel (ussal) kavrayışlar olarak benimsenmelidir.

İnsanın kendi içinde yaşaması gereken dinsel duygu ve inanışların siyasal propagandalara, tarikat yapılanmalarına malzeme edilmemesi; laik-demokratik anlayışın yalnızca devlet kurumlarında değil, halk iradesinde (istencinde) de yer bulması ile sağlanabilir.

Laiklik, birilerinin algı operasyonlarında kullandığı gibi, kişiyi dinsel inanışlarından alıkoyan yasaklayıcı bir anlayış olmayıp aksine bu değerlerin güvencesi olarak koruyucu kalkan görevi taşıyan evrensel bir gerekliliktir.

Son yıllarda derin yaralar almış demokrasi, laiklik gibi kazanımları zamanı geldiğinde kenara atılacak bir araç olarak görenlerin, farklı niyetleri ya da tehlikeli planları olduğunun ayırdında olmak; Cumhuriyeti ve değerlerini korumak açısından büyük önem taşımaktadır.

Verimli toprakları, özkaynakları, üretim potansiyeli (özgücü) ile kendi kendine yeten;
Aydınlanma ve kalkınma atılımları ile siyasal, askeri ve ekonomik bağımsızlığını kazanmış bir ülke iken, gelinen bu son nokta asla kabul edilebilir değildir.

Ülkemizin deprem riski; nüfus artışı, yanlış arazi kullanarak yapılaşma, imar affı, yetersiz altyapı ve çevresel düzensizlikler nedeniyle sürekli artmaktadır. Ülke depremleri konusunda, yerbilimi disiplinindeki öğretim üyelerimiz, basın yoluyla sürekli uyarı yaparak deprem konusunda endişelerini belirtmektedirler. Ancak, deprem yalnızca zemin değildir, benim de elli yıllık mezunu olduğum bir meslek disiplini var.

İnşaat mühendisliği mezunu olurken betonarme lisans eğitimim var; mesleki geçmişim hep betonarme yapılar üzerine geçti. Bu yazıda İzmir ve deprem konulu bilgi vermek istiyorum. İnşaat Mühendisleri (İMO) İzmir Şube Yönetimi’nin 18 Aralık 2020 günlü raporu şöyledir:

YAPI STOKUMUZ

“İzmir’de yaklaşık 630 bin bina mevcuttur, olası bir İzmir depreminde 75 bin binanın kullanılamaz hale geleceği, can kaybının en iyimser tahminle 30 bin dolayında olacağı, altyapının ve haberleşme ağlarının kullanılamaz hale geleceği öngörülmektedir. …Depremin ne zaman olacağı sorusuna yanıt bulmak, bugün karşı karşıya olduğumuz deprem riskini azaltmayacaktır. Deprem riskini azaltmak ancak ve ancak zarar azaltma çalışmaları ile mümkündür.”

Ülkemizin yapı stokunun, 2005 yılında yürürlüğe giren Deprem Şartnamelerine göre acilen yenilenmesi gerekir. İzmir Büyükşehir Belediyesi hizmet binasının, “Bayraklı” depreminden sonra, yıkılıp yeni şartlara uygun olarak yenilenmesini Türkiye’ye örnek olmalıdır. İzmir Büyükşehir Belediyesi hizmet binasının, beş blokun ikisinin şantiye şefliğini yapan bir mühendis olarak, Kocaeli depreminden başlayarak, bina hakkında endişelerimi yetkililere bildirmiştim.

30 Ekim 2020 günü, meydana gelen, “Bayraklı” depreminden sonra, İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin aldığı radikal (köktenci)  kararla İzmir Büyükşehir Belediyesi hizmet binasının yıkılmasına karar verildi, ben de yıkım için kendi adıma onay verdim. Bu binada, çalışanlarla birlikte beş bin kişinin yaşadığı bilinirse, bu kararı çok önemsiyorum.

SAĞLIKLI YAPI ÜRETİMİ

Kendi Meslek Odamın gençlerine hitaben İMO dergimizde yayımladığım yazımda;

“Sizden bir ricam olacak gençler, yaptığınız binalarda, hiç hata yapmayınız, yaptırmayınız. Bayraklı depremi; belleğimizde taze; 117 kayıp verdik, Bayraklı’da. Bizim meslek hata götürmez… Gençler, sevgili meslektaşlarım, ideallerinizden ödün vermeyiniz, geleceğinizi karartmayacak işlerde çalışmanızı diliyorum.” dedim.

