Günlük arşivler: 29 Haziran 2013

Ömer Faruk Eminağaoğlu : Demokraside barajlar sorunu!


Demokraside barajlar sorunu!

portresi

Ömer Faruk Eminağaoğlu

Ele aldığım bir konuyu yer sorunu nedeniyle tek yazıya sığdıramayınca, konuya seri yazılarla devam ederim diyorum. Bu düşünceyle yazmaya başlayınca bazen ayrıntıya da dalıyorum. Ancak hızlı değişen gündem karşısında, gündeme ilişkin de birkaç söz etme gereksinimi, önceki her bir yazının öylece kalmasına neden oluyor. Bu hafta da böyle oldu… Seçim barajlarının kaldırılmasına yönelik bir yasa teklifi, bu hafta AKP’nin engellemesi nedeniyle TBMM gündemine giremedi. Açılımlar yapan iktidarın kafası nedense çok karışık…

Avrupa’ya bakıldığında genel kabul gören uygulama, bir ülkede ya seçim barajı olmaması veya bu barajın % 5’in altında olması yönünde. Türkiye % 10 olarak en yüksek baraj öngören tek örnek. AKP, her nedense ısrarla bu oranın korunmasından yana. Bu barajla nasıl bir demokrasi ortaya çıkabilir ki! Siyasi partilere ve seçimlere ilişkin yasalar, 12 Eylül döneminden kaldığı için, siyaset ve seçimler de, seçim barajları da dahil olmak üzere hala daha 12 Eylül kurallarıyla yapılıyor ve demokrasi de
o mantıkla işliyor.

12 Eylül, % seçim barajını öngörürken yegane amacı, merkez düşünceler ekseninde örgütlenen partilerin yasama organına girebilmesiydi. Bu yolla daha az sayıda parti yasama organına girecek ve güç de bölünmeden kullanılacağı için, yönetimde istikrar unsuru öne çıkarak koalisyon düşüncesi dışlanmış olacaktı. Radikal, sert, kutuplarda siyaset yapan görüşler ise, baraj nedeniyle yasama organı dışında kalacaktı. İşte bu baraj uygulamasıyla, siyasetin dinamik yapılanmalarının önüne set çekildiğinden,
böyle partiler yasama organı dışında kaldı. Genelde merkezde siyaset yapan partiler yasama organında temsil edildi. Baraj nedeniyle ortaya çıkan temsil, söylendiğinin aksine hiç bir zaman temsilde adalet ilkesiyle bağdaşmadı. Aksine hem aşkın temsillere hem de barajı aşamayan partilere verilen oyların boşa gitmesine neden oldu.

* * *

Demokrasi için, siyasi partilerin ve partiler arasında da eşit rekabet ortamının varlığı kaçınılmazdır. Ortak yaşama kültürü olan demokrasi, uzlaşının ve çoğulculuğun
öne çıktığı bir sistemdir. Toplumsal yaşamdan başka, yönetimlerde de çoğulculuk gereği koalisyon söz konusu oluyorsa, bu durum gücü kullanmada, yönetimde de uzlaşıyı zorunlu kıldığı için, demokratik gelecek yönünden kuşkusuz olumlu izler bırakmaktadır.

Çok partili yaşam içinde çoğulculuktan ve koalisyondan kaçıp, aşkın temsilleri yaratan barajlı seçim sistemleri ile gücü tek elde – tek partide toplama amacı, demokrasinin ve çok partili yaşamın görünürde sürdürülmesi demektir.

Tek parti varken yönetimin tek parti eliyle yürütülmesi ile çok partili yaşamda yönetimi tek parti eline terk etme anlayışı özde birbirinden çok da farklı değildir. Çünkü her ikisi de çoğulculuğu olabildiğince dışlamaktadır. Şu an Türkiye bu sancıyı yaşamaktadır.

* * *

  • Seçim barajı için başlangıçta doğrudan düşünülmese de, bu uygulama zamanla Kürt siyasal hareketini de etnik bir siyasete sıkıştırmıştır.
  • Bu da etnik konu ve sorunlardan hareketle kürt siyasal hareketinin, ilgili siyasal düşüncelere ait ilgili siyasal partiler içinde değil, aksine baraj ve dışlanmışlık, ötekileştirme, temsil dışı bırakma anlayışı nedeniyle, siyaset / ideolojik temeli ve bütünlüğü olmayan tümüyle etnik paydada yani alt kimlik temelinde yapılanan partilerde örgütlenmelere neden olmuştur.

Böyle partilerde de, bir siyasi parti disiplin ve düşüncesine aykırı olarak her türlü siyasi düşünceden kişi bulunabilmektedir. Bu yapılanmalar, siyasetsiz parti yani 12 Eylül anlayışıyla örgütlenen parti demek olup, etnik temelde ortaya çıkan böyle partileri de
çok partili yaşamda iktidar gücünü elinde tutan tek parti modelinin temelini de,
yine 12 Eylül atmış ve yaratmıştır.

12 Eylül, siyasi partilere Hazine yardımı yapılabilmesini de % 7 ülke barajının aşılması koşuluna bağlamış olup, büyük partilere yapılan yardımlar göz önüne alındığında, seçimlerin eşit koşullardaki rekabet ortamında ve adalet anlayışıyla gerçekleştirildiği de söylenemez.

  • İşte bu gibi 12 Eylül barajları demokrasiyi kurutuyor ama dinleyen kim…

Avrupa Konseyi’nde 2007’de alınan bir kararda seçim barajının %3’ü aşmaması önerilmişti. Aynı yıl Cumhurbaşkanı Abdullah Gül de, Türkiye’de istikrar sağlandığı için, seçim barajı konusunun ele alınabileceğini söylemişti. Bu fotoğrafa rağmen seçim barajına ilişkin yasa teklifinin gündeme alınmamasını nasıl yorumlamak lazım…

http://haber.sol.org.tr/yazarlar/omer-faruk-eminagaoglu/demokraside-barajlar-sorunu-74116

ADD Genel Yönetim Kurulu Toplantısı Sonuç Bildirgesi – 29.06.2013

Dostlar,

ADD (Atatürkçü Düşünce Derneği), aylık olağan toplantısını bu gün yaptı ve akşam saatlerinde  bir sonuç bildirgesi yayımladı.

İçeriğini bizim de paylaştığımız bildirge aşağıda..

Sevgi ve saygı ile.
29.6.2013, Ankara

Dr. Ahmet Saltık
ADD Bilim – Danışma Kurulu Üyesi
Eski Genel Başkan Yardımcısı
www.ahmetsaltik.net

=========================

ADD Genel Yönetim Kurulu Toplantısı
Sonuç Bildirgesi – 29.06.2013

29.06.2013 tarihinde yapılan ADD Genel Yönetim Kurulu toplantısında örgütümüz sorunları tartışılmış, ülkemizde yaşananlar mercek altına alınarak aşağıdaki konuların kamuoyuna duyurulmasına karar verilmiştir:

Taksim Gezi Parkı‘ndaki rant çalışmaları ile başlayan, iktidarın on yıllık uygulamalarına tepki olarak tüm yurda yayılan, herhangi bir suç örgütünün parmağının bulunmadığı gençlik hareketinin masumiyetinin, Papua Yeni Gine başbakanı tarafından bile anlaşılmasına karşın, ülkemizi yönetenlerce anlaşılamaması derin bir çelişkidir.

Aynı zamanda bu gençlerin sırtlarında çantaları, ellerinde karanfiller ve su şişeleriyle başlattıkları eylemde iktidar tarafından ısrarlı bir biçimde suç unsuru yaratılmaya çalışılmış, bu gençlerin suç örgütü üyesi olduğu gerekçesiyle tutuklanmaları istenmiştir. Çünkü suç örgütüne mensup olmak, ceza yasasına göre ağır bir suçtur. Oysa ortada bir suç örgütü yoktur. Eğer bir örgüte mensup olmak suçsa, siyasi partiler de demokratik kitle örgütüdür. Yani bu durumda meydanlarda miting yapan ve AKP’ye üye olan kişileri de örgüt mensubu diye tutuklanmaya sevk etmek mi gerekmektedir?

Taksim Gezi Parkı’nda, Atatürk Orman Çiftliği’nde yeşili katledenlerin, rengini şehitlerimizden alan al bayrağımızı yeşile boyama çabaları utanılacak niteliktedir.

Ülkemiz başbakanının Gezi Parkı eylemlerinde yaşanmamış çirkinlikleri, ısrarla ve miting meydanlarında dile getirmesi, ortamı giderek germesinin ekonomiye çıkan
ağır faturasının da göz önüne alınması karşısında gerçek suçlunun ülkemiz başbakanının olduğunu ayrıca açıklamaya gerek yoktur.

Bir yandan 1990’lı yılların gençliği, karşısında yine aynı yılların emniyet güçleri karşı karşıya getirilmiş, “destan yazdıkları” gazıyla masum gençler öldürülmüş, yaralanmışlardır. Şimdi de destan yazan bu polislere ulufe dağıtırcasına ikramiye verilmesi garabeti ortaya çıkmıştır.

Sürekli gündem değiştiren hükümetin karanfil atan gençlere bomba ve plastik mermi attıkları, bu arada Güneydoğu’da yaşananları görmezden geldikleri, oralarda göstericiler tarafından taşınan terörist başının posterleri ile terör örgütü PKK’nın paçavralarını
suç saymadıklarını
, hatta bu kentlerdeki TOMA’ları İstanbul’a, Ankara’ya göndererek emniyet güçlerini zayıflattıkları, sonucunda komutanları taşıyan bir helikopterin kurşunlandığı ve karakolların basıldığı düşünüldüğünde; oluşturulan “bizden-onlardan” ayrımını ısrarla dile getirdikleri, böylece olayların durmayacağını,
hatta giderek tırmanacağını tahmin etmek önbilicilik (kehanet) sayılmamalıdır.

