YİTİK SEVGİLİ!

Derelerim vardı benim;
Yeşil sahilli, durgun sulu,
Mor kumlu derelerim.
Nazlı gelin gibi akardı,

Kıvrıla, kıvrıla yatağında.
Durgun sularında Nilüferler
Nergis aşklarıyla âşık.
Beyaz masumluğunda gelinliğinin

Biribirine hayran bakardı.
Ağustos ayında bir sıcak gündü;
Bir kuru yatak ve bir kuru dere.
Nerde Yeşil söğütlerim,

Nerde o canım akıntı,
O canım Nilüferler nerde?
Gitti masumluğunca gençliğinin,
Geride çakıllar, kederler kaldı.

Gitti mutluluğunca sevginin,
Geride yangının külleri kaldı.
Ocak başında bir yaşlı kişi;
Kuru Nilüfer yaprakları elinde;

Dilinde duaların en güzeli adın.
Gözleri sevgi pınarı,
Bahar ırmakları gibi derin,
Hüzünden de yemyeşil.

Ocak başında bir yaşlı kişi;
Yitirilmiş sevgilerin en güzeliyle
Öylece kaskatı, öylece derin.

Osman Türkoğuz
osmanturkoguz@gmail.com
İzmir; 24 Mart 2012