İMO’nun eski sekiz Oda başkanları ile deprem temalı röportaj (söyleşi) yaptım, röportajların ana teması; yüklenicilerin mühendislerden olması, bu anlamda müteahhitlik firmaları yerine, sorunlara çözüm üretebilme yeteneğine sahip mühendislik firmaları ön plana çıkarılmasıydı.

İnşaat mühendislerinin, mezuniyet sonrası, İMO’da yaptıkları yemine bağlı kalarak, alacakları fenni mesullük ve yapacakları denetim ile ürettikleri binaların kendi namusu olduğunu bilirler. Bunun anlamını bilen ve meslek yaşamına böyle başlayan mühendis arkadaşlarımız ve meslek yaşamı boyunca sağlıklı yapı üretimi yaparlar.

“Depremler kader olmasın” diyerek deprem öldürmez, hatalı yapılmış binalarınız öldürür, binalarınızı deprem sonrası değil öncesi İMO’ya kontrol ettirmeniz dileğimle.

• “İsrail Batı Şeria, Doğu Kudüs, Gazze, Mısır’da Sina Yarımadası ile Suriye’de Golan Tepeleri’ni işgal etti. BM İsrail’in işgal ettiği topraklardan çekilmesini istedi. Yasadışı kabul edilse de İsrail işgallerini sürdürdü.”
• “Hamas ortadan kalksa bile İsrail’in yayılma hedefi durmaz. İsrail’in hedeflerinin Filistin ile sınırlı kalacağını kanıtlayan bir gösterge yok. Golan Tepeleri’ni geri vermeye niyetli olmadığı da ortada.”

Emekli büyükelçi Onur Öymen, Cumhuriyet’in sorularını yanıtladı.

• Filistin’de bu saatten sonra iki devletli çözüm ne denli olanaklı?

İki devletli çözüm BM’nin 1947-1948 tarihli ve daha sonraki kararlarında öngörülmüştü. Fakat başta İsrail olmak üzere bazı bölge devletlerinin buna karşı çıkması üzerine bu çözüm yaşama geçirilememiştir. BM 1947’de kabul ettiği 181 sayılı kararı ile Filistin’i Yahudi ve Arap olmak üzere iki devlete bölme kararı verilirken, İngiliz ordusunun geri çekilmesi ile Filistin toprakları üçe ayrılacaktı. Arap devletinin kurulacağı bölüm Batı Celile, Akka, Batı Şeria ile Aşdod’un kuzeyinden, güneyde Refah kentine dek uzanan güney kıyısı ve Mısır sınırı boyunca Sina çölünün bir bölümünü içine alan 11 bin km2’lik bir alandı. İsrail Hayfa’dan Tel Aviv’e dek uzanan kıyı şeridi, Doğu Celile, işgal altındaki Filistin topraklarının kuzeydoğu sınırı ve Necef Çölü’nün çoğunluğunu kapsayan 15 bin km2’lik bir alanda kurulacaktı. Kudüs ve Beytüllahim ile bunlara komşu bölgelerin yer aldığı 3. Bölüm ise uluslararası koruma ile yönetilecekti.

‘ORTAK ZEMİN OLANAKLI DEĞİL’

Ancak BM’nin bu kararı İsrail’in kararın ötesine geçen yayılmacı politikası nedeniyle yaşama geçirilemedi. Hatta İsrail yayılma politikasını ileri götürerek 1967’de Batı Şeria, Doğu Kudüs, Gazze ve Mısır’da Sina Yarımadası ile Suriye’de Golan Tepeleri’ni işgal etti. BM, İsrail’in işgal ettiği topraklardan çekilmesini istedi. Uluslararası hukuka göre işgal altındaki topraklarda bulunan tüm Yahudi yerleşimleri yasa dışı kabul edilse de, İsrail işgallerini sürdürmüştür. Bugünkü koşullarda, bölge ile ilgili devletlerin arasında bu konuda ortak bir zemin bulmak bence olanaklı  değildir.

