ŞİİR KÖŞESİ…

17 Aralık 2016 sabahı Kayseri’de kalleşçe saldırıya uğrayan
14’ü şehit, 55’i yaralı Mehmetçiğimizin aziz anıları için..

(Şiirin bitimindeki dipnota bakılması ricasıyla..)

Dr. Ahmet Saltık
18 Aralık 2016, Pazar, 02:46, Ankara
www.ahmetsaltik.net
=================================================

SUAT ÇAKIROĞLU
Hukuk Fakültesi Öğrencisi

“Boş ver, aldırma pek! Kötünün kötüsü yazman gerek!”
Nazım Hikmet RAN

 

DARAĞACINDA BİR THEMİS

Ben, darağacının en yorgun meyvesi
Esasına girilmeden verilmiş hükmüm
İnfazım istenir,
Mülkün rant temelinden “
Yağlı Urgan Müdürlüğü”nden bir cinayet hükmü: Boynuma takacağınız…
Celladım, torpille atanmış Kalemim, çoktan kırılmış
Anlayacağınız…
Gözüm bağlı, Sendelemiş de düşmüşüm
Kılıcımın en keskin tarafına
Bir kefemde vicdan,
Öbüründe politika
Ağırlaştıkça, alçalmış ikincisi
Vuruldukça, insana dönmüşüm.
Önümde, korkak bakışlarıyla bir halk
Arkamda, çürük kibir kokulu bir zat
Üzerimde, gurur duyulası bir suç pardösüsü
Ve kefenim, babamın vergisiyle alınmış
Ey hukuk perdesinin arsız kuklaları!
Ey cüppesi karanlık tutmuş menfaat köleleri!
Ey vicdanına cep diktirmiş,
Haysiyetine düğme ekletmiş elleri mürekkepli sefiller!
Kulak verin son yakarışıma!
Öldükçe dirilen,
Yüzünüze tükürülecek,
Can çekişeceğiniz
Sözlerim var benim:
Ben, Afrika’da kakao işçisi,
Yarı tokluğa pırlanta kölesi.
Ben, Doğu Türkistan’da gözyaşı,
Hani şu bir türlü silinemeyen.
Ben, Suriye’de merhamet,
Evinden uzak: vatan arayan, yaşamak arayan.
Ben, Hocalı’da doğamamış bir bebek,
Cinsiyeti kahır, yazı-tura hesabına.
Ben, Filistin’de direniş,
Taş atan bir çocuk annesizliğe.
Ben, Hiroşima’da elma kokusu,
Ciğerini yakan insan tarafımın.
Ben, Çanakkale’de hürriyet,
Her mermide biraz daha inanan zafere.
Ben, Ankara’da bir üniversite öğrencisi,
Hayallerim; bedenim gibi parçalanmış,
Un ufak olmuş şehrin sokaklarında.
Ben, Madımak’ta yarım kalan bir şiir,
Yanıyorum aydınlatmak için.
Ben, Maraş’ta kapılara atılan çarpı,
Doğruların kesiştiği yerden vurulmuşum.
Ben, parkasının kolları uzun bir genç,
Yaşım büyümüş “netekim” sustuğunuz her dakika.
Ben, savaşın en azılı düşmanı,
Barış arzuladığım coğrafyada davamdan vurulmuşum.
Ben, baklava çalan bir çocuk,
Yaşım kadar hüküm giymişim.
Ben, ekmek alırken her sabah yeniden katledilirim.
Ekmeğin fiyatını bile bilmez katillerim.
Ben, dar bir sokakta “Vurmayın, öldüm!” yakarışı,
Sonsuza dek, kuşlar su içecek ellerimden.
Ben, sömürüye karşı üç yürek,
“Binaenaleyh” asılmışız -başımız dik
Ben, okulunda öldürülen bir genç,
Nehirlerden almışım adımı.
Ben, yakılıp dereye atılmış bir kadın,
Son durağa kadar yaşayamamak kaygısı.
Ben, suçu duyurup suçlu bulunan bir gazeteci,
Kalemi elinden alınmış bir halkın sesi.
Ben, odasında cehalet mermisiyle vurulan bir hukuk adamı,
Faili belli, infazı meçhul cinayetlerin son halkası.
Ben, yazıları Türkiye’sinde Türkçesiyle yasak bir şair,
Kavgam da sevdam da mahlasımda gizli.
Ey hukuk perdesinin arsız kuklaları!
Ey cüppesi karanlık tutmuş menfaat köleleri!
Ey vicdanına cep diktirmiş,
Haysiyetine düğme ekletmiş elleri mürekkepli sefiller!
Gözlerimi yummamdaysa marifet,
Durmayın
Devirin sehpamı!
Susarsam namerdim
Unutursam namerdim
Ölürsem namerdim
Son dileğim: vasiyetimdir.
Devirin sehpamı!

Türkiye Barolar Birliği
HUKUKÇULAR ARASI ŞİİR YARIŞMASI ÜÇÜNCÜLÜK ÖDÜLÜ
1995 yılında hain bir saldırıda kaybettiğimiz
Gümüşhane Barosu Başkanı AVUKAT ALİ GÜNDAY ANISINA
‘ÖZGÜRLÜK VE ADALET’ KONULU ŞİİR YARIŞMASI
http://tbbyayinlari.barobirlik.org.tr/TBBBooks/581.pdf, syf. 17-21, Nisan 2016