Etiket arşivi: Roma Statüsü

Uluslararası Ceza Mahkemesi ve itibarımız

Uluslararası Ceza Mahkemesi ve itibarımız


Av. Kemal Akkurt

Sosyal Demokrat Avukatlar Derneği Başkanı
Cumhuriyet, 19.4.19

(AS: Bizim katkımız yazının içinde ve altındadır..)

Uluslararası Ceza Mahkemesi (UCM), 2002 yılında Roma Statüsü’ne (Sözleşmesi) göre kuruldu. UCM, soykırım, insanlığa karşı suçlar, savaş suçları ve saldırı suçları (mikrobik, biyolojik ve zehirli silahların kullanımı) ile ilgili olarak, uluslararası hukukun en ağır ihlallerine yol açan kişileri yargılamak üzere kurulmuş ilk bağımsız ve sürekli uluslararası bir mahkemedir. Amaç, dünyanın neresinde işlenirse işlensin, hiçbir savaş ve insanlık suçunun cezasız kalmamasıdır. Hollanda’nın Lahey kentindeki UCM’yi bugüne dek 139 ülke tanıyarak yargı kapsamına dahil olmuştur.

Geçmişte, yalnızca belli olaylarla ilgilenmek üzere bazı savaş suçları mahkemeleri oluşturulmuştur. Örneğin 2. Dünya Savaşı sonrası Naziler için kurulan Nürnberg Mahkemeleri, Eski Yugoslavya’da, Ruanda’da, Sierre Leone’da ve Kamboçya’da işlenen savaş suçları için özel mahkemeler kuruldu ve suçlular yargılandı. Ancak UCM, dünyadaki tüm savaş ve insanlık suçlarına bakan bir Uluslararası Mahkeme’dir. Başta ABD ve Çin gibi savaş suçları ve insan hakları ihlallerine karışan ülkeler, UCM’ye (AS: Roma Statüsüne) taraf olmadıkları gibi, destek de vermemektedir. Çünkü destek verdikleri takdirde, bu ülkelerde savaş suçları işleyen yetkililerinin UCM’ye çıkarılmaları ve cezalandırılmaları kesin görülüyor. Bu nedenle UCM’ye soğuk bakıyorlar. Yani “yarası olan gocunuyor”. Bu arada henüz bağımsız bir devlet olmasa da Filistin yönetimi UCM’nin yargı yetkisini tanımıştır. Amaç, insanlık suçu işleyen İsrail’i köşeye sıkıştırmaktır.

2002 miladı
UCM’nin yargılama yetkisi, yürürlüğe girdiği Temmuz 2002’den sonraki suçları kapsıyor. Yani 2002’den önceki suçlara bakma yetkisi yok. UCM’ye üye olmayan (AS: Mahkemeye üyelik söz konusu değil, “UCM’nin yargılama yetkisini kabul eden” denilmesi gerekir..) ülkeler de UCM’ye başvurabilirler. Örneğin Demokratik Kongo Cumhuriyeti (eski adıyla Zaire), UCM’ye (AS: UCM Statüsüne) taraf olmadığı halde, ülkesinde beş milyon insanın ölmesine neden olan iç çatışmalar sonucu, savaş suç)lu)larının soruşturulmasını UCM’den istedi. Soruşturma sonucu, terör örgütü lideri Thomas Lubanga Dyilo’yu tutuklayarak UCM’ye teslim etti. Bu kişi, Lahey’de tutuklu olarak yargılanmış ve cezalandırılmıştır.

Kurulduğu tarihten bu yana, binlerce başvuru yapılmış UCM’ye. UCM, bu alanda hukuk (AS: “ve içtihat”) yaratmaya çalışıyor. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinde devletler yargılanırken, UCM’de (AS: “gerçek kişiler”) kişiler yargılanıyor.

