KAHROLSUN İSTİBDAT,
YAŞASIN HÜRRİYET…
19 Mayıs 2020
Bizim yüreğimiz, 1897’de Mülkiye’ye gönderilen Abdülhamit’in şekerlerini yerlerde ezerek kabardı.
Sonra, Resneli Niyazi’nin gezdiği dağlarda hürriyete sevdalandı.
Sonra, dedi ki;
- Kahrolsun istibdat, yaşasın hürriyet…
Sonra o hürriyetin rüzgârı ile Bandırma’nın güvertesinde bir çift mavi göz ve bir çatal yürek ile buluştu.
Sonra şahin olup Anadolu’ya uçtu: Havza, Amasya, Erzurum, Sivas hattından.
Sonra bir kış ayazında bozkırın Ankara’sında Seymenlerle buluştu sevdamız.
Artık ustalaştı kanatları.
Sonra 1920’nin baharında o balkonda kurucu iradeye dönüştü bizim sevdamız.
Sonra da Haymana, Afyon tarikiyle İzmir’in derin lacivertinde fırtına kanatlı martılarla buluştu.
Bizim sevdamız, Kurtuluşla coştu, Kuruluşla derinleşti ve 1923 Cumhuriyeti ile taçlandı…
Hâlâ Bandırma’nın güvertesinde yüzümüzü yalayan rüzgâr, kırlaşmış saçlarımızı okşamakta…
Ve hâlâ 23 Nisan 1920’de balkondaki kurucu irade, bizlerin yüreğinde, aklında…
Ve bugün yine haykırmaktayız ve haykıracağız: