Dostlar,

9 Eylül Üniversitesi tarih bölümünden Sayın Prof. Dr. Kemal Arı‘nın son derece öngörülü bir yazısı..

İslam Bilimden uzaklaştı, sefillik başladı, emperyalizme alet edildi..

Lütfen okur musunuz??

Teşekkürler Sayın Arı..

Sevgi ve saygı ile.
19.8.2013, Ankara

Dr. Ahmet Saltık
www.ahmetsaltik.net

=============================================

SORUN İSLAM DEĞİL; İSLAMIN BULUNDUĞU COĞRAFYANIN ACINASI HALİ !

Prof. Dr. Kemal ARI

Herkes, Mısır olaylarına kilitlendi kaldı…

Mısır’da demokrasi varmış da, mış mış da, sonra gene mış mış mış…
Kimse işin özüne değinmek istemiyor.
Hepimizin katıldığı ortak nokta şu:

Mısır’da öldürülen binlerce kişinin acısını yüreklerimizde yaşıyor ve bunu gerçekleştirenleri şiddetle lanetliyoruz.

İnsan yaşamı kutsaldır; ve

en temel hak, yaşama hakkıdır

. Askeri darbe zihniyeti ise hep, altını çizerek söylüyorum; emperyalizmin aleti olmaktan öte anlam taşımaz.
Konu bu değil zaten:
Konu, Mısır’ın bulunduğu kültür coğrafyasının;

güya bilim olarak topluma yutturulan nakilcilik

ten sıyrılamaması, aklın önünü tıkamasıdır.

İmam Gazali ile birlikte artık aklın devre dışı kaldığını (A. Saltık : Gazali 13. yy’da İslam’da İÇTİHAT KAPISINI kapadı.. yeni açılımlar olanksızlaştı, dondu!), oysa aynı zaman diliminde Avrupa’da Rönesans’ın başladığını ve İslam dünyasındaki geriye gidişin tersine, aklın yükselişi, bilimin önemini kavrayış gibi süreçlerin yaşandığına vurgu yapmıştım.

Sonra ne oldu?

Aklın önü tıkanırsa; akılla yapılacak bilim yerine; hep eskiyi aktarma yöntemi bilim diye yutturulursa ne olur?

Açık söyleyelim; o toplum tarihin belli bir dönemine çakılır ve kalır… Akılsız bir insan, nasıl ki başkaları tarafından istissmar edilir; her yandan itilip kakılırsa; bu tür toplumlar da emperyalizmin aleti olmaktan öte yol alamaz. Özgürlükler gelişmez. Akıl işlemez. Hep itaat kültürü ve eskiye özlem duygusu ile toplum diktatör yönetimlerin istismarı altında kıvranır durur.

İşte İslam dünyasının sorunu budur…

Fehmi Koru, kendince entel dantel açıklamalarda bulunmuş.

Ancak bunların hiçbirine değinmemiş…

Pekala; İslam coğrafyası, bu temel yanlışı aşmak için çaba göstermiş, hatta buna cesaret edip yol alabilmiş mi?

Hayır…

12. asırdaki o söyleme çakılıp kalmıştır.

Hala akıl devre dışıdır; geçmişten aktarılan bilgilerle toplum düzenlenmeye çalışılır… Bu nedenle; Sudan, Sudi Arabistan, Bahreyn, Birleşik Arap Emirlikleri; Katar ve pek çok öteki Arap ülkesinde kadının ve hatta sıradan insanların hiçbir kıymet-i harbiyesi yoktur.

Can alıcı soru şu:

Sorun İslam olabilir mi?

Kesinlikle hayır!

İslamiyet, akıl dinidir. Bilimi kutsar. Bilim, Çin’de de olsa onu oradan gidip almayı önerir.

Sorun şurada:

İslamiyet onca bilime, öğrenmeye, akla vurgu yaptığı halde, niçin İslam coğrafyası dünyanın en geri coğrafyalarından biridir?

Çünkü; sözünü ettiğim tarihten sonra, bilim diye algılanan şey; düşünceyi soyutlayıp, bilimi önemsemeyen; yalnızca geçmişteki birikimleri aktarmakla yetinen bir algıdır da ondan…

Çünkü aklın kapısı kapatılmıştır.

Bunu nereden biliyoruz?

Gündelik yaşamınıza bakın. Türkiye gibi, İslam coğrafyasının en ileri ülkesinde bile, bir konu hakkında bir yorum yapmak istediğiniz zaman; her an azarlanmanız söz konusu olabilir:

“Sen sus bakayım! Büyüklerden iyi mi bileceksin? Sus, senin bildiğini koca koca alimler bilmeyecek mi? Bak, şu tarihte bu kitap bunu yazmış; şu müçtehid, şu yorumu getirmiş. Sana mı kaldı bunlara kafa yormak? Sen otur, ibadetini yap; Allah’a sığın ve O’ndan yardım iste….”

Bunların içinde yeri ve ortamına göre doğrular da olabilir; bunu tartışacak değilim. Ancak, işte bu kültür, İmam-ı Gazali’nin içtihat kapısını kapatan kültürün günümüze izdüşümleridir. Toplumları güçleri karşısında esir ve zebun etmek isteyen katı diktatörlükler ve onların sömürgeci efendileri için, düşünmeyen, aklını kullanmayan; temel haklarını bile kullanmaktan uzak; ancak birilerinin işaretiyle hareket edeilen kalabalıklar, arayıp da bulamayacakları şeydir…

* Dolayısıyla, İslam’ın, yeniden gerçek İslamla buluşması; akıl ve bilimle kucaklaşması,
din diye dayatılan dogmalardan derhal uzaklaşması gerekiyor.

Bu buluşma sağlanabildiğinde, İslam dünyası yeniden yükseliş dönemine geçebilir.
Sorun İslamiyetin kendisi değil, onun temel değerlerini akıl almaz safsatalar olarak, topluma satma yarışında olan din bezirganlarıdır.

O halde çare?

Açıklaması kolay, ancak uygulaması son derece zor bir şey:

Aydınlanma…
Yani İslam dünyasının bir aydınlanma dönemine girmesi…

Aklı ve bilimi yeniden kutsama…
Bireysel anlamda gerçekten özgürleşme… Özgür beyinler yaratma…
İtaatçi ve hep başkalarının irşadıyla hareket eden bireyler yerine; düşünen, araştıran, sorgulayan ve kendi bedeninin, ruhunun ve vicdanının özgür olması gerektiğini kanıksamış kuşaklar yetiştirmek…

Zor mu bunu yapmak?
Çok, çok zor; çok…
Ancak bu kesin olarak başarılmalıdır.

İslam coğrafyası ya bunu başaracak ya da emperyalizmin oyuncağı, diktatörlerin de yağlı lokması olmayı sürdürecek; daha nice kanlar yoksul ve günahsız kitlelerin bedenlerinden sızacaktır.

Buna izin verilemez…

———-
Bazılarının vicdanı işin içinde Araplar ya da Kürtler olunca harekete geçiyor!
Yıllardır

Karabağ’da – Kerkük’te – Doğu Türkistan’da Türkler katledilirken neredeydiniz!