Özdemir Asaf’ın “ATATÜRK” şiiri:

ATATÜRK

Seni duydum
Geliyor dediler
Durdum bekledim
Seni gördüm

Seni okudum
Anlatılanları dinledim
Bir yönden gelmiştin
Oyunlarımızın içinden geçtin
Bir yöne doğru
Derslerimizin içinden
Biz anladıkça yürüdün
Az gözüktü yaşadığın yıllar az
Koca bir Türkiye için

Ne zaman geliyor dedilerse baktım
Her yüz sana dönüktü
Seni gördüm

Gidiyor dediler
Bir gün
Baktım
Seni gördüm

O gün bugün gidiyorsun
Dönmüş bakmaktayım
Gittikçe sen

Hep adamlarla adamcıklar arasından
Gittikçe büyüyorsun
Adamlar adamcıklar arasından

Seni susuyorlar büyüyorsun
Seni korkuyorlar büyüyorsun
Seni övüyorlar büyüyorsun
Söylüyorlar büyüyorsun
Sen gülerdin gene gülüyorsun
Bir adamdın bir adamsın
Bir insandın bir insansın
Bir başlangıç bir son
İyide kötüde tutulansın

Ben hiç korkmuyorum
Senden senin geleceğinden
Dünyanın her yerinde insan
Büyüğünden küçüğünden
Öldürüyor yaşatıyor sevgiyi
Kimileri seni öldü biliyor
Hiç ses etme ölmesinler korkudan
Bir gün döner dolaşır
Ulaşırlar karşıdan

Atatürk ben
Bin dokuz yüz yirmi üç
Atatürk sen
Bin dokuz yüz yirmi üç
Sen Nisan Ağustos Ekim
Sen Samsun, Erzurum, Sivas
Ben Ankara Yozgat
Derken vatan çiziliveriyor ya
Sen nerden ses etsen
Benden sesine bir ses geliyor ya
O gün bugündür seninle
Sana karşı büyük küçük
Tartışıyoruz
O gün bugün nicedir
Seninle sana karşı
Sana karşı seninle

Sen varken dördümüz sekizidik
Şimdi dördümüz iki
Sanan varsa eksildik
Biliyoruz eksilmedik
İsteyen görecektir
Kimbilir belki dedikleri gibi
Bu ölçüler değişmiştir
Ola ki umanlar var
Eksilip yitmemizi
Ölçerek tartan da var
Dördümüzü, tekimizi

(ÖZDEMİR ASAF / 1973)
==========================