ŞİİR KÖŞESİ…
Dr. Alper AKÇAM şiiri :
ÇOCUK!
sevgi kurşun yarasında
aşk bomba yanığında
şefkat
açlık ve ilaçsızlıkta
ve felsefesiz / bilgisiz / sanatsız
hatta türküsüz / düğünsüz
ufuklar
ve yalanla döşeniyor / yürümeye başladığın sokaklar
diren çocuk
yapraklarına sarınmış
bir güz ağacı gibi
dimdik / sarın suyun son zerresine
biz ihaneti gördük
en yakınımızdan
kestik / kendimiz için umudu
acıyı bal eyledik de
son ışığını gözlerimizin
senin için ateşte tuttuk
yanlış karma eğitimde demiş
demokrasi açan politikacı
her duyguyu / her nesneyi
ve kendilerine sunulmuş her olanağı
yükselmek ve kazanmak için / olanak sayar onlar
onun sıra arkadaşı / kadındır / baş açık / sana kurşunu sıkan
kapatılmak / hizmet ettirilmek
ve dövülmek / sana uzatılan yazgı
sokak ortasında kurşunlanmak
diren çocuk
inan / umudumsun
ve senin gülüşün / ışığı yüreğimin
uzat elini…
