Etiket arşivi: toplumsal cinsiyet (gender)

KADIN CİNAYETLERİ TOPLUMSAL SORUNDUR

KADIN CİNAYETLERİ TOPLUMSAL SORUNDUR

Mustafa AYDINLI
Eğitimci – Yazar

(AS: Bizim katkımız yazının altındadır..)

Ülkemizde kadın cinayetleri, bir toplumsal sorun boyutuna ulaşmıştır. Son işlenen kadın cinayetine yorum yapmak veya henüz olay sıcaklığını koruduğu için yalnızca onun üzerinde durmak, artık ağır bir toplumsal sorun durumuna gelen olayda yaraya merhem olmaz.

Biz konuya genel bir bakışla, toplumsal yaramıza çare arayacağız. Geçmiş yılları bir yana bırakalım, salt bu yılın (2019) ilk yedi ayında kadın cinayeti sayısı 245’e ulaşmış. Bu tablo, tekil cinayet(ler) olmaktan öte açık vahşete dönüşmüştür. Bir de soruna şu yönüyle bakalım : Her dönemde kadın cinayetleri ülkemizde ne yazık ki olmuştur. Ama hiçbir zaman bu dönemdeki ölçüde yoğun olmadı. Neden(leri)  nelerdir?

Öncelikle kadın cinayetleri toplumsal ve kültürel bir olaydır. Bir erkeğin öfkelenerek ya da cinnet geçirerek kadını öldürdüğünü söylersek, soruna kökten çözüm bulamayız. Asıl sorun, oralara nasıl gelindiğidir. O altyapıyı neler oluşturmuştur? Trajedinin toplumsal ve psikolojik, ekonomik… boyutları üzerinde duralım; yarayı iyi tanılayalım ki neşter atacağımız yerde çözüm üretebilelim.

Sorunu salt daha da ağır cezalar hatta idam cezasını geri getirerek de başlıbaşına çözme olanağı yok. Öyle olsaydı, idam cezası uygulanan ülkelerde bu tür cinayetlerin olmaması gerekirdi. O toplumlarda kadın hor görülen, 2. sınıf insan konumundadır. Onun için, idam cezasının yürürlükte olduğu ülkelerde de bu cinayetlerde anlamlı bir eksilme yok. Demek ki salt ceza başlı başına çözüm değil. Olayın Sosyolojik, Ekonomik, Politik, Eğitimsel, Dinsel, Tarihsel… kökleri olduğunu yukarıda belirttik.. O halde çözümü de bu eksenlerde arayacağız.

Feodal kalıntıların yoğun olduğu, bizim ülkemiz gibi ülkeler, erkek egemen toplumlardır. Nazım bir şiirinde ülkemizdeki kadının durumunu Soframızdaki yeri, öküzümüzden sonra gelen..diye betimlemişti. Tam da feodaliteye özgü tipik bir tanımdır bu.

Erkek egemen toplumlarda erkek kışkırtılan – şımartılan, kadın susturulan – bastırılan konumdadır. Örneğin feodal kültürün yoğun olduğu yerlerde, yürürken kadınla erkeğin yolu kesişirse, kendinden yaşça küçük de olsa kadın durur, erkeğe yol verir. Sonra kadın geçer. Yine kadın, yolda eşinin önünde yürürse kınanır durumdadır. Eşinden en az iki adım geriden gitmelidir Sünni İslam gereklerine göre.

Feodal ve dinsel baskının yoğun olduğu toplumda erkek kuldur, kadın ise erkeğin kulu. Kısacası kulun kulu. Kadına böyle bakılınca, kadının geçinemediği eşine ayrılık (boşanma) davası açma hakkı da olamaz. Olursa bu hak, maço erkeğin onuruna, erkeklik gururuna dokunur! Erkeğin tüm olumsuzluklarına karşın kadının hiçbir hakkını savunma olanağı yok! Çoğu yerlerde kadın önemsenmediğinden,  anababa kalıtından (mirasından) bile yoksun bırakılır.

Kadının özgür – bağımsız olmasının ilk adımı, ekonomik özgürlüğünü kazanmasından geçiyor. Bu, öncelikli ve olmazsa olmaz koşuldur. Kadın ne yalnızca çocuk doğuran bir kuluçka makinesidir ne de salt mutfağa hapsedilmiş, bir mutfak robotu. O, erkeğin eşi ve eş olmaktan gelen eşitidir.

