Suay Karaman 

AKP İzmir Milletvekili Şebnem Bursalı, bayram tatili için gittiği Monako’da yediği ıstakozun fotoğrafını sosyal medyada paylaşınca haklı olarak tepki çekti. Bu olaya birçok kesimden tepki gelince Şebnem Bursalı açıklama yaparak, özür dilemeye çalıştı. Partisine ve genel başkanına övgü düzdüğü açıklamasındaki şu ifadeler ilgi çekicidir:

“Antalya’da göz göre göre ihmal sonucu günahsız insanlarımızın hayatını kaybettiği, yaralandığı ve saatlerce mahsur kaldığı elim olayla ilgili tek bir söz etmeyenlerin, ne amaçla bu olayı çarpıttığını da biliyoruz.”

Söz ettiği o elim olaydaki teleferik, 2017 yılında AKP’li belediye zamanında yapılmıştı ve “Türkiye’nin en ucuz teleferiği” olarak sunulmuştu. Bu olayla ilgili tutuklanan Kepez belediye başkanı Mesut Kocagöz, 2017 yılında AKP’li belediye tarafından yönetilen Antalya’da ANET genel müdürü olarak görev yapmıştı. 2019 yılındaki yerel seçimlere birkaç ay kala Antalya Anakent Belediye Başkanı Menderes Türel zamanında AKP’den ihraç edilmiş ve CHP’ye geçmişti. AKP, yitirdiği yerel seçimlerin şokunu, bu yöntemlerle gidermeye çalışmaktadır. 

Toplumun büyük çoğunluğu açlıkla boğuşurken, emekliler on bin lira ile yaşam savaşı verirken, bir iktidar milletvekilinin Monako’da yediği ve ülkemizde fiyatı çok pahalı olan ıstakozu paylaşmasının tepki çekmesi doğaldır. Açıkça bu hareket görgüsüzlük olarak da nitelenebilir. Gerçi AKP’liler için itibardan tasarruf olmaz (!) ama bu olay toplumla dalga geçmektir. Şebnem Bursalı’nın sosyal medyadaki bu paylaşımının TBMM’deki AKP’liler tarafından kutlanması ise aymazlıktır, sapkınlıktır, siyaseten çürümüşlüğün simgesidir.

 Yenilen bu ıstakozun sofraya gelmesini değerli gazeteci Zülal Kalkandelen şöyle yazdı: “Yakalanarak canlıyken bir süre tutsak edildiği soğuk sudan alınıp doğrudan kaynayan suya atılarak haşlanır. Çünkü suya atmadan önce öldürülürse, zararlı bir madde salgılayarak zehirlenmeye yol açabilir. Normal olarak ses çıkaramayan ıstakozların merkezi sinir sistemleri olduğundan, acıyı ve dehşeti insan gibi hissederler ve haşlanırken canları öyle yanar ki, kıskaçlarını birbirine şiddetle vururlar. Bunu yapamasınlar diye kıskaçları bağlanır. Tabaklara ‘yemek’ olarak konan ıstakozlar, insanın en acımasız yaratık olduğuna ilişkin düşünceye iyi bir dayanak oluşturur. Hal böyleyken ıstakozun yalnızca fiyatının konuşulması, bu utandırıcı olayın yalnızca ekonomik değeri yüzünden tepki çekmesi, tam bir trajedidir.” 

Istakoz paylaşımına verilen haklı tepkinin yanında, doğal olarak Antalya’ daki teleferik kazasına da tepki verildi. AKP iktidarı, Erzincan İliç altın madeni kazasına ne tepki verdi diye sormak gerekir? Dokuz işçiden günler sonra yalnızca ikisinin cesedi bulundu. Bölgede altın madeni aramaları sürüyor, şirketin vergi borcu silinirken AKP’nin tepkisini duyan oldu mu? Ülkemizin yer altı ve yer üstü zenginlikleri peş keş çekilirken, talan edilip yok edilirken AKP tepki veremezdi çünkü hepsi siyasal iktidarın kolları ve kollaması altında yapılıyordu.
***
Mardin Anakent Belediye Başkanlığı meclis toplantısının açılışında oybirliği ile İstiklal Marşımızın çalınması ve okunmasını gündemden çıkartılıyor ve reddediliyor. Diyarbakır Anakent Belediye Meclisinin salonunda bulunan Türk Bayrağı yerinden kaldırılırken, Diyarbakır Sur Belediyesi mazbata töreni sonrasında, makam odasında bulunan Mustafa Kemal Atatürk’ün fotoğrafına yönelik DEM Parti yöneticilerinin hakaret içeren sözleriyle ilgili AKP’nin tepkisi var mı? Hoş, bu bölücü partilerle “açılım” adı altında Oslo’da pazarlık yapanların, Dolmabahçe’de anlaşmaya varanların tepkileri olsa ne olur, olmasa ne olur? Bu küstahlıklara sessiz kalmak olanaklı değildir.

