Başbakan Erdoğan iktidara geldiği günden bu yana, yaklaşık 4 bin gün geçmiş…
(AS: 17 Mart 2003 – 11 Mart 2014; ortalama 365 gün X 11 yıl = 4015 gün!) 

Bu süre içinde  Başbakan toplam 90 ülkeye 293 resmi ziyarette bulunmuş, bunların
30 kadarında eşi Emine Erdoğan’ı da yanında götürmüş olmalı.Resmi ziyaretlerin toplam süresi 610 gün; ancak kimi zincir ziyaretler arasında geçen günlerle birlikte toplam 640 gün yurt dışında kalmış Yani 4 bin günlük mesaisinin 640 gününü (%16’sını), yani her 6 günden 1 günü Yurt dışı gezilerde geçirmiş bulunuyor.

Aşağıdaki haritada Başbakanın ziyaret ettiği ülkeler koyu mavi renkte gösteriliyor; Grönland, Güney Kutbu ve Orta Afrika Ülkeleri dışında 6 Kıta’da gitmediği Ülke kalmamış!

Şimdi sormak gerekir :

Bu denli giderle, bu denli alâ-yu-valâ ile Dünyayı gezen Başbakan’ın resmi ziyaretleri Türkiye’ye ne kazandırdı dersiniz?

• Türkiye’nin imajını mı iyileştirdi, kredisini mi artırdı?
• Komşularımızla ilişkilerimiz mi iyileşti?
• Türk Dünyası ile bağlarımız daha mı güçlendi?
• Sözü geçen bir Ülke mi olduk, ne olduk?

“Ülke pazarlandı”… Ancak bu “pazarlama süreci” de aslında yaşam kaynaklarımızı (topraklar, sular, ormanlar, madenler, limanlar, fabrikalar, bankalar…) “özelleştirme” adı altında ucuz (AS: haraç mezat, ölü fiyatına!) fiyata(komisyon karşılığı) yabancılara satmaktan başka bir şey değildi maalesef.
(AS : Komisyon = rüşvet!)

Bilimde, sanatta, teknolojide, sporda elle tutulur hiçbir ilerleme yok.
Aksine, son 12 yılda Dünya gelişmişlik (HDI) sıralamasında 4 basamak daha geriye gittik, 135 Ülke arasında 92. sıraya düştük. 

Türkiye yine yeterince üretemeyen, yaşam kaynaklarını ipotek ederek, satarak, borçlanarak yaşayan, Ulus bilincinden gittikçe uzaklaşan, kültürel çözülme ve çürüyüş sürecine girmiş, küresel Uygarlığa katkısı olmayan sıradan insanlar Ülkesi olmaya doğru evriliyor.

Kaygılarımla. æ