Ahmet Saltık

Son Yazısı / Tüm Yazıları

Maşa PKK ilk saldırısını 15 Ağustos 1984’te Eruh ve Şemdinli’ye yaptı. Bu bir ayrılıçı-bölücü kalkışma bildirimi idi. Aşağıdaki Harita, ABD’nin resmi Silahlı Kuvvetler Dergisi “US Armed Forces Journal”da Haziran 2006’da yayınlandı. Başlığı “BLOOD BORDERS – The Greater Middle-East Project”, “Kan Sınırları – Büyük Ortadoğu Projesi” idi (Alb. Ralph Peters, http://armedforcesjournal.com/blood-borders/). Türkiye’de kısaca BOP diye adlandırıldı. Başbakan Erdoğan TV’lerde onlarca kez Bush ile “BOP eşbaşkanı” olduğunu açıkladı, “.. bu işi yapıyoruz..” dedi. Anlayamamış mıydı acaba aşağılık kurguyu? Ya şimdi?? Yıllar sonra?? Hala mı?? Yoksa??!!

Yazar, “How a better Middle East would look?” sorusuna (!), “sözcü” olarak yanıt arıyordu. 22 ülkenin sınırları + REJİMLERİ değiştirilecekti bu amaçla. Yitirecek ve kazanacak ülkeler de tek tek sayılmıştı, Türkiye “yitirecekler” içindeydi. ABD Dışişleri Bakanı C. Rice, “Orta Doğu’da 22 ülkenin sınırları değişecek, buna Türkiye de dahil” başlıklı makalesini yazdı (7 Ağustos 2003, Washington Post). Sonra İtalya’da NATO toplantısında, gözümüzün içine sokula sokula gösterildi bu harita ve Türk subayları salonu terk ettiler. Kararlılık iletisiydi!

Irak’la başlanacaktı. 57. Hükümetin başı Ecevit karşı çıktı, MHP birden bire koalisyondan çekildi. Ağır 2001 ekonomik bunalımı sürüyordu. 3 Kasım 2002 erken seçimini, öngörüldüğü üzere AKP-RTE kazandı. %34.3 oy ile 363 milletvekili çıkardı, TBMM’de temsili ise %66 oldu. “BOP Eşbaşkanlığı görevi” yürütüldü. Irak işgal edildi ve bölündü, kuzeyinde özerk Kürt devleti kuruldu, Barzanistan! Bir milyonu aşkın Iraklı öldürüldü, güneye sürüldü, ABD askerlerince yüzbinlerce kadının ırzına geçildi! RTE, Wall Street Journal’e verdiği demeçte (31.3.2003)

• “..Kahraman genç kadın ve erkek Amerikan askerlerinin, olabilecek en az kayıpla evlerine dönmeleri için dua ediyorum..” diyebildi!

Ne de olsa, kendi sözleriyle “.. bu işi yapıyordu”..

Sıra Suriye’de idi. 2011’de Esat şeytanlaştırıldı ve iç savaş çıkarıldı. BOP Eşbaşkanı RTE, vekalet savaşını üstlendi. Esat devrilecek, Suriye’ye de Irak’ta ve hep olduğu üzere demokrasi-insan hakları götürülecekti! Bu ülkenin kuzeyinden Akdeniz’e erişecek kukla Kürt devleti hedefti. Sonra İran, ardından Türkiye.. Büyük Kürdistan ve Ermenistan tamamlanacaktı. Mustafa Kemal Paşa Sevr’i yırtmış, Lozan’ı kabul ettirmişti. Olsun, biraz gecikme ile (yüz yıl kadar!) tarih yine yatağına oturtulacak, post-modern Sevr uygulanacak ve “Ortadoğu daha güzel görünecekti”(!), sözcü Peters’in “Kan sınırları” makalesinde öngörüldüğü üzere.

Siyasal islamcı AKP, Ortadoğu’da emperyalizm adına kanlı vekalet savaşları da dahil tüm istemleri tam bir “sadakatla” yerine getirecek, buna karşın iktidarda kalacak, teokratik monarşik rejim kuracak, Anadolu federe İslam devletine dek uzanan açılıma “evet” diyecekti. Ülkede ekonomik talan ile islami sermaye öne çıkarılacak, soyguna yer yer ortak edilecek ama eğitimsiz bırakılarak çürütülen halk kitleleri oy deposuna dönüştürülecekti. On milyonu aşkın düzensiz-niteliksiz göç dalgası ile laik-çağcıl-Kemalist ulusalcı kuşaklar baskılanacaktı.

