Türk Vatandaşı Naci BEŞTEPE

SUÇ MU?

Protestodan (toplantı ve gösteri hakkı) sonra (iktidar yasaları gereğince) boykot da suç oldu.

AKP binasına arkamızı dönüp gaz çıkarsak?..

ÇIRPINIŞ

Vatan Partisi yayın organı Ulusal Kanal’ın değerli yorumcusu yandaş Cem Küçük hedef gösterdi, TRT bazı dizi oyuncuları boykotu destekledikleri için kadrodan çıkardı. NOW TV dizi oyuncusu aynı nedenle gözaltına alındı.

CHP’nin ve gençlerin boykot çağrısını kötüleyen RTE ve DİB Erbaş, kendilerinin yaptıkları çağrıları unutmuşlar.

Bakanlar, görev gereği alışveriş görüntüsü verdiler.

Çırpınıyor Karadeniz…

MAL

Çine Gençlik ve Spor İl Müdürü, boykotu destekleyen sanatçıları ”mal “olarak nitelemiş.

AKP’ye biatla hizmet eden “mal“ların ayırdına varsa…

TÜİK

TÜİK Mart enflasyonunu ENAG’ın yarısı düzeyinde gösterdi.

Mart’ta Şubat’tan daha başarılı…

TEHDİT

Bahçeli, “Şayet sokağa davet edilenlerin karşısına 15 Temmuz’da olduğu gibi başkaları dikilirse, kaçınılmaz çatışma nasıl önlenecek, olayların önüne nasıl geçilecektir?​” dedi.

Halkı, halkla tehdit eden milliyetçi!.. 

ÇÖKÜŞ

RTE’nin eski metin yazarı, eski AKP Milletvekili ve Yeni Şafak yazarı Aydın Ünal, “Tüm imtiyazlar geride kalmıştır. Yeni duruma alışacaksınız, Anadolu ihtilalini kabulleneceksiniz, milletin ve milli iradenin önünde diz çökeceksiniz.”

Ünal biliyor, bir kişinin önünde diz çökenler sonunda milletin önünde diz çökecek…

MÜFTÜ

Din adamı kılığının ardına saklanan bir yaratık, Kuzeyin Oğlu için “geberdi” dedi. DİB’lığı zorlama ile soruşturma açtı.

Bu iktidar sürse Erbaş’ın yerine geçer…

BAHÇELİ

İki ay Çarli’yi oynayan Bahçeli ortaya çıktı. Sağlığına laf edemeyiz de RTE,
“Daha birlikte yapacağımız çok şey var.” demez mi!

Yetmedi mi?..

İNSANCIL

AFAD, Hatay’da depremzedeler için kurduğu konteyner kentte İmamoğlu’na imza verenlerin çıkarılacağını duyurdu.

AKP Devletinin adalet, demokrasi, insanlık anlayışının “güzel” (!) bir örneği!..

 Prof. Dr. Halil Çivi
10 Nisan 2025

Fransa’da yaşadığım 1970’li yıllarda, boş zaman sosyolojisi, (Fransızca “sociologie de loisir”) kavramıyla ilk kez karşılaştığımdan beri, boş zaman etkinlikleri konusu hiç belleğimden silinmedi. Farklı toplumsal yapılarda, boş zamanın nasıl kullanıldığı konusunun toplumsal, ekonomik ve ekinsel (kültürel) gelişmelerle yakın bağ ve bağlantılar içinde olduğunu ayrımsadım (fark ettim).

Çeşitli nedenlerle, geri kalmış ya da yeterince gelişememiş toplumların boş zamana yükledikleri anlam ve boş zaman etkinlikleri ile gelişmiş toplumlar arasında kimi önemli farklı tutum ve davranışlar olduğunu gözlemledim.

Örneğin, gelişmiş ülkelerin emeklileri neden ulusal ve uluslararası turistik ya da kültürel gezilere katılır ya da topluma yararlı üretken, sosyal ve sanatsal hobilerle uğraşırlarken; Türkiye’deki emekliler neden çoğunlukla kahvehanelerde kağıt, okey vb. oyunlarla zaman öldürüyorlar?
Sizler de bu vb. soruları çoğaltabilir ve kendinizce farklı nedenler üretebilirsiniz…

Acaba Sosyoloji bilimi açısından boş zaman konusu nedir, nasıl yorumlanabilir? Farklı toplumsal yapılarla nasıl ilişkilendirilebilir? Şimdi önce Sosyoloji bilim dalı açısından aşamalı olarak konumuza yanıt aramaya çalışalım. Öyleyse öce Sosyoloji bilimini tanımlayalım.