UCM’ye üye olan ve olmayan ülkeler (AS: Mahkemeye üyelik söz konusu değil, “UCM’nin yargılama yetkisini kabul eden” denilmesi gerekir..) ile insan hakları alanında çalışan sivil toplum örgütleri başvurabiliyor. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi istemi ile de UCM’de dava açılabiliyor. Örneğin Darfur’da 300 bin kişinin kanına giren savaş suçlusu, Sudan’ın devrik Devlet Başkanı Ömer El Beşir hakkında, UCM’de bu yolla dava açıldı. UCM tarafından hakkında tutuklama kararı verilen bu kişinin geçtiğimiz yıllarda resmi çağrıyla Türkiye’de ağırlanması, İnsan Hakları Örgütleri’nce çok ağır biçimde eleştirilmiş ve kınanmıştır.

Yürürlükteki Türk Ceza Kanunu’nun 13. maddesi, tam da bu tür insanlığa karşı suçlar için “evrensel yargılama yetkisi”ni kabul etmiştir. Bu maddeye göre, El Beşir’in işlediği iddia olunan suçlarla ilgili olarak Türkiye’de yargılanması mümkün ve yasal bir gereklilik idi. (AS: ilgili madde : “Aşağıdaki suçların, vatandaş veya yabancı tarafından, yabancı ülkede işlenmesi halinde, Türk kanunları uygulanır:…”) Bu konuda hukuk ihlali işleyen ülkemizin, benzer durumlarda başka ülkeleri suçlama hakkı olmayacaktır. Örneğin, geçtiğimiz yıllarda Gazze’de çocukları öldürenlerin “insanlık suçu” işlediklerini haykırdık. Birleşmiş Milletler ve öbür Uluslararası platformlarda “Uluslararası Adalet”ten söz edildi. Bu konuda, haklı olarak tepki gösteren yetkililerimizin, Darfur’da gerçekleştirilen insanlığa karşı suçlar ve savaş suçları nedeniyle uluslararası bir mahkemede hesap vermekten kaçan El Beşir’e ev sahipliği yapması, ülkemizin bu konuda çifte standardını göstermiştir. Bu konu, uluslararası arenada Türkiye’nin saygınlığını oldukça sarsmıştır.

Türkiye de yer almalıdır
Türkiye, Avrupa Konseyi üyesi ve Avrupa Birliği’ne aday olan bir ülkedir. UCM’ye üye olan (AS: “UCM Statüsüne taraf olan” denilmeli) 139 ülke içinde Türkiye’nin olmaması, büyük bir eksikliktir.Anayasamızın 90. maddesi (AS: bu konuyla ilgisi yok!) ve yürürlükteki ceza yasamızın 13. maddesi ile insanlığa karşı suçlar nedeniyle “uluslararası yargılama yetkisi” kabul edildiğine göre, UCM’ye taraf olmak bir zorunluktur. Kaldı ki, UCM’nin yargı yetkisi geriye işlememektedir. Yani taraf olunan tarihten sonraki iddiaları soruşturuyor. Bu nedenle Türkiye’nin zaman geçirmeden, büyük bir özgüvenle bu saygın Uluslararası Mahkeme’nin tarafı olması gerekir. Tabii ki arzu edilen, evrensel hukuk ve insan haklarının içselleştirilmesi ise…

Savaşsız, insan hakları ihlallerinin olmadığı, tüm insanların barış ve refah içinde yaşadığı bir dünya mümkün. Bunun için; öncelikle tüm dünyada yaşayan insanların eğitimli, bilinçli, haklarını arayan, duyarlı kişiler olmaları, bunu sağlayan Sivil Toplum Örgütlerini desteklemeleri ve harekete geçirmeleri gerekir.

  • Türkiye, çifte standartlardan ve sıradanlaşan hukuk ihlallerinden hızla kurtulmalıdır.

Uluslararası itibarımızı devasa binalarla, beton yığınlarıyla değil, evrensel hukuk kurallarını ve insan haklarını istisnasız ve eksiksiz uygulamakla sağlayabiliriz…
===========================================
Dostlar,

Sn. Av. Akkurt önemli bir konuyu işlemiş sağ olsun.
Ancak hukuk dili – terminolojisi çok özel ve özen gerektiriyor.
Metin içinde pek çok yerde terminoloji hatası ve yorum hatası var.
Örn. Anayasa md. 90 hiçbir biçimde ayın yazarın yorumuna elvermiyor.