Ulusal değerlerimizi özelleştirme adı altında peş keş çekenlere, laik ve bilimsel eğitime son verenlere, hukuku yok edenlere, tarım, hayvancılık ve sanayimizi bitirenlere, ülkemizi sömürenlere, 1921 Teşkilat-ı Esasiye Kanunu’na sarılanlara, Andımızı kaldıranlara, T.C. yazılarını silenlere, eşsiz liderimiz Mustafa Kemal Atatürk’e hakaret edenlere gerekli tepki verilmeyince laik ve demokratik cumhuriyetimizin tehlike altında olduğu gerçeğiyle yüz yüze kaldık. Ancak umutsuzluğa yer yok, şimdi Atatürk ilkeleri ışığında örgütlenip, bütün bu pislikleri yok etmek için örgütlü mücadele yapmanın tam zamanıdır. Çünkü AKP’nin yitirdiği belediyelerde ortaya çıkan yağmaya bakınca, iktidarı yitirdiklerinde ortaya çıkacaklar korkunç boyutta olacaktır. “Biz bitti demeden hiçbir şey bitmez” diyerek rüya ortamında yaşayanlar, örgütlü toplum karşısında direnemeyeceklerdir. Bunu herkesin bilmesi gerekir. 

Azim ve Karar, 22 Nisan 2024

İbrahim Türkeş
Hukukçu, Felsefeci

Laiklik ihlalleri ve bunlara meşruiyet katan faaliyetler nereden gelirse gelsin kabul edilemez!

 27.4.2024
https://twitter.com/LaiklikMeclisi/status/1784172713155645518/photo/1 

Laiklik Meclisi‘nin yerel seçimler öncesinde ve sonrasında gerek iktidar gerekse muhalefet partileri tarafından yapılan laiklik ihlalleri ile ilgili açıklamasıdır.

Ülkemizde laiklik ihlalleri her geçen gün artarak sürerken, iktidarın “yeni anayasa” zorlaması ile birlikte, halkın bu yöndeki endişe ve kaygıları, öbür etkenlerin yanı sıra, 31 Mart yerel seçim sonuçlarında önemli belirleyenlerden biri olmuştur.

Seçim sürecinde gerek siyasal iktidarın gerekse ana muhalefet partisi de dahil olmak üzere öbür siyasal partilerin birçoğu laikliğe aykırı fiil ve söylemlerle kampanyalarını sürdürmüşlerdir. Bunlar arasında mitinglerde Kur’an ayetleri okumak, tarikat-cemaat ziyareti, zikir-matik dağıtmak, seçim çalışmalarının iftar programlarıyla yapılması, aşiret ve cemaat destekleri gibi faaliyetler basına yansımış, Laiklik Meclisi İzleme Merkezinin Laiklik İhlalleri Raporlarında yer almıştır.

Siyasal iktidarın laikliğe aykırı eylemleri, başta Milli Eğitim olmak üzere, bakanlıklar ve resmi kurumlar bünyesinde önceden olduğu gibi hız kesmeden sürmektedir.

Bunun yanı sıra belediyelerde sürdürülen laikliğe aykırı faaliyetler ne yazık ki siyasal iktidar ve onunla benzer çizgideki siyasal partilerle de sınırlı değildir. Ana muhalefet başta olmak üzere muhalif siyasal partilerin seçimle yönetimine geldiği birçok belediyede de laikliğe aykırı eylemlerde bulunulduğu basına yansımıştır.  Bunlar arasında, görev değişimi sırasında, belediye başkanlığı makamında din adamları eşliğinde dualarla Kur’an öpülerek, görev devralınması gibi eylemler bulunmaktadır.  

Seçim sonuçları da göz önünde bulundurulduğunda, özellikle ana muhalefet partisinin ve bu parti yönetimindeki belediyelerde laikliğin gereklerine uygun hareket edilmesi son derece büyük önem taşımaktadır.

Ana muhalefet partisi, uzun zamandır laiklik konusundaki hassasiyetlerini (duyarlıklarını) yitirmiştir. Hatta laiklik ilkesini zedeleyen politikalar ile kendi kuruluş ilkelerine aykırı davranmaktadır. Ancak, laikliğin tehlikede olduğu endişe ve kaygısını taşıyan halkın oylarının, bu kaygıyı bir nebze olsun gidereceği umuduyla kendisine yöneldiğini görmeli ve buna göre hareket etmelidir.