Sosyoloji bilimi nedir?

Sosyoloji biliminin konusu; toplumların kendisidir. Toplumsal yapılar, toplumsal kurumlar, toplumsal ilişkiler ve bu ilişkilerden doğan toplumsal gelişme ve değişmeleri kapsar. Her bilim dalı gibi, Sosyoloji bilimi de çeşitli alt ve yan dallara ayrılır. Boş zaman sosyolojisi de genelde kültür sosyolojisinden türetilen bir alt bilim dalıdır.

 Kültür sosyolojisi nedir?

Kültür sosyolojisi bir toplumda, tarihsel zaman süreci içinde oluşan nesnel ve moral değerlerin, tapınmaların, törelerin, alışkanlıkların, normların ve simgelerin (sembollerin) toplum içindeki önemlerini, rollerini, etkilerini ve değişimlerini inceleyen bir bilim dalıdır. Kültürel yapılar toplumların aynasıdır, fotoğrafı ya da resmidir. Çünkü her toplumun kendine özgü, o toplumu öbürlerinden ayıran, az-çok farklı özel bir yapısı vardır.

Yüce Önderimiz M. K. Atatürk, “Türkiye Cumhuriyeti’nin temeli kültürdür.” demişti. Ayrıca kültürler de tıpkı ekonomi, siyaset… ve hukuk kurumları gibi değişime uğrar. Kurumlar, yapılar, ilişkiler, inançlar ve normlar değiştikçe kültürler de değişir. Eğer kültürel dinamikler olumlu yönde değişirse kültürel yapılar da olumlu yönde değişir. Aksine, olumsuz etkenlerin oluşturduğu tersine değişmelerde toplum ya tersine değişir ya da geri kalır.

Bir toplumdaki üretim kültürü ölçüsünde, tüketim kültürü ve bu arada boş zaman etkinlikleri de kültür sosyolojisinin kapsamı içine girer.

Peki boş zaman sosyolojisi nedir?

Boş zaman sosyolojisi; öğrenci, çalışan, emekli, mahkum, her yaşta, her diliminde ve her meslekteki insanların olağan iş, görev, çalışma saatlari dışında kalan boş zaman dilimindeki bireysel tutumları ve etkinliklerini konu edinir. Kişilerin dinlenme, yemek ve uyku saatlari boş zaman sayılmaz.
Boş zaman, olağan çalışmalar ve görevler tamamlandıktan sonra arta kalan zamandır.

Boş zaman sosyojisi açısından, insanların ve toplumların, olağan iş ve çalışma etkinlikleri dışında kalan boşa, açığa çıkan zaman dilimlerini nasıl değerlendirdikleri ya da değerlendirebildiklerine bakılır. Bir kişinin gerçek boş zamanlarında, elinde fırsat varken tembellik edip hiçbir şey yapmamak, tersine kitap okumak, arkadaşları ile buluşmak, oyun oynamak, sosyal etkinliklere başlamak, resim, müzik, yontu (heykel) kurslarına katılmak, dinlenceye (tatile) gitmek, ülke ya da dünya turuna çıkmak ya da para getiren işlere istekli olmak; suç örgütlerine, suçlular kervanına katılmak, birer boş zaman etkinliği kabul edilir.

Ancak insanların olağan işlerini, görevlerini ya da ödevlerini savsaklamak ya da onları savsaklamak (ihmal etmek) boş zaman değildir. Dolu zamanı kötüye kullanmaktır. Boş zamanları doğru üretken ve etkin kullanan insanların hem kendileri hem aileleri ve hem de ülkeleri bundan kazançlı çıkar. Çünkü insan ve toplum yaşamındaki zaman, yeniden üretilmesi, kazanılması, geri getirilmesi olanaksız olan tek şeydir. Zamanın durdurulması ve geri vitesi de yoktur. Zaman durdurulamaz.