• Cumhuriyetin yüz yıllık görkemli devrimci kazanımlarına savaş açılacak, CIA akıl hocalarının buyruklarıyla Atatürk unutturulacak (!), Türkiye yeniden bir ilkel halife-sultan rejimine döndürülecekti.

“Türkiye yüzyılı” böylesi bir hayın emperyal planı kodlamakta gerçekte.

AKP/RTE her bakımdan teslim alınmış durumda.

Trump’ın ve Senato başkanının RTE için söyledikleri bellekte :

• Aptal olma..
• Erdoğan’ın hesaplarını incelemenin zamanı geldi..

RTE, en azından bu ürkünç şantajı kavrayacak yetide.
Dolayısıyla “uslu uslu” BOP eşbaşkanlığını sürdürecek, “bu işi yapacak” kendi sözüyle; Patrimonyal sultan iken ölecek.

Ne yapmalı                       ???

Reçete hala net değil mi??
Kurtuluş, öncelik ve ivedilikle emperyalizmin taşeronu siyasal kadroları dışlamakta.
İlk adım 31 Mart yerel seçimleri, ardından erken genel seçim.
Muhalefet ve tüm yurtseverler oyunu tüm çıplaklığıyla böylece ortaya koymalı ve
halkı uyandırmalı; tarihsel bir uzlaşı ile!

Cumhuriyet Gzt makalemiz, Ahmet SALTIK 18.1.24

Prof. Dr. Fazıl Sağlam

Suay Karaman 

2023 yılının son günlerinde 23-24 Aralık’ta Pençe-Kilit Bölgesi’nde 12 şehit verdik. İktidar partisi hemen yanına kimi siyasal partileri alarak ortak bir bildiri yayınladı. CHP ise ortak bildiriye katılmayıp, kendi başına bildiri yayınladı. PKK terör örgütünün TBMM’deki temsilcisi konumundaki partilerden ses çıkmadı. 

AKP genel başkanı, yayınladıkları ortak bildiriye CHP’nin katılmaması üzerine; “Siyasal partiler ortaklaşıyor ama Atatürk’ün partisi CHP, utanmadan bölücü örgüt uzantılarının yanında konumlanıyor.” dedi.

• PKK terör örgütü ile Oslo’da masaya oturanların,
• Habur’da çadır mahkemeleri kurdurup ellerinde PKK terör örgütü bayraklarıyla gelen teröristleri içeri alanların,
• 2019 yerel seçimi öncesinde Osman Öcalan denen teröristi TRT’ye çıkaranların,
• ‘Sayın Öcalan‘ demeyi ve PKK terör örgütünün çaputunu açmayı suç olmaktan çıkartanların

bu konuda söyleyecek hiçbir sözleri olamaz, olmamalı da. 

Siyasal iktidarın oluşturduğu hükümetin (AS: Hükümet yok Anayasaya göre.. TEK ADAM var!) görevi, teröre karşı ‘kınama bildirileri’ yayımlamak değil, terörle mücadele etmektir. Siyasal iktidarın görevi terörle daha etkili mücadele edilebilmesini sağlayacak yasaların çıkartılmasıdır. Bunun yerine ortak bildiri yayınlamak, bulanık suda balık avlamaya benzer. Terörü önlemek için etkin bir mücadele (savaşım) gerekir, övünerek yayınlanan bildirilerde terörün esas destekçilerine söz söyleyemeyenlerle, terör önlenemez. 

Askerlerimizi öldüren, PKK terör örgütüne silah, mühimmat, istihbarat veren güç, NATO denen örgüt içinde bizim dostumuz (AS müttefikimiz!?) olarak tanımlanan ABD’dir. PKK terörü, ABD desteği olmadan bu denli uzun süremez (AS 1984’ten bu yana 40 yıldır!) ve etkili olamazdı. ABD’nin, PKK terör örgütünün Suriye kolu olan PYD’yi kendisinin bölgedeki kuvveti olarak ilan ettiği, eğitim verdiği ve silahlandırdığı bilinmektedir.