Cumhuriyet gibi çooooook saygın, önemli ve değerli bir gazetede yazacakların kılı kırk yarmaları beklenir.. Benzer özenin Gazete yönetimince de gösterilmesi çok doğaldır.

Sevgi ve saygı ile. 20.4.19

Ahmet Saltık MD
Mülkiyeli – Sağlık Hukuku Bilim Uzmanı
Anaysa Hukuku Doktora Öğrencisi

PKK 76 Günde 180 Evi Ateşe Verdi!

PKK 76 Günde 180 Evi Ateşe Verdi!

Sevgi ve saygı ile.
29 Mayıs 2016, Ankara
 

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com

Hüsnü Mahalli : Tek kaybeden AKP olacak!

Tek kaybeden AKP olacak

 

Bölge çok önemli gelişmelere gebe

Her koşulda bölgede kaybedecek olan tek taraf AKP olacak.

Umarım AKP bunun farkında olur ve ‘Ben pişmanım. Herkesle yeniden dost olmak istiyorum’ der. Ama bu kez samimi olarak!

HÜSNÜ MAHALLİ    : 6 gündür farklı bir yaklaşımla IŞİD’i ve IŞİD’e bağlı bölgesel
ve uluslararası politikaları özetlemeye çalıştım. AKP yönetiminde Türkiye bu anlatımın merkezindeydi. Coğrafi konumundan dolayı hep böyleydi. Çekiç Güç‘ü hatırlayalım. Temmuz 1991’de Baba Bush, dönemin Cumhurbaşkanı Özal‘ı arayarak 80 kadar Amerikan, İngiliz, Fransız ve Alman uçağını Irak’ın 36. Paralel’in kuzeyindeki Kürtleri korumak için Türkiye’ye gönderdi. Demirel, Erbakan ve Ecevit çok sert tepki gösterdi.
Üç aylık tezkere ile Türkiye’ye gelen bu güç daha sonraki tüm iktidarların onayı ile
Irak’ın işgal edildiği Mart 2003’e kadar burada kaldı. PKK’ya yardım ettiği söylenen Çekiç Güç, Kuzey Irak’ta bağımsız bir Kürt yapısının kurulması için gerekli tüm desteği vermişti. 1 Mart (AS: 2003 Tezkeresi)  O arada Cumhurbaşkanı Özal,
Genel Kurmay Başkanı Necip Torumtay
‘a ‘Orduyu Kuzey Irak’a sok’ demiş, ancak bu emir yerine getirilmemiş ve Torumtay istifa etmişti. Sonra 1 Mart Tezkeresi olayı yaşandı. O sıra Başbakan olmayan Erdoğan tezkerenin onaylanması için çok çaba harcadı ama olmadı. Dönemin ABD Savunma Bakan Yardımcısı Paul Wolfowitz Mayıs 2003’te Birand ve Çandar’a verdiği demeçte Türk ordusuna olan kızgınlığını tehditkâr bir ifade ile dile getirmişti.

4 Temmuz 2003’te Amerikalılar Süleymaniye’de Türk askerinin kafasına çuval geçirdi. Sonrasında yüzlerce general ve subayı tutuklamalar yaşandı.

Sorulmayanlar

Gelelim bugüne. Yaklaşık bir ay önce Obama, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı arayarak İncirlik Üssü’nün açılmasını ve Türkiye’nin IŞİD’e karşı savaşa etkin katkı sağlamasını istedi. ABD tarafından yapılan açıklamalara bakılırsa 50 kadar Amerikan uçağı Türkiye’ye gelecek ve İncirlik’in yanı sıra Batman, Diyarbakır ve Malatya üslerini kullanacak.
Ama her nedense yürütmenin başı olarak Başbakan Davutoğlu bu konuda
hiç konuşmuyor. O konuşmuyor ama hiç kimse de ‘TBMM’nin onayı olmadan bu kadar Amerikan uçağı ülkemize nasıl gelir?’ diye sorgulamıyor!