-Küçük çocuklar açısından boş zamanı etkin kullanmak, onları eğitici, sosyalleştirici ve geleceğe iyi hazırlayıcı oyunlarla meşgul etmektir. Çocuk yuvalarında (Kreşlerde) anaokullarında onları doğru ellerde ve geleceğe daha iyi hazırlayabilmek için nitelikli olarak eğitmek gerekir. Eğitim bir kamu görevi olmalıdır. Okul öncesi çağdaki eğitim olanaklarından şu ya bu nedenle yaralanamayan çocuklar, okul çağına geriden başlamış olurlar. Fırsat eşitliği bozulur.

– Okul çağı öğrencileri için boş zamanı etkin kullanmak, hem ders ve ödevlerine dolaylı katkılar sağlayan, okuma, spor yapma, dostluk ve arkadaşlık ilişkilerini geliştirme fırsatı, aileye yardım, sosyal etkinliklere katılma… demektir. Ancak, sahte boş zamanlar üreterek, derslere girmeme, ödevlerini yapmama değildir. Sigara, alkol ve özellikle de uyuşturucu (AS: ve uyarıcı!) kullanma, çetecilik ya da mafyatik işlerin bir parçası olma gençleri, gençliği ve toplumu büyük sorunlara sürükleyebilir.

– İş yaşamında olan ve çalışan insanların boş zamanları, sınırlı olsa da yine vardır. Onlar da tatil, gezme, okuma, yeni hobiler edinme, sosyal çevrelerini genişletme, kültür ve sanat turizmine katılma gibi alışkanlıklar edinebilirler. Ancak uzun süre işsiz ve parasız kalanların boş zamanlarını yararsız, hatta topluma zararlı, yasadışı etkinlik alanlarına yönetme olasılığı yüksektir.

– Emeklilere gelince : Boş zaman sosyolojisi açısından, hastalıklardan artakalan zaman dışında,
en çok boş zamanı olan insan kesimi emeklilerdir. Çünkü etkin üretim yaşamından çekilmişlerdir. Daha çok zamanları vardır. Emekliler boş zamanlarında kendilerince eksik kalan eğitim özlemlerini tamamlayabilirler. Çeşitli kurslara, toplumsal etkinliklere katılabilirler. Mesleksel bilgi ve toplumsal (sosyal) yaşam deneyimlerini, çeşitli yararlı kuruluşlar aracılığı ile topluma aktarabilirler. Uzun soluklu olarak, kültür turizmine katkı vererek, ülke ve dünya turuna çıkabilirler. Yeni hobiler, üretken alışkanlıklar edinip daha nitelikli ve yararlı işler yapabilirler, ancak önemli bir sorun var. İşin parasal boyutu söz konusu. Akçelemesi (Finansmanı) olmayan bir boş zaman etkinliği planlamak ve etkin, hatta zararsız kullanmak çok zordur.

Boş zamanın akçelemesi (finansmanı) nasıl olur?

Son sözü ekonomi söyler ya da her etkinlik için zaman gibi para da gereklidir denir. Ancak yitirilen para yeniden kazanılabilir, ama yitik zaman yerine konamaz. Ancak boş zamanı devreye sokan, bedelini ya da değerini artıran yine paradır. Çünkü vakit nakit olarak bilinir.

Yukarıda saydığımız çocuk, öğrenci, çalışan, mahkum ve emekli gibi her türlü sosyal kümenin boş zamanın nitelikli, verimli ve üretken geçebilmesi için yeterli paraya gerek vardır. Para olmadan gazete-kitap alınamaz, yemeğe çıkılamaz, geziye gidilemez, dinlence (tatil) yapılamaz… Ancak parasız, işsiz ve aç olanların tutum ve davranışlarını yasa dışı etkinliklerden alıkoymak o denli kolay değildir.

Eğer gerekli parasal gücü yoksa, aile küçük çocuğunu yuvaya (kreşe), anaokuluna gönderemez. Öğrenci olan çocuklarına harçlık veremez. Sosyalleşmesine katkı sunamaz. Hatta okula, yükseköğretime gönderemez. Toplumsal ve ekonomik yarışmada (rekabette) çocuğunun geri kalmasına neden olur.