Üzerlerindeki psikolojik baskıya, özel yaşamlarına karışılmasına karşı forum düzenleyen gençlere çivili sopalarla, bıçaklarla saldıranların kimden olduğu bilinmektedir.
Ülkenin başbakanının yalnızca kendisine oy verenlerin başbakanıymış gibi
“onları evlerinde zor zapt ettikleri” söylemi de çok vahimdir.
O zaman bizlerin aklına şu soru gelmektedir:
Acaba gençlere saldıran bu eşkıya takımı, başbakanın evde zapt ettiği
kesime mi mensuptur?

Plastik mermiyle şehit edilen gencimizin polis kurşunuyla öldürüldüğünün otopsi sonucu saptamasına karşın, suçsuz kahramanlarımızı gerekçesiz tutuklayan, Silivri’de Hasdal’da ve Sincan’da tutsak eden düşünce sahibi kişilerce gencin katili polisin serbest bırakılması, şehit gencimiz hakkında O’nu kötüleyici dedikodular yayılması, tanıkların gözaltına alınarak, birinin tutuklanması yurtta demokrasi ve hukukun da katledildiğinin açık göstergeleridir. 2 Temmuz’da 20. yılını yaşayacağımız Sivas katliamı sanıklarının da bu zihniyetle yargılandıkları bilinmelidir.

Cizre‘de yaşananlar ve Diyarbakır’daki “kongre”, hükümet tarafından “açılım” sürecine gölge düşürülmemesi gerekçesiyle görmezden gelinmekte, bu vb. hükümet eylem
ve söylemlerinden cesaret alan terör örgütü ve uzantılarının isteklerini giderek yükselttikleri, başbakanın 63 akil adamının hazırladığı sonuç raporundaki istekleriyle, terörist başının bile önüne geçtikleri korkutucu bir biçimde görülmektedir.

Doğru olmadığını kendileri de bilen kişiler tarafından başlatılan, siyasi davalarda
karar aşaması, hükümetin terör örgütüyle birlikte yürüttüğü açılım sürecine uygun bir seyir izlemektedir.

ADD olarak, 15 Temmuz’da Yargıtay’da ve 5 Ağustos’ta Silivri’de, kamuoyunda Ergenekon ve Balyoz olarak bilinen davaların duruşmalarına seyirci kalmayacağımızın, etkin biçimde demokratik tepkilerimizi dile getireceğimizin herkes tarafından
bilinmesi gerekir.

Bu bağlamda, Taksim Gezi Parkı eylemleri sırasında şehit olan polis ve gençlerimiz ile
2 Temmuz’da Sivas katliamında öldürülen şehitlerimizi de saygıyla anıyoruz.

Kamuoyuna saygıyla duyurulur. 29.06.2013

ADD Genel Yönetim Kurulu

Konferans: “Şeytan Üçgeninde Demokrasi Oyunu”

K o n f e r a n s                 :

“Ş E Y T A N   Ü Ç G E N İ N D E   D E M O K R A S İ   O Y U N U”

Seytan_ucgeninde_demokrasi_oyunu.æ.pdf

ali ercan

Prof. Dr. D. Ali Ercan

Değerli arkadaşlar, bu kez mantık sorusu siyasal...

 Evet, Bir masal Ülkesinde 1000 Sandalyeli Meclis için Milletvekili seçimi yapılıyor. 1000 seçmenden 256’sı  (A) Partisine oy veriyor ve bu Parti Meclist’e
664 sandalye elde ediyor. 
Bu nasıl olanaklı olur? 256 oyla 664 sandalyayı
ele geçirmek için gerekli 3 koşulu belirtiniz.æ

****************************

Siyasal mantık sorusunun yanıtı

 
Değerli arkadaşlar, bu sorunun mantıklı yanıtı olamaz. Masal Ülkesini anladınız; Türkiye’den söz ediyoruz. Türkiye’ye özgü bu siyaset cambazlığı ve sonuçları
ilginizi çekiyorsa,
C u m a r t e s i   k on f e r a n s ı m a   b e k l i y o r u m.
Sevgilerimle. æ 

29.6.2013 Cumartesi, saat 15.00
Mithat Paşa Cd. 49/5, Kızılay, Ankara, Tlf. 442 59 45

Milli aydınlar TÜRKLÜĞE sahip çıkıyor!

Dostlar,

Sitemizde saha önce yayımladığımız bu haberi,
(http://ahmetsaltik.net/milli-aydinlar-turkluge-sahip-cikiyor/)
2 ay sonra bir kez daha paylaşmayı yararlı buluyoruz..

Türkiye’mizin bir yerlerinde “Kuzey Kürdistan” (!) kongresi toplanıyormuş da!

Sevgi ve saygı ile.
28.6.13, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net

======================================

Milli aydınlar TÜRKLÜĞE sahip çıkıyor!

Yeni anayasa çalışmaları kapsamında “Türk” ifadesinin kaldırılmasına tepki gösteren
Türk aydınlarının başlattığı kampanya çığ gibi büyüyor. 400’den çok aydın daha bildiriye imza koydu

İl il, ilçe ilçe gezip “Çağrı Konferansı” serisi başlatacak olan aydınlar; barolar üniversiteler, STK’lar ve gençlere davet yapmaya hazırlanırken sanal alemde de kendiliğinden siteler oluşmaya başladı!

Yeni anayasa çalışmalarında “Türk” ifadesinin anayasadan silinmesine tepki gösteren ve aralarında Prof. Dr. Halil İnalcık, Prof. Doktor İlber Ortaylı, Prof. Dr. İskender Öksüz ve Sadi Somuncuoğlu’nun da yer aldığı 300 aydının, Türk milletine yaptığı çağrıya destek çığ gibi büyüyor. Dün de eski Devlet Bakanı Kamran İnan, eski Adalet Bakanı Hikmet Sami Türk, emekli Büyükelçi İnal Batu, Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanı Yılmaz Büyükerşen ve eski Kültür Bakanı Namık Kemal Zeybek’in de aralarında bulunduğu 400’den fazla kişi, bildiriye imza attı. Prof. İskender Öksüz tarafından okunan bildiri büyük ilgi gördü. Türk Milleti’ne çağrı yapmayı görev olarak üstlendiklerini belirten Öksüz, Ankara’nın ardından diğer illeri de dolaşacaklarını söyledi. Öksüz, “Daha
bu adımları atmadan bildiriye gelen gelen ilgi ve desteği mutlulukla gözledik” dedi.

Asla çıkaramazlar

Prof. Öksüz, bildiriyi Ankara Barosu Konferans Salonu’nda kalabalık bir topluluk önünde okudu. Burada bir konuşma yapan Öksüz, anayasadan Türklük ifadesinin çıkarılmasına  kimsenin gücünün yetmeyeceğini belirterek, şunları söyledi. “Yeni anayasanın olmazsa olmazsı olarak gördüğümüz bu üç madenini çağrısı başka bir duyuru olmadan sosyal medyada kendiliğinden açılan imza kampanyaları ile 30 bine yaklaştı. Ayrıca cumhuriyet tarihi boyunca kamu kuruluşlarının isminde yer alan T.C. ibaresinin kaldırılmasına karşı yurttaşlarımızın gösterdiği asil tepkinin milyonları aştığı görülmektedir. Bütün bunları Türk milletine çağrı metni çerçevesinde değerlendirdiğimizi büyük bir memnuniyetle değerlendiriyoruz. Bize ulaşan bu bilgileri ve imzalarıyla vatanımızın bütünlüğüne milletimizin birliğine ve şerefli vatandaşlarımızın eşitliğine ve devletimizin tekliğine sahip çıkan bu haysiyetli ve cesur destekleri günümüzün ve yarınımızın teminatı olarak görüyoruz.”

İl il, ilçe ilçe gezilecek

Prof. Öksüz, açıklamasını şöyle sürdürdü: “Baştan beri planladığımız konferanslar ve ziyaretler listesi ilan edilecek ve il il, ilçe ilçe ” Çağrı Konferansları “na ve gezilerine başlanacaktır. Bu bağlamda üniversitelerimiz, barolarımız, meslek kuruluşlarımız, STK’larımız ve gençlerimize de çağrımız var. Harekete geçerek benzer demokratik platformlarda aziz vatandaşlarımızı aydınlatma görevini üstleniniz. Durumun ciddiyetini dikkate alarak, vatan savunmasında kararlı bir faaliyeti gerçekleştiriniz.”
İŞTE O BİLDİRİ
Aydınların kamuoyuna açıkladığı 3 maddelik bildiri şöyle                          :

==================================================================
1. Türkiye Cumhuriyeti devletinin kurucusu ve sahibi olan Türk milletinin adı,
vatandaşlık tarifinden ve Anayasa’dan çıkarılamaz. 

2. Devletimizin eşit ve şerefli üyeleri olan aziz vatandaşlarımız,
ırklara ve mezheplere ayrıştırılamaz. 

3. Anadolu coğrafyasında Selçuklu ile başlayın Osmanlı ile devam eden
Türk Milleti’nin kesintisiz egemenliğini esas alan büyük Atatürk’ün kurduğu
milli devlet yapısı ortadan kaldırılamaz.
(18 Nisan 2013, Ankara)

==================================================================
Prof. Kafalı: Bu yolda yılmadan yürüyeceğiz
Toplantıya katılan bazı aydınlar, kampanya hakkında YENİÇAĞ’a açıklamalarda bulundu.