Feodal kültür artıklarından beslenen insanımız ve ona yön veren konumdaki üst düzey yönetici ve politikacıların yaklaşımına bakalım. Yöneten konumundaki politik anlayışa bakalım :

Açılım sürecinde Rize belediye başkanı ne demişti? Biz terörü bitirmek için Kürt kadınlarını 2. eş olarak alalım.” söylemi ile kadın bedeni üzerinden ilkel politika.

AKP Samsun il başkanı ise; “Başı açık kadın perdesiz eve benzer, ya kiralıktır ya satılık”  diye saçmalamıştı. İlginçtir, bir yargıç ise Kadının karnından sıpayı, sırtından sopayı eksik etmemek gerekir” buyurdu! Şaşırmayın; evet evet, aynen böyle dedi!

Ayhan Sefer Üstün adlı AKP Milletvekili; “Tecavüzcü, kürtaj yaptıran kadından daha masumdur.” diyebildi!

Orman ve Su İşleri Bakanı Veysel Eroğlu; “Bayanlara evdeki işler yetmiyor mu?” buyurmuştu.

Başbakan Yard. iken Bülent Arınç;“Kadın iffetli olacak, herkesin içinde kahkaha atmayacak.” fetvası verirken;

Tasavvuf düşünürü olduğu ileri sürülen Ömer Tuğrul İnançer; “Hamile kadının sokakta gezmesi uygun değildir.” emir buyurmuşlardır.

Sağlık Bakanı Recep Akdağ; “Tecavüze uğrayan doğursun, gerekirse devlet bakar.” vecizesiyle tarihte hak ettiği seçkin yeri almıştır.

AKP İl Genel Meclis Üyesi Erkan Ekmekci; ”Kızlar okuyunca, erkekler evlenecek kız bulamıyor.” denkleminin sahibidir.

AKP’li Cumhurbaşkanı R. Tayyip Erdoğan; “Ben kadın – erkek eşitliğine inanmıyorum, kadına şiddet abartılıyor.” diye yüksek tepelerden gürlemiştir.

İ. Melih Gökçek; “Annesi tecavüze uğruyorsa çocuğun suçu ne? Annesi ölsün.”  kesin hükmünü koymuştur.

Maliye Bakanı Mehmet Şimşek; “Kadınlar iş aradığı için işsizlik yüksek..” önermesiyle İktisatta yeni bir çığır açmıştır.

Eski Sağlık Bakanı Mehmet Müezzinoğlu; “Annelerin, annelik kariyeri dışında bir başka kariyeri merkeze almamları gerekir..” Sosyolojik yasasını koyuyor… 

****
Bu AKP feodalitesi – dinciliği ile ve kadını öteleyerek, örseleyerek erkeğin kulu görerek cinayetleri önleyemeyiz. Aileden başlayarak özellikle okulda ve toplumsal yaşamın tüm kesitlerinde kadın – erkek eşitliği eğitimi verilmeli, uygulamalı olarak yaşanmalı ve yetişecek kuşaklara olumlu rol modeli olunmalıdır.

Kadın anamızdır, ablamızdır, kardeşimizdir, babaanne, anneannemizdir, en önemlisi de eşimiz ve eşitimizdir. Aynen bir elmanın öbür yarısı gibi. Kadına toplumda hak etiği yeri sağlar ve insan olarak kadın – erkek eşitliğini içselleştirirsek, sorunlar da büyük oranda çözülecektir.
=========================
Dostlar,

Anayasaya açıkça aykırı olarak (md. 103/2; tarafsızlık yemini..) partili (AKP’li) Cumhurbaşkanı Erdoğan, fıtrat (yaradılış) ayrılığının eşitliğe engel olduğunu ileri sürmektedir. Oysa bu durum doğal – biyolojik ve zorunlu bir Evrimsel farklılaşmadır ki| üreme ve insanlığın sürmesi sağlanabilmektedir.

Kastedilen “toplumsal cinsiyet“ (gender) eşitliğidir. Bu yalın olgu bilinmiyorsa derin bir bilgisizlik (cehalet) kanıtıdır. Biliniyor ve anlaşılmak istenmiyor, görmezden geliniyorsa kasıtlı olarak; orada ilkel bir siyasal tercih – dinci dayatma, şeriat özlemi vardır ki; çağ, hukuk, demokrasi ve insanlık dışıdır!