Eğer ücret düzeyi düşükse, çalışan aile babası, ailesi ve çocukları ile dışarı çıkıp yemek yiyemez. Ekinsel (Kültürel) etkinliklere, turistik gezilere katılamaz. Dinlence (Tatil) yapamaz. Hatta o boş zamanında yeni parasal getirili ikinci iş peşinde koşmak zorunda kalabilir. Ayrıca bir de işsiz kalmışsa, sosyal güvencesi yok ya da yetersizse, yoksulluğa ve sefalete mahkum olabilir. Yaşamını sürdürebilmek için yasa dışı, devlete ve topluma zararlı işlere katılabilir. Aile ilişkileri bozulabilir…

Görünüşte, farklı uğraşlar için, emeklilerin boş zamanı çok gibi görünebilir. Fakat emeklinin gelir düzeyi çok düşük ve boş zamanlarını akçalayacak (finanse edecek) parası yoksa, emeklilik için düşlediği hiçbir özlemini gerçekleştiremez. Hatta geçinebilmek için, ilerlemiş yaşına ve süreğen (kronik) rahatsızlıklarına karşın, bulabilirse, az ücretli ve zor da olsa ek iş arama peşine bile düşebilir. Kağıt toplayıcılığı yapabilir. Kağıt mendil, su, yara bandı.. satıcılığı yapabilir. Yeteneği varsa sokak müzisyenliğine soyunabilir ve hatta dilenebilir. Yasa dışı işlere bile yönelebilir…

Boş zaman ve ekonomik gelişme düzeyi ilişkisi

Gelişmiş bir ekonomik ve toplumsal yapı halkın gönenç (refah) düzeyini yükseltir. Yaşamını kolaylaştırır ve yaşam niteliğini (kalitesini) artırır. Eğer bir ülke ekonomik toplumsal (sosyal), ekinsel (kültürel) ve hukuksal boyutları ile iyi gelişmişse, kişi başına düşen ulusal gelir yüksekse, gelir dağılımı adilse, sosyal güvenlik şemsiyesi yeterliyse, orta sınıf güçlüyse, kamu ve özel sektör ücretleri yaşam standartlarına uygunsa, emekli aylıkları tasarrufa fırsat yaratabiliyorsa, her basamaktaki (kademedeki) boş zaman akçelemesi (finansmanı) için yeterli parasal kaynak var demektir. Aileler çocuklarının, çalışanlar ailelerinin ve emekliler kendilerinin boş zamanlarını akçeleyebiliyor (finase edebiliyor) ve ekonomik etkinliklerin canlanmasına katkı sunuyorlar demektir.

Ekonomik ve toplumsal açıdan azgelişmiş ya da yeterince gelişememiş, enflasyon, işsizlik ve yoksullukla boğuşan toplumlarda halkın gönenç (refah) düzeyi düşüktür. Bu tür toplumlar arasında gelişme farkı olmakla birlikte, azgelişmiş ya da gelişmekte olan ülkelerdeki durum yukarıda tanımlanan gelişmiş ülkelerin tersinedir. Bu ülkelerdeki ekonomik, toplumsal, siyasal, ekinsel (kültürel), eğitimsel ve hukuksal yapılar yeteli gelişme ve olgunluğun gerisindedir. Ulusal gelirin büyüklüğü yetersizdir. Kişi başna gelir düşüktür. Sosyal güvenlik şemsiyesi dardır. Orta sınıf azdır. Gelir dağılımı bozuktur. İşsizlik ve enflasyon oranları yüksek ve süregendir (kroniktir). Özel sektör, kamu sektörü ve emekli ayklıkları olması gerekenin çok altındadır.

Sonuç olarak              : Bu tür ülkelerde, boş zaman sosyolojisi açından akçeleme (finasman) olanakları ya yoktur ya da çok kısıtlıdır.

Şu soru sorulabilir : Peki Türkiye’de durum nasıldır? Bu konuda elimizde sayılara dayalı bir veri kümesi (seti) ya da veri bulmak çok zordur. Ancak, kişi başına gelir ölçüşüne, ulusal gelirin dağılımdaki adaletsiz duruma, orta sınıfın eritilmiş olmasına, süregen yüksek enflasyon ve işizlik oranlarına, kamu-özel sektör ortalama ücret düzeyinin ve emekliler aylık ortalamasının gelişmiş Batı ülkelerinin oldukça gerisinde olmasına bakılırsa; boş zaman etkinliklerinin akçelenmesinde de (finasmanında) Türkiye’deki durumun çok iyi olduğu söylenemez. Daha çok zamana, çabaya , olumlu ve yapıcı politikalara gerek vardır.