Prof. Mustafa Kafalı, imza kampanyasının giderek büyük ilgi gördüğünü ve vatanına sahip çıkanların sayısındaki artışın kamuoyu tarafından görüldüğünü belirterek,
“Ben de artık Türkiye kadar iyiyim. Türkiye’ye baktığınız zaman işlerin iyi gitmediğini görüyorsunuz. Üzülüyorum. Vatanına sahip çıkanları gördüğünüz zaman ise seviniyorsunuz” dedi. Prof. Sevgi Kafalı da “Başlatılan bu çalışmaya iktidar her ne kadar tepki gösterse de yılmadan yolumuzda yürüyeceğiz. Başbakan konuşmalarında bizi ima ederek ’Amaçlarına ulaşamaz’demeye çalışıyor ama biz sonuna kadar giderek
Türk milletini uyandıracağız.” diye konuştu.

Toplantıya katılanlardan eski Çalışma ve  Sosyal Güvenlik Bakanı Yaşar Okuyan, aydınların başlattığı kampanyaya tam destek verdiğini ifade etti.

Okuyan, “Bu çağrı karşısında sessiz kalınması mümkün değildir. Ben de bugün buraya gelerek desteğimi gösterdim. Bundan sonra ’Türklük’konusunda daha hassas davranma zamanı” dedi.

Eski Devlet Bakanı Hasan Macit ise herkesin tarafını belli etmesinin zorunlu olduğunu kaydetti. Macit, şöyle konuştu: “Artık sağ ve sol kavramlarına göre tanımlama kalmadı. Bunun yerine milli olanlarla olmayanlar var. Dolayısıyla tarafınızı net bir şekilde
ortaya koymanız gerekiyor. Bu artık önemli bir dava haline geldi.”

Eski Devlet Bakanı Sadi Somuncuoğlu da Başbakan Erdoğan ile teröristbaşı
Abdullah Öcalan arasında mutabakata varıldığının ortaya çıktığını söyledi.
Somuncuoğlu, Erdoğan’ın görevlendirdiği 63 akıl insana da tepki göstererek
şunları söyledi:

“Bildiriyi okuduktan sonra % 70’i bölücü zihniyetten oluşan bir akil adamlar faaliyeti başlatılmıştır. Terörist başı Öcalan ile Başbakan arasında varılan mutabakatın hayırlı olduğunu anlatıyor ve milleti ikna etmeye çalışıyorlar. Hangi yolla olursa olsun görüşlerini bu istikamette anlatacaklardır.”
Sanal alemde büyük destek
Bildiriye destek sanal alemde de hızla artıyor. 620 öğretim üyesi, eski rektör ve dekanlarla yurt dışından destek verenler dahil 271 profesör, 768 öğretmen, 165 gazeteci ve yazar, 219 hekim, 132 hukukçu ve 10 büyükelçi, internet üzerinden bildiriye imza attı. Şu ana kadar internet sitelerinde toplanan imza sayısı şöyle:

Vatanseveriz.com: 13 bin 479
İmza.la/tc-vatandaslarindan-hukumete-uyari: 7 bin 746
İmza.la/turk-milleti-ne-cagri: 6 bin 390
RİHİ BİLDİRİYE BU İSİMLER DE İMZA ATTI…
Kâmran İnan, İnal Batu, Kurtuluş Taşkent, Mehmet N. Yıldırım, Müfit Özdeş, Numan Hazar, Nuri Yıldırım, Tugay Uluçevik, Türkekul Kurttekin, Uğur Ergun. Prof. Dr. Özer Serper, Prof. Dr. Nusret Çam, Prof. Dr. Bekir Batı, Prof. Dr. Ramazan Durmaz, Prof. Dr. Mehmet Okur, Prof. Dr. Timur Kocaoğlu, Prof. Dr. Ayşe İlker, Prof. Dr. Nadim Macit, Prof. Dr. İsmet Çetin, Prof. Dr. Leyla Karahan, Prof. Dr. Ceval Kaya, Prof. Dr. Mustafa Aksoy, Prof. Dr. M. Fatih Köksal, Prof. Dr. Hasan Tunç, Prof. Dr. Vahit Türk, Prof. Dr. Ertuğ Avşar, Prof. Dr. Ayşe Yücel Çetin, Prof. Dr. Fatih Kirişçioğlu, Prof. Dr. İzzet Sak, Prof. Dr. Muhittin Tuş, Prof. Dr. Şuayip Karakaş, Prof. Dr. Fikret Burak, Prof. Dr. İbrahim Aydın, Prof. Dr. Hande Dağcı, Prof. Dr. E. Murat Esin, Prof. Dr. Şakire Pogun, Prof. Dr. Halil Ceşitli, Prof. Dr. Mucide Ak, Prof. Dr. Recep Erol Sezer, Prof. Dr. Korkut Ersoy, Prof. Dr. Nazmiye Altıntaş, Prof. Dr. H.Yusuf Gökalp, Prof. Dr. Abdullah Korkmaz, Prof. Dr. Ali Baş, Prof. Dr. Eyüp Karakaş, Prof. Dr. Yücel Tanyeri, Prof. Dr. Ömer Saydam UysalProf. Dr. Faruk Aykan, Prof. Dr. Şafak Şahlan, Prof. Dr. Abdullah Keçik, Prof. Dr. İsmail Hakkı Koçar, Prof. Dr. Siber Göksel, Prof. Dr. Tezer Fırat, Prof. Dr. Kemal Çınar, Prof. Dr. Aytekin Besim, Prof. Dr. Özkan Özden, Prof. Dr. Nuray Erkan Özden, Prof. Dr. Nimet Yıldırım, Prof. Dr. Fevzi Çakmak, Prof. Dr. Haluk Ferhat Ecer, Prof. Dr. Yüksel Şahin, Prof. Dr. Erhan Özdiler, Prof. Dr. Zerrin Bayrakdar, Prof. Dr. Eşref Yüksel, Prof. Dr. İlhan Sungur, Prof. Dr. Mehmet Ali Körkpınar, Prof. Dr. Nilgün Çerikçioğlu, Prof. Dr. Ayla Kaya, Prof. Dr. Bahar Doğan, Prof. Dr. Yavuz Bağcı, Prof. Dr. Remzi Duran, Prof. Dr. Feyzullah Eroğlu, Prof. Dr. Ayşe İrmiş, Prof. Dr. Sabahat Bayrak Kök, Prof. Dr. Yalçın Göğüş, Prof. Dr. Fikret Karaca, Prof. Dr. Vehbi Doğan Sorguç, Prof. Dr. Erdal Açıkses, Prof. Dr. Tuncer Ören, Prof. Dr. L. Berrin Erbay, Prof. Dr. Necmi Değer, Prof. Dr. Hasan Basri Üstünbaş, Prof. Dr. Ahmet Günşen, Prof. Dr. Hasan Basri Gülcü, Prof. Dr. İhsan Keleş, Prof. Dr. Taylan Aksu, Prof. Dr. Osman Ceyhan,Prof. Dr. Ramazan Durgut, Prof. Dr. Mehmet Bozkurt Ataman, Prof. Dr. Nuriye Akev, Prof. Dr. Ayşe Sevin Özdeniz, Prof. Dr. Fetih Gülyüz, Prof. Dr. İzzet Karahan, Prof. Dr. Duran Altıparmak, Prof. Dr. Salih Çeçen, Prof. Dr. Cahit Kalkan, Prof. Dr. Ali Durmaz, Prof. Dr. Bünyamin Traş, Prof. Dr. Mehmet Maden, Prof. Dr. M. Kudret Selçuk, Prof. Dr. Nafiz Delen, Prof. Dr. Ahmet Karataş, Prof. Dr. İbrahim Arslanoğlu,Prof. Dr. Habibe Özmen, Prof. Dr. Salim Cöhce, Prof. Dr. Seçkin Ergin, Prof. Dr. Ahmet Gökkuş, Prof. Dr. Salih Zeki Bulut, Prof. Dr. Cankat Tulunay, Prof. Dr. İbrahim Somuncu, Prof. Dr. Mehmet Karapınar, Prof. Dr. Mustafa Atasever, Prof. Dr. Ahmet Aksın, Prof. Dr. D. Ali Çınar, Prof. Dr.Nursel Aksın, Prof. Dr. Acar Sevim, Prof. Dr. Seçkin Pehlivanoğlu, Prof. Dr. Eftal Yücel, Prof. Dr. Kazım Önel, Prof. Dr. Ahmet Ateş Şahin, Prof. Dr. M. Kemal Çiftçi, Prof. Dr. Şeref İnal, Prof. Dr. Fatma İnal, Prof. Dr. Rahmi Doğanay, Prof. Dr. Ömer Tarım,Prof. Dr. Cahit Konak, Prof. Dr. Mahmut Ok, Prof. Dr. Hasan Hüseyin Dönmez, Prof. Dr. Mustafa Karakaya, Prof. Dr. Sadettin Tıpırdamaz, Prof. Dr. Feyzullah Güçlü, Prof. Dr. Mustafa Acaroğlu, Prof. Dr. Hüdaverdi Erer, Prof. Dr. Övgün Anmet Ercan, Prof. Dr. Özer Pala, Prof. Dr. Bilal Dik, Prof. Dr. Mehmet Ali Azman, Prof. Dr. Behiç Coşkun, Prof. Dr. Erdem Koç, Prof. Dr. Orhan Kılıç, Prof. Dr. Öner Samanlı,Prof. Dr. Necmettin Özerkmen, Prof. Dr. Erdem Koç, Prof. Dr. Nejat Akar, Prof. Dr. Ayfer Tuncer, Prof. Dr. Ramazan Demir, Prof. Dr. Neyyire Yasemin Yalım, Prof. Dr. Abdülkerim Kasım Baltacı, Prof. Dr. Necmi İşler, Prof. Dr. Selami Kılıç, Prof. Dr. Mete Korkut Gülmen,Prof. Dr. Sevim Balcı, Prof. Dr. Fevzi Yılmaz Göğüş, Prof. Dr. Orhan Çetin, Prof. Dr. Mutlu Sevinç, Prof. Dr. Fahrettin Alkan, Prof. Dr. Celal İzci, Prof. Dr. Sezen Koşay, Prof. Dr. Suat Akgün, Prof. Dr. Kayhan Öztürk, Prof. Dr. Önder Tuzcu, Prof. Dr. Güzide Turanlı, Prof. Dr. V. Doğan Sorguç, Prof. Dr. İsmail Hakkı Nur, Prof. Dr. Ayşe Yüce, Prof. Dr. Şanslı Şenol, Prof. Dr. Emel Türk Arıbaş, Prof. Dr. Ömür Ceylan, Prof. Dr. Egemen İdiman, Prof. Dr. Nazmiye Kaya, Prof. Dr. Fethi İdiman, Prof. Dr. Muammer Elmas, Prof. Dr. Beşir Şahin, Prof. Dr. Çetin Pekacar, Prof. Dr. Recep Çetin, Prof. Dr. Tuncay Özgünen, Prof. Dr. Naciye Yıldız, Prof. Dr. İrfan Nasrattınoğlu, Prof. Dr. Osman Erganis,Prof. Dr. Kemal Arı, Prof. Dr. Ali Berat Alptekin, Prof. Dr. Dursun Taşcı, Prof. Dr. Nuri Köstüklü, Prof. Dr. D. Ali Dinç, Prof. Dr. Mithat Kerim Arslan, Prof. Dr. Ferruh Yıldız, Prof. Dr. Semi Şen, Prof. Dr. Faris Karahan, Prof. Dr. Ömür Gülmen, Prof. Dr. Nilgün Alptekin, Prof. Dr. Ali Naki Selmanpakoğlu, Prof. Dr. Hasan Serdaroğlu, Prof. Dr. Tugrul Pirnar, Prof. Dr. Bilgin Kaftanoğlu, Prof. Dr. Rukiye Ömeroğlu, Prof. Dr. Haluk Güvenç, Prof. Dr. Deniz Ünsalan, Prof. Dr. Işınsu Kuzu, Prof. Dr. Emine Özcan, Prof. Dr. Yavuz Sezen, Prof. Dr. Beşir Şahin, Prof. Dr. A. Ziya Aktaş, Prof. Dr. Onur Kenan Ünlü, Prof. Dr. Ali Rıza Köymen, Prof. Dr. Nigan Bayazıt, Prof. Dr. Yahya Sezai Tezel, Prof. Dr. Recep Kök, Prof. Dr. Adnan Tepecik, Prof. Dr. Oktay Gürsoy, Prof. Dr. Abdülkadir Konuk, Prof. Dr. Ali Günyaktı, Prof. Dr. Ali Murat Danyal, Prof. Dr. Ali Yazıcı, Prof. Dr. Ayhan Albostan, Prof. Dr. Ayşe Çetin, Prof. Dr. Bahtiyar Mehmetoğlu, Prof. Dr. Bilgin Kaftanoğlu,Prof. Dr. Ebubekir Altuntaş, Prof. Dr. Fatih Kirişçioğlu, Prof. Dr. Fatoş Yarman Vural, Prof. Dr. Gülhan Özbayoğlu, Prof. Dr. Güzide Turanlı, Prof. Dr. Hacer Tor, Prof. Dr. Harun Ülger, Prof. Dr. Hasan Coşlu, Prof. Dr. Hayati Sarı, Prof. Dr. Hikmet Sami Türk, Prof. Dr. Hüseyin Şimşek, Prof. Dr. İsmet Çetin, Prof. Dr. Kemal Üçüncü, Prof. Dr. Kudret Güven, Prof. Dr. Leyla Karahan, Prof. Dr. M. Münir Atalar,Prof. Dr. Mahmut Hortacsu, Prof. Dr. Mehmet Atçeken, Prof. Dr. Mehmet Bayraktar, Prof. Dr. Mehmet Haberal, Prof. Dr. Mesut Anıl, Prof. Dr. Mustafa Ceylan, Prof. Dr. Mustafa Poyraz, Prof. Dr. Naciye Yıldız, Prof. Dr. Nazif Geboloğlu, Prof. Dr. Nevzat Yalçıntaş, Prof. Dr. Nurşen Mazıcı, Prof. Dr. Oya Akgönenç, Prof. Dr. Ö.Faruk Taşer, Prof. Dr. Rüstem Cangi, Prof. Dr. Sema Barutçu Özönder, Prof. Dr. Sibel Özel, Prof. Dr. Süleyman Güngör, Prof. Dr. Sümer Şahin, Prof. Dr. Şakir Akça, Prof. Dr. Şule Pekyardımcı, Prof. Dr. Tolga Yarman, Prof. Dr. Yalçın Küçük, Prof. Dr. Yusuf Yanar, Prof. Dr. Zafer Demir, Prof. Dr. Zafer Ulutaş, Prof. Dr. Zuhal Yüksel, Prof. Dr. Abdullah Kopuzlu, Prof. Dr. Abdullah Mağden, Prof. Dr. Ali Gürol, Prof. Dr. Cavit Kazaz, Prof. Dr. Hamdullah Kılıç, Prof. Dr. Hasan Seçen, Prof. Dr. Ramazan Altundaş, Prof. Dr. Ümit Demir, Prof. Dr. Yakup Kurucu, Prof. Dr. Yılmaz Büyükerşen, Prof. Dr. Yunus Kara, Prof. Dr. Yusuf Şahin, Prof. Dr. Ahmet SALTIKNoyan Umruk (E. Tuğgeneral), Hakkı Baha Tüzüner (E. Korgeneral), Abdullah Necati İkizoğlu (E. Orgeneral), Yaşar Karagöz (E. Tümgeneral), Armağan Kuloğlu (E. Tümgeneral), Hasan Iğsız (E. Orgeneral), İsmail Hakkı Pekin  (E. Korgeneral), Mehmet Eröz  (E. Korgeneral), Necati Gültekin (E. Tuğgeneral) Dr. Munir Erim, Dr. Turhan Candan, Dr.  Kürşat Kadir Canlı, Dr. Alisina Mengi, Dr. Sezer Ozyavuz, Dr. Erhan Atesci, Dr.  Erden Alper Külcü, Dr. Emil Novruzov, Dr. Ferudun Sıtkı Eren, Dr. Hikmet Ülker, Dr. Musa Yılmaz, Dr. Hamdi Hacibedel, Dr. Levent Akçay, Dr. Cahit Pekyardımcı, Dr. Mehmet Ünlü, Dr. Mesut Aslan, Dr. Metin Denli, Dr. Miktat Sen, Dr. Oğuz Paköz, Şenol Konukçu (Gazeteci), Abdullah Azizoğlu (Gazeteci), Musa İmdat (Gazeteci), Ramazan Durmuş (Gazeteci), Serdar Koçak (Gazeteci), Haldun Aytı (Gazeteci), Hülya Narin(Gazeteci), Yücel Tanay (Gazeteci), Can Pulak (Gazeteci), Ceyhun Bozkurt (Gazeteci),Gülter Gülsen Kolankaya (Gazeteci), A.Tuncay Özkan (Gazeteci), Deniz Yıldırım (Gazeteci), Hikmet Çiçek (Gazeteci), Mehmet Faraç (Gazeteci), Mustafa Balbay(Gazeteci- Milletvekili), Turhan Özlü (Gazeteci), Yücel Hacaloğlu (Gazeteci) Turan Yıldırım (İşadamı), Cumali Köktaş  (İşadamı), Namık Melek  (İşadamı), Kenan Demir  (İşadamı), Serdar Tavukçu  (İşadamı), Zülfikar Altay  (İşadamı), İhsen Erkin Özkan  (İşadamı), Aydoğan Buğalıdüzü  (İşadamı), Fatih Mehmet Kılıç  (İşadamı), Süleyman Er  (İşadamı), Hüseyin Tuğrul  (İşadamı), Alihan Mengeneci  (İşadamı), Mete Kumbar  (İşadamı), Muammer Demirci  (İşadamı), Aziz Cüneyt Yüksel  (İşadamı), Orhan Özdemir  (İşadamı), Halis Bayat  (İşadamı), Recep Alemdar  (İşadamı), Tuncay Kılıç  (İşadamı), Alperen Bozkurt  (İşadamı), Tuncay Yüksel  (İşadamı), İbrahim Hüseyin Gülgen  (İşadamı), Burak Ilgaz  (İşadamı), Akif Pırasa  (İşadamı), Selahattin Enli  (İşadamı), Ajlan Okman  (İşadamı), Oktay Uyar  (İşadamı), Nihat Apaydın  (İşadamı), Ali Ergin  (İşadamı), Ali Rıza Çelikay  (İşadamı), Ali Şişman  (İşadamı), Bilal Aslan  (İşadamı), Fatih Aran  (İşadamı), Hikmet Kural  (İşadamı), Mehmet Enver  (İşadamı), Mehmet Görgen  (İşadamı), Mehmet Muhterem Gözütok  (İşadamı), Mesut Zeybek  (İşadamı), Nevzat Kurtoğlu  (İşadamı), Nihat Batar  (İşadamı), Osman Gazi Köseoğlu  (İşadamı), Recep Bekdemir  (İşadamı), Sadık Güner  (İşadamı), Salih Özpideciler  (İşadamı), Sedat Kara (İşadamı), Sedat Yurtseven (İşadamı), Süleyman Uluocak (İşadamı), Ahmet Nebi Kadıoğlu (İşadamı), Hakan Güngör (İşadamı), Ünal Mısırlıoğlu (İşadamı), Ahmet Yalçınkaya (İşadamı), Abdurrahim Aydemir (İşadamı), Osman Demir (Yönetici), Mustafa Arman (Yönetici), Nazmi Bilke (İşadamı) Sanem Arslan (Hukukçu), Ayşegül Dalkır Kahveci (Hukukçu), Hakkı Kavas (Hukukçu), İsmail Karadağ (Hukukçu), Kerim Yılmaz (Hukukçu), Betül Tortamış (Hukukçu), Osman Niyazi Müftüoğlu (Hukukçu), Günay Öndeş (Hukukçu), Ahmet Yılmaz (Hukukçu), Mustafa Nevruz Sıvacı (Hukukçu), Naciye Çidam (Avukat), Adnan Çöktü (Avukat), Aysel Uluçevik (Avukat), İsmail Kılıç (Avukat) Kemal Kerinçsiz (Avukat), Metehan Altay (Avukat), Metin Öney (Avukat), Mürsel Aslan (Avukat), Önder Özdemir (Avukat), Sadık Cansever (Avukat), Şevket Can Özbey (Avukat), Tayfun İçli (Avukat), Ülkü Çekiç (Avukat), Vecdi Aksakal (Avukat) Soner Buğdaylı (Öğretmen), Hakkı Kahveci (Öğretmen),Mehmet Kılınç (Öğretmen), Tolga Elbirlik (Öğretmen), Cafer Uslu (Öğretmen), İrfan Karaoğlu (Öğretmen), Nurtaç Usta (Öğretmen), Ali Nihat Elhan (Öğretmen), Ümran Demir (Öğretmen), İdris Kılıçaslan (Öğretmen), Eyüp Uzunali (Öğretmen), Hüseyin Özevcimen (Öğretmen),Necmiye Özevcimen (Öğretmen), Ahmet Civcik (Öğretmen), Deniz Seyhan (Öğretmen), Hakan Aktulga (Öğretmen), Murat Sert (Öğretmen), Sabri Önder (Öğretmen), Oğuz Coşkun (Öğretmen), Faruk Yıldırım (Öğretmen).