17 yılı dolduran tek başına AKP iktidarında kadını hep önemsizleştiren, şiddeti açık – örtük teşvik eden, bu eşitliği çiğneyen erkek eylemcileri koruyup – kollayan bir politika açıktan açığa izlenmiştir. Milli Eğitim okullarında bu yönde açıkça laiklik çiğnenerek dinci eğitim yapılmaktadır.

Kadına yönelik şiddet ve erken yaşta evlilikler, çocuk annelik bu dönemde iyice artmış; 4+4+4 ucubesi ile kadınların okullaşma ve istihdam oranları iyice azalmıştır. Dünya Ekonomik Forumu Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği Raporu’na göre Türkiye, toplumsal cinsiyet (gender) eşitliğinde 144 ülke arasında 131. sıradadır. Son 14 yılda kadına yönelik şiddet 4 kat, % 392 artmış, genç kadın işsizliği % 23’e yükselmiş, kadınların istihdama katılımı ise %29-31 ile sınırlı kalmıştır. Son 10 yılda 500 bin kız çocuğu evlendirilmiş, son 6 yılda 142 298 kız çocuğu erken yaşta doğum yapmıştır! (Bkz. http://ahmetsaltik.net/2019/08/25/ emine-bulutun-katli-ve-egitimde-kadin -dusmanligi/ ve Eğitim’de Tarikat ve Medrese Gerçeği : 1 Milyon Öğrenci Tarikatların Elinde
Prof. Dr. Esergül Balcı..
)

6 (Altı!) yaşında kız çocuğu ile evlenilebileceğini sefilce, utanmadan TV’lerde dile getiren, Türkiye’yi dünyaya rezil eden sözde ulemalar Rektör bile yapılmıştır!

Sorun; özünde, son çözümlemede bir siyasal iktidar, AKP’den kurtulma sorunu-dur.

Sevgi, saygı ve kaygı ile. 11 Eylül 2019, Datça

Dr. Ahmet SALTIK​ MD, MSc, BSc​
Halk Sağlığı (Toplum Hekimliği) Uzmanı​ -​ Ankara Üniv. Tıp Fak.
​Mülkiyeliler Birliği Üyesi​​ – Sağık Hukuku Bilim Uzmanı​
www.ahmetsaltik.net profsaltik@gmail.com

KADINA YÖNELİK ŞİDDETE HAYIR!

KADINA YÖNELİK ŞİDDETE HAYIR!

(AS: Bizim kapsamlı katkımız yazının altındadır..)

Birleşmiş Milletler’in 1999’daki kararı ile her yıl 25 Kasım tarihi “Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Dayanışma Günü” olarak ilan edilmiştir.

Ülkemizde, kadına yönelik şiddet, kadın emeği sömürüsü, kadın bedeni sömürüsü, kadın yoksulluğu, kadın işsizliği, çocuk gelinler ve okula gönderilmeyen kız çocukları,

  • tacizciyi, tecavüzcüyü, saldırganı koruyup kollayan hukuk sistemi,

kadının özgürleşmesi önünde en büyük engeller olarak durmaktadır.  Kadına yönelik şiddet ve kadın cinayetleri her geçen gün artarak yükselmektedir.

Kadınlar ve kız çocukları, aile içinde sokakta, okulda ve iş yaşamında, fiziksel, ekonomik, psikolojik ve cinsel şiddete maruz kalmakta, yaşanan şiddetin kız çocuklarının okuyamamasından, kadınların toplumsal yaşama etkin katılamamalarına, istenmeyen evliliklere, sakatlıklardan ölümlere dek çok kapsamlı sonuçları olmaktadır. Namus adına işlenen cinayetler bu şiddet türünün en ölümcül ve görünür biçimlerinden biridir.

Türkiye Cumhuriyeti Anayasası “kişinin dokunulmazlığı, maddi ve manevi varlığının tanımlandığı” 17. maddesi ile herkesin yaşam hakkını güvence altına almayı ve kimsenin “insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tabi tutulamayacağını” yükümlenir. Kadına yönelik şiddet, bu anayasal hakkın çiğnenmesi anlamına gelmekte ve bu çiğnemin (ihlalin) önlenmesi için Devlete önemli sorumluluklar düşmektedir.

Kadına yönelik şiddetle mücadele, Türkiye’nin imzalamış olduğu uluslararası sözleşmeler ve Birleşmiş Milletler kararlarıyla da devletin öncelikli sorumluluklarından biri olarak tanımlanmıştır. Ancak kadın cinayetleri katliam boyutuna ulaşmışken, devlet çıkardığı onca yasaya karşın kadınların can güvenliğini sağlamada yetersiz kalmaktadır.