Genel sonuç                      :

Bir toplumdaki boş zamanın etkin ve tutarlı kullanımı çok önemli bir konudur. Toplumların gelişmişlik derecesi ile de sıkı ilişki içindedir. Ülkeler, çağın gereklerine uygun ve nitelikli olarak geliştikçe boş zamanın akçelenmesi de (finansmanı) artar. Bu durum toplumsal ekinsel (kültürel) ve ekonomik yapıyı her yönden olumlu etkiler.

Boş zaman sosyolojisi açısından, bir ülkedeki boş zaman etkinliklerinin akçelenmesi (finansmanı) önemli bir konudur. Bu ekinliklerin yeterli ve sürekli olarak akçelenememesi o toplumun bireysel, ailesel, toplumsal, ekonomik ve ekinsel (kültürel) yaşamın nitelik ve niceliğini olarak olumsuz etkiler.

Türkiye’nin konumu boş zamanın akçelenmesi (finansmanı) açısından çok iç açıcı değidir. Siyasal iktidarlara, çoğu alanda olduğu gibi, bu alanda da çok iş düşmektedir. Tutarlı, etkin, sürdürülebilir ve kalıcı politikalar üretip gereğinin yapılması beklenir.

Ama çok kötümser olmaya da gerek yok. Yeter ki toplumsal, ekonomik, siyasal, hukuksal, eğitimsel ve ekinsel (kültürel) gerekleri yapılabilsin.

Dr. Necmi Akyalçın

ÖZDEN SÖZE : Çanakkale Olay Gazetesi, 11 Nisan 2025

(AS: Bizim kısa katkımız yazının altındadır)

Mehmet Metiner‘in 2015’te söylediği “Anayasayı paramparça edeceğiz” sözleri, son günlerde yeniden gündem oldu. Anayasamızın paramparça edilme gerekçesi ise; “vesayetin son kalesi” olmasıymış. Güzel ülkemizin, son günlerde gerek iç politikada gerekse dış politikada yaşadığı bu yoğun günlerde, bir de Sayın Metiner’in bu sözleri bomba etkisi yapmış olsa gerek. Çünkü hemen herkes bu sözleri konuşuyor, TV kanalları bu sözleri yorumluyor. Arapçadan dilimize girmiş olan, Vesayet, Vasilik, Vasi sözcükleri ne anlamı içermektedir acaba? TDK Türkçe Sözlük: Vesayet yazınca, bizi vasilik sözcüğüne yönlendiriyor. Vasilik: Vasi olma durumu; vesayet. Vasinin yaptığı iş; vesayet. Vasi: Bir yetimin veya akılca zayıf, hasta birinin malını yöneten kimse. Ölen bir kimsenin vasiyetini yerine getirmekle yükümlü olan kimse. Açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, bir kimsenin, başka kimse adına yükümlülükleri, yapılması gerekenleri yerine getirmeyi üstlenmesi işidir vesayet.

Aynı Sözlüğe göre Anayasa nedir? Bir devletin yönetim biçimini belirten, yasama, yürütme, yargılama güçlerinin nasıl kullanılacağını gösteren, yurttaşların kamu haklarını bildiren temel yasa; kanun-u esasi, temel yasa.

Türk hukuk tarihine bakıldığında, karşımıza beş anayasa çıkmaktadır. Bunlar 1876, 1921, 1924, 1961 ve 1982 Anayasalarıdır. Türkiye Cumhuriyeti tarihine bakıldığında ise durumu şöyle değerlendirebiliriz :

Cumhuriyetimizin ilan edildiği 29 Ekim 1923’te yürürlükte olan 1921 Anayasası, Ulusal Bağımsızlık Savaşı yıllarında işgale karşı verilen savaşın gölgesinde hazırlanmış 23 madde ve bir ayrık maddeden oluşan, bir başka adı da Teşkilat-ı Esasiye Kanunu olan, bir çerçeve anayasa niteliğindeki belgedir. 105 madde ve bir geçici maddeden içeriyordu ve 1924 Anayasası ile yürürlükten kaldırılmıştı. 1924 Anayasası, Cumhuriyetle birlikte ülkemizde başlatılan çağdaşlaşma ve aydınlanma sürecinin de -eksikliklerine karşın- yasal çerçevesi niteliğindeydi. Türkiye Cumhuriyeti Devleti, 37 yıl (27 Mayıs 1960’ta TSK’nin yönetime el koymasıyla her ne denli
yürürlük dışı bırakılsa da, 20 Temmuz 1961’e dek bu Anayasayla yönetilmiştir.

