ŞİİR KÖŞESİ

Dr. Serdar Koç

ŞEMSEYN

-I-
artık
urbasız

sözcükler düğüm
düğüm

gaz bombası yağıyor kentlere
kırlarda aynı ezber

Terra Nostra’nın
ilk bölümü kadar gerçeküstü

kuşatma altında gözaltında tutsak
“yağ, yanık et, tırnak ve saç kokusu”

yalan kol geziyor
görmüyor göz gözü

çivili sopayla
iniyor kürsüsünden

doğayla uyumsuz
kapitalizm

yürekler perdesiz…
ömrümüz talan

-II-
her gün şiir ciniyle nasıl cebelleştiğini
bir bilsen acırsın

koza olur çöğer
kelebek olur ağar

kalemi parmak ucu
onsuz dokunamaz kelimelere

beyaz su
asude-

beyaz suyla yuyun onu
düşük volümlü bir meyhanede

-III-
koynunda güneşiyle göğün aynası
inmiş de

yeryüzü kanatlanmış
tertemiz bir su birikintisi-

içinde…
-yağmur sonrası-

mavi göğe kök salmış
ulu çınarlar misali

devrim gelecek
kırmızı giysisiyle

saçlarını savura
savura…

fark edilmez
ağırlıkta…

 

 

(deliler teknesi, edebiyat-sanat dergisi, ocak-şubat 2014, sayı: 43)
KÜL’EFİL, Şubat 2015, Kanguru Yayınları