‘GİTMEK ZORUNDA KALDILAR’

• İsrail’in kurulma sürecini de göz önüne aldığınızda, HAMAS’ın ortadan kalktığı bir senaryoda İsrail’in genişlemesi durur mu?

İsrail’in kuruluş aşaması yeterince değerlendirilmeden bugünkü gelişmeleri anlamak zor. 20. yüzyılın başlarında Filistin’de yaşayan Yahudi nüfusuyla toplam nüfusun küçük bir bölümünden ibaretti. Fakat daha sonra bölgede bir İsrail devleti kurulması amacıyla ile yürütülen siyasal çalışmalar ve mücadeleler sırasında kimi Avrupa ülkelerinden ve Rusya’dan çok sayıda göçmenin İsrail’e yerleştirilmesi politikası çerçevesinde, bölgede yaşayan Filistinliler çeşitli yöntemlerle, kimi kez zorla ve terör tehdidine maruz bırakılarak evlerini ve bölgelerini terk etmek zorunda kalmışlardır. Bugünkü sorunun özünde bu yatar.

‘AKTİF DİPLOMASİ UYGULANMALI’

Şimdiye dek topraklarını terk etmek zorunda kalan Filistinlilerin sayısı 6.4 milyona ulaşmıştır. Yıllardan beri bu Filistinlilerin birçoğu vatansız olarak başka ülkelerde yaşamaktadır. Bu nedenle, bugünkü gelişmeleri göz önünde bulundurarak değerlendirmek gerekir ve İsrail’in genişlemeye yönelik politikalarını bugünkü koşullarda değiştirmesini beklemek gerçekçi değildir. HAMAS ortadan kalksa bile İsrail’in yayılma hedefi durmaz.

• 7 Ekim Ortadoğu için büyük bir değişimin başlangıcı olabilir mi, adım adım Büyük İsrail, diye adlandırılan hedef mi gerçekleştiriliyor?

Geleceğe yönelik kestirimlerde bulunmak zordur. Çünkü bu yalnızca İsrail’in politikasına bağlı değil. Bölgedeki başka etmenlerin, başka ögelerin, başka devletlerin yaklaşımlarını da dikkate almak gerek. Hatta bugünkü durumla yetinilmesi olasılığı da zayıf. Bugünkü koşullarda, İsrail’in yeni yerleşim bölgeleri kurmak ve daha önce yaptığı gibi şimdi de Gazze’yi kendi etki alanına almak çabaları ortadadır. Bu koşullarda İsrail’in genişleme politikasından vazgeçmesini beklemek bence gerçekçi olmaz.

• İsrail’in yayılması, Filistin dışında başka ülkelere de uzar mı, böyle bir tehdit öngörüyor musunuz? Ortadoğu’daki ülkelerin haritalarının yeniden çizilme olasılığı var mı?

İsrail’in genişleme hedeflerinin Filistin topraklarıyla sınırlı kalacağını kanıtlayan bir gösterge yok. Suriye toprağı olan Golan Tepeleri’ni geri vermeye niyetli olmadığı da açıkça ortadadır.

‘UZLAŞI GERÇEKÇİ DEĞİL’

• Bölgede İran’ın durumu ve rolü nedir?

İsrail’in bölgedeki en büyük hasmı İran’dır. İran’ın nükleer silaha sahip bir devlet durumuna gelmesi İsrail’in en büyük endişe kaynağı. Daha önce 1981’de Irak’ın ve 2007’de Suriye’nin inşa etmeye başladıkları nükleer santrallar İsrail Hava Kuvvetleri tarafından imha edilmişti. İran’ın Hizbullah’a ve Hamas’a verdiği destek İsrail için sürekli bir endişe kaynağıdır. İsrail ve İran arasında bir uzlaşma zemini aramak bugünkü koşullarda gerçekçi değildir.

‘KUVVET GÖSTERİSİ’

• ABD ve Rusya arasındaki rekabet, Ortadoğu’ya nasıl yansıyor?