• Bu nedenle ABD’yi kınamadan terörü kınamanın yararı yoktur.
• ABD’yi hedef almayan bildiriler işlevsizdir ve etkisizdir.

İşin özü vatanseverliğin ölçütü bildiri yayınlamak değil, laik cumhuriyetimizin ve ülkemizin bölünmez bütünlüğünün korunmasıdır. 

TBMM Dışişleri Komisyonu’nda AKP, CHP ve MHP’nin oylarıyla ABD’nin NATO’yu genişletme projesi için terör örgütüne lojistik destek veren İsveç’in NATO üyeliği onaylandı. Terörü kınamakla ilgili bildiri kavgası yapanlar ABD için aynı cephede buluştular. Daha sonra TBMM Genel Kurulu’nda yapılacak oylamanın sonucunu da göreceğiz.

• ABD’ye hayır diyemeyen, projenin ortağıdır. 

12 Ocak 2024 Cuma günü Pençe-Kilit Harekatı bölgesinde bu kez 9 şehit verdik. Yine bildiriler, açıklamalar, sızlanmalar, yakınmalar ortalığı sardı. Olan her kezinde ölen, yaralanan askerlerimize oluyor; aileleri perişan. “Şehitler ölmez” diye atılan nutuklarla, 40 yıldır önlenemeyen terörün daha da azgınlaştığına tanık oluyoruz. 

Resmi rakamlarca ne 12 şehit ne de 9 şehit verdiğimizde “ulusal yas” ilan edildi!

“Şehitler ölmez, vatan bölünmez” diyoruz ama sürekli şehit veriyoruz, vatanımızın bölünmesi için büyük çaba harcayanların olduğunu biliyoruz. “Teröristlerin ayakkabı numaralarını bile biliyoruz, terörü bitirdik..” diye yalan söyleyerek, terör önlenmez. Terörün önlenmesi için doğru ve zamanında önlemler almak gerekir. Bunun için öncelikle İsveç’in NATO’ya girmesi engellenmeli, ABD’nin bütün üslerine el konulmalı, NATO ve ABD ile ilişkiler dondurulmalıdır. Ama bunları yapacak, ulusal çizgide bir siyasal iktidar şimdilik yoktur. 

Yapılan baskınlardan, verilen şehitlerden sonra, Milli Savunma Bakanlığınca “şu kadar hedefi vurduk, şu kadar teröristi etkisiz hale getirdik” (öldürdük diyemiyorlar!) diye açıklama yapılıyor. Neden bu hedefler daha önce vurulmuyor, bu da akıllara takılıyor? Pençe-Kilit Harekâtı’nın başarısı ne durumdadır, askeri hedeflere ulaşıldı mı? Bunlar hakkında bilgi yok ama her şehit haberinden sonra yapılan açıklamalar var. 

Dünyada hiçbir ülkede, rejimi değiştirmek ya da vatanı bölmek isteyen siyasal partilerin kurulmasına izin verilmez. Teröre destek veren siyasal partiler temelli kapatılır. Terör örgütlerinin parti kurmaları gibi bir durum olanaklı değildir. Ancak bizim ileri demokrasimizde bölücü ve şeriatçı partilerin kurulmasına izin veriliyor.

• Terörist temsilcilerinin içinde olduğu bir parlamentoda, terör önlenemez;
  gencecik askerlerimizin şehit olmasına çare bulunamaz. 

AKP iktidara geldiğinde terör bitme noktasındaydı ancak sürdürülen yanlış ve bağımlı politikalarla PKK terörünün çok daha arttığına tanık olmaktayız.

7 Haziran 2015 genel seçimlerinden sonra 1 Kasım 2015 genel seçimleri arasında geçen sürede terörün bilerek ve isteyerek nasıl artırıldığına da tanık olmuştuk.

Şimdi benzer projelerin (tasarımların) yürürlüğe konulduğunu görmekteyiz.

• Ülkemizin bölünmez bütünlüğünü ve laik cumhuriyet rejimimizi korumak için,
  demokrasiyi özümseyen güçlerin bir araya gelmesi zorunluluktur. 