Diğer taraftan (Öte yandan), ana muhalefet partisi yönetimindeki belediyelerde önceki dönemden bu yana süregelen laikliğe aykırı uygulamalara bir son verilmeli yeni dönemde laikliğe aykırı iş ve işlemlere bundan böyle geçit verilmemelidir. Açık bir biçimde seçim sonuçlarına da yansıyan halkın laiklik konusundaki duyarlığına ve anayasanın üstünlüğüne uygun hareket edilmelidir.

Muhalif belediyelerdeki laikliğe aykırı uygulamalar diğer belediyelerde laiklik ihlallerinin artarak devam etmesine yol açar, tarikat ve cemaatleri daha çok cesaretlendirirken; iktidarın da her alanda laikliğe yönelik saldırılarına meşruiyet katan ciddi bir dayanak olacaktır.

Bütün bunların yanı sıra siyasal iktidar, laiklik ilkesinin yer almadığı 1921 Anayasasına işaret ederek “yeni anayasa” gündemi konusunda girişimlerini hızlandırmıştır. 1921 Anayasasına sığınarak “yeni anayasa” hamlesinin müzakereye açık olduğu izlenimini veren siyasal yaklaşımlar ve açıklamalar esasen (gerçekte) karşı devrim sürecini meşrulaştırma girişimidir ve kabul edilemez!

Yukarıdaki açıklamalarımız ışığında tespit (saptama), görüş ve kaygılarımızı doğrudan kendilerine aktarmak ve karşılıklı görüş alışverişinde bulunmak üzere, ana muhalefet partisinin Genel Merkez Yönetimi ve Genel Başkanı’ndan Laiklik Meclisi adına randevu talebinde (isteminde) bulunulmuştur.

Laiklik Meclisi, 27 Nisan 2024

Dr. Cihangir DUMANLI
E. Tuğg., Hukukçu, Uluslararası İlişkiler Uzm.

(AS: Bizim kapsamlı katkılarımız yazının altındadır..)

Osmanlı İmparatorluğu’nun 1915 yılında Ermenilere soykırım uyguladığı yalanı özelikle Ermenistan dışında yaşayan Ermeniler (Diaspora) tarafından gündeme getirilmekte, başta emperyalist batılı ülkeler olmak üzere kimi devletlerce sahiplenilmektedir. Ülkemiz üzerinde siyasal baskı aracı durumuna getirilen soykırım yalanı uluslararası saygınlığımızın korunması ve yükseltilmesi konusundaki ulusal çıkarımıza bir tehdittir ve son amacı Doğu Anadolu’da bir Ermeni devleti kurmak olduğundan, ulusal güvenlik sorunudur. 

ABD Başkanı Biden, yetkisi ve hakkı olmadığı halde 24 Nisan 2021, 2022 ve 2023’teki açıklamalarında “Osmanlı dönemi Ermeni soykırımı” deyimini kullanarak ülkemizi açıkça suçlamıştır. Aynı söylemi bu yıl da yinelemesi olasıdır. Bu nedenle konu ile ilgili gerçekleri anımsamak yararlı olacaktır.

Ermeni Sorunu

Osmanlı imparatorluğunda Ermeni sorunu 1915 ile sınırlı değildir. 800 yıl Türklerle dostça yaşayan ve “millet-i sadıka” (güvenilir ulus) olarak tanımlanan Ermeni azınlık, Rusya’nın Akdeniz’e inmek istemesi ve İngiltere’nin bunu engellemek istemesi sonunda “Büyük Oyun“un (The Big Game) bir aracı olarak kullanılmışlar ve 1880’lerden başlayarak Rumları ve Bulgarları örnek alarak Rusya’nın kışkırtması ile Osmanlıya karşı ayaklanmalara başlamışlardı. Her iki devlet (Rusya ve İngiltere) Doğu Anadolu’da kendilerine yardımcı bağımsız bir Ermenistan kurdurmak için Osmanlı Ermenilerini kullanmışlardır.

1878 Berlin Andlaşmasında bağımsızlık isteklerini kabul ettiremeyen Ermeniler, terör örgütleri (Daşnak ve Hınçak) kurarak silahlanmış, Rusya’nın desteği ile çoğu Doğu Anadolu’da olmak üzere 20 yılda (1889-1909) yılda 40 ayaklanma çıkarmışlardır. Ermeni terör örgütlerinin stratejisi  “ayaklan,Osmanlı devleti müdahale etsin,‘Türkler Ermenileri öldürüyor’ iddiasıyla büyük devletlerden yardım iste” şeklinde özetlenebilir. Ermenilerin hiçbir ilde çoğunluk olmamaları ve Osmanlı İmparatorluğu’nun aldığı önlemler nedeniyle ayaklanmalar başarılı olamamıştır. Ancak bu ayaklanmalar sonunda Ermenilerle Müslümanlar (Türk ve Kürt) arasında büyük düşmanlık oluşmuş ve sorun uluslararası boyuta taşınmıştır. ABD’li tarihçi Prof. Justin McCarthy’nin saptamasına göre bu ayaklanmalarda 1 milyon 300 bin Türk hunharca öldürülmüştür.