Amerika ve Rusya arasındaki rekabetin bütün dünyada farklı yansımaları görülmektedir. Ortadoğu’da Amerika’nın ve Rusya’nın farklı stratejik çıkarları vardır. Bu çıkarlar yalnızca İsrail sorunundan kaynaklanmıyor. Aynı zamanda bölgedeki petrol ve doğalgaz kaynaklarının hem Amerika’nın hem de Rusya’nın politikalarını etkileyecek stratejik ögeler olduğu ortada.

• Peki bölgede ABD’nin amacını nasıl okuyorsunuz?

Amerika, kurulduğundan beri İsrail’i desteklemeyi kendi stratejik çıkarlarının bir gereği olarak saymaktadır. İsrail kurulduktan hemen sonra ABD, İsrail’i tanımıştır ve bölge ile gelişmelerde en haksız olduğu durumlarda bile İsrail’i destekleme politikasını sürdürmüştür. Karşısındaki Filistinlilerin haklı olduğu pek çok konuda onlara destek olmaktan kaçınmıştır. Bu politikanın yakın gelecekte değişeceği olasılığını da pek güçlü görmüyorum.

• ABD’nin gönderdiği uçak gemileri, düşürülen Türk SİHA’sını da göz önüne alarak değerlendirdiğinizde Türkiye’nin Suriye’deki terör örgütüne yönelik operasyonlarını etkiler mi?

Amerika’nın bölgeye gönderdiği büyük uçak gemileri ve savaş gemileri bir güç gösterisi olarak değerlendirilmelidir. Amerika bu bölgedeki deniz güçlerini çeşitli gerekçelerle böyle güç gösterileri için değerlendirmiştir. Ama bu gemilerin doğrudan doğruya bir bölgesel veya uluslararası çatışmaya taraf olmaları olasılığı bence zayıf. Putin’in son demeçlerine karşın Rusya ile Amerika arasında bölgede bir deniz savaşı olacağı olasılığını de şimdilik gerçekçi görmüyorum.

‘KABUL EDİLEMEZ’

Türk SİHA’sının düşürülmesi hiç kabul edilemeyecek bir durumdur. Bir NATO ülkesinin başka bir NATO ülkesinin insansız hava uçağını düşürmesi gerçekten NATO’nun hiçbir kuralına uymamaktadır ve Türkiye-ABD ilişkilerine de zarar verecek niteliktedir.

• Türkiye’ye yönelik bir tehdit öngörüyor musunuz?

Bugünkü aşamada Türkiye’ye yönelik doğrudan bir tehdit güçlü olasılık değildir.

Ancak bölgede yaşanacak olumsuz gelişmelerin Türkiye’nin çıkarlarını ve güvenliğini etkilemesi beklenmelidir. Türkiye’nin bölgede ateşkesin sağlanması, barışın ve istikrarın yerleştirilmesi, uluslararası hukukun ve bölgedeki masum insanların yaşamlarının korunması konularında aktif (etkin) bir diplomasi uygulaması doğru olacaktır.

• Savaşın küresel ölçekte yayılma olasılığı var mı, dünya kutuplaşıyor mu?

Özellikle İran-Irak savaşı, Afganistan’daki gelişmeler, Azerbaycan-Ermenistan savaşı, Gürcistan-Rusya savaşı ve Rusya’nın Ukrayna’ya müdahalesi ve Libya’daki gelişmeler savaşın fiilen bu bölgelere dayanmış olduğunu göstermektedir.

‘DÜNYA ÇOK KUTUPLU’

Bunun başlıca nedeni de ilgili devletlerin uluslararası ilişkilerin temel kuralları olan karşılıklı bağımsızlığa, egemenliğe ve toprak bütünlüğüne saygı gösterme gereğini çoğu zaman göz ardı etmeleridir. Aslında Soğuk Savaş’ın bitmesinden sonra tek kutuplu dünya fikrini savunan yazarlar ve düşünürler çıkmıştı. Fakat daha sonrasında yaşanan gelişmeler bunun doğru olmadığını bize gösterdi. Şimdi Çin’in de uluslararası ilişkilerde etkili bir aktör olarak ortaya çıkması ile çok kutuplu dünya düzeninden sözedenler çoğalmıştır.

‘BARIŞ VE İSTİKRAR ÇOK UZAK’

• Türkiye böyle bir ortamda nasıl bir politika izlemeli?