  • Bianet’in verilerine göre 2018’in ilk on ayında en az;
    – 203 kadın ve 12 çocuk öldürüldü;
    – 54 kadına tecavüz edildi;
    – 169 kadın taciz edildi;
    – 306 kız çocuğuna cinsel istismarda bulunuldu;
    – 341 kadın yaralandı.

Kadına yönelik şiddet böylesine korkunç boyutlara ulaşmışken AKP hükümeti, cinsiyet ayrımcı politikalar, yasalar ve uygulamaları yaşama geçirmekte, kadınların ekonomik özgürlüğünü hiçe sayarak, “en az 3 çocuk” söylemiyle kadınları eve hapsetmekte ve erken yaşta evliliğe teşvik etmektedir.

  • AKP’li milletvekilleri tarafından çocuk istismarı faillerine mağdur çocukla evlenmeleri durumunda af getiren önerge verilmesi de kadını yok sayan zihniyetin dışavurumudur.

Kadınların da erkekler gibi güven içinde, korkmadan, ürkmeden,  acı çekmeden, insanca yaşamaya hakkı vardır. Acı çekmek, tacize uğramak, öldürülmek kadınların yazgısı olmamalıdır.

Eğitim-İş, kadınların karşılaştıkları zorlukları dile getirmeyi, onların sözcülüğünü yapmayı; birlikte yaşanır ve daha eşit bir dünya kuruluncaya dek sürdürecektir.

EĞİTİM-İŞ MERKEZ YÖNETİM KURULU
=============================
Dostlar,

“Kadın elbisesi giymiş akıl”, “erkek elbisesi giymiş akıl”

Bizim de üyesi olduğumuz EĞİTİM-İŞ‘in yukarıdaki açıklamasını bütünüyle katılarak paylaşıyoruz. 

  • İnsan aklı evrenseldir.. “Kadın aklı“, “erkek aklı” ayrımı hukuk, bilim ve ahlak dışıdır.

Kadın elbisesi giymiş akıl“, “erkek elbisesi giymiş akıl” benzetmesi yapalım akılda kalsın diye.

Fiziksel özellikleri bakımından elbette önemli farklılıklar vardır kadın ve erkek arasında.

Ancak kadın ve “erkeğin toplumsal yaşamdaki rolleri” bakımından hiçbir ayrım yapmamak gerekir. Bu amaçla “toplumsal cinsiyet (gender)” kavramı Batı yazınında geliştirilmiştir. Dolayısıyla, toplumsal işbölümünde – ortak yaşamda “salt ama salt” kadının ya da erkeğin yapabileceği işler – işlevler dışında hiçbir ayrım ölçütü konamaz, konmamalıdır.

Somut örnek vermek gerekirse; “sütannelik” salt kadının, “sperm bağışı” salt erkeğin yapabileceği bir iştir; o denli!

Bu yüzden, “kapitalizmin beşiği” ABD’de bile iş başvurularında mutlaka cinsiyet belirleme zorunluğu olan son derece ayrık istisna) durumlar dışında işe alımda cinsiyet tercihi hukuksal olarak yasaktır. İş başvurularında fotoğraf istenmez, diplomalara fotoğraf konmaz… vs.

Erdoğan, dün (23.11.18), her gün konuştuğu üzere gene konuştu ve 100 m koşusunda kadın ve erkeğin bir tutulamayacağını söyledi. Hiç de seyrek olmadığı üzere, kadın 1,80’i aşkın, erkek 1,60 cm ise ne olacaktır? Kafalardaki koşullanmış kalıp bunca dar ve salt kadın bedenine yönelik midir? Her durumda erkek, fiziksel olarak kadından daha mı güçlüdür?

Kimi erkeklerin aklı ne zaman kadın bedenine kilitli kalmaktan, uçkur düzeyinden kurtulacak ve yukarı çıkarak kadının kafasının içine – aklına odaklanabilecektir? Bu arkadaşlarımızın insanın insanlaşması evrimini hızla tamamlamaları gerek toplumsal barış ve ilerleme için.
****
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Türkiye Gençlik ve Eğitim Vakfı’nın (oğlunun vakfı!) kuruluşunun 20. yıldönümü için 30.05.2016’da yaptığı konuşmada, salondaki kadınlara ve kız çocuklarına “anne adayı” diye seslenmişti!