18 Nisan 2013, YENİÇAĞ..

==================================================================

 

Hatay, Bu Hata’yı Bağışlar mı?


Hatay, Bu Hata’yı Bağışlar mı?

olcen
Dr. Müh. Ali Nejat ÖLÇEN
Mustafa Kemal Atatürk’ün yarattığı Türkiye Cumhuriyeti Devletibugüne kadar komşu ülkelerimizle ve içte kurum ve kuruluşlarımızla çatışmaya girişen
bir siyasal iktidar dönemi yaşamamıştır.
Kendisinden başka tüm olguları karşısına alan bugünkü AKP iktidarı, kendisinin yarattığı sorunları, kusur ve yanlışları gidermek yerine suçlayacak sanal cepheler yaratmaya girişmekte ve ülkemizde kargaşanın kaynağını oluşturmaktadır.
Örneğin, “Avrupa Birliği Bakanlığı”nı kurarak, Devletimizi küçük düşürürken,
o AB’ye “mahalle kabadayısı” söylemiyle meydan okumaktadır. Hangi ülkede
üye olmadan önce “Avrupa Birliği Bakanlığı” kuruldu ?

Cumhuriyetimizin hiçbir döneminde komşumuz Suriye ile çelişkiler içindeki ilişkileri AKP’den başka bir siyasal iktidar yaratamazdı. Devlet Başkanı Esad ile yakın dostluk kuran ve kısa süre sonra O’nu düşman ilan eden R.T. Erdoğan’dan başka
hiçbir Başbakan böylesi akıl almaz çelişkiyi sergileyemezdi.

Mustafa Kemal Atatürk’ün dış politikasındaki akılcı davranışı sayesinde, Suriye ile dostluk ilişkileri zedelenmeden Hatay’ın ülkemize bağlanması nasıl sağlanabilmişti?
Bu konuyu açıklayarak bugünkü iktidara gereken dersi vermek olası mıdır, bilemiyoruz.Ne yazık ki, Suriye’de Esad yönetimine silahlı kalkışmayı üstlenen örgüt üyelerini
Hatay gibi barışçıl bir kentimize ithal ederek o kentimizi yaşanamaz duruma getirmiştir AKP iktidarı. Bunun sorumlusu R.T. Erdoğan’dan başka biri daha varsa o da Cumhurbaşkanı seçilen Abdullah Gül’dür. Çünkü O, Anayasanın kendisine tanıdığı 104. maddenin “b” bölümündeki yetkiyi kullanarak, Bakanlar Kurulu’nu toplantıya çağırmalı ve böylesi çelişkinin gerekçesini sormalı idi.
Hiçbir siyasal iktidarın komşu ülkeleri hasım ilan etmeye ve o ülkenin iç ilişkilerine karışmaya yetkisi yoktur. Böylesi bir yetkinin görüşüleceği ve karara bağlanacağı bir yer vardır, o da yalnızca TBMM’dir.Bu kısa açıklamadan sonra 140 yıl öncesine dönelim:Amanos dağlarında Ulaşlı kavmi başkaldırmış ve Hassa’da egemenliğini uygulamaya koyulmuştu. Yıl 1864. Osmanlı Birlikleri tarafından başkaldırının bastırıldığını ve Hassa’nın Maraş Mutasarrıflığı’na bağlandığını görüyoruz. 1. Dünya Savaşı’nda Fransız Birlikleri tarafından işgale uğrar. Stratejik konumu nedeniyle önemli bir geçiş merkezi olduğu için. Mustafa Kemal‘in tutarlı dış politikasının sonucu, 20 Ekim 1921 günü Ankara‘da imzalanan Ankara Antlaşması uyarınca, 5 Ocak 1922 gününden Hatay’ın ülkemize katılımına kadar geçen süre içinde, Gaziantep’in İslahiye ilçesine bağlı “Bucak” ve 1939 yılında da ilçemiz olur Hassa..

Suriye ile ilişkilerimizi zedelenmeden Mustafa Kemal Atatürk, Hatay’ı ülkemize
nasıl kazandırdı sorusuna yanıt vermeye çalışalım:

Mademki “Yurtta Barış Evrende Barış” ilkesi Devletimizin temel yöntemidir,
o halde Hatay ‘ın ülkemize katılımını haklı gösteren nedenleri Dünya kamuoyu bilmeliydi.
Mustafa Kemal Atatürk, bu amaçla Asım Us’u görevlendirir.
Çünkü Mustafa Kemal Atatürk’ün devrimlerinin bir tek özeti vardır:

O özet Anadolu yönetiminde “Aklın özgürleşmesi, dogmalardan arındırılması” devinimidir. O nedenle Asım Us’un soy adı “akıl” anlamındaki “us” olacaktı elbet..
Misak-ı Milli sınırlarımız içinde Hatay’ın yer alması konusunda “Kurun Gaze­tesi”nde O’nun 5 makalesi yayınlanır. Bununla yetinilmeyecekti elbet. 26 Eylül 1936 günlü
Cemi­yet-i Akvam (daha sonra Birleşmiş Milletler adını alacaktır) toplantısında konuyu gündeme getirmiştir; Türkiye’mizin Dışişleri Bakanlığı. Dünya kamuoyu, ülkemizin bu dileğini haklı görmeliydi. Aynı yöntemi Ecevit de “Kıbrıs’a Barış“ Projesi’ni uygularken kullanmış İngiltere ve ABD’ye giderek haklılığımızı kanıtlamayı başarmıştı.
Ne var ki, AKP içinde, dünya bir yana, ülkemiz kamuoyunu bilgilendirecek
“aklı özgürleşmiş” yani “biat” kültüründen arınmış bir tek kişiye (Çankaya dâhil) rastlamak acaba olası mıdır bilemiyoruz.Mustafa Kemal Atatürk, “Hatay Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti“ Başkanı Tayfur Sökmen’i Ankara’ya çağıracak; derneğin adının “Hatay Egemenlik Cemiyeti” olarak değiştirilmesini önerecektir.Bu satırları yazan kişinin (Ali Nejat Ölçen’in) İstanbul’da Kabataş Erkek Lisesi 5. sınıf öğrencisi iken Ocak 1937’nin son günlerinden birinde (anımsamıyorum), İstanbul
Büyük Postane’nin önünde Karaköy Meydanındaki öğrencilerin düzenlediği miting’ten söz etmesi gerekir. Sümerbank mağazasının tam karşısındaki işhanının cephesi ahşap onarım iskelesi ile kaplanmıştı. İzinsiz yapılan o mitingi  önlemek için atlı polisler gelmişti.
Bir anda iskele yok oldu çünkü ahşap direkler bizlerden daha büyük öğrencilerin savunma araçlarına dönüşmüştü. Zaten buna gerek de kalmamıştı. Çünkü atların nallarından kaldırımlara şerareler sıçrıyor ve kimileri yere düşüyordu, Yere düşen polisleri kurtaranlar da bizlerdik. Meydan cılgın seslerle inlemeye başlamıştı.
“Hatay Bizimdir”.

Polisler de bizlere katılmıştı.

Mustafa Kemal Atatürk’ün Beyaz treni hazırlattığı ve Hatay’ı ülkemize katmak için
yola çıktığı haberi de kahramanlık ruhumuzda yeni bir sayfa açmıştı. Ne var ki,
2 Eylül 1938 günü kurulan bağımsız Hatay devleti 29 Haziran 1939 günü Hatay
Millet Meclisi’nin kararıyla Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne katılım kararını alarak, bir askeri girişimin nedeni ortadan kalkmış oldu.