27 Mayıs 1960’ta TSK’nin yönetime el koymasıyla ülkemizde yeni bir sayfa açılmıştır. Dolayısıyla yeni Anayasa çalışmaları başlatılmıştır. 27 Mayıs 1961’de Kurucu Meclisçe kabul edilen yeni Anayasa, 9 Temmuz 1961’de halkoyuna sunulmuştur. %61.7 evet oyuyla kabul edilen, 157 asıl,
11 geçici maddeden oluşan ve 1961 Anayasası olarak anılan Anayasa, 20 Temmuz 1961’de yürürlüğe girmiştir. Her ne denli Askerlerin yönetime el koyması ile hazırlanmış olsa da,
Türkiye Cumhuriyeti tarihinde, insan hak ve özgürlüklerine en geniş yer veren Anayasa olduğu
yaygın kabul edilen 1961 Anayasası, 12 Eylül 1980 askeri darbesine dek yürürlükte kalmıştır.

12 Eylül 1980’de gerçekleştirilen askeri darbe ile Türkiye Cumhuriyeti devleti yönetimine el koyan generaller, yürürlükten kaldırdıkları 1961 Anayasası yerine yeni Anayasa çalışması başlattılar.

1982 Anayasası olarak anılan son Anayasa, 7 Kasım 1982 halkoylamasında %91.37 evet oyuyla kabul edilerek 2709 sayılı yasayla ve 177 asıl maddesiyle 9 Kasım 1982’de yürürlüğe girdi.
Çeşitli tarihlerde çok sayıda maddesi değiştirilen bu Anayasa, yazımızın yayınlandığı 11 Nisan 2025’e dek, 43 yıldır yürürlüktedir. İşte Mehmet Metiner’in, “vesayet Anayasası olarak değerlendirdiği ve paramparça edeceğiz dediği Anayasa, bu Anayasadır. Kabul edilişinden
günümüze dek neredeyse ¾’ü değiştirilen veya güncellenen bu Anayasanın neresinden rahatsızdır acaba bu Metiner?

Mehmet Metiner’in TV’lerde yaptığı benzer konuşmalara girmeyeceğim. Bugün yürürlükte olan ve Mehmet Metiner’in “vesayet Anayasasıdır, paramparça edeceğiz” dediği;

• T.C. Anayasası’nın değiştirilmesi önerisi bile yapılamayacak ilk 4 maddesi şöyledir        :

1- Türkiye Devleti bir Cumhuriyettir.
2- Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru, milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde,
insan haklarına saygılı, Atatürk milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk Devletidir.
​3- Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür.
Dili Türkçedir.
Bayrağı, şekli kanunda belirtilen, beyaz ay yıldızlı al bayraktır.
Milli marşı “İstiklal Marşı”dır.
Başkenti Ankara’dır.
4- Anayasanın 1. maddesindeki Devletin şeklinin Cumhuriyet olduğu hakkındaki hüküm ile
2. maddesindeki Cumhuriyetin nitelikleri ve 3. maddesi hükümleri değiştirilemez ve
değiştirilmesi teklif edilemez.

Şimdi hepimizin sorması gereken sorular şunlar olmalıdır:

• Bu maddelerle kimin, ne sıkıntısı olabilir?
• Bu maddelerle sıkıntısı olanların gerçek niyeti nedir?
• Bu maddelerle sıkıntısı olanlar, gerçekten bu toprakların insanı mıdır?

Öyle ya, Graham Fuller (CIA elemanı) vb. de bu Anayasadan, özellikle ilk 4 maddeden rahatsızlar.