– Hiç kimse seçim öncesinde AKP hükümetinin TBMM’den geçirdiği tezkerenin
düşmüş bir hükümet tarafından kullanılamayacağını söyleyemiyor.

– Hiç kimse Çekiç Güç’ün Kuzey Irak’ta Kürt devletinin alt yapısını hazırladığını
yeni Çekiç Güç’ün Kuzey Suriye’de benzer bir görevi üstlenip üstlenmeyeceğini tartışmaya değer bile bulmuyor. Üstelik Amerikalılar, Türk ordusunun Kuzey Suriye’de YPG güçlerine yaklaşmasına izin vermeyeceklerini söylüyorlar. ‘Çuvalcı General’ Odierno‘nun Ocak 2015’te yeni Genel Kurmay Başkanı Hulusi Akar’a Liyakat Nişanı takması ise zamanlama açısından anlamlı. Çünkü Nişan, Orgeneral Akar’a ‘Suriye konusundaki tutumu ve ABD ile Türkiye orduları arasındaki işbirliğine verdiği katkı’dan dolayı’ verilmişti. Oysa seçim öncesinde Suriye’ye yönelik operasyon tartışmalarının yaşandığı günlerde herkes Genel Kurmay Başkanı Özel’in buna itiraz ettiğini konuşuyordu.
ABD ne derse o..

Peki bir yıldır IŞİD konusunda hiçbir adım atmayan AKP yönetiminde Ankara ya da Cumhurbaşkanı Erdoğan, ne oldu da yeni Çekiç Güç‘ün Türkiye’ye gelişine izin verdi?

Üstelik Obama, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Suriye konusunda hiçbir isteğini kabul etmemişken.

– Tampon bölge,
– Uçuşa yasak bölge,
– Güvenli bölge,
– Muhaliflere ağır silah verilmesi,
– Gerektiğinde YPG’ye karşı operasyon…

Hiçbiri kabul edilmedi ve edilmeyecek. Bu da yetmedi, ABD şimdi de Ankara’yı IŞİD ve Suriye konusunda sıkıştırıyor. Bu saptama doğru ise, AKP-CHP koalisyonunun kurulma olasılığı artıyor demektir. Çünkü ABD ve Batılı müttefikleri, Esad’ın iki yıl önceki uyarısına şimdi kulak veriyorlar.

Esad, ‘Bu radikal İslamcı teröristler gün gelecek hepinizin başına bela olacak’ demişti.

Yahudi lobilerinden çekinmeseydi belki de Obama bu konuyu çok daha önce ciddiye alıp gereğini yapardı ama sonunda Amerikan sisteminin kendine göre hesapları var. Petrol ve silah kartellerinin finans kuruluşları ile iç içeliği. Sonunda onlar da tıkandı. Batı’nın İran ile anlaşması bu tıkanmanın ilk belirtisi. Bu anlaşma ile bölgede her şeyin değişeceğini söylemiştik. Obama-Erdoğan telefonu sonrasında müthiş bir telefon trafiği.

Obama-Erdoğan-Putin-Ruhani-Hollande-Cameron-Sisi-Suudi Kral Selman-Ürdün Kralı Abdullah… Herkes herkesle konuştu. Peşinden buluşmalar. Lavrov-Kerry-Zarif-Körfez Dışişleri Bakanları-Çavuşoğlu-Mısır DB Şukri… Ama en önemlisi Suriye DB Muallim’in, krizden bu yana ilk kez bir Arap ülkesi olan Umman Sultanlığına gitmesi. Haberlere bakılırsa Muallim, Suudi ve Amerikalı yetkililerle görüştü.