Birinci Dünya Savaşı’nda

Ermenilerin yukarıda anlatılan ayaklanmalardan çıkardıkları sonuç “ayaklanma için en elverişli zaman, Osmanlı İmparatorluğu’nun savaşta olduğu zamandır” olmuştur. İmparatorluğun 1. Dünya Savaşına girmesi Ermenilere bekledikleri fırsatı vermiştir.

Osmanlı imparatorluğu 29 Ekim 1914’te Donanma Komutanı Souchon komutasındaki Osmanlı donanmasının Karadeniz’deki Rus donanma ve üslerine saldırması ile kendi istenci dışında bir oldubitti ile erkenden (kışın) savaşa girmiştir. Bu nedenle 1. Dünya Savaşında Osmanlı’nın ilk cephesi Doğu (Kafkas) cephesi olmuştur.

İlk çatışmalar niteliğindeki Köprüköy muharebelerinden sonra Enver Paşa komutasındaki 3. Ordu, Sarıkamış’ı Ruslardan geri almak ve Rus ordusunu imha etmek amacıyla 22 Aralık 1914’te Sarıkamış harekatı olarak bilinen saldırıyı başlatmıştır.

Doğuda hava ve arazi koşulları çok çetindir. Buna karşın ordumuzun lojistik hazırlıkları kış koşulları için yeterli değildir, ulaştırmada ve sağlık hizmetlerinde büyük zorluklar yaşanmaktadır. Bu harekatta ordunun kış koşullarına hazır olmaması; şiddetli soğuk ve derin kar, tifüs salgını, planlama ve yönetim hataları yüzünden ordumuz, çoğu donarak ve tifüsten olmak üzere yüz bine yakın yitik vermiş ve Rus işgalindeki topraklarımızı kurtaramayarak başarısız olmuştur.

• Sarıkamış harekâtındaki başarısızlığın en önemli nedenlerinden biri,
  bölgedeki Ermenilerin yurttaşı (tebaası) oldukları Osmanlı devletine ihanet ederek,
  düşman Rus ordusu ile işbirliği yapmalarıdır.

Savaşta Ermeniler

Osmanlı İmparatorluğu’nun 1. Dünya Paylaşım Savaşına girmesinden yararlanan Osmanlı tebaası Ermeniler, Daşnak ve Hınçak terör örgütlerinin buyrumları (talimatları) doğrultusunda;

• Zorunlu olduğu halde askere gelmemişler,
• Gelenler firar etmiş,
• Askere gelen Türk gençlerini öldürmüşler,
• Rus ordusundaki Ermeni gönüllü alaylarına katılmışlar,
• Rus ordusuna istihbarat ve kılavuzluk (yol göstericilik) desteği sağlamışlar,
• Ordu geri bölgesinde ayaklanmalar çıkartarak sivil halka toplu kırım yapmış ve ordunun
  geri bölge güvenliğini bozmuşlar,
• Ordunun lojistik ve haberleşme hatlarını kesmişler,
• Hasta ve yaralı konvoylarına saldırılar düzenlemişlerdir.

Bu durum zaten çok zor koşullarda üstün düşman güçleri ile çatışan 3. Ordunun harekatını daha da zorlaştırmış, yitiğin artmasına neden olmuştur. Ordu komutanı, geri bölgesinin güvenliği için güç ayırmak zorunda kalmış bu da cephede Rus ordusunun işini kolaylaştırmıştır. Ordunun gücünü koruması ve başarısı için bu tür eylemlere son verilmesi askeri bir zorunluluk durumuna gelmiştir

Enver Paşa komutasındaki 3. Ordu çok yitik verip başarılı olamayınca, yeni Ordu Komutanı Hafız Hakkı Paşa 4 Ocak 1915’te çekilme buyruğu (emri) vermiştir. Ordu çekilirken ve çekildikten sonra Ermenilerin sivil halka saldırıları ve ordunun lojistiğini engelleme çabaları sürmüştür. Hafız Hakkı’dan sonraki 3. Ordu Komutanı Mahmut Kamil Paşa, 6 Nisan 1915’te Harbiye Nazırı (Savunma Bakanı) Enver Paşa’ya gönderdiği iletide “Orduyu besleyecek olan bölgenin ve menzil hatlarının geçtiği bölgelerde düşmanca unsurların bulunmasını, ordunun yiyecek ihtiyacı ve emniyeti bakımından sakıncalı görüyorum” diyerek “Arzedilen bölgelerdeki Ermenilerin Suriye ve Musul bölgelerine sevk ve iskan edilmelerine izin verilmesini” önermiştir.

