Otomobile binip babasıyla beraber Kısıklı’ya doğru yola çıktı.
Çok uzun bir zaman geçmemişti ki; Annenin telefonu çaldı.
Arayan kardeşiydi. Telaşlı bir ses tonuyla:
-Abla, eniştem kalp krizi geçirmiş. Bilgin olsun. Hangi hastanede olduğunu araştırıyorum. Dondu kaldı bir süre.
Sonra elinden düşen telefonu aldı, ısrarla aramaya başladı.
Cevap veren olmadı. Oğlu Abdullah’ı aradı…
Yanıt alamadı. Hem arıyor, hem de bağırıyordu…
-Hala kendini delikanlı sanıyorsun!
Şamil ve Emir ise ne yapacağını bilmeden bekliyordu.
Hazırlandı. Evden çıkmak istedi. Çocuklar ‘biz de geliyoruz’ dedi.
Durdu… Siz kalıyorsunuz dedi. Emir’in telefonu çaldı. Arayan bir kadındı…
-Babanızla, abiniz vurulmuş. Doğru mu?
O an her şey durdu. Atladığı gibi aracına yola koyuldu. Soluğu hastanede aldı.
Bir kan birikintisiyle karşılaştı. Üstünden atladı.
Hastane kan gölüne dönmüştü adeta.
Öyle ki; Doktor ve hemşirelerin, hasta bakıcıların bile ayakları kayıyor, kan pıhtılarının üzerine düşüyorlardı.
Tarih, 15 Temmuz 2016 Cuma idi… Vatan hainleri darbeye kalkıştı.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın yakın çalışma arkadaşı, AK Parti’nin kurulmasında büyük etkileri olan, partinin ismini, logosunu, sloganlarını bulan ve partinin kurumsal kimlik çalışmalarını hazırlayan Erol Olçok ile birlikte vatanı savunmak için Boğaz Köprüsü’ne giden oğlu Abdullah Tayyip şehit düştü.

O gece 251 vatandaşımızı kaybettik. 2194 kişi de yaralandı, gazi oldu.
2016’nın Aralık ayında hain saldırıda oğlunu ve eşini kaybeden Nihal Olçok’un telefonu çaldı. Kendisini arayan bir travestiydi…
Tanışmak istediğini, o geceyle ilgili anlatacakları olduğunu söyledi.
Nihal Olçok önce dinledi. Arayacağını söyleyip kapattı telefonu.
Bir kaç gün sonra kendisini arayan numarayı arayıp, buluşmak için randevulaştı.
İlk karşılaştıklarında gözüne çarpan B.’nin olaydan 5 ay geçmesine rağmen izlerini taşıdığı geçmeyen yaraları oldu. Sohbet, çok çok uzun sürdü. Nihal Olçok, dinledi.
Karşısında, dünyada yaşanan bütün kötülüklerin sorumlusu olarak kendisini gören birisi vardı. Acıyı insandan daha çok hisseden bir kişilik ve duygusal bir travesti.

O gece, hain saldırıyı yaşamış, kendine ait motosikletle kalkışmaya direnen dokuz vatandaşımızı defalarca gidip gelerek hastaneye yetiştirmiş bir travesti.
Ve o gün, yüreğe oturacak son sözü söyledi Nihal Olçok’a…

-O gece taşıdıklarımın içinde oğlunuz Abdullah’ın da olmasını isterdim.
Bu sözün üstüne ne söylene bilinir ki?
Nihal Olçok ile travesti B.’nin görüşmeleri devam etti.
Nihal Hanım ona Can, o ise Nihal Hanım’a Canan dedi…
Bilinmeyen, hiç duymadığımız bir tarihi gerçeği anlattı Nihal Hanım…
15 Temmuz hain saldırıya direnen ve hainlere karşı mücadele eden üçüncü bir cinsiyetin olduğu gerçeğini ifade etti. Bilmediğimiz bir anektod paylaştı…
Ve o tarihten bir süre sonra B. yani Can silikonlarını çıkarttırdı.
Erkek oldu. İstanbul’dan ayrıldı, Güney’e yerleşti…
Eşi ve evladını şehit veren, Gelecek Partisi’nin kurucuları arasında yer alan, bir taraftan da Hukuk Fakültesi öğrencisi olan Nihal Olçok, Türkiye’ye kırgın olduğunu ifade etti.

Son söz olarak şunu söyledi: Abdullah öldü ama Can doğdu…
=======================================
Dostlar,

İyi güzel de, bu tablonun gerçek sorumluları kimler?
TBMM 15 Temmuz Araştırma Komisyonu Raporunu kimler, nasıl ne neden yok etti?
Hiçbir yerlerde yedeği yok mudur? Gün olur, gerçekler ortaya çıkar.

Ve “Bu olay bize Allahın bir lütfu” söyleminin yaman kodları da çözülür.
***

• Son 4 yıldır 15 Temmuz gecesi baslayan, birkaç gün süren mide bulantısı yaşıyorum!
• Kendimi Reichstag yangını içinde buluyorum, karabasanlardan kurtulamıyorum..Halbuki taa 27 Şubat 1933’te yaşanmış o senaryo, tarih ve arşivler unutmuyor!!??

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net