  • Doğum kontrolüymüş, hiçbir Müslüman aile böyle bir anlayışın içerisinde olamaz.
    Rabbim ne diyorsa, Sevgili Peygamberimiz ne diyorsa biz o yolda gideceğiz. Buna bakacağız. Bunun için de 1. derecede görev annelerin. Neslin asıl sahibi annedir. Anne olduğu için cennet annelerin ayaklarının altındadır, babalarının ayakları altında değil. Onun için annelerin ayaklarının altı öpülür, orada cennetin kokusu var, orada cennet var. Babanın değil. Onun için ben, siz anne adaylarından hele hele yetişmiş, kaliteli anne adaylarından ayrıca bunu da bekliyoruz.» (http://ahmetsaltik.net/2017/01/06/erdoganin-ve-akpnin-14-yillik-yasam-tarzina-mudahaleleri/)
    ****
    Bu sözlerin neresinden tutalım ki?!
    – Din siyasete alet ediliyor gene.. artık biz utanıyoruz..
    – Oğlunun Vakfının reklamı yapılıyor orada, aile boyu siyasetin neresi etik?
    – Neslin “sahibi” olamaz, çünkü kuşaklar anababalarının malı değildir, sürdürücüsüdür.
    – “Neslin sahibi” kadınlar ise (!) neden erkeklerin soyadı evlenen kadınlara veriliyor?
    – “Doğum kontrolü” Müslüman aileye yakışmıyor ise Erdoğan neden 4 çocukta durmuştur?
    – “Doğum kontrolü” Müslüman aileye yakışmıyor ise Erdoğan’ın çocukları neden 1-2 torundan fazla vermediler?
    –  Vakıftan destek verdiğiniz karşınızdaki yoksul aile çocukları genç kızları “anne adayı” olarak görmek hakaret değilse en azından haksızlıktır. O yoksul genç kızlar gelecek kazandırılması gereken, Erdoğan’ın deyimiyle “dezavantajlı” çocuklarımızdır, “kuluçka makinesi” değildir!
    – “Yetişmiş kaliteli anne adayı” sözleri ile kodlanan nedir acaba??
    – Aile planlaması, başta Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu (UNFPA) olmak üzere pek çok uluslararası kurum tarafından en temel insan hakları arasında sayılmaktadır. Bu gerçeği görmezden gelemezsiniz..
    – Ayrıca Anayasamızın 41. maddesi bu hizmetlerin halka verilmesi, gerekli örgütün kurulup araç – gereçlerin sağlanması ve eğitim yapılmasını Devlete açık seçik ödev olarak yüklemektedir. 2827 sayılı yasa ve ilgili Tüzükte ayrıntılı düzenlemeler vardır, bunları görmezden gelmek suçtur, anayasayı çiğneme suçudur.

Ve son olarak soralım : Kadına – kız çocuklarına dönük her tür, mide bulandıran iğrenç şiddet hatta cinayetler 16+ yıllık iktidarınızda kezlerce kat neden artmıştır, artmaktadır? Bu ağır tabloyu görmüyor musunuz? Yoksa bu hazin durum istendik midir – politikanız içre midir?

  • Kadını eve kapatıp, çocukların yetişmesini de eğitimsiz bırakılan analara bağlayarak kalabalık – niteliksiz, dilimiz varmıyor söylemeye ama bir “sürü toplum” yaratarak “sonsuz” ve mutlak iktidar mı düşlüyorsunuz??!

Boşunadır efendiler boşuna! Zamanın ruhu bu vahabi planlara izin vermeyecektir. 21. yy’ın şafağında Anadolu 2. bir S. Arabistan asla olmayacaktır. Ancak sizler tarihin karanlık sayfalarına gömüleceksiniz yapıp ettiklerinizle ve hiiiç de hayırla anılmayacaksınız.

Sevgi ve saygı ile. 24 Kasım 2018, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK MD, MSc, BSc
Ankara Üniv. Tıp Fak. – Halk Sağlığı Uzmanı
Sağlık Hukuku Bilim Uzmanı – Mülkiyeliler Birliği Üyesi
www.ahmetsaltik.net     profsaltik@gmail.com

 

 

ŞİDDETİN ZİHİNSEL ALTYAPISI


ŞİDDETİN ZİHİNSEL ALTYAPISI

Prof. Dr. TÜLAY BOZKURT

Haber görseli

Özgecan Aslan’ın öldürülmesi ile yeniden gündeme gelen kadına karşı şiddet olgusu, toplumsal yaşamı erozyona uğratan ve siyasa tarafından da doğrudan teşvik edilen
şiddet kültüründe kadına biçilen değerin dışavurumudur.