Bu öneri hükümetçe uygun görülmüş, 27 Mayıs 1915’te “Tehcir ve İskan Kanunu” (Göç Ettirme ve Yerleştirme Yasası) çıkartılmıştır. Bu yasa ordu, kolordu ve tümen komutanlarına bölgelerinde zararlı faaliyetleri görülenleri öbür bölgelere sevk ve iskan ettirme (gönderme ve yerleştirme) yetkisi vermiştir. Yasada “Ermeniler” sözcüğü geçmemekte, “zararlı faaliyetleri görülenler” denmektedir.

Yasanın uygulaması için çıkartılan yönetmeliklerde ve hükümet buyruklarında zorunlu göçten (tehcirden) ayrı (bağışık) tutulacaklar belirtilmiştir. Bu ölçütlere uyan 300 000 kişi tehcirden
ayrı tutulmuştur.

Yasanın uygulanması için yayınlanan yönetmeliklerde, tehcir edilenlerin yol güvenlikleri, beslenmeleri, sağlıkları ve yeni yerlerinde sağlanacak olanaklar ayrıntılı olarak belirtilmiştir. Bütün bunlar araştırmacılara açık olan Osmanlı arşiv belgelerinde bulunmaktadır.

Devletçe alınan tüm önlemlere karşın soğuk hava koşulları, yeterli yolların olmaması,
Kürtlerin yaşadığı bölgelerinden geçenlere saldırılar, bu saldırıları önleyecek yeterli güvenlik güçlerinin bulunmaması ve salgın hastalıklar gibi nedenlerle yollarda ölen Ermeniler olmuştur.

24 Nisan 1915’te  Ne Oldu?

Ermenilerce “soykırım günü” (med yegern) olarak anılan 24 Nisan 1915’te, Osmanlı devleti
Doğu Anadolu’daki ayaklanmaları ve Ermenilerin haince davranışlarını planlayan ve yöneten terör örgütlerinin İstanbul’daki merkezlerini basmış, evraklarına el koymuş, sorumlu olduğundan kuşku duyulan 350 kişiyi tutuklamıştır.

Soykırım nedir?

Soykırımın suç olarak tanımı 1948 tarihli BM Soykırımı Önleme ve Cezalandırma Sözleşmesi ile yapılmıştır. Buna göre soykırım suçunun oluşması için ulusal, etnik, ırksal ve dinsel bir kümeyi (grubu) tümüyle veya bir ölçüde ortadan kaldırmak kastı olmalıdır (özel  kasıt: suçun manevi – tinsel ögesi). Bu kasıtla;

• Grup üyelerinin öldürülmesi,
• Ciddi bedensel ve zihinsel zararlar verdirilmesi,
• Yaşam koşullarının değiştirilmesi,
• Doğumların engellenmesi,
• Çocuklarının başka bir gruba verilmesi fiillerinden birinin işlemesi gerekmektedir
  (suçun maddi ögesi).

Ceza Hukuku kuramına göre bir suçun oluşması için, maddi ve tinsel (manevi) ögelerinin
var olması gerekir.

Soykırım Yoktur, çünkü                               :

