Dostlar,
Tuncel Kurtiz’in göçmesi nedeniyle, O’nun eşisiz seslendirişi ile
ölümsüz Sabahattin Ali‘nin görkemli şiiri “DAĞLAR” ı paylaşmak istiyoruz..
Gönül pınarından çağlayarak gürül gürül yazan da (Sabahattin Ali), gönülden titreşimlerle gümbür gümbür seslendirerek yaşatanlar da (Tuncel Kurtiz) unutulmayacaklar..
Kadim Anadolu halkının kültür tarihine yanık yanık nakşedildiler..
İki yiğit de vatanın dağlarını mesken edindiler.. Sabahattin Ali Kırklareli’nin, Tuncel Kurtiz de Kaz Dağlarının bağrında sonsuza dek dinginliğe teslim oldular..
DAĞLAR..
Başım dağ saçlarım kardır,
Deli rüzgârlarım vardır,
Ovalar bana çok dardır,
Benim meskenim dağlardır.
Şehirler bana bir tuzak,
İnsan sohbetleri yasak,
Uzak olun benden, uzak,
Benim meskenim dağlardır.
Kalbime benzer taşları,
Heybetli öter kuşları,
Göğe yakındır başları;
Benim meskenim dağlardır.
Yârimi ellere verin;
Sevdamı yellere verin;
Elleri bana gönderin:
Benim meskenim dağlardır.
Bir gün kadrim bilinirse,
İsmim ağza alınırsa,
Yerim soran bulunursa:
Benim meskenim dağlardır.
Sabahattin ALİ