Şiddet kültürü içinde yer alan kadına atfedilen “değer”sizlik dolaylı ve dolaysız yollardan toplumsal yaşamın hemen her alanına aktarılarak ete kemiğe bürünüyor. Bu “değer”sizlik aktarımını çalışma yaşamı, aile, eğitim, istihdam fırsatları, toplumsal yaşam gibi pek çok alanda gözlemlemek olanaklı. Nitekim bu gibi alanlarda yapılan sistematik gözlemler, adına toplumsal cinsiyet (gender) denilen ve zengin bilgi birikimi ile toplumlardaki cinsiyet temelli statükoyu açığa çıkarıp sorgulayan bir disiplini de ortaya çıkarmış bulunuyor.

Bilişsel psikoloji

Konunun ayrıntıları bir nefeste anlatılmayacak ölçüde derin. Ancak bu konulardan bir tanesi
var ki bu değersizleştirme sürecinde kanaat önderlerinin ve siyasilerin oynadıkları dolaylı rolleri bilimsel olarak da gözler önüne seriyor. 1970’li yıllardan sonra gelişen ve Psikoloji alanında geleceğin bilimi olarak da tartışılan “bilişsel psikoloji”, davranışın nedenini zihinsel süreçlerle açıklıyor.

  • Bu yaklaşıma göre, –Bilişsel Psikoloji yaklaşımı– birey, çevresinden edindiği bilgiyi kullanarak gerçek dünyanın zihinsel ve simgesel bir modelini kuruyor ve zihnindeki bu modele
    uygun olarak davranıyor.

Bilişsel kuramın bir uzantısı olarak nörotik duygu ve davranışlarımızın gerisinde de
kendimiz veya başkalarıyla ilgili düşünce biçimlerinin olduğunu gösteren pek çok araştırma var.  

Örneğin bir grup araştırma, “yeteneksizim sevilmeyi hak etmiyorum, sevilmek için mükemmel olmak gerekir..” gibi kendini değersiz gören düşünce biçimlerinin depresif duygu ve davranışlarla ilişkili iken, “hata yapan cezayı hak eder” gibi bir varsayımın öfke ve şiddet içeren davranışlara yön veren otomatik düşünce tarzı olduklarını gösteriyor (Greenberg, 2007).

Otomatik düşünce tarzlarının pek çok biçimi ve içeriği var.
Bu tür inanç ve düşünceler, rol modellerini de içeren çevremizle kurduğumuz ilişkiler sırasında gelişiyorlar.

  • Otomatik düşünce tarzlarıbaşkalarına karşı duygu ve davranışlarımızı
    irademiz dışında başlatıp yönlendiren zihinsel modeller olarak görev yapıyorlar.

  • Böylelikle “bilişsel” yaklaşım, her patolojik davranışın altında patolojik bir düşünce ve 
    inanç sisteminin bulunduğunu savunuyor ve kendi yöntemleriyle de bunu kanıtlıyor.

Toplumsal düzeyde bilişsel altyapılar

Bilişsel altyapılar toplumsal düzeyde de ele alınabiliyor.

Örneğin Yahudi soykırımı ya da İslamofobi’ye yön veren düşünce sistemlerini sosyalize eden (AS: toplumsallaştıran) süreçlerde eğitimin, siyasilerin ve kanaat önderlerinin rollerini açıklayan çalışmalar, toplumsal patolojilere de ışık tutuyor.

Benzer biçimde “Müslüman gençlik” yetiştirme hevesindeki siyasal iktidar ve onların sesi olmaya çalışan kanaat önderlerinin pazarladıkları kadına ilişkin görüşleri
“namuslu iyi kadın tanımları” dışında kalanlara karşı şiddet kullanılmasını
haklı çıkaracak “ilkel beyin” mekanizmalarını harekete geçiriyor.

Örneğin gündem değiştirmek gibi bir amaca hizmet eden dolayısıyla olasılıkla bir
“üst beyin” kurgusuyla söylenmiş olabilecek “Kadınlar sokakta yüksek sesle kahkaha atmamalıdır.” anlatımı, birtakım insanların duygularından sorumlu ilkel beyinlerine
hitap ediyor.