Türkiye yüz yıldan beri bölgede barış, istikrar ve karşılıklı işbirliği, ortak güvenlik gibi kavramları savunan bir ülke olmuştur. Avrupa’da ve bölgede bu denli üzün süre barış içinde yaşayan ender ülkelerden biridir. Kırımın (Katliamın) şiddetle ve kayıtsız şartsız (bağsız koşulsuz) tüm dünya ülkelerince kınanması gereklidir.

‘FALANGE, 2 BİN FİLİSTİNLİYİ ÖLDÜRDÜ’

Filistinlilerin veya İsraillilerin arasında yaşanan bu kıyım (katliam) ilk değildir ve sonuncusu olması da ne yazık ki beklenmemektedir. Örneğin 1982’de Lübnan Falajinstleri, İsrail’in koruması altındaki kamplarda 2 gün süren kırımla kadın ve çocuk ayırmadan 2 binden çok Filistinli müteciyi katletmiştir. İsrail hükümetinin kurduğu bir komisyon, İsrail askerlerinin kırımı durdurmak için hiç çaba göstermediklerini belirtti ve İsrail’in bu kıyımdan dolayı kusurlu olduğunu açıkladı. Buna benzer masum insanların yaşamına mal olan çok sayıda saldırı gerek İsrail gerek Filistin örgütlerince düzenlenmiştir.

‘TEPKİLER SONUÇ VERMEDİ’

İsrail ile Filistin arasında zaman zaman yapılan uzlaşma girişimlerine karşın, sonuçta şiddet iki ülke arasındaki ilişkilerde belirleyici konumda oldu. Bu katliamlar üzerine uluslararası toplumun gösterdiği tepkiler de ne yazık ki sonuç verici olmadı. Bu karşılıklı kırımar (katliamlar)sorunu büsbütün çözümsüz duruma getirmiştir. Filistin’in uzun süreden beri Batı Şeria ve Gazze olarak ikiye bölünmüş olması ortak bir Filistin yaklaşımının oluşturulmasını da güçleştirmektedir. İşgal edilen toprakların İsrail tarafından Filistin’e geri verilmemesi de uzlaşma yollarını tıkamaktadır.

ŞARM EL ŞEYH ZİRVESİ

Yapılan uluslararası zirve (doruk) toplantıları da beklenen sonuçları vermemiştir. Bunun en belirgin örneklerinden biri de 1996’da İsrail’de yapılan çeşitli eylemler sonucunda 72 İsraillinin öldürülmesi üzerine dönemin ABD Başkanı Clinton’ın girişimi ile Mısır’ın Şarm el Şeyh kentinde bir dünya doruğu (zirvesi) düzenlenmesiydi. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in de katıldığı bu doruk beklenen olumlu sonucu vermemişti. Hatta Suriye ve Lübnan gibi ülkeler bu toplantıyı boykot etmişlerdi. Ne yazık ki İsrail ile HAMAS arasında yaşanan son saldırılar bölgede barışı tehdit eden ve çok sayıda masum insanın yaşamına mal olan kimi devletlerin egemenlik haklarının fiilen ortadan kaldırılmasına yol açan olaylarla birlikte düşünüldüğünde, Türkiye’nin çevresindeki bölgenin uzunca bir süre daha barıştan ve istikrardan yoksun kalacağını göstermektedir.
==============================
EMEKLİ BÜYÜKELÇİ ONUR ÖYMEN KİMDİR?

1940’ta İstanbul’da doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini Galatasaray Lisesi’nde tamamladı. A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni bitirdi. 1964’te Dışişleri Bakanlığı’nda çalışmaya başladı. Kıbrıs Barış Harekâtı sırasında Bakanlığın Kıbrıs’tan sorumlu şube müdürlüğü görevinde bulundu. 1988’de Kopenhag büyükelçisi, 1990’da Bonn büyükelçisi, 1995’te Dışişleri Bakanlığı müsteşarı, 1997’de NATO sürekli (daimi) temsilcisi olarak görev yaptı. 2002’de İstanbul milletvekili seçildi ve CHP genel başkan yardımcılığı görevine getirildi. Öymen, ‘Arka Plan: Teröre Yön Verenler’ adlı kitabında Ortadoğu’ya ayrıntılı biçimde dikkat çekmektedir.