1. Soykırım kastı (Ermenileri tümüyle veya kesimsel ortadan kaldırmak) yoktur.
   Böyle bir kastın bulunduğunu gösteren tarihsel bir kanıt bulunamamıştır.
   Suçun manevi (tinsel) ögesi oluşmamıştır.
2. 27 Mayıs 1915’te çıkartılan yasanın adı “Tehcir ve İskan” yasasıdır. Ermenilerin salt tehciri değil, gittikleri yerde yerleştirilmelerini de kapsamaktadır. Bu durum soykırım kastı olmadığının kanıtıdır.
3. Tehcirde bağışıklıklar (muafiyetler) tanınmıştır,
4. Savaş bölgesi dışındaki Ermeniler tehcire tabi tutulmamıştır.
5. Yollarda gereken güvenlik önlemleri olanaklar ölçüsünde alınmıştır.
6. Tehcir edilenler gittikleri yerlerde toplama kamplarında tutulmamış, yaşamlarını ve
   soylarını sürdürme olanağı sağlanmıştır.
7. Soykırım hukuksal bağlamda bir suç olarak 1948’de tanımlanmıştır. “Suçun ve cezanın yasallığı” ilkesine göre, 1948’de tanımlanan bir suçun 1915’te işlenmesi olanaklı değildir.
   Ceza hukuku kuramında Suç ve ceza hükümleri geriye yürümez.
8. Soykırım yasa ile tanımlanmış bir suç olduğundan, bu suçun işlenip işlenmediğine
   yetkili mahkemeler karar verebilir. Yetkili mahkemeler dışında yabancı devlet organları (Başkanlar dahil) soykırım yapıldığına ilişkin karar veremezler. Bu güne dek
   yetkili bir mahkeme kararı bulunmadığından, hukuksal olarak soykırım suçu da yoktur.
9. Sevr Andlaşması İngiliz Kraliyet Başsavcısına soykırım savlarının soruşturulması görevini vermiştir. İstanbul işgal altında, bütün arşivler işgalci müttefiklerin elinde iken ve olası kuşkulular (şüpheliler) Malta’da sürgünde iken, İngiliz Başsavcı soykırım suçuna ilişkin yeterli kanıt bulamamış, kovuşturmaya yer olmadığı kararı vermiştir.
10. Tehcir sırasında Ermenileri koruma görevini savsaklayan görevliler cezalandırılmıştır.
11. Tehcir edilen Ermenilerin eski yerlerine dönmelerine izin verilmiştir.
12. Ermeni yetimlerine sahip çıkılmış, yetimhanelerde devlet korunmasına alınmışlardır.
13. Yabancıların tehciri izlemesine izin verilmiştir.
14. Türk vatandaşı Ermeniler bu gün bile Lozan Andlaşması’nın sağladığı azınlık haklarından yararlanarak ülkemizde barış ve erinç içinde varlıklarını sürdürmektedir.

Soykırım yoktur ama tehcir ve iskan vardır 

Bu da Ermenilerin neden olduğu tümüyle askeri zorunluklardan kaynaklanmıştır.
Kişiler Ermeni oldukları için değil; ordunun varlığını ve güvenliğini tehlikeye soktukları için
savaş bölgesinden çıkartılarak, ülke içinde daha güvenli bölgelere yerleştirilmişlerdir.

• Yukarıdaki konular, Perinçek-İsviçre davası kapsamında 15 Ekim 2015 tarihli kararla
  AİHM Büyük Dairesince karara bağlanmış, konu hukuksal olarak kapanmıştır.
• Büyük Jüri, 1915 olaylarının Yahudi soykırımına (holokost) benzemediğini de
  kararında belirtmiştir.

Değerlendirme ve sonuç

• Ermenilerin savladıkları (iddia ettikleri) gibi Osmanlı İmparatorluğu, 1915 yılında ve
  başka herhangi bir zamanda Ermenilere soykırım uygulamamıştır.
• Soykırım suçlaması emperyalist bir yalandır! 
• Amacı Türkiye’yi baskı altına almak, uzun erimde (vadede) Doğu Anadolu’da Ermeni devleti kurma tasarımını gerçekleştirmektir; (AS: 3 T formülü; Tanıma – Tazmin – Toprak!)
• Osmanlı arşivleri tüm araştırmacılara açıktır. Yukarıdaki konular Osmanlı ve ilgili devlet arşivlerden araştırılabilir. Ancak Ermeni tarafı, ortak tarih komisyonu ile arşiv araştırmasına yanaşmamaktadır.
• ABD başkanı Biden’ın 24 Nisan Bildirisinde “soykırım (genocide) deyimini kullanması haksız, tarihsel gerçeklere aykırı ve küçük düşürücüdür. Uluslararası saygınlığımızın korunması ve yüceltilmesi konusundaki ulusal çıkarlarımıza açık saldırıdır. Biden, hukuken tanımlanmış bir suç olan “soykırım hükmü” vermeye yetkili bir yargı organı da değildir.

Ne Yapmalı?

Türkiye bu haksız suçlamaya karşı salt tepkisel (reaktif) değil, çok yönlü önalıcı (proaktif) bir yordam (strateji) belirlemeli ve uygulamalıdır. Sözde soykırım suçlamalarına karşı tepkiler
24 Nisanlarla sınırlanmamalıdır. Bu kapsamda;.

1. Konu ile ilgili olarak, hükümetten hükümete değişmeyen ulusal bir yordam (strateji) belirlenmelidir,
2. Bu yordam (strateji) kapsamında bilimsel çalışmalar, halkla ilişkiler (PR) yürütülmeli,
   değişik dillerde film, roman, tiyatro gibi sanat yapıtları üretilmelidir.
3. Yetkililer, Ermenileri haklı çıkartacak eylem ve söylemlerden kaçınmalıdır.
4. Konu, okullarda öğretim programlarına alınarak gençlerimiz aydınlatılmalıdır.
5. ABD Başkanı’nın “soykırım ”suçlamasına ciddi uluslararası tepki gösterilmelidir.
6. ABD’deki Ermeni lobisine karşı etkili lobicilik yapılmalıdır.
   ***
   Yazının PDF biçimi : Ermeni Soykırımı Yoktur, Cihangir Dumanlı
   =====================================================

Dostlar

Sayın Dumanlı’nın 3 şapkası (General, Hukukçu ve Uluslararası İlişkiler Uzmanı) ile yaptığı irdeleme çok değerli. Kendisine teşekkür ederiz. Biz iki katkı yapmak isteriz :

Ermenistan’ın ilk Başbakanı Kaçaznuni’nin kitabı bir itirafnamedir : Soykırım yapılmadı!