Sonuç, gülen kadınların ahlaksız olduğu ve her türlü kötü davranışı da hak ettiği yönünde gelişiyor. Kadına karşı şiddet eylemlerinin çoğunda -maalesef kimi kadınlarca da savunulan-
bu tür patolojik düşüncelerin izleri bulunuyor.


– “Mini etek giyen kadınlar laik,
yozlaşmış erkekler tarafından tecavüze uğrarlar”,
– “kadın
kuyruğunu sallamazsa erkek gelmez”,
– “ekonomi iyileşti, 
kadınlar artık evde oturabilir”,
“annelik en kutsal meslektir, kadınlar evde oturmalıdır”…

gibi, erkek egemen değerlerle yüklü aktarımlar ve yine kadınlara ilişkin kimi din adamlarının dillendirdikleri hurafeler, sahte hadisler; aslında kadını küçümsemeleri, bedeni, sosyal statüsü, görünüşü ya da davranışları üzerinde hak sahibi olduklarını iddia etmeleri açısından
kendi içlerinde psikolojik ve sözel şiddet ögeleri de taşıyor.

Haber görseli

Paralel davranma cesareti

Bu tür sapkın düşüncelerin kimilerince “önemli” kişiler tarafından sürekli pompalanması
bu zihniyetlere paralel davranma cesaretini artırıyor, bu tür davranışları da bir yerde
meşru kılıyor. Böylelikle başta siyaset iklimi ve bu iklimden beslenen kimi kurumlar kadınlara karşı şiddetin zihinsel zeminini oluşturuyor, adeta suça azmettiriyor. Kadınların toplumsal
yaşamda karşılaştıkları travmatik (AS: örseleyici) olaylar ,yıllardır kadınlar üzerinden gerçekleştirilen bir kültürel dönüşüme de ivme kazandırarak ikincil bir yarar sağlıyor :

– Sokaktan korkan kadın eve kapanıyor,
– Ne kadar kapalıysam o kadar namusluyum yarışına girebiliyor,
– Kendini güvende hissetmek için kapanıyor.
– Eğitim, ulaşım araçları, sosyal mekânlar, sağlık kamu hizmetleri kadınları erkeklerin hışmından koruyacak biçimde ayrımcılık temelinde yeniden düzenleniyor.

Pembe otobüs koruyucu mu?

Bu nedenledir ki “pembe otobüs” benzeri kadınları koruyucu önlemler bu ülkede yıllardır sürdürülegelen ince oyuna katkı sağlamak dışında bir çözüm olamaz. Suudi Arabistan’da da
bu koruyucu mantıkla kadınların araba kullanması yasaktır, çünkü ıssız yollarda erkeklerin tecavüzüne uğrayacakları düşünülür!


Öyleyse bu karabasandan kurtuluş umudu;
– eğitimle,
– siyasal önderleriyle,
– yasal düzenlemeleriyle,
– sivil toplum hareketleriyle,
– testosteronunu denetleyip frontal loblarını kullanabilmeyi öğrenmek zorunda kalan erkeklerin çoğaldığı,
eşitlikçi bir toplum yaratma kararlılığındaki erkek ve kadınlardadır.

Bir toplumun gelişim düzeyini belirleyen erkeklerin zihinsel haritalarının derinlerinde yatan, kadına bakış açılarıdır. (Cumhuriyet, 27 Şubat 2015

==================================

Dostlar,

Özgecan Aslan yabanılca (vahşetle) öldürüleli 3 hafta oldu… (12 Şubat 2015, Mersin)

Simgeleşen bu cinayeti izleyen başkaları da bu 3 haftada birbirini kovaladı.
Halk sokaklarda..

Oysa AKP iktidarının sorunun köklerine inecek bir girişimine tanık olamadık.
Hükümetin bu vb. kadına yönelik cinayetlerde siyasal sorumluluğunu anımsadığını da!

Örneğin bir TBMM Araştırma – İnceleme Komisyonu kurma girişimi olmadı,
Kadın – Aile ve Sosyal Politikalardan sorumlu Bakanlığın bir bilimsel kurultay topladığını
ya da üniversitelere kapsamlı bir araştırma “ısmarladığını”.. izlemedik..