Bunları anımsatmamın bir tek amacı var:

Siyasal iktidarlar, ülkemizde millî iradeyi tek başına temsil ettiği gibi bir yanılgıya
kendisini kaptırmamalıdır.
  • AKP iktidarı şunu bilmelidir ki; Milli İrade’nin kendisi değildir!
  • Milli İrade, Türk Ulusu’dur ve Türk Ulusunun uygun görmediği kararı almak
    ve uygulamak hakkına sahip çıkılamaz.
  • Sahip çıkmayı da biber gazı ve polis vahşetiyle önlemeye hiçbir iktidarın gücü yetmeyecek ve bu gerçeğe o iktidarın kafası er geç bir gün çarpacaktır.
  • AKP iktidarı, Başbakanın Milli İrade’ bağlamında yurttaşlarına savaş açarak ve “yüreğinizdeki kin’i yitirmeyiniz” demesiyle “meşruiyetini” yitirmektedir.
    Çünkü, hiçbir ulus kin ile yönetilemez ve yönetenlerin kindar olma hakları yoktur.
Şimdi bu yazının başlığında “HATAY, HATA’YI BAĞIŞLAYACAK MI?” sorusuna
yanıt vermeye çalışalım.1. Önce, Başbakan olan R.T. Erdoğan’ın Hatay’ın Reyhanlı ilçesinde 53 yurttaşımızın ölümü ve 150+ yurttaşımızın yaralanması olayındaki sorumluluğunu kabul etmesi gerekirdi. Demokratik bir ülkede böylesi bir olay nedeniyle hükümet tüm üyeleriyle birlikte istifa ederdi. Çünkü ağır patlayıcı yüklü hangi plaka numaralı araçların ülkemize gireceği AKP iktidarının yetkili kurumlarına bildirilmiş,
fakat bu iktidar önlem almaya gereksinim duymamıştı. Ve Başbakan olan R.T. Erdoğan adındaki kişi, bu umursamazlığındaki sorumluluğu da bölücülüğe yönelik çok yanlış biçmde; Reyhanlı’da yaşamını yitiren ve yaralanan yurttaşlarımızın
Sünni olduklarını” söyleyerek
yadsımaya çalışmıştır.

  • R.T. Erdoğan’ı gerçekler değil; zihnindeki zan’lar yönetiyor.
    Yalan yanlış ekseninde bunları söyleyecektir.

2. Reyhanlı’daki bombalı kalkışmanın, Suriye Devlet Başkanı Esat’a yalnızca ABD’nin değil, AKP iktidarının da güdümü ve desteğindeki bir örgütün düzenlediği ortaya çıktığı günlerde R.T. Erdoğan, böylesi bir açıklamayı yaparak gerçeği gizleyebileceği
umuduna kapılmıştı.

3. R.T. Erdoğan ve AKP içinde O’na biat eden üyelerinin yalnız Ülkemiz yasalarına değil İslam’ın kutsal kitabına da ters düştüklerini, saygı duymadıklarını dolayısıyla İslam’ın Münkirleri olduklarını kanıtlayacağım.

Bunu kanıtlamadan doğacak tepkilerin tümünün sorumluluğu bana ait olacaktır.

Çünkü bu satırları yazan kişi, Mustafa Kemal Atatürk’ün korkusuzluğu’nun
Türkiye’mizdeki temsilcilerinden biridir ve de en korkusuz olanıdır.

2 Eylül 1938 günü bağımsız Hatay devleti kurulmuş ve 29 Haziran 1939 günü de
Hatay Millet Meclisi kendisini fesederek Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne katılım kararı almıştı.

AKP iktidarı R.T. Erdoğan aracılığıyla hem Cumhuriyete hem de İslamın kutsal Kitabına ters düşmektedir.
Çünkü:

1. R.T. Erdoğan Kutsal kitapta Maide Suresi’nin 42. Ayetine ters düşmeyi sürdürmektedir. O Ayet “Adaletle hüküm vermeyi” koşul görüyor ve “Tanrı’nın adalet yapanları sevdiğini” açıklıyor. O’nu halkımızın sevmediği kadar Tanrı’nın da sevmeyeceğini birilerinin söylemesi gerekir.

2. Başbakan olan R.T. Erdoğan, Lokman Suresi‘nin 18. Ayetine de ters düşmekte.
Çünkü o Ayet, böbürlenen insanları Tanrı’nın sevmediğini açıklıyor.. Hatta aynı Sure’nin bir sonraki Ayeti de yüksek sesle bağırarak konuşmamayı öneriyor.
Çünkü, seslerin en çirkinin eşek sesi olduğunu belirtiyor.

3. R.T. Erdoğan Nisa Suresi’nin 112. ayetine de ters düşmekte ve bu Ayete saygı göstermemektedir. Çünkü o güzelim Ayet, “Bir suçsuzun üzerine kim suç atarsa
bu büyük bir iftiradır ve açık bir günah yüklenmiş olur.”
koşulunu öngörmekte.
R.T. Erdoğan bu Ayeti hiçe sayarak Reyhanlı cinayetinde belli bir grubu
suçlamaya yeltenmiştir.

4. R.T. Erdoğan Hücurat Süresi’nin 12. ayetine de saygı duymamaktadır. Çünkü o Ayet müminlere “zan”dan sakınmalarını bildirmektedir:” Zan’ın bir kısmı zira günahtır.”
Oysa R.T. Erdoğan zihnin­deki zan’a dayalı kendisine karşı herkesi suçlamaktadır.

5. R.T. Erdoğan, Hucurat Suresi‘nin 11. Ayetine de ters düşmektedir. Çünkü o Ayet “Birbirinizde kötülük aramayın, birbirinizi kötü lakaplarla çağırmayın” ilkesini koşul görmektedir. Oysa Gezi Parkında yanlış ve sakıncalı bir karara karşı çıkma haklarını kullanan yurttaşlarımızı “çapulcu” lakabıyla yalnız onlara değil, aynı zamanda
bu güzelim Ayet’e de saygısızlık etmiştir.

6. Saf Suresi‘nin 3. ayetine de R.T. Erdoğan ters düşmekte. Çünkü “yapamayacağınız şeyi söylememeyi” öngörmektedir. Oysa R.T. Erdoğan, söylediklerinin hemen hiçbirini
yerine getirmiş değildir.

7. Araf Suresi‘nin 43. ayeti de “Göğüslerinizde kinden ne varsa atmışızdır” koşulunu öngörürken R.T. Erdoğan bu ayete de ters düşerek “gönlünüzdeki kini koruyunuz” diyebilmiştir.

8. R.T. Erdoğan, Nahl Suresi’nin 30. Ayeti “güzel iş yapanlara güzellikler bağışladığına” göre, R.T. Erdoğan’ın güzel diyeceğiniz bir sözü ve davranışına bugüne kadar
tanık olabildiniz mi?

9. Maide Suresi’nin 8. Ayeti, “Bir kavme duyulan kinin adaletsizliğe yönelmemesini” öngörmektedir. Oysa R.T. Erdoğan Suriye Devlet Başkanı Esat’ı dost edinmişken,
O’na kin duymaya ve savaş önlemleri alarak Tanrı’nın öngördüğü adaleti yadsımaya başlamıştır.

ÖZETLE               :

R.T Erdoğan’ın davranış, karar ve uygulamaları nedeniyle Türkiye Cumhuriyeti Devleti yasalarına ve polislerin yemin ettikleri hizmet anlayışına ters düştüğü için değil,
fakat aynı zamanda İs­lam’ın kutsal kitabındaki ayetlere saygısızlığı ve de tersine davranışı nedeniyle de öteki dünyada da meşruiyet’ini yitirmiş bulunmaktadır.
Yukarıda sıraladığımız nedenlerle Hatay’ın böylesi akıl dışı “Hata”yı bağışlaması
olanaklı mıdır, bilemiyoruz.. Sanmıyoruz. Bu kanımızın geçerliliğinin kabulü umuduyla.

Dr. Müh. Ali Nejat Ölçen
Atatürkçü Düşünce Derneği
Bilim Danışma Kurulu Üyesi
28.6.13

ŞERİAT ÜLKESİNDE KADIN OLMAK

Dostlar,

Bizim de üyesi olduğumuz Ulusal Eğitim Derneği, 2012-13 döneminin son Cumartesi konferansını 29 Haziran 2013 günü düzenliyor..Sn. Zekiye Yüksel sunuyor..

  • ŞERİAT ÜLKESİNDE KADIN OLMAK

Gene saat 14:00’te..

Teşekkür ederiz derneğimize..

Ayı gün saat 15:00’te de Sn. Prof. Dr. D. Ali Ercan‘ın
“ŞEYTAN ÜÇGENİNDE DEMOKRASİ” konferansı var..
Mithatpaşa Cd. 49/5’te..
Bu duyuru da web sitemizde..

http://ahmetsaltik.net/konferans-seytan-ucgeninde-demokrasi-oyunu/

1044990_10201022031225841_915846350_n

Sevgi ve saygı ile.
28.6.13, Ankara

Dr. Ahmet SALTIK
www.ahmetsaltik.net


Osman Pamukloğlu : DİLENCİ ve MAL..


DİLENCİ ve MAL..

osman_pamukoglu_portresi

 


Osman PAMUKOĞLU

HAKPAR Genel Başkanı

 

 

Din sömürgeni ve din pazarlamacıları, mal pazarlamada; yamyam köyüne dalarak, ortalığı altına üstüne getiren filden farksızlar. Korku, panik, güvensizlik, çaresizlik ile ne yaptığını bilememe dahil, ne isterseniz var! Buna Anadolu’da “üç buçuk atma” denir..