Azim ve Karar, 15 Ocak 2024

Zeki Sarıhan

İsrail Siyonistleri, yıllardan beri Filistinlilerin topraklarını ellerinden alması, onlara köle gibi davranması yetmiyormuş gibi, 7 Ekim 2023’ten beri tarihte örneği az görülmüş bir vahşet uyguluyor.

Televizyon izleyicileri, gazete okurları savaşı ayrıntılarını gün gün izlediği için olay üzerinde değil, ondan çıkarmamız gereken üç ders üzerinde duracağım. Şu kadarını belirtmekle yetinmeliyim:

• Yurtlarını savunan Filistin Arapları için pek çok can ve mal yitiğine neden olsa da Filistinlilerin davası yitirilmemiş, bütün dünyanın gözünde güçlenmiştir. Bu savaşın yitireni İsrail Siyonistleri ve onların arkasında duran Amerikan emperyalizmidir.

Bu savaşta hangi yanıtutmalıyız?

Hiç kuşkusuz, hiçbir çekinceye düşmeden, haksever insanların tarafı Filistinlilerdir. Dünya kamuoyu bu tutumu almıştır. Bu büyük insanlık açısından bir kazanımdır. İsrail’in saldırısını kınamakla birlikte bazıları “Ama Hamas da şeriatçı bir örgüt” diyerek Filistinlilere verdikleri desteği zayıflatıyor. Bu çevreler, gerçekte medeni bir halk ve devlet olarak gördükleri İsrail’i tutuyorlar. Tarihsel Arap düşmanlığının da bunda payı vardır.

Öncelikle belirtmek gerekir ki; hangi din, mezhep veya anlayışta olurlarsa olsunlar, Filistinlilerin kendi yurtlarını savunmaya hakları vardır. Hamas’ın bu olayda öne çıkan kimliği dinciliği değil, yurtseverliğidir. Nitekim, Filistin halkını temsil eden öteki örgütler de bu saldırıya seyirci kalmamışlardır. (AS: Arap Birliği ne yaptı??)

Öte yandan İsrail yöneticileri de laik bile değillerdir.

• İsrail, Siyonist bir din devletidir.

Bizdeki ırkçıların peşinde koştukları Turan ideali gibi, Akdeniz’den Basra Körfezine dek toprakların kendilerine tanrılarının vaat ettiği gibi bir safsatanın peşinden gitmektedirler.
(AS: Arz-ı mevud)   

İlk saldırının “demir kubbe”yi füzeleriyle delmeye çalışan Hamas savunma örgütlerinden gelmiş olması da onları mazlum milletler ve haksever insanlar gözünde haksız çıkarmaz. Tutsaklık altındaki bir halkın, kölelikten kurtuluş için her zaman saldırmaya hakkı vardır. Filistin on yıllardır savaş alanıdır ve bu savaşta haksız olan İsrail devletidir. Toprakları işgal edilmiş bir ülkenin düşman üzerine akınlar yapmak her zaman hakkıdır. Büyük Taarruz’da saldıran taraf Türkiye idi. Burada isabetli hareket edilip edilmediği savaş yorumcularının işidir.

Milletlerin kendi yazgılarını belirleme hakkı

Filistinlilerin uğradıkları tarihsel haksızlık, aynı veya benzer durumda olan topluluklar için düşündürücü olmalıdır. Her topluluk kendi kaderini tayin (yazgısını belirleme) edebilmelidir. Dünyada bundan yoksun çok millet var. Filistin’e uygulanan yayılmacı politikaları kınayan devletlerin yöneticileri, kendi ülkelerindeki azınlıkların milli istemlerinin üzerini örtbas etmeye pek teşnedirler. Dünyada Filistin halkından çok kalabalık oldukları ve çok daha geniş bir coğrafyada yaşadıkları halde, kendi kendini yönetme hakkı tanınmamış milletler vardır. Onların milli istemleri on yıllardır göz ardı edilmekle kalınmamış, kanla bastırılmıştır.

Devleti yönetenler, egemen milletin bireylerini bu konularda koşullandırmışlar, hak tanımaz bir milliyetçiliği bütün nüfus içinde ezber durumuna getirmişlerdir. İsrail Siyonistlerinin Yahudi toplumu üzerinde böyle ideolojik bir egemenliği vardı. Bu durum, kendi milletinin haklarının sınırlarını bilen, barış yanlısı Yahudilerin olmadığını göstermez. Zaten dünya barışının, uluslararası toplantılarda alınan kararlarla veya uluslararası anlaşma ve tüzüklerle değil, halkların barış için eğitildiği zaman güvenceye alınabileceğini kabul etmek gerekir.

