Prof. Dr. Halil Çivi
İnönü Üniv. İİBF Eski Dekanı
Halk Şairi

ANNEYE ÖZLEM

Zamansız öldün gittin,
Dertlere saldın gittin,
Ruhumu aldın gittin
Sen niye öldün annem…
Xxx
Derdimi bilenim yok,
Yaşımı silenim yok,
Acımı bölenim yok,
Sen niye öldün annem…
Xxx
Gençliğim güze döndü,
Yüreğim buza döndü,
Özlemim köze döndü,
Sen niye öldün annem…
Xxx
Gözlerin ışığımdı,
Kolların beşiğimdi,
Ellerin kaşığımdı,
Sen niye öldün annem…
Xxx
Kanatsız, kolsuz kaldım,
Kimsesiz, dilsiz kaldım,
Bir ömür sensiz kaldım,
Sen niye öldün annem…
Xxx
Yuvamda huzur idin,
Dar günde Hızır idin,
Her zaman hazır idin,
Sen niye öldün annem…
Xxx
Umudumdun, özümdün,
Karakışta yazımdın,
Hep kutup yıldızımdın,
Sen niye öldün annem…
Xxx
Bal oğlun(×) sensiz kaldı,
Yetimdi, öksüz kaldı,
Ayaksız, elsiz kaldı,
Sen niye öldün annem…
Xxx
Halimi bilenimdin,
Terimi silenimdin,
Hep umut verenimdin,
Sen niye öldün annem…
Xxx
Halil Çivi der soldum,
Hasret közüyle doldum,
Sensiz ihtiyar oldum,
Sen niye öldün annem…
Xxx
ÇİĞLİ / İZMİR

Not : Annem hiç adımı söylemez, beni hep “Balım, Bal Oğlum” diye çağırır ve severdi.
Atalarımız “Ata başta taç imiş / Her derde ilaç imiş / Bir evlat pir (çok yaşlı) olsa da /
Ataya muhtaç imiş”/ derlerdi. Çok doğru söylemişler.