Güzel ülkemizde milletvekili de olabilen ve Türkiye Büyük Millet Meclisinde Ülkemizin bölünmez bütünlüğü ile Anayasaya sadakat yemini edenlerin, bugün çıkıp, sadık kalacağına namus ve şerefi üzerine yemin etmiş olmasına karşın, “o Anayasayı paramparça edeceğiz” demesinin anlamını, siz değerli okurlarımıza bırakıyorum. Herkese iyi bir hafta sonu diliyorum…
=========================================
Dostlar,

Dilbilimci dostumuz Sn. Dr. Necmi Akyalçın, Çanakkale’de uzun yıllar ADD Şube başkanlığı yaptı. ADD Genel Merkez Yönetiminde de üst düzey sorumluluklar üstlendi.
Üniversite’de Türkçe’mize çok değerli bilimsel katkılarının yanı sıra, Çanakkale yerel Olay gazetesinde de aydın sorumluluğunu sürdürüyor. Üstteki uyarıcı yazısını paylaşmak istiyoruz.
Biz ayrıntılı teknik bilgi ekleyelim :
***
ANAYASADA DEĞİŞİKLİKLER..

​1982 Anayasası, 9 Kasım 1982’de yürürlüğe girmesinden bu yana birçok kez değişikliğe uğradı.

Toplam Anayasa değişikliği sayısı : 21 kez
Anayasada değişiklik gören madde sayısı : 177 maddenin 113’ü değişikliğe uğramıştır. ​
Yinelenen (tekrarlanan) değişiklik gören madde sayısı da hiç az değildir.

 Anayasa Değişikliği İçin Yapılan Halkoylamaları

1982 Anayasası’nda yapılan değişiklikler kapsamında 4 kez halkoylaması (referandum) düzenlenmiştir:

1. 7 Kasım 1982: Anayasa’nın kabulü için yapılan halkoylaması.
2. 6 Eylül 1987: Geçici 4. maddenin kaldırılması ve siyasal yasakların sona erdirilmesi.
3. 12 Eylül 2010: Yargı reformu ve AYM’ye bireysel başvuru hakkı gibi değişiklikleri içeren halkoylaması.​

16 Nisan 2017… Parlamenter sistemden başkanlık sistemine geçişi öngören anayasa değişikliği halkoylaması.
Ki bu oylama HUKUK DÜNYASINA DOĞMAMIŞ, YOK HÜKMÜNDEDİR!
AKP iktidarı meşruluğunu bütünüyle yitirmiştir ve bu durum
neredeyse 8 yıldır Türkiye’ye eylemli (de facto) dayatılmaktadır.
Türkiye, hukuk dünyasında yitik / sanal bir ülkeye indirgenmiştir.
Bu durum asla kabul edilemez ve daha çok sürdürülemez!

Geriye ne kaldı??
Hala askeri vesayet ya da darbe anayasası mı?
21 kez anayasa değişikliği ile 113 / 177 madde yeniden düzenlendi.
Hala başaramadınız mı vesayet / darbe anayasasından (!) kurtulmayı?
22. değişiklikle nasıl başaracaksınız bu amacınızı? Hangi maddeler hedefte?
Derdiniz, AKP’li Mehmet Metiner‘in 2015’te söylediği “Anayasayı paramparça edeceğiz” mi?
Zaten ülkede halen Anayasa askıda! AYM ve AİHM kararlarını tanımayan hukuk devleti olur mu?

“Anayasayı paramparça edeceğiz” hedefi, ilk 4 maddeye biçimsel olarak dokunmasa bile,
içini boşaltarak etkisizleştirme ve RTE’ye ölene dek halife-sultanlık hedeflidir; hepsi bu!

Takke düşmüş, kel görünmüştür epeydir.

• Ulusumuz bu dinci-gerici ve Atatürk düşmanı karşıdevrime geçit vermeyecektir!

Sevgi ve saygı ile. 12 Nisan 2025, Ankara

Prof. Dr. Ahmet SALTIK MD, BSc, LLM  
Atılım Üniv. Tıp Fak. Halk Sağlığı (Toplum Hekimliği) Uzmanı
Hekim, Hukukçu-Sağlık Hukuku Uzmanı, Mülkiyeli
www.ahmetsaltik.net       profsaltik@gmail.com 
facebook.com/profsaltik     X : @profsaltik
https://www.instagram.com/ahmet_saltik