Örgüt ve devlet

Filistin-İsrail savaşında siyaset sözlüğüne getirilen kavramlardan biri de örgüt ve devlet ikilemidir. Örgütlerin savaşta hiçbir kural tanımadıkları, devletin ise savaş hukuku kurallarına uymak zorunda olduğu ve İsrail’in buna aykırı davrandığı söylenerek yaşama uymayan bir ikilem getirilmiştir. Savaşta devletlerin kimi kurallara uyacakları konusunda uluslararası sözleşmeler varsa da, bunlar öbür birçok sözleşme gibi kâğıt üzerindedir. Bütün devletlerin savaş kurallarına uyduğunu söylemek kadar, bağımsızlık ve devrim mücadelesi veren bütün örgütlerin hiçbir insansal kural tanımadığını söylemek de yanlıştır. Hatta halklarını yanlarına almak isteyen devrimci örgütlerin mücadeleleri (savaşımları) sırasında devletlerin bu konudaki tutumlarından daha duyarlı oldukları çok görülmüştür. Sivillere dokunulmaması, tutsaklara kötü muamele (işlem) yapılamaması, halkın elinden zorla bir şey alınmaması gibi kurallara “örgüt” diye küçümsenen bu oluşumların uyduğunu, ulusal kurtuluş savaşlarının verildiği ülkelerin tarihleri tanıktır. Buna karşılık devletlerin halka karşı ne denli zalim davrandığını, sorgusuz infazlar yaptığını biliyoruz. Sözüm ona medeni (uygar) dünya devletlerinin örgütü olan NATO’nun, Gladyo gibi gizli örgütler kurarak üye ülkelerde ve bu arada Türkiye’de ne haltlar karıştırdığının kanıtı, Galatasaray Lisesi önünde yıllardır evlatlarının akıbetini soran ailelerdir.

Devletler, örgüt gibi hareket edemezmiş! Hangi devlet, hangi örgüt? İster savaşta, ister barışta olsun, bunların tutumlarını belirleyen taşıdıkları ideolojilerdir. Çin kurtuluş Savaşı’nda gerillalar için yayımlanan bir buyrukta “Sabah kaldığınız evden ayrılırken kapıyı yerine takın” buyruğunu  biliyoruz. Çinliler gece yatarken kapıyı yerinden söker, onun üzerinde yatarlarmış. Gerillalara, kaldığınız evi dağınık bırakmayın deniyor. Kurtuluş Savaşımızda Balıkesir yöresinde gerillacılık yapan İbrahim Ethem Bey’in yayımladığı buyruklardan biri, halktan karşılıksız bir şey almamalarıdır. Asya’nın biri doğusunda, öteki batısında emperyalizme karşı savaşan iki halkın devrimcilerini birbirlerinden habersiz olarak buluşturan, haklı bir savaş veriyor olmalarıdır. Bir bu tutuma, bir de Amerikan emperyalizminin ve onun şemsiyesi altına girmiş olanların tutumlarına bakın.

Bu savaşın da gösterdiği gibi taraflar örgüt ve devlet değil, zalimlerle mazlumlardır.

Emperyalist, yayılmacı, faşist bir devletin tutumu ile bağımsızlık ve devrim mücadelesi veren güçlerin ister devlet ister örgüt olsun savaştaki tutumları farklıdır.

Soykırım davası

Güney Afrika Cumhuriyetinin İsrail devletini soykırım yapmakla suçlaması ve bunun için uluslararası mahkemeyi (AS: Uluslararası Ceza Mahkemesi-ICJ) harekete geçirmesi, alınacak derslerin sonuncusudur. Mazlumların davası er geç adalet terazisinde görülür. Biraz gecikse de büyük insanlığın vicdanında gereken hüküm verilir.