Tersine, bu haftalarda, TBMM’de halka daha çok şiddet uygulayabilmek adına hukuk devleti ilkeleri çiğnenerek sözde İÇ GÜVENLİK yasa tasarısı görüşmelerinde AKP’li vekiller
muhalefet temsilcilerini kameralar önünde apaçık dövdüler, hatta kaburgalarını kırdılar..

Tepedeki giderek despotlaşan adam, “İsteseniz de istemeseniz de bu yasa çıkacak!” diyerek şiddet iklimini hatta uygulamasını meşrulaştırdı, hatta ortamı daha da terörize etti.
Anayasal yansızlığını da bilmem kaçıncı kez yitirmiş oldu.. Oysa bu metin yasalaşınca
Anayasa gereği (md. 89, 175) kendisine yollanacak ve Resmi Gazetede yayımlaması istenecekti; görüşünü peşinen açıkladı.

İktidar, adı sözde “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi” olan fakat gerçekte apaçık zorunlu din dersi
ve İslamın Sünni mezhebinin zorla öğretilmesini içeren dersleri ve bunlar üzerinden
kadını ikincilleştiren, değersizleştiren, nesneleştiren…. hurafe öğretimini hem de 5. sınıftan başlayarak durdurmadı! Dahası, oku öncesi öğretime de “Değerler eğitimi” maskesiyle bacak kadar çocukların beynini yıkamayı yine sözde dinsel içerikler üzerinden planlamakta!
Bacak kadar çocuklara, dinci içerikli hurafe olmasa bile soyut değer eğitimi verilmesi
bilimsel olarak olanaksız ve giderek “ZİHİNSEL BİR SOYKIRIM” iken!

AİHM’nin bu derslerin “derhal” kaldırılmasına ilişkin AKP iktidarının temyiz başvurusunu reddetmesine karşın yine de siyasal iktidar kılını kıpırdatmıyor!?

Oysa yargı kararlarının gecikmeden yerine getirilmesi hukuk devletinin en temel ilkelerindendir.
(Anayasa md. 138/son : “Yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına
uymak zorundadır; bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir suretle değiştiremez
ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez
.”)

İç hukukta geçerli yukarıdaki genel ilkeye ek olarak, AİHS’ne taraf olan (onaylayan) Türkiye,
bu Sözleşme gereği, AİHM’nin yargı yetkisini de kabul etmiş ve kararlarına uymayı yükümlenmiştir. AİHM kararlarını uygulamamanın yaptırımı vardır ve bu husus Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin yetkisindedir. Avrupa Konseyi’nden çıkarılmaya ve
çağdaş dünyadan dışlanmaya dek gidebilir.. O zaman Türkiye’nin AB düşleri de buharlaşır, uçar.. AKP bu yıkımın adını “Değerli yalnızlık” mı koyacaktır o aşamada,
ağır bir sosyal şizofrenik davranışla??

AKP iktidarı, seçime kilitlenmiştir ama gerek gördüğü yasal düzenlemeler için TBMM Grubunu koşturmaktan da geri durmamaktadır. Bir yandan da ekonomideki yangın ve işsizlik, dışsatımın yavaşlaması, % 15’leri bulan ağır devalüasyonun türev sonuçları.. ile sözde boğuşmaktadır.
HDP’yi seçime dek ve seçimde kendince “idare etmeye” çabalamaktadır ama yapıp ettiği
ürkünç (vahim) yanlışlar ayağına dolanmaktadır. Oslo’da yapılan gizli ve yasadışı görüşmelerde terör örgütüne vaadedilenlerin yerine getirilmesi istenmktedir.

HDP ile seçim tangosu, AKP açısından ölümcül (morteli fatal!) olabileektir..
Siyasal olarak intihar eden HDP, seçime girerek baraj altında kalacak ve AKP’ye 50-55 vekil armağan edecektir altın tepside.. Bundan ala stepne hatta can simidi olabilir mi AKP için??
Pazarlık büyüktür ve bu imoral (ahlak dışı) bağlamdadır ne yazık ki..

Nafiledir.. Eğik düzlemde kayış durdurulamayacak ve 7 Haziran 2015 gece yarısına doğru, Türkiye’nin hangi yepyeni seçeneklerle yoluna devam edeceği belli olacaktır..

Sayın Prof. Tülay Bozkurt’un yukarıdaki değerli yazısı bize bunları çağrıştırdı.

Sevgi ve saygı ile, 05.03.2015 

Dr. Ahmet Saltık
www.ahmetsaltik.net
profsaltik@gmail.com