AKP hep yanlış yaptı

Dikkat edilirse Suriye muhalefeti diye bilenen SUK’tan hiç haber yok. Onları adam yerine koyan da yok. Misyonlarını yerine getirmişlerdi: Bölgesel ve uluslararası istihbarat örgütlerinin hizmetinde Suriye’yi yıkmak, yüz binlerce insanın ölümüne ve yaralanmasına neden olmak ve mezhepsel söylemlerle ruh hastası, sapık ve katil örgütlerin ortaya çıkmasına yol açmak. Gelinen nokta ortada. AKP yönetiminde Ankara başından beri olduğu gibi hep yanlış yaptı, yapıyor. Yanlış yaptığı için sıkışmış durumda. Ne oldu da, Ankara 40 kadar Amerikan ve İngiliz savaş uçağının Türkiye’ye gelişine izin verdi. Bu uçaklar yakında IŞİD’e karşı kapsamlı bir saldırı başlatacak.
Bu saldırı çerçevesinde ABD belki de Suriye ordusu ile dolaylı da olsa işbirliği yapacak. Tıpkı şimdi Irak ordusu ile yaptığı gibi.

Karada operasyon olmadığı sürece IŞİD’i Suriye ve Irak’ta yok etmek olası değil.

Bunun için mutlaka bölgesel ve uluslararası işbirliği gerekiyor.

AKP’liler yargılanabilir

Son diplomasi trafiği bu işbirliğine yöneliktir. Bu diplomaside AKP yönetiminde Ankara’nın çok fazla rol ve etkinliği görülmüyor. İran, Suudi Arabistan ve Mısır
ön planda. Bu da çok normal. Çünkü AKP yönetiminde Ankara ‘Arap Baharı’ndan bu yana ne yaptıysa yanlış yaptı.

AKP yönetiminde Ankara son 5 yılda bu coğrafyada olan her şeyden sorumludur.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ‘Hepimizi dinlediler’ söylemini hatırlatarak,
herkesi dinleyenler AKP’nin ne türlü karanlık ve tehlikeli ilişkiler içinde olduğunu da biliyorlardır. Örneğin o dönemin Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun ofisinden sızdırılan o meşhur Suriye tapesi. Kim bilir dinleyenlerin elinde daha ne kadar tehlikeli tapeler vardır. Belki de Erdoğan, Davutoğlu ve Fidan’ı uluslararası mahkemeye taşıyacak kadar tehlikeli. Türkiye dışlandı Geçen yıl Haziran ayında ABD Başkan Yardımcısı Biden,

– ‘Suriye’deki radikal İslamcı terör gruplarının arkasında Türkiye var ‘

demesi bu yönde ilk sinyal idi. Peşinden Merkel, ‘IŞİD ve Nusra’ya katılmak üzere Suriye’ye giden yabancı militanların en az %60’ı Türkiye’den geçiyor’ demişti. Belki de Ankara daha fazla baskının önüne geçmek için ABD’nin her dediğine ‘evet’ dedi, diyor ve diyecek. Çünkü bölge çok önemli gelişmelere gebe. Bu gebelik olumlu ya da olumsuz bir doğumla sonuçlanır mı bilinmez ama her iki koşulda bölgede kaybedecek olan tek taraf AKP olacak. İdeolojik, dinsel, mezhepsel, stratejik, siyasal, ekonomik, sosyal, kültürel ve moral olarak. Umarım AKP bunun farkında ve son bir manevra ile ‘Ben pişmanım’ der ve ‘Arap Baharı’ öncesindeki konumuna dönerek ‘herkesle yeniden dost olmak istiyorum’ der. Ama bu kez samimi olarak!

Yurt Gazetesi, 8.8.2015
http://www.yurtgazetesi.com.tr/gundem/tek-kaybeden-akp-olacak-h93957.html

=====================================

Dostlar,

Sayın Mahalli’ni “IŞİD’in içyüzü” hakkında 2 Ağustos 2015’te YURT Gazetesinde başlattığı yazı dizisinin 6. bölümünü sunduk.. Son derece çarpıcı gerçeklerle yüzleştik.