(Kaçaznuni, Ovanes, Taşnak Partisinin Yapacağı Bir Şey Yok, Kaynak Yayınları, İstanbul, 2005)

Ovanes Kaçaznuni’nin 1923 Parti Konferansına Raporundan birkaç alıntı :

• “Biz kayıtsız şartsız Rusya’ya yönelmiş durumdaydık. Herhangi bir gerekçe yokken zafer havasına kapılmıştık; sadakatimiz, çalışmalarımız ve yardımlarımız karşılığında Çar Hükümeti’nin (Güney Kafkasya Ermenistanı ile Türkiye’nin Ermeni Eyaletlerinden oluşan) Ermenistan’ın bağımsızlığın bize armağan edeceğine emindik.”

Taşnak Hareketinin gücünü nereden aldığını Kaçaznuni’nin bu sözlerinden anlayabiliriz; Çarlık Rusya’sından. Çarlık Rusya’sı da o dönem emperyalizmin ağababası İngiltere’nin hegemonyası altındaydı. Türkiye’nin aldığı önlemler, yaptığı eylemler haklı ve yerindeydi. Ovanes Kaçaznuni de bu durumu şu sözleriyle itiraf etti:

• ” Türkler ne yaptıklarını biliyorlardı ve bugün pişmanlık duymalarını gerektirecek bir husus bulunmamaktadır; sonradan da anlaşıldığı üzere, Türkiye’de Ermeni meselesinin temelli çözüm açısında bu yöntem en kesin ve en uygun bir yöntemdi.”

1914-18 arasındaki savaş Osmanlı’yı bölme savaşıdır. Müthiş bir destek alan Taşnak Ermenileri büyüsüne kapılmış oldukları ‘Denizden denize Ermenistan projesini gerçekleştirmek için Dünya Savaşı’nın koşullarını kullanarak tasarımlarına yön verdiler.

Kitap Ermenistan’da yasaklandı, Avrupa kütüphanelerinden toplatıldı. Son olarak, çuval dolusu ciddi arşiv belgesine ulaşan Ermeni araştırmacısı Mehmet Perinçek tutuklandı ?!
***
Ayrıca, CHP’nin çağrısıyla (Gn. Bşk. D. Baykal) ülkemize gelen ve TBMM’de bir konuşma yapan (21 Mart 2005), ABD’li tarihçi Prof. Dr. Justin McCarthy : “Ermeniler soykırıma uğramadı!” dedi. ABD Lousville Üniversitesi profesörü McCarthy, kendisine yöneltilen sorular üzerine
ilk açıklamasını Türkçe yaptı : (Konuşma metnine TBMM tutanaklarından erişilebilir..)

• “Maalesef yanlışlıktan korkuyorum, onun için İngilizce cevap vereceğim” diyen
  Justin McCarthy, soykırım iddialarının asılsız olduğunu söyledi.
• Prof. McCarthy, “Ermeni soykırımı yoktu. Bir savaş vardı. Bu savaşta Ermeni isyancılar yönetime karşı ayaklandı. Yönetim tepki verdi, Ermeniler öldü. Bazen Türkler tarafından öldürüldüler. Ama Türkler de Ermeniler tarafından öldürüldü.
• Ermenilerden çok daha fazla Türk öldü.” dedi.
• “Şunu anımsamamız gerekir ki; Osmanlı İmparatorluğunun varlığı tehdit altındaydı; Sırbistan, Bosna, Romanya, Yunanistan ve Bulgaristan Avrupalıların müdahaleleri nedeniyle zaten yitirilmişti. Avrupalılar, Osmanlı İmparatorluğunu 1878’de bölmeye karar vermişlerdi ve 1890’da bu planı yürürlüğe koydular. Salt Rusya’dan korkuyordu. İşte, Ermeni isyancıları da bunu istiyordu. Osmanlıların Ermeni isyancılarını hapse atmasını ve idam etmesini bekliyorlardı…
• Bu durumda Avrupa’daki gazeteciler masum Ermenilerin öldürüldüğü haberleri yayacaklar ve Ermenilerin siyasal özgürlüğünün olmadığını yazacaklardı. Müslümanların Ermeni  kışkırtmasına ve saldırılarına Ermenileri öldürerek tepki vermesini istiyorlardı. Avrupa gazeteleri ölen Müslümanları değil, ölen Ermenileri haber yapacaktı ve bu nedenle,
  kamuoyu bu şekilde İngiliz ve Fransızların Rusya’yla işbirliği yaparak imparatorluğu çökertmesine olanak sağlanacaktı..
• Tehcir edilen kişilerin %80’den çoğu yaşamda kaldı. Prof. Halaçoğlu burada zaten; O da söyleyebilir doğru mu, değil mi. Bu, tabiî, soykırım değil %80’i yaşamda kalmışsa. Halkın %80’inin yaşamda kaldığı soykırım olmaz. Örn. Yahudilerin yüzde kaçı yaşamda kaldı, ona bir bakalım. Bu bilgiler yayınlanmadan önce bile zaten soykırım olmadığını biliyorduk. Neden; çünkü, İstanbullu, İzmirli, Edirneli Ermeniler tehcire tabi tutulmadı, yaşamda kaldılar….
• …Gerçek bir soykırıma bakalım : Örneğin Hitler Almanya’sına bakalım. Gerçekten soykırım yaptı Yahudilere değil mi? Peki, Berlin’de yaşayan Yahudilere ne oldu; yaşamda kaldılar mı savaşta; hayır, kamplarda öldürüldüler. Büyük kentlerdeki Yahudiler ne oldu; yaşamda kaldılar mı; hayır, öldürüldü hepsi. Peki, İstanbul Ermenileri ne oldu; herkes gibi bunlar da savaşta yaşadılar ve hâlâ da yaşıyorlar.
• Demek ki soykırım değil bu!…

• Ayrıca, bir şey söyleyeyim size : Osmanlılar çok zekiler, eğer Ermenileri öldürmek isteselerdi, %80’i yaşamda kalamazdı Ermeniler. Çok basit (alkışlar).

• Bir de, bir şey daha söylemek  istiyorum. Türkler 1071’de, işte Ermenistan denilen topraklara girdiler ve Ermeni sorunu 1915’te başladı. Burada bulanan, 1071’de yaşayan Ermenilerin soyu 1915’e dek sürdü. Türkler katliam yapan manyaklardır diyebilmek için, dokuz yüzyıl düşündüler öyle mi karar verdiler?! Dokuz yüzyıl düşündüler ha, tamam öldürelim Ermenileri mi dediler?! (alkışlar)

  Evet, son soruydu değil mi bu? Evet, son soru olduğuna göre, ben, hepinize çok teşekkür etmek istiyorum beni buraya davet ettiğiniz için. Tabii ki, Cumhuriyet Halk Partisine teşekkür ederim davet ettiği için. İnşallah yakında görüşürüz. Teşekkür ederim.”
  ***
  Ertesi gün Cumhuriyet‘te de kapsamlı haber oldu bu konuşma..

İkiyüzlü ve insanlık düşmanı emperyalizmin ve uşakları emperyalistlerin oyunları bitmiyor.
Hep uyanık, hazırlıklı olmak ve gerekli yanıtları zamanında, kanıta dayalı vermek gerek.

Sayısız Ermeni araştırmasına imza koyan saygın ve çok kıdemli Prof. Türkkaya Ataöv şu savı ileri sürüyor :

• “Soykırım yapıldığına ilişkin bir tek belge  şimdiye dek ortaya konulamamıştır!”

“Bir Türk Ermenisi olarak ve de bir tarihçi kimliğiyle söylüyorum; Türkler, Ermenilere asla soykırım yapmamıştır!”

Levon Panos Dabağyan (Türkiye Ermenileri Tarihi)

03 Mayıs 2013 günü, CHP Altındağ ilçesinde bir görsel konferans vermiştik (85 yansı).
Başlık şuydu : ERMENİ SOYKIRIMI : EMPERYALİST İFTİRA!..

Bu yansılara (slaytlara) erişmek için lütfen tıklayınız…

http://ahmetsaltik.net/arsiv/2015/04/Ermeni_Soykirimi_Emperyalist_iftira_Altindag_CHP.pdf  

Sevgi ve saygı ile. 17 Mart 2024, Ankara

Prof. Dr. Ahmet SALTIK MD, BSc, LLM
Atılım Üniv. Tıp Fak. Halk Sağlığı (Toplum Hekimliği) Uzmanı
Hekim, Hukukçu-Sağlık Hukuku Uzmanı, Mülkiyeli
www.ahmetsaltik.net        profsaltik@gmail.com
facebook.com/profsaltik     X : @profsaltik
https://www.instagram.com/ahmet_saltik

Prof. Dr. Yakut Irmak Özden