Dilenci, kendini başkalarına acındırarak, yalvarıp yakararak, mağdur olduğunu söyleyerek bahşiş almaya kalkandır. İnsanlar dilenciye ne kadar acırsa, dilenci de o kadar kazanır.

  • On yılı aşkın bir süredir Türkiye’nin başında da bir siyasi dilenci var..

Saman ekmeği neslinden geldiği için, Gezi Parkı eylemlerini anlayabilmek bir yana;

  • 4 kişinin öldüğü,
  • 13 kişinin gözünü kaybettiği
  • 60’ı ağır, 8 bine yakın insanın yaralandığı

olaylarda “ emri ben verdim” diyecek kadar da aymaz. Günü geldiğinde bunun hesabını vereceğini bile kavramaktan aciz..

Vicdan sahibi her insanın utanç ve vicdan azabı duyacağı bu olaylarda, bırakın vicdanı, toplumu hızla daha da bölüyor ve kutuplaştırıyor..

O şehirden bu şehire toplama kalabalıklarla kendini tatmin etmeye çalışıyor ve
ne kadar olmamış olay varsa, demagoji yaparak, halka dini söylemlerle nifak sokarak
kin ve nefreti körüklüyor. Bunun Anayasa ve ceza yasalarındaki karşılığı, bölücülüktür.
Ve bu suçu, Başbakan sıfatı altında işliyor..

Görüntüsü, hal ve hareketleri ile söylemleriyle, duvara toslamış kamyondan düşmüş
bir un çuvalından farksız..

Batı bunları, Ortadoğu’daki çıkarlarının bekçiliğini yapması için destekledi ve olup bitenlere şimdiye kadar göz yumdu, ama artık ipini çekti ve yavaş yavaş da sıkacaktır.

Suriye meselesinde;

– maskeler kullanarak mezhepçilik yaptılar.
– İsyancıları eğittiler, silahlandırdılar, lojistik destek sağladılar ve
– binlerce kişinin ölümüne sebebiyet verdiler.
– Ceylanpınar’da 4, Cilvegözü’nde 28, Reyhanlı’da 54 vatandaşımız öldü.
– Yüzlerce kişi organlarını kaybetti,
– iki savaş uçağı pisi pisine düştü ve pilotları şehit oldu.

Adam gibi bir ülkede hükümetin derhal istifa etmesi gereken bu hadiselerde hiçbir şey umurlarında bile değil. Üstelik; şu lafa bakın: Reyhanlı’da elli dört Sünni vatandaşımız şehit olmuştur, diyecek kadar da aleni bölücülük yapıyor..

Mal, canlı veya cansız ticari nesneye denir. Malın bir sahibi vardır ve dünyanın her yerinde mal sahibi “ benim malım” der. Şu hale bakar mısınız?.

“Benim milletvekilim, benim valim, benim polisim, benim savcım, benim partilim”
iğneden ipliğe, aklıma ne gelirse, bu malın sahibi benim diyor. Toprak düzeninde böyledir, yanaşmalar dahil kahyanın gözünde her şey maldır. Mal yerine konulanlar
ne yapıyor derseniz! Hiçbir şey. Mal ne yapabilir ki…

Gelelim şu, Türkiye’yi aşama aşama bölünmeye götüren adıma :

“Çözüm süreci” diye yutturulan, sonunda da vahim bir şekilde sonu gelecek olan
PKK meselesine.. Önce şunu herkes kafasına sokmalı :

  • PKK çekilmez, gelir gider. Grupların bir bölümünü de kritik bölgelerde bırakır.

Nitekim birkaç gün önce de Bitlis’te 2 mühendisi kaçırdı. Yüksekova bölgesindeki İkiyaka dağları üzerinde uçan bir helikoptere de ateş açtı. Bu PKK’nın İkiyaka dağlarının üzerinde bulunan (3800 m) Hisar yaylasındaki yazlık ve kışlık kampta halen tam kadro bulundukları ve çekilmediklerinin kesin kanıtıdır.

İkiyaka’nın güneyi Irak topraklarıdır. İsterse 5-6 saatte Irak’a gidebilirler. Niye gitsinler ki? Genelkurmay açıklamasına bak ve acı! “Helikopter bir kaçış manevrasıyla bölgeden uzaklaşmış!” geçen haftada ateş açan PKK’lıların üzerine giden kobra için “meşru müdafaa yapmıştır” demişlerdi. Vah evladım vah! Günü geldiğinde sorumlular olarak, bakalım kendinizi nasıl savunacaksınız?. Devam edin, devam edin! Münferit gibi görünen bu olaylarda PKK “ben buradayım, sana hatırlatırım” demek istiyor..

Mevcut hükümetin başı ve yanaşmaları esas perişanlığı ve felaketlerini PKK ile yürüttükleri acz ve teslimiyet faaliyetlerinden yaşayacaklar.

  • PKK, siyasi amaçları tam gerçekleşmeden ne silah bırakır,
    ne de eylemden vazgeçer.

Siyasi istekleri çok net ve keskin.. Mesele öyle sıradan safların ve ahmakların sandığı gibi, temel hak ve özgürlüklerle de bitmez..

Diyarbakır’da İmralı fırıldağının talimatıyla konferanslar düzenleniyor;

“Kuzey Kürdistan Birliği” olarak.. İşbirlikçi olduklarından vahameti görmezden gelip Türk gençleriyle uğraşıyorlar. Bunlar, Refah Partisindeyken “Cumhuriyet döneminin sonu geldi” diyenler. Laik sisteme ve Atatürk devrimlerine meydan okuyanlardır.

Rejimi devrilmiş ve parçalanarak bölgesel yapılarla, bir çorbadan farksız hale getirilmiş, Türkiye bunların umurlarına mı? Umurlarına ne demek, yapmak istedikleri şey zaten bu!.

  • Federal ve özerk bir yapılanma Kürdistan’ın Türkiye topraklarıdır.
  • Halk, bu hükümetin PKK ile işbirliği yaparak bunu gerçekleştirmeye çalıştığını çok yakında ayan beyan görecek.
  • Halkı dini söylemlerle, anayurdu da PKK ile işbirliği yaparak bölüyorlar.

Ve işte sen o zaman gör çıngar nasıl çıkarmış ve bunların sonu nasıl getirilirmiş..
Halkı dini söylemlerle, anayurdu da PKK ile işbirliği yaparak bölüyorlar.

Sosyoloji de bilmiyor. Nereden, hangi eğitimle öğrenecek ki:

“Dünyanın neresine gidilirse gidilsin, toplumlar daima sıradan zihinlerden, hiçbir şeyi derinlemesine görememiş insanlardan oluşur. Politikacının tahtını taşıyan sıradan bir kalabalıktır. (Türkiye’de olduğu gibi) Bunlar, önce yükseğe çıkarlar ki, daha sonra aşağı çekebilsinler. Bu oyundan müthiş keyif alırlar.”

  • Akepe’nin, PKK ile düzmece nikahı partinin parçalanması ve başında kinin de dilinden düşürmediği “kefeniyle” baş başa kalacağı şekliyle sonuçlanacaktır.

Bunu olaylar ve koşullar gösterecektir. Kimse, yüzsüz demagoglardan vatansever bir hareket bekleyecek kadar ahmak olmamalıdır. Herkesin ailesi soyu sopu kendisi için önemlidir ve bu, kalıtımsal olarak her canlıda vardır. Kabul edilemez tek bir şey vardır,
o da inkarcı nankörlerdir..

Ama şunları da yazmazsam makale eksik kalır!

Meclis’te Akepe ile birlikte yılların iki partisi daha var.

Bunlara rağmen Akepe %30, %40, %50’lere yakın oy alarak yükseliyor..

Neden?

Çünkü bu ikisi de beceriksiz, aciz ve zayıf.. İnsanlar bunu ne zaman idrak edecek,
ne zaman anlayacak, ne zaman kavrayacak? Artık “ucuz milliyetçilik” ve
“Atatürk’ün partisiyiz” gibi, lafların arkasına sığınarak kendilerinize politik çıkar sağlamaktan vazgeçin ademler (adem boş demektir) siz nesiniz, onu söyleyin.

Atatürk, iki kez de İsmet İnönü’yü “beceremiyorsun” diye görevden aldı.
Sizin gibileri ne yapardı, hiç düşündünüz mü? Yanına bile yanaştırır mıydı?

Veya siz, cesaret edebilir miydiniz? Üstelik neyiniz benziyor? Eğitiminiz benzemez, mesleğiniz benzemez, savaş alanını bilmezsiniz, kişiliğiniz benzemez. Geriye neyiniz kaldı? Devrimler demeye kalkmayın! O sizin politikadaki ekmek paranız ademler!.

Bu iki parti de, düzenin bir parçası.
Biri Akepe’nin kara gün dostu, diğeri de salıncak gibi gel gitten başka bir şey değil.

En kritik bir dönemde Avrupa Akepe’yi sallarken, Almanya ve Polonya’ya yazılan mektupların Akepe’ye payanda olduğunu anlamayacak kadar da gafil ve strateji fakiri bunlar. Susuz derede kavak bitmez hemşerim..

Hak ve Eşitlik Partisi ilk kurulduğu günden itibaren, söylemlerim, programlarım, kitaplarım ve makalelerimde kullandığım ilk sözcük şudur:

  • “Bu işlerin üstesinden gençler gelecek ve işi halk bitirecektir.
    Hayat karar ve eylemdir.”

Ve geldiler. Gerisi de çorap söküğü gibi devam edecektir.

