ADALETLE HÜKMETMEK..


ADALETLE HÜKMETMEK..

22.05.2008 Ankara

Duran Aydoğmuş

 

 

Değerli Dostlar,

Tarih derslerimizden anımsayalım; Hz. Peygamber’den sonraki Dört Halife Devri’nin
(Hülafa-yı Raşidin) ardından Suriye ve Irak’ta kurulan iki devlet vardı :
Emevi ve Abbasi Devletleri.

Bunları kısaca anımsayalım; sonra da zamanımıza gelelim, ders çıkaralım…

*****

Bilindiği gibi, Peygamber düşmanı Ebu Süfyan’ın oğlu I. Muaviye, Halife Ömer döneminde 641’de Şam valisi olmuş ve Suriye’yi denetimi altına almış, Şam şehrini Emevi Devleti’nin başkenti yapmıştı.

Muaviye, 656’da başa geçen Hz. Ali’nin halifeliğini tanımamış, O’nu yani Ali’yi 3. Halife Osman‘ın öldürülmesine engel olamamasından ve katillerinin bulunamamasından
sorumlu tutmuştu. Ancak, gerek Muaviye ve gerekse kendisinden sonrakilerin yaptıkları adaletsizlikler vs. yüzünden, MS 750’de Bağdat merkezli Abbasi Devletine yenilmiş
ve İspanya’ya kaçarak orada Endülüs Emevi Devletini kurmuşlardı.

Peygamber’in amcası Abdul Muttalib’in oğlu Ebul Abbas, Şam merkezli Emevi Devleti’ne MS 750’de son verdikten sonra, Abbasi Devletini kurmuş, başkenti Şam’dan Bağdat’a taşımış; ancak, Orta Asya Türklüğünü kılıç zoruyla Müslüman etmiş,
1258’de Abbasi Devleti de tarihe karışmıştır.

İşte yaklaşık 150 yıl Şam’da hüküm süren Muaviye (Emevi) Devleti’nin başı I. Muaviye zamanındaki adaletin ne durumda olduğunu anlatan buradaki kısa öykünün bize anlattığı;

  • “Adaletle hükmetmeyen devlet ve başındakiler ne kadar güçlü olursa olsun bir gün gelir yıkılır; ama, olan da o devletin milletine olur!!!”

Saygılarımla. 21.07.2014

**********

Sumru N. Akgür sumruakgur@………. şöyle yazdı : 16.7.14)

Bilinen bir fıkra ama, güne uygun..

Bir gün Hz. Ali‘nin taraftarlarının yoğun olduğu Küfe’den (Irak) bir Arap,
devesiyle Şam’a gelmiş. Şam sokaklarında dolaşırken biri O’na yanaşmış :

– “Ver o dişi deveyi bana!” demiş. Tartışma büyümüş, Küfe’den gelen adam,

– “Bu deve benimdir, üstelik dişi değil, erkektir” diye itiraz etmişse de anlaşamamışlar. Konu Muaviye’ye yansımış.

Halk meydanda toplanmış… Muaviye, Küfe’den gelenle Şam’da deveye sahip çıkan yerliyi dinledikten sonra, kararını açıklamış :

– Bu dişi deve Şam’lınındır!

Sonra toplananlara dönmüş ve sormuş :

– Ey cemaat, bu dişi deve kimindir?

Cemaat hep birlikte bağırmış:

– Şam’lınındır!

Küfeli şaşkınlıkla, devesinin ardından bakakalırken, Muaviye O’nu yanına çağırmış :

– Ey Küfeli, dinle! Sen de ben de biliyoruz ki, bu deve senindir ve dişi değil, erkektir.
Ama sen Küfe’ye dönünce gördüklerini Ali’ye anlat ve de ki:

“Ey Ali, Muaviye’nin, dişi deveyi erkekten ayırt edemeyen, O ne derse evet diyen
10 bin adamı var! Ayağını denk al!”

========================================

Dostlar,

Sevgili ve çok birikimli arkadaşımız Sn. Duran Aydoğmuş’a
sitemizde bizimle paylaştığı iletisi için teşekkür ederiz..