(Tükenmez, Sayı 46, (Yaz-Güz 2023, Güncelleme: 12 Ocak 2024)

Doç. Dr. İhsan  TAYHANİ
Bağlıköy – Lefke / KKTC

“… Laiklik ilkesi konusunda en küçük bir ödünü yoktur. O, din istismarcılığına karşı en büyük mücahitlerden birisiydi…” ٭

Kıbrıs Türkünün özgürlük mücadelesi bayrağını henüz 25 yaşında bir delikanlı iken açmaya başlayan Dr. Fazıl Küçük, oldukça geniş bir yelpazede yer alan (halkının örgütlenmesi, kimlik, eğitim, vakıf, gençlik, Türkçe ibadet, sağlık ve toplumun geleceği gibi) kırk yıllık eylemli ve çileli  mücadelesini (savaşımını) hep laik anlayışa dayalı olarak sürdürmüştür.

Yakın çalışma arkadaşlarından Osman Güvenir, O’nun doğrudan laik bir toplum olarak çağı yakalama ve çağdaşlaşma mücadelesi (savaşımı) verdiğini[1] vurgular ve şunları söyler:

“O’na göre bir Müslüman, çağdaş ve laik olmalıydı. Dini, bir paravan yaparak toplumun zehirlenmemesi gerekliliğini savunurdu. Hatta diyebilirim ki; Dr. Küçük, zaman zaman kimi din adamları ile çelişkiye düşmüş ve onların doğru davranma ve doğru vaaz vermeleri için mücadele etmiştir.”[2]

Nitekim Dr. Fazıl Küçük’ün, kimi dinsel çevreler açısından bir görüngü (fenomen) olan Şeyh Nâzım Kıbrısî ile de toplumsal kaygı nedeniyle düşünsel çatışma içinde olduğu bilinen bir konudur.

Dr. Küçük’ün –kırklı yıllarda– laiklik ilkesini savunma doğrultusunda kalemi ile savaşıma girmiş olması dikkat çekicidir.

O’nun bu duyarlığı ise ancak sahip olduğu entelektüel yapısı ve siyasete alet edilen dinin yaratacağı yıkımı seziş gücüyle açıklanabilir.

Söz konusu bu ardalanın şifrelerini de O’nun yaşam öyküsünde aramak gerekir. Dr. Küçük’ün geçmişe uzanan anı yazılarına bakıldığında, daha ilk öğrenim aşamasında İslamiyeti akıl ile kavrama arayışı içinde olduğu görülür. Öğrenim aşamasında ufku açık, ileri görüşlü öğretmenlerinin olması, sonraki yıllarda ise önce Türkiye’de İstanbul’da, daha sonra sırasıyla Fransa ve İsviçre’de tıp eğitimi alma şansını elde etmesi, laik düşünce başta olmak üzere, O’nun entelektüel düşünsel yapısının oluşumunu sağlamıştır.

Kıbrıslı Türkün özgürlük mücadelesi (savaşımı) bayrağını açan; Türkiye Cumhuriyeti dönem hükümetlerinin Kıbrıs davasını sahiplenmelerini sağlayan; ayrıca Anadolu insanının Kıbrıs davasına ilgisini toplayan; gazeteci kimliği ile gençliği ve halkını örgütleyen; bir tıp doktoru olarak –acılı günlerinde– yoksul Kıbrıs Türk halkının yaralarını saran; siyaset ve devlet adamı olarak 78 yıllık yaşamının yarım yüzyıldan çoğunu bağrından çıktığı toplumun, özgür ve güven içinde varlığını sürdürmesi mücadelesine (savaşımına) adamış olan ve bu yıpratıcı yolculuğun uzantısı olarak 15 Kasım 1983’te Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin ilanını gördükten sonra, 15 Ocak 1984’te yaşamdan ayrılan Kıbrıs Türkünün diriliş ve direniş lideri Dr. Fazıl Küçük’ü, 40’ncı ölüm yıl dönümünde saygı ile anıyor, O’na gönül borcumuzu sunuyor ve Tanrı’dan rahmet diliyoruz.

٭Dr. Küçük’ün damadı Peker Turgud’un, Dr. Fazıl Küçük’ün 38’inci ölüm yıl dönümünde TAK Haber Ajansı’na verdiği röportaj
[1]Osman Güvenir, Dr. Fazıl Küçük’le Geçen Günlerim “Bir Lideri Anlatıyorum”, Selen Offset Ltd., Lefkoşa, Nisan 2016 s. 61.
[2] Aynı yerde