Bu yazıda öne çıkan önemli noktalar bize göre şöyle :

– Uzatmalı – düşük – emanetçi AKP iktidarı, TBMM’nin önceki döneminde çıkartılan bir Tezkere’yi kullanamaz!
– 40-50 ABD uçağı Türkiye’de 4 üsse yerleşiyor ve Suriye’de operasyona başlıyor.
Bu “Yeni Çekiç Güç” demektir!
– İlk Çekiç Güç Irak’ta Barzanistan Bölgesel Kürt Yönetimini kurmuştu,
bu yenisi de Suriye’de benzerini yapacak.
– AKP son 5 yıldır dış politikada hep hata yapıyor, her durumda yitiren olacak!
– Erdoğan, Davutoğlu ve Fidan’ı uluslararası mahkemeye taşıyacak kadar tehlikeli suçlar işlendi ve Türkiye dışlandı. Çünkü, geçen yıl Haziran ayında ABD Başkan Yardımcısı Biden’ın belirttiği gibi;
– ‘Suriye’deki radikal İslamcı terör gruplarının arkasında Türkiye var’ dı.

Tabii bu süreçte Suriye’de yüzbinlerce masum insan öldü – öldürüldü;
AKP bu çok ağır kanlı tablodan sorumlu..

Daha önce de yazdığımız gibi UCM’nin (Uluslararası Ceza Mahkemesi) yargı alanına giren suçlar işlenmiş durumda.. İnsanlığa karşı suç, insanlık suçu, savaş suçu, saldırı suçu.. (http://ahmetsaltik.net/2015/07/30/mit-tirlari-laheyde/)

Her ne denli Türkiye Roma Statüsü’ne henüz taraf olmamış ve Hollanda Lahey’deki
bu Uluslararası Yüksek Mahkemenin yargılama yetkisini tanımamış olsa da..
Bir çözüm bulunabilir, nitekim Türkiye’den HKP’nin yaptığı başvuruyu (açtığı davayı) UCM kabul etmiştir! (http://ahmetsaltik.net/2015/07/30/mit-tirlari-laheyde/)

İktidarlarının 13. yılı biterken, AKP – RTE iklisi Türkiye’yi,
fiili bir darbe ile bir “parti devleti”ne dönüştürdüler..

Ancak her çıkışın bir de inişi olmak gerek..
En karanlık gecelerinin zifirlerinin bile bittiği gibi. Sular ısınıyor bu 2’li için ve umarız ki, “yitirdikleri seçimi yineletmek” (bu erken seçim filan değil!) için Türkiye’yi,
bölgeyi kanlı bir karmaşaya sürükleme oyunu bir bumerang gibi öznelerini vursun..

Tarihin şaşmaz eytişimsel (diyalektik) yasasıdır; tez – karşı tez – bireşim!
(Tez – antitez – sentez)..

AKP – RTE’nin dinci – faşist – mezhepçi – halife sultan rejimi kurma “tez”leri
elbette “karşı tez”i de yaratmıştır ve “sentez” vakti yakındır. O sentez hiç kuşku yok;
bu gerici ortaçağ zihniyetinin tasfiyesi ve hesabının sorulması yönünde olacaktır.

AKP  – RTE zoruyla “Yineletilecek seçimde” 276’yı bulamayan AKP hızla dağılacaktır.

AKP  – RTE zoruyla “Yineletilecek seçimde” 276’yı bulan AKP ile, RTE Başkanlık hırsı vb. güdülerle ülkeyi ve ülkeyi daha çok zorlarsa, AKP içindeki yurtsever vekiller daha fazla dayanamayarak ayrılacaklardır ve AKP parçalanacak, iktidardan düşürülecektir..

Olup bitenlerin içyüzünü kitlelere anlatma, anlatma, anlatma zamanıdır..
Muhalefetin de aklını başına alma zamanı…

Sevgi ve saygı ile.
9 Ağustos 2015, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com