Yazıda “hükmetmekten söz edilmekte ve bunun “adaletle” olması gerektiği belirtilmekte.
Artık bu “hükmetme” sözcüğünü de sorgulamalı.
Geçelim doğrudan – yarı doğrudan demokrasileri, temsilli demokrasilerde bile
artık “Hükümet” sözcüğünü bırakmak gerek. Batı’daki “Government” sözcüğü de Arapça “hükmetme” anlamında değil. “Çekip çevirme, yönlendirme” (Governing) anlamında.
Bu işi (Governing) yapan kişi de “Hükmeden” değil! Orkestra şefi..
Bakanlar (belli işlerden sorumlu olanlar, o işe bakanlar) Kurulu’nun orkestra şefi.

Günümüzde siyasal rejim biçim, işleyiş ve teknik olarak doğrudan – yarı doğrudan demokrasi olmasa bile; temsilli demokrasilerde bile kamuoyunun yönetime – hükümete giderek daha çok katılabildiğini izliyoruz. Türkiye’de biçimsel (formel) medyaya ne yazık ki büyük ölçüde AKP iktidarınca “hükmedilmekle” birlikte; özellikle sosyal medya ve “direnen medya” üzerinden kamuoyu, dileklerini Bakanlar Kurulu’na – Kabine’ye ulaştırabilmekte ve belli ölçülerde baskı kümeleri epey işlevsel olabilmektedir.

Bu bakımdan “hükmetme” yerine “yönetme, yönlendirme, ortak yönetim” hatta
belli çekincelerle “Yönetişim” (Prof. Peter Drucker, Governance, 1970’ler) sözcüklerini kullanmalıyız.

  • Çağımızda kimse kimseye “hükmetmemeli”, hükmedeMEmeli”..

– “Hukuk içinde yönetim” 
– “Gün ışığında yönetim” (Prof. İl Han Özay)
– “Katılımcı yönetim”..

özlemlerimizi dileklerimizdir. Rejim tümden doğrudan – yarı doğrudan” demokratik yapıya dönüştürül(e)mese de, eldeki teknik olanaklar sıklıkla ve pek çok konuda geniş kitlelerin hızla, güvenle ve yüksek olmayan bedellerle görüşlerinin alınmasına olanak vermektedir.
Cep telefonlarının halkoylamalarında (referandum, plebisit) kullanılması olanaklıdır.

Nitekim partiler, kurumlar sıklıkla kamuoyu yoklamalarına (public opinion) başvurmaktadırlar. Geliştirilen istatistiksel yöntemler, kamuoyu yoklamalarının yeteneklerini artırmıştır. Oldukça yüksek güven düzeyi ile (%90, 95, 99 veya 99.9) olabildiğince küçük bir sapma ile dar bir güven aralığı içinde kestirimler yapılabilmektedir. Üstelik 3 bini bile bulmayan örneklem (sampling) kümeleriyle..

Belli bir süre için hukuk içinde seçimle yönetime gelenlerin çağın olgularını dikkate alarak
elden geldiğince “ulusal egemenlik” ilkesine bağlı ve sadık kalmaları beklenir ve gerekir.

  • “Ulusal Egemenlik öyle bir nurdur ki; onun karşısında zincirler erir, taç ve tahtlar yanar, mahvolur. Ulusların tutsaklığı üzerine kurulmuş kurumlar
    her tarafta yıkılmaya  mahkumdur.” “Yeni Türk Devleti’nin yapısal özü
    Ulusal Egemenliktir.”  
    (1 Nisan 1923) (Gazi Mustafa KEMAL)

Sevgi ve saygı ile.
22 Temmuz 2014, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net

ADALETLE HÜKMETMEK..” hakkında 9 yorum

  1. Perihan Aysal

    Bu liyakatı bir kez olsun RTE’ı tehlike, tehdit gören bütün insanlarımız
    (fikri ne olursa olsun) gösteremez mi?

    Kafa karıştıranların sözlerini şimdilik bir yana bırakıp, akla uygun olanda birleşemez mi?

    Bizler okuyup, dinleyip, konuşup işe yarar-doğru birşey yapamaz mıyız?

    Bence YAPABİLİRİZ.

    Cevapla
  2. Duran Aydoğmuş Yazar

    Ahmet Hocam iyi geceler,

    “Adaletle Hükmetmek” başlığı ile sitenize koyduğunuz yorumumu ve sizin değerlendirmenizi okudum. Çok sağ olun.

    “…. “hükmetme” yerine “yönetme, yönlendirme, ortak yönetim” hatta belli çekincelerle “Yönetişim” (Prof. Peter Drucker, Governance, 1970′ler) sözcüklerini kullanmalıyız.”
    demeniz bence de doğrudur tabii. Ancak, ülkemizdeki “yönetim” diktatoryal ve şer’i uygulamalar ekseninde devam ettiği için, “hükmetme” sözcüğünü kullandım.

