ŞİİR KÖŞESİ..

KORONA’DAN ÖTÜRÜ

Yaşıyorduk iyi kötü
Biraz lüküs biraz salaş
Katardık günlerimize
Biraz neşe birazcık aş

Ağız dolusu aksıranı
Çok yaşayla uğurlardık
Öksürenin sırtını
Usulcacık sıvazlardık

Şimdilerde yok öyle
Sarılmalar sevgiliye
Sinemada kafelerde
Kıkırdayan buluşmalar

Hesaplı bir gülümseyiş
Kuşkulu kaçamak bakış
Yolda gördüğümüz dosta
Zorakisinden merhaba

Ya o aklı baştan alan
Tepelerden yamaçlardan
Buram buram iniveren
Delibozuk çiçek kokuları

Çocukların başındaki
Şefkat dolu gezen eller
O minicik dudakların
Kondurduğu kelebekler

Maskelerin ardında
Öksüz mahsur kaldılar
Şimdilik tutuklu hepsi
İkinci bir emre kadar

Bugünler de geçecek
Korona alt edilecek
Yaşam denen hazinenin
Değeri hep bilinecek

Ağız burun kapalı
Sözler yarım yamalak
Sanallık son noktada
Gerçek askıda olsa da

Yeter ki tükenmesin
Yüreklerde umudumuz
Bir de erzak dolabında
Makarnamız bulgurumuz

Can Ceylan
(Prof. Dr.)