Son 20 gündür bu Hacivatların laflarına bakın:

  • “Gençleri tahmin edemedik. Biz de mesajı aldık. Gençler farklı çıktı.. vs.”
    İnsanları farklı kılan beyindir. Kafa ve kelle değil. Sende yoksa, kim ne yapsın?.

Ve Sokrates‘ten:

“ Konuş, kim olduğunu söyleyeyim!”

Osman Pamukoğlu
Hak ve Eşitlik Partisi
Genel Başkanı

Hak ve Eşitlik Partisi

PKK İçin Soruşturma Açılmış!!!


PKK İçin Soruşturma Açılmış!!!

emin colasan
Emin Çölaşan
Sevgili okuyucularım,

Şu yaşadığımız ibret verici olaylar konusunda acaba hükümet ne diyecek, ne yapacak diye birkaç günden bu yana merakla bekliyorum. Diyorum ki “Her konuda cart curt eden Tayyip bu rezilliklere mutlaka sert çıkacak ve bir şeyler söyleyecektir!..”

Fakat gelin görün ki beyefendiden tık yok. Ağzını açamıyor.
Şu olaylar zincirine bakınız:

– PKK’lı teröristler Lice’deki yayla şenliklerinde ellerinde silahlarıyla -askerlerin gözü önünde- köylere inip resim çektirdiler.
– Aynı örgüt, bölgenin en üst düzey komutanlarını taşıyan helikoptere ateş açtı, helikopterin isabet aldığı Genelkurmay tarafından resmen açıklandı.
– Sınır bölgesinde karakol yapan şirketin yöneticisi yolu kesilerek kaçırıldı, aracı yakıldı.
– Dün Tunceli’de maden ocağı basıldı, çalışanlar kaçırıldı, yine araçlar yakıldı.
– Ayrıca bir köy basıldı, evler kalaşnikoflarla tarandı.

Ama esas bomba hepsinden daha önemli.

* Cizre’de PKK’lılar devletin gözleri önünde kente inip kurdukları “Asayiş birimleri” için diploma töreni düzenlediler. Törenden sonra yine ilçenin merkezinde araçları çevirip kimlik kontrolü yaptılar.

  • Eşkıya Cizre’de egemen oldu. Hem de devletin gözleri önünde.

Teröristlerin ellerinde Apo posterleri ve PKK paçavraları vardı.
Yüzleri poşularla örtülüydü. Üniformalarında “Asayiş birimi” yazıyordu.
Yemin ettiler, ant içtiler, diplomalarını alıp göreve başladılar! Eğitim süreci haftalar sürmüş ve devlet “Kürtçülük açılımı” nedeniyle olanları görmezden gelmişti.
Törende yüzlerce izleyici vardı.
Diploma alanlar yemin ediyordu:
“Kürdistan halkının öz savunmasını tarihsel bir sorumluluk olarak üstleniyoruz.
Önder Apo’yu özgürleştirmek için elimizden geleni yapacağız.”
* * *
Bu utanmazlıklar yaşanırken ortalıkta polis var mıydı? Yoktu!.. Asker neredeydi?
Ya ağaç dikiyordu, ya da balık tutuyordu! Bekli de kışlasında yatıyordu!
Bu rezilliğe güvenlik güçlerinin herhangi bir müdahalesi oldu mu?
Olmadı!
Toma yok, basınçlı su yok, biber gazı kullanmak derseniz hiç yok!
Asker görmüyor, polis göz yumuyor!
Tayyip’in ifadesiyle “Gezi olaylarında destan yazan polisimiz” bu olanları bilmiyor,
bilse bile yerinden kımıldamıyor.

Türk vatanını korumakla görevli asker ise seyirci, kılı kıpırdamıyor.
Burası dağ başı değil, koskoca bir ilçe merkezi.
Bu yazıyı yazmak için birkaç gün bekledim… Dedim ki “Hükümet bu olaylar konusunda mutlaka ciddi bir açıklama yapacak ve işin üzerine gidecektir!..”
Açıklama yapıldı!.. Soruşturma başlatılmış!
Ulan kim kimi soruşturacak? Atı alan Üsküdar’ı geçmiş, böyle palavralarla kim kimi kandıracak?
Bunlar açılım-saçılımın sonuçları. Daha neler yaşayacağız.
Allah sizin açılımınızın belasını versin.

Çadır tiyatrosunun son durumu

Tayyip’in seçmece akil adamlarından oluşan seyyar tiyatro kumpanyası önceki gün kendisiyle buluşup tekmil verdi. Rapor hazırlamışlar! Bu raporda ilginç
hususlar var:

“Tek dil ve tek bayrak olmasın.
Türk Bayrağı, Türk Milleti gibi kalıplaşmış deyimlerden vazgeçilsin.
Yeni anayasa yapılsın, Apo’yu da kapsayacak biçimde genel siyasi af ilan
edilsin.
Karakol yapımları durdurulsun.
Eyalet sistemine geçilsin.
Kürtçe isimler iade edilsin.
Kürt Dil Kurumu, Kürt Tarih Kurumu kurulsun.
Şeyh Sait, Şeyh Rıza gibi isyancılara itibarları iade edilsin…”

Bu çadır tiyatrosunun isteklerinin tamamını yazsam yazıda yer kalmayacak.
Utanmadan sıkılmadan bunları istiyorlar.
Oysa gittikleri her yerde halktan kaçtılar. Milletimiz bunları ellerinde
Türk Bayraklarıyla kovaladı. Her yerde protesto edildiler.
Beş yıldızlı otellerde valiler tarafından devlet parasıyla ağırlandılar.
İçlerinden bazıları kaytardı, korktu ve toplantılara hiç katılmadı.
* * *
Şimdi raporlarına hiç utanıp sıkılmadan bunları yazmışlar, Tayyip’e sundular.
Akil geçinen şahısların çadır tiyatrosu, milleti kandırıp tezgaha düşürmenin
bir yolu olarak Tayyip tarafından keşfedildi, piyasaya sürüldü…
Ve Türkiye Cumhuriyeti tarihine bir kara leke olarak geçti.
63 akil tarafından sahneye konulan oyun tutmadı, ucuz bir güldürüye dönüştü.
Bazıları son anda hidayete erip istifa etti, bazıları televizyonda pop yarışmalarında jüri üyeliğini sürdürdü, artist takımı da çoktan unutulmuş isimlerini topluma yeniden anımsatma fırsatını buldu. Bunlarla aynı havayı soluduğumuz için utanıyorum.

Tayyip Gazze’de!

Sevgili okuyucularım, nisan ayından beri Türkiye’de aynı sakızı çiğniyorlar:
“Sayın Başbakanımız Gazze’ye gidecek!”
Ha gitti ha gidecek derken bir türlü gidemedi. Şimdi size bu olayın gelişmesini kısaca özetliyorum:
23 Mart 2013 TRT’nin haberi:
“Eskişehir yolunda açıklamalarda bulunan Başbakan nisan ayında Gazze ve
Batı Şeria ziyaretim olabilir dedi.”
14 Nisan 2013 TRT’nin haberi:
“Başbakan’ın Gazze ziyareti tarihi belli oldu. Başbakan Mayıs ayında Gazze’de olacağız, orada kucaklaşacağız dedi.”

21 Nisan 2013: İstanbul’a gelen ABD Dışişleri Bakanı John Kerry, Erdoğan’ın Gazze ziyaretinin ertelenmesi gerektiğini söyledi. Kerry “İstediği zaman istediği yere gitmekte serbesttir ama bu ziyaret geciktirilirse iyi olur.” dedi.

22 Nisan 2013: Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç, John Kerry’e sert çıktı! “Kimseden izin alacak değiliz, ziyaret tarihine hükümetimiz karar verir.
Bu açıklama diplomatik açıdan mahzurludur.” dedi.

23 Nisan 2013: Tayyip: “Kerry’nin açıklaması şık olmadı.”
Tayyip bu aşamada ABD’ye gidip Obama ile görüşme yaptı.
Gazze’ye gidişi için O’nu ikna etmeye çalıştı, yeniden izin istedi.
Obama kendisine “Acele etme, bu konuda önce İsrail’i razı etmek gerekiyor.
Biz onlarla konuşur, duruma bakıp sana haber veririz” demekle yetindi.
* * *
Size bu süreci takvim yapraklarından ve iktidarın borazanı olan TRT’nin haberlerinden aktardım.
Tayyip Gazze ziyaretini Türk kamuoyuna açıklıyor, hatta tarih veriyordu.
Sonunda ABD devreye girdi, “Hop dedik” dedi…
Ve ziyaret ertelendikçe ertelendi.
Türkiye Cumhuriyeti bir kez daha küçük düşürüldü, rezil oldu.
Şimdi yandaş basında bu konudaki haberler yeniden piyasaya sürülmeye başlandı:
“Sayın Başbakanımız Gazze ziyaretinde büyük tezahüratla karşılanacak.
Gazze, Başbakanımızı bekliyor…”
İyi de, ne zaman gideceğini onlar da bilmediği için tarih vermeleri mümkün olmuyor.
Şimdi hem ABD’den, hem de İsrail’den izin gelmesi bekleniyor!
ABD ve İsrail’in izni olmadan, oralardan onay gelmeden Gazze’ye adımını bile atamıyor.
Nisanda, mayısta gidecekti, olmadı!
Haziran geçti, yine olmadı. Ama inşallah gidecek!
ABD ve İsrail’den izin ve onay beklediğini Türk kamuoyuna açıklayabilir mi?
Açıklayamaz.
Vah benim ülkem vah, kimlerin elinde kaldın!

Emin Çölaşan,
28.06.2013, SÖZCÜ