    Derin saygılarımla.
    22.7.14
    D. Aydoğmuş

    Cevapla
    1. Ahmet SALTIK Yazar

      Değerli Duran Aydomuş,

      Teşekkür ederim duyarlığınız ve sitemize özeniniz için..

      Ne yazık ki saptamalarınız çok yerinde..

      Ancak bu topraklardan YÜCE ATATÜRK’ün aydınlığını
      söküp atmaya hiç kimsenin gücü yetmeyecek..

      Bu darlıkları da aşacağız.
      Halkımız deneme – yanılma ile öğreniyor.
      “Yandım anaam” diyecek ki bu iktidardan, kendi eliyle de indirsin..

      Halka yardım bu süreçte… Gerçeklerle yüzleşmeleri için ve de onları örgütleyerek….

      Sevgi ve saygıyla
      23.7.2014, Ankara

      Dr. Ahmet SALTIK
      http://www.ahmetsaltik.net

      Cevapla
  3. Perihan Aysal

    Halk gerçeklerle iyice yüzleşsin ve “yandım anam” deyip RTE’yi o zaman alaşağı etsin
    diye beklersek, Atatürk’ün ve şehit atalarımızın, şimdi bizi onca uyaran yaşamdaki atalarımızın,
    bütün yaptıklarını toprağa gömmüş, gömülmesine göz yummuş, en başa dönmüş oluruz
    ve artık biz nasıl kurtuluruz bilemem.

    Allah rahmet eylesin!

    Cevapla
  4. Perihan Aysal

    Sevgili Ahmet Bey,

    İlk önce önümüzde yapabileceğimiz gerçek bir görev duruyor:
    12. CB seçimi.
    Önce bu işte akılla ve liyakatla davranmamız gerekiyor.
    Yanınızda yörenizde Allah’a inanan, İslamı yaşamaya çalışan ama Ata’sına, Vatanına, Milletine bağlı birkaç insan vardır elbet.. Bu insanların saygı ve sevgi ile önce kalplerini kazanacak, zıddına zıddına yarasına basarak konuşmak yerine akıllı sorular
    ve somut bilgiler yönelteceğiz. İnsanları henüz biraz barış kalmışken birer birer kazanacağız. Bakın son dinlediğimiz MV Sn. Refik Eryılmaz’a.. memleketinde mahalle mahalle köy köy dolaşıp anlatıyor. Siz kendinize bakın yazıyorsunuz, anlatıyorsunuz.
    Elimizin gücümüzün yettiğini yaptıktan sonra tevekkül.
    Bertrand Russel bile bunu öneriyor, okumuşsunuzdur.

    Cevapla
    1. Ahmet SALTIK Yazar

      Sayın Aysal,

      Elbette, hiçbirşey yapmadan “bekleme” değil iletim.

      Ama biz ne yaparsak yapalım, gene de halkın değişim – dönüşüm için belli bir zamana gereksinimi var. Bu süreyi hızlandırmaya çalışıyoruz. Ancak yine de kimi süreçler ancak yaşanarak kavranıyor. “Yaşa da gör!” büyük atasözüdür. Az eğitimli kitleler ancak deneyimleyerek öğreniyor. Öngörü iyi eğitim istiyor..

      Ayrıca bilge İlhan SELÇUK’un çok öğretici sözüdür :

      “Emeğin emeklemekte olduğu bir ülkede koşmaya çalışan aydının bacaklarını kırarlar..”

      Bence “kafasını da kırarlar”.. hatta “kafasına sıkarlar”.. postmodern yöntemlerle de Devlet kumpası ile Balyoz vb. davalar gibi kodese tıkar yaşamını sonlandırırlar, insanları kahrından özekıyıma iterler.

      Ancak özgürlük ve onur savaşımı, AYDINLANMA KAVGASI, bedeli ödene ödene süregeliyor bir yandan da..

      Örnekleri öyle çok ki bereket.. Spartaküs’ten Hallac-ı Mansur’a..

      Büyük ATATÜRK, Gandhi, Lenin, Mao, Jose Marti, Martin Luther, Madiba (Nelson Mandela..)

      İnsanlık onuru kazanacak.. DEVRİMLERLE sıçraya sıçraya..

      Sevgi ve saygı ile.
      23 Temmuz 2014, Ankara

      Dr. Ahmet SALTIK
      http://www.ahmetsaltik.net

      Cevapla

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir