ŞİİR KÖŞESİ,,,

GÜLEMEM Kİ BEN

Çaldın, çırptın, aldın, bu ne rahatlık?
Haramına helal, diyemem ki ben
Halkımın yaptığı sana ırgatlık
Senin gibi haram yiyemem ki ben

Ekmedin biçmedin aldın götürdün
Asgari ücreti bize yetirdin
Dert üstüne dertlerimiz bitirdin
Çok mutluyuz diye gülemem ki ben

Dünya liderisin (!) anladık onu
Terör, yoksulluğun nerede sonu?
Din alıp satarsın, çok ayıp konu
Ne kötü huyun var, bilemem ki ben

Soma’da ölümler, işin fıtratı?!
Fıtrat değil, açgözlünün fırsatı
Yoksullara zehir ettin hayatı
Öle – yite dersim alamam ki ben

Ermenek, Soma’da bitmiyor ölüm
Bir gün olsun açmaz, soldurdun gülüm
Sözde açılım var, halk bölüm bölüm
Yalana bereket, dilemem ki ben

Bu bir kaza değil, vahşi cinayet
Soma, Ermenek son olsa nihayet
Halka ölüm, zulüm, sana hidayet!?
Kara sicilini, silemem ki ben

Kalmadı değerin, halkın gözünde
Ümit ver, ışık ver, varsa özünde
Aydınlı’nın bir gül açsın yüzünde
Yoksa bundan böyle, gülemem ki ben…

Mustafa AYDINLI